Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   6|         multitudine consentiens vox ratum nomen imperiumque regi efficit.~
 2       I,    4,  17|             regem iussisset, id sic ratum esset si patres auctores
 3     III,    7,  50|        videret, morte amitti melius ratum quam contumelia liberos,
 4      IV,    2,  15|           emisse, ciboque obiciendo ratum victorem finitimorum omnium
 5     XXI,    2,  19|        diserte additum esset ita id ratum fore si populus censuisset,
 6   XXVII,    7,  39|         eius urbis terrorem ceteris ratum iniecturum. non ipse se
 7  XXVIII,    8,  45|      sententiam discedatur, non sit ratum habiturus consul auxilio
 8     XXX,    5,  30|             qui quodcumque egerimus ratum civitates nostrae habiturae
 9   XXXII,    5,  36|            sine auctoritate senatus ratum quicquam eorum fore quae
10    XXXV,    1,   2|          legati renuntiarent, nihil ratum haberi debere; si tumultus
11  XXXVII,    5,  36|              tutam fore belli aleam ratum, quando perinde ac victo
12   XXXIX,    3,  37|        Achaeos iussistis, si foedus ratum est, si societas et amicitia
13     XLV,    3,  31| interfectores; exilium pulsis aeque ratum fuit ac mors interfectis;