Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  49|          peregrinis quoque opibus tutior inter cives esset, neque
 2       V,    3,  20|          fors belli dederit. Haec tutior visa sententia est quae
 3    VIII,    3,  16|           pronior et in fuga ipsa tutior fuit. nec tamen omissa eius
 4      IX,    1,   2|       patens apertaque sed quanto tutior tanto fere longior, altera
 5      IX,    5,  24|         industria etiam quo locus tutior esset ab oppidanis congesta.
 6     XXI,    1,   2|      auxit. Ceterum nihilo ei pax tutior fuit; barbarus eum quidam
 7     XXI,    1,   5|           regressus in suam ripam tutior fuit, ex varia trepidatione
 8   XXIII,    4,  28|          nulla re quam celeritate tutior, quod undique abierat antequam
 9  XXVIII,    3,  15|        transitio sociorum fuga ut tutior mora videretur fecit. principium
10     XXX,    6,  34| triariosque in cornua inducit quo tutior firmiorque media hastatorum
11   XXXII,    2,  13|     incidit quod ad Thaumacum quo tutior frumentatio esset ducebatur:
12    XLIV,    3,  35|  pugnabant; comminus stabilior et tutior aut parma aut scuto Ligustico