Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  56|   regis non tam subito pavore perculit pectus quam anxiis implevit
 2      II,    3,  22|      metuentes necopinata res perculit; armorum immemores obsides
 3      II,    4,  37|     res tollendas in hospitia perculit; proficiscentibus deinde
 4      II,    5,  65| vigiliis Volscum primo impetu perculit; quamquam cessere magis
 5     III,    4,  30|     ad urbem venire. Is metus perculit ut scribi militem tribuni
 6     III,    6,  38|   orantes, nuntiant. Is pavor perculit decemviros ut senatum, simul
 7     III,    9,  70|    auxit et referentes gradum perculit Aequos. In media primum
 8      IX,    2,  10|      quanta maxime poterat vi perculit et clara voce ait se Samnitem
 9      IX,    2,  11|       legatum [fetialem] genu perculit. Ita di credent Samnitem
10     XXI,    5,  46|      se ostenderunt. Is pavor perculit Romanos, auxitque pavorem
11   XXIII,    4,  26|   movendarum de integro rerum perculit eum praefectorum navium
12     XXX,    6,  35|      is demum equitum impetus perculit hostem. multi circumventi
13    XLII,    5,  67|      refecit animos et Persea perculit, ut dies paucos ad Mopselum
14    XLIV,    1,  13|       primus adventus hostium perculit incolas loci; collectis