Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  42|   subibat animos, accensaque ea cupiditas est malignitate patrum,
 2      II,    5,  45|      retro revocanda et abdenda cupiditas erat, ut adversando remorandoque
 3     III,    6,  39|   libertate sua vindicanda quam cupiditas in iniusta dominatione esset.
 4     III,    9,  64| reficerentur, et, quo sua minus cupiditas emineret, consulibus quoque
 5     III,    9,  72|   patres vociferantur; sed plus cupiditas et auctor cupiditatis Scaptius
 6      VI,    3,  20|     quae et quanta decora foeda cupiditas regni non ingrata solum
 7     VII,    5,  30|         expleri non potuit? Sed cupiditas explenda est. Ea ad oppugnandam
 8      IX,    7,  34|         quanto modestior illius cupiditas fuit quam tua, Appi? nec
 9   XXVII,    5,  27|        consulem Marcellum tanta cupiditas tenebat dimicandi cum Hannibale
10  XXVIII,    5,  21| praebuere documentumque quantum cupiditas imperii malum inter mortales
11  XXVIII,    8,  43|       vitae humanae spatium est cupiditas gloriae extendatur maximaque
12 XXXVIII,    5,  49|         longiorem orationem non cupiditas gloriandi de me, sed necessaria
13    XLII,    2,  19|   fuerat, ut in vacuo vageretur cupiditas privatorum.~ Cum <in> expectatione