Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  7b|       tibique aram hic dicatum iri quam opulentissima olim
 2      II,    2,   6| consulem derigit. Sensit in se iri Brutus; decorum erat tum
 3      II,    2,  13|   Tarquiniis quam quod negatum iri sibi ab Romanis ignoraret.
 4     III,    8,  59|  suppliciis, et nihil admissum iri quod vim tribuniciam desideret
 5     III,    9,  67|     posteris memoriae traditum iri Aequos et Volscos, vix Hernicis
 6    VIII,    1,   3|    docent Romano et quae actum iri secum credant, quidnam ad
 7      IX,    2,  10|  Romani Quiritium foedus ictum iri spoponderunt atque ob eam
 8       X,    3,  21|     Romani consulem declaratum iri qui haud dubie tum primus
 9   XXIII,    5,  34|     ita parum bello quod motum iri videretur, decreverunt patres
10    XXVI,    2,   9|    gradum memor ad defendendam iri patriam hortabantur. Romam
11    XXIX,    3,  14|        Africa eo anno bellatum iri finemque bello Punico adesse.
12    XXXV,    2,  13|       et aut funditus sublatum iri aut, si pax victo daretur,
13  XXXVII,    2,   5|   faceret. nemini ad Naupactum iri placuit occupato ad Coracem