Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   2|          esse. Nescire Tarquinios privatos vivere; non placere nomen,
 2     III,    6,  40|          Omnesque ita accipiebant privatos eos a Claudio iudicatos;
 3     III,    6,  40|          haberent iudicabat, quos privatos fecerat auctor nullius senatus
 4     III,    6,  41|           liceat; neque enim sibi privatos aut in curia aut in contione
 5     III,    9,  67|     magistratu. Manente in eosdem privatos ira vestra, mori atque exulare
 6       V,    6,  39|       urbem lamentis impleverunt. privatos deinde luctus stupefecit
 7      VI,    5,  40|       quis putet, nihil nos neque privatos neque in magistratibus quod
 8    XXVI,    6,  36|          volumus populum Romanum, privatos sine recusatione remiges
 9  XXVIII,    5,  27|         populi creatis ad homines privatos detulistis, cum eo ipso
10   XXXIV,    1,   7| praesidium potius in eo est et ad privatos et ad publicos usus, sicut
11   XXXIV,    6,  61|         suppliciorum pensum esse; privatos suo periculo peccaturos,
12    XXXV,    5,  41|          sunt facta, accusantibus privatos aedilibus curulibus M. Tuccio
13 XXXVIII,    4,  42|          consules iis potius quam privatos praeesse oportere. Vagare
14    XLII,    1,   1|          ingentem modum possidere privatos paulatim proferendo fines