Lib. Cap. Par.

 1     III,    1,   5|   incautum hostem decumana porta erupit et, cum persequi posset,
 2      IV,    6,  50|   vexarent turbam, eo indignatio erupit ut tribunus militum ab exercitu
 3      VI,    5,  33|     armis retinere potuerant, eo erupit ut Satricum urbem, quae
 4     VII,    3,  18|        consulum: plebis eo dolor erupit, ut tribunos actum esse
 5      IX,    3, 12b|        armata per aversam portam erupit tutiorque eis audacia fuit
 6      IX,    7,  37|        tempus est, proruto vallo erupit acies, stratos passim invadit
 7     XXI,    7,  59|    peditum robore mediis castris erupit. Pugna raro magis ulla saeva
 8   XXIII,    6,  44|    portam acie cum magno tumultu erupit. Aliquot primo impetu perculsi
 9    XXVI,    1,   5|        Bostar et Hanno praeerant erupit. Romani ut in re trepida,
10  XXVIII,    5,  24|      ipsi imperantes servabant.~ Erupit deinde seditio, postquam
11   XXXIV,    5,  47| extraordinariis cohortibus porta erupit. ita simul tria proelia
12      XL,    4,  48|     sublato simul omnibus portis erupit. non sustinuere impetum