Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  43|      adeo excellentibus ingeniis citius defuerit ars qua civem regant
 2      II,    5,  58|          nec metus coercebat. Si citius agi vellet agmen, tardius
 3     III,    5,  33|       eius nimis luxuriavere; eo citius lapsa res est repetitumque
 4     III,    6,  45|       sponsam in libertatem vita citius deseret quam fides.'~ ~46.
 5     III,    7,  52|         sunt tribuni plebis. Nos citius caruerimus patriciis magistratibus
 6       V,    2,  11|     dedisse quod duobus mensibus citius privati facti sint, neque
 7       V,    4,  24|        tenderent ut morituros se citius dicerent in conspectu populi
 8    VIII,    5,  32|      esse, modo vitam sibi eripi citius quam gloriam rerum gestarum
 9      IX,    7,  34| superbissima]; non die, non hora citius quam necesse est magistratu
10     XXI,    4,  36| recipiente vestigium et in prono citius pedes fallente, ut, seu
11   XXIII,    6,  47|  conserentur manus". Dicto prope citius equum in viam Claudius egit.
12    XXIV,    1,   3|         morituros se adfirmabant citius quam immixti Bruttiis in
13    XXXV,    4,  31|      haberent, et in corpora sua citius per furorem saevituros quam