Lib. Cap. Par.

 1      IV,    3,  21|      motibus terrae ruere in agris nuntiabantur tecta. Obsecratio itaque
 2       V,    1,   1|        etsi quietae res ex Etruria nuntiabantur, tamen quia omnibus conciliis
 3    XXII,    2,  7b|           cuique laeta aut tristia nuntiabantur, gratulantesque aut consolantes
 4    XXII,    7,  54|        consulares exercitus amissi nuntiabantur nec ulla iam castra Romana
 5   XXIII,    3,  19|         omnem patientiam vincerent nuntiabantur a Casilino; nam et praecipitasse
 6   XXIII,    5,  36|     prodigiis quae alia super alia nuntiabantur; expiantique ea haud facile
 7    XXIV,    2,  10|        religiosi homines, eo plura nuntiabantur: Lanuvi in aede intus Sospitae
 8  XXVIII,    2,   5|          quidem ipsius tranquillae nuntiabantur res: et Scerdilaedum Pleuratumque
 9  XXVIII,    3,  11|          verterent, multa prodigia nuntiabantur: Tarracinae Iovis aedem,
10     XXX,    5,  29|            nihil quidem eorum quae nuntiabantur - nam et Masinissam cum
11    XXXI,    2,  12|       obsceni fetus pluribus locis nuntiabantur: in Sabinis incertus infans
12  XXXIII,    3,  26|          ut adsolet, prodigia quae nuntiabantur iussi. P. Villius eques
13   XXXIV,    6,  55|            terrae motus ita crebri nuntiabantur ut non rei tantum ipsius
14     XLI,    2,   9| concrematas esse. inter haec, quae nuntiabantur, lupus etiam Romae interdiu