Lib. Cap. Par.

 1      II,    4,  36|       ac prolatantem ingens vis morbi adorta est debilitate subita.
 2     III,    1,   6|      quam pecori, et auxere vim morbi terrore populationis pecoribus
 3     III,    1,   7|      capita late vagata est vis morbi, inopsque senatus auxilii
 4      IV,    3,  21|        fuere. Ceterum magis vis morbi ingravescens curae erat
 5      IV,    4,  25|    Postumius Albus. Eo anno vis morbi levata neque a penuria frumenti,
 6      IV,    4,  30| absumpta, volgatique in homines morbi. Et primo in agrestes ingruerant
 7     VII,    1,   2|  lectisternium fuit. Et cum vis morbi nec humanis consiliis nec
 8     VII,    1,   3| conquisitio animos quam corpora morbi adficerent, repetitum ex
 9     XXV,    5,  26| adsidentes curantesque eadem vi morbi repletos secum traherent,
10  XXVIII,    5,  29|        maior in corpus meum vis morbi quam in vestras mentes invasit.
11    XXIX,    3,  10|     incesserit in ea castra vis morbi ut nisi mature dimittantur
12  XXXIII,    1,   2|    vitae praesens periculum vis morbi attulisse sed membrorum
13  XXXVII,    4,  23|         insolito odore ingruere morbi vulgo, maxime in remiges,
14 XXXVIII,    6,  52|    Scipione ita decreverunt: si morbi causa excusaretur, sibi
15   XXXIX,    1,   9|         Romam veluti contagione morbi penetravit. primo urbis
16      XL,    3,  26|      nec suam segnitiem sed vim morbi in causa esse, quo serius