Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   1|             prope errore nihil praeter arma et naves superesset, cum
  2       I,    1,   2|             ratus, haud gravatim socia arma Rutulis iunxit. Aeneas adversus
  3       I,    1,   3|           primum puerilis regni movere arma aut Mezentius Etruscique
  4       I,    3,  10|               victor Romulus rex regia arma fero, templumque his regionibus
  5       I,    3,  11|        sinistris manibus esset derecto arma petisse dicant et fraude
  6       I,    3,  12|                turba fugientium actus, arma ad caelum tollens, "Iuppiter,
  7       I,    3,  15|           propinquitas loci, si Romana arma omnibus infesta finitimis
  8       I,    4,  20|          pectori tegumen; caelestiaque arma, quae ancilia appellantur,
  9       I,    5,  23|         cognatos vicinosque populos ad arma stimulat. Neque, recte an
 10       I,    5,  25|           trigemini, sicut convenerat, arma capiunt. Cum sui utrosque
 11       I,    5,  25|             exercitu sit, illorum tunc arma, illorum intueri manus,
 12       I,    5,  25|             statim concursu increpuere arma micantesque fulsere gladii,
 13       I,    5,  25|                 dabo." Male sustinenti arma gladium superne iugulo defigit,
 14       I,    5,  27|              Albanorum ad bellum atque arma incitantur. Cum Fidenae
 15       I,    5,  27|         postquam fuga inclinavit, alii arma foede iactantes in aquam
 16       I,    5,  30|               res videretur utri prius arma inferrent, occupat Tullus
 17       I,    7,  37|             periere, quorum fluitantia arma ad urbem cognita in Tiberi
 18       I,    7,  38|           singula oppida circumferendo arma omne nomen Latinum domuit.
 19       I,    8,  43|               ut foris bella gererent; arma his imperata galea, clipeum,
 20       I,    8,  43|         viginti conscriptae centuriae; arma imperata scutum pro clipeo
 21       I,    8,  43|              totidem centuriae factae, arma mutata: nihil praeter hastam
 22       I,    8,  44|               Fabius Pictor, eorum qui arma ferre possent eum numerum
 23       I,    9,  59|           viros, quod Romanos deceret, arma capiendi adversus hostilia
 24      II,    2,  10|              trepidamque turbam suorum arma ordinesque relinquere, reprehensans
 25      II,    2,  10|                 te sancte precor, haec arma et hunc militem propitio
 26      II,    3,  17|          viribus etiam auctis Pometiae arma inlata. Et cum vineis refectis
 27      II,    3,  22|                odioque eius, quicumque arma suaderet, ne ab legatis
 28      II,    3,  24|              patres militarent, patres arma caperent, ut penes eosdem
 29      II,    3,  24|            nisi mercede prius accepta, arma pro patria non cepisse,
 30      II,    3,  25|            signo dato concursum est ad arma; ita frustra id inceptum
 31      II,    3,  26|           patres nec pacatum responsum arma inferentibus arma ipsi capientes
 32      II,    3,  26|            responsum arma inferentibus arma ipsi capientes dare possent.
 33      II,    3,  28|              prius reddendam esse quam arma danda, ut pro patria civibusque,
 34      II,    3,  30|          tuendorum finium causa capere arma sinerent. Tutius visum est
 35      II,    3,  30|           Latinos quam pati retractare arma. Vetusius consul missus
 36      II,    4,  34|                ni Volscos iam moventes arma pestilentia ingens invasisset.
 37      II,    4,  35|           totiens infeliciter temptata arma caperent: multis saepe bellis,
 38      II,    5,  43|               atrocius fuit. Ab Aequis arma sumpta; Veientes agrum quoque
 39      II,    5,  45|             aliud quam suas vires, sua arma horrebant; memoria pessimi
 40      II,    5,  45|         insultaturos; non credi militi arma; rem ad ultimum seditionis
 41      II,    5,  45|           iurat. Iuratis datur signum; arma capiunt; eunt in pugnam
 42      II,    5,  49|             privatam curam, in privata arma versum. Si sint duae roboris
 43      II,    5,  49|               posse. Fabii postera die arma capiunt; quo iussi erant
 44      II,    5,  50|    contempserant hostem ut sua invicta arma neque loco neque tempore
 45      II,    5,  50|                rara hostium apparebant arma, decurrerent. Et cum improvidi
 46      II,    5,  53|          bellum exortum, quibus Sabini arma coniunxerant. P. Valerius
 47      II,    5,  53|                 ita pavidi Veientes ad arma currunt. Pars Sabinis eunt
 48      II,    5,  59|               signorum, ubi signa, ubi arma essent singulos rogitans,
 49     III,    1,   3|          Cursus clamorque vocantium ad arma haud multum a pavore captae
 50     III,    1,   4|                conscribendos omnes qui arma ferre possent optimum visum
 51     III,    2,  10|               Aequos movere sua sponte arma posse iam fides abierit,
 52     III,    2,  15|              coniurare et simul capere arma noluerant: alii inter tumultum
 53     III,    2,  15|           devolant: alternae voces 'ad arma' et 'hostes in urbe sunt'
 54     III,    2,  15|               regi imperio. Dant tamen arma, non volgo, tantum ut incerto
 55     III,    2,  17|                               Postquam arma poni et discedere homines
 56     III,    2,  17|             Vltimum orationis fuit, se arma capere, vocare omnes Quirites
 57     III,    2,  17|               vocare omnes Quirites ad arma; si qui impediat, iam se
 58     III,    2,  17|                 Valerium consulem sumi arma; ausurum se in tribunis,
 59     III,    2,  17|               nocti, timentes consulum arma. Amotis inde seditionis
 60     III,    2,  18|                 iuventus conscribitur, arma dantur. Romam prima luce
 61     III,    3,  19|           fatendo prope denuntiavit ut arma caperetis; hic negando bellum
 62     III,    3,  19|                hic negando bellum esse arma vobis ademit nudosque servis
 63     III,    3,  19|            ante quam Romae sumpta sunt arma. In dubio fuit utrum L.
 64     III,    3,  19|             hostem haberent, attingere arma passi sumus, nunc, nisi
 65     III,    3,  19|                 nisi Latini sua sponte arma sumpsissent, capti et deleti
 66     III,    3,  20|              ad recipiundum Capitolium arma plebi dedit, omnes in verba
 67     III,    3,  22|             sed praeda maior, quia vix arma secum efferre hostis potuit;
 68     III,    3,  23|          Tusculum rapit. Nihil praeter arma et quod cocti ad manum fuit
 69     III,    3, 26a|            urbi est. Tum plebs benigne arma cepit; reclamantibus frustra
 70     III,    4,  27|           esset, vicino militi, dum is arma pararet vallumque peteret,
 71     III,    4,  28|            hostium oppugnentur. Itaque arma suos capere et se subsequi
 72     III,    4,  28|          confestim a perfecto opere ad arma rediit, invaditur vallum.
 73     III,    6,  42|       censerent, omnes qui per aetatem arma ferre possent custodire
 74     III,    6,  42|              stationes agere iuberent, arma Tusculum ad supplementum
 75     III,    6,  47|                esse passuros illos qui arma habent.' Cum repelleretur
 76     III,    7,  50|            dicerent, perpulerunt ut ad arma conclamaretur vellerentque
 77     III,    7,  54|           imminet fortuna. Video donec arma adversariis tradantur diferri
 78     III,    8,  60|           vallum potius quam virtus et arma tegerent. Igitur et ipsi
 79     III,    9,  66|        strepitum, velut signo accepto, arma cepere Aequi ac Volsci,
 80     III,    9,  67|                 vitassem. Ergo si viri arma illa habuissent quae in
 81     III,    9,  69|             patres habere solita erat, arma et bellum spectabat. Et
 82      IV,    1,   2|           civium quam adversus hostium arma.~ ~3.
 83      IV,    1,   5|                est nomen daturus, nemo arma capturus, nemo dimicaturus
 84      IV,    2,   9|           Romano servata per intestina arma non licuit; quorum causa
 85      IV,    2,  10|                esse. Dedi imperatorem, arma poni iubet, et fatentes
 86      IV,    3,  22|      Quibuscumque vires suppetebant ad arma ferenda praesto fuere. Signa
 87      IV,    4,  28|         indefensi, inulti? Quid igitur arma habetis, aut quid ultro
 88      IV,    4,  29|            intulerat. Tum abici passim arma ac dedi hostes coepti, castrisque
 89      IV,    5,  32|           easdem corporis vires, eadem arma gerere. Se quoque eundem
 90      IV,    5,  32|        septimam infelicem defectionem, arma caperent. Simul castra castris
 91      IV,    5,  37|               fremere aut in perpetuum arma bellumque oblivioni danda
 92      IV,    6,  45|            Nuntiabant legati Labicanos arma cepisse et cum Aequorum
 93      IV,    6,  46|                ut milites scriberet et arma pararet. Nec falsus vates
 94      IV,    6,  53|         publico consilio capessentibus arma, voluntariis mercede secutis
 95       V,    1,   2|                terra marique sit quies arma deponentem. Hoc neque reges
 96       V,    3,  21|              egressus cum edixisset ut arma milites caperent, "tuo ductu"
 97       V,    4,  27|             fortiter didicimus gerere. Arma habemus non adversus eam
 98       V,    4,  27|              vestra sumus; mittite qui arma, qui obsides, qui urbem
 99       V,    6,  36|        possessoribus petere aut minari arma Romanis quaerentibus et
100       V,    6,  36|            accensis utrimque animis ad arma discurritur et proelium
101       V,    6,  36|              legati contra ius gentium arma capiunt. Nec id clam esse
102       V,    6,  37|                cum exterritae urbes ad arma concurrerent fugaque agrestium
103       V,    6,  39|             his corporibus, quibus non arma ferre, non tueri patriam
104       V,    6,  42|             sensu rerum suarum animos, arma tantum ferrumque in dextris
105       V,    6,  43|               itaque spe per vim atque arma subeundi obsidionem parant,
106       V,    6,  44|            fieri, prima vigilia capite arma frequentes, me sequimini
107       V,    6,  47|          praemisissent, tradentes inde arma ubi quid iniqui esset, alterni
108       V,    6,  47|                armis arreptis simul ad arma ceteros ciens vadit et dum
109       V,    6, 49a|           acervum conicere sarcinas et arma aptare ferroque non auro
110       V,    6, 49a|        providit. Galli nova re trepidi arma capiunt iraque magis quam
111      VI,    1,   2|            exstinguendum nomen Romanum arma ceperant: hinc Etruriae
112      VI,    1,   3|              modico praesidio relicto, arma secum militem ferre iubet.
113      VI,    1,   3|     conglobandi coeundique in unum aut arma capiundi datur spatium.
114      VI,    1,   3|            portas inveniunt. Inde alii arma capere, alii, quos forte
115      VI,    1,   3|       praecones per urbem dimissi poni arma et parci inermi iussissent
116      VI,    1,   3|              vitae est, iactare passim arma inermesque, quod tutius
117      VI,    1,   5|            enim tantum, quoad vires et arma habuerint, incursiones eo
118      VI,    2,  6b|             praesidio sit. L. Horatius arma, tela, frumentum, quaeque
119      VI,    2,   7|          militum mentes esse, segniter arma capta, cunctabundosque et
120      VI,    2,  10|              Nepesinis inde edictum ut arma ponant parcique iussum inermi:
121      VI,    3,  12|       adorasset, laetus ad milites iam arma ad propositum pugnae signum,
122      VI,    3,  13|     persequendo fuit: postquam iactari arma passim fugaque per agros
123      VI,    3,  15|              quos falsis criminibus in arma agant, sed adversus se ac
124      VI,    4,  24|             primo concursu concrepuere arma, hostis dolo non metu pedem
125      VI,    4,  26|               inquit, 'Tusculani, vera arma verasque vires quibus ab
126      VI,    4,  26|            quando a vobis proque vobis arma acceperimus. gratias agimus
127      VI,    4,  26|        avertatis precamur; in nos quid arma polleant vestra, si patiendo
128      VI,    4,  27|             Praenestinis iam intentari arma civium magis quam hostium
129      VI,    4,  28|       trepidatio fuit. conclamatum 'ad arma', concursumque in muros
130     VII,    1,   6|               magis Romanum bonum quam arma virtusque esset, et silentio
131     VII,    2,  10|             laeva scuto in advenientis arma hostis vanum caesim cum
132     VII,    2,  12|         conclamatum tamen celeriter ad arma est et portae stationibus
133     VII,    2,  12|                Romanus miles ruendo in arma ac dimicationem aliquantum
134     VII,    2,  13|                signum daret, ut capere arma iuberet, clamabant.~ ~14.
135     VII,    2,  15|                 Ubi illi clamores sint arma poscentium, ubi minae iniussu
136     VII,    3,  20|              defectionis auctores; nec arma aut bellum quisquam apparare
137     VII,    4,  25|             pro alieno imperio laturos arma. Inter duo simul bella externa
138     VII,    4,  27|            plus hostium fieret Volscis arma inferre iussus, ad Satricum
139     VII,    4, 29a|          opibus armisque validam, mota arma; Samnitium bellum ancipiti
140     VII,    5, 29b|             Samnites Sidicinis iniusta arma, quia viribus plus poterant,
141     VII,    5,  31|            foedere iuncti sunt; itaque arma, deos prius quam homines
142     VII,    5,  31|           Romani factus esset hostilia arma inferrent; si leniter agendo
143     VII,    5,  32|                urbe longius proferrent arma, magis magisque in imbelles
144     VII,    5,  35|         deliberari potest, cum praeter arma et animos armorum memores
145     VII,    5,  36|           exanimat, quo praepediti nec arma impigre capere nec obsistere
146     VII,    5,  36|                vagari. Iussae legiones arma capere egressaeque castris,
147     VII,    5,  36|         inermes, nec coire in unum nec arma capere nec recipere intra
148     VII,    6, 37b|         expeditus quantum umeris inter arma geri posset frumenti secum
149     VII,    6,  40|             conspectum ventum est [et] arma signaque agnovere, extemplo
150     VII,    6,  42|           multitudinem coniuratorum ad arma consternatam esse nec in
151    VIII,    1,   1|            adversus Sidicinos sumerent arma, suos semper hostes, populi
152    VIII,    1,   2|              Latinos iam sua sponte in arma motos facta est. ne Campani
153    VIII,    1,   3|         Romanas Volsci etiam exciti ad arma erant; eos nominatim evocari
154    VIII,    1,   4|               ubi innverint, posituros arma? sin autem tandem libertatis
155    VIII,    1,   6|              vosque patres conscripti, arma capere deis ducibus? sic
156    VIII,    2,  10|                sese devoverit, Volcano arma sive cui alii divo vovere
157    VIII,    3,  14|                Gallis, gente efferata, arma quondam consociassent. ceteris
158    VIII,    3,  16|         incolebat; Sidicinis finitimis arma coniunxerat; unoque proelio
159    VIII,    4,  23|               quo concurrendum est, et arma et communis Mars belli decernet.
160    VIII,    5,  25|             fuerat, in fidem venerunt, arma virosque ad bellum pollicentes;
161    VIII,    5,  27|                 alii ad concitandam in arma multitudinem agrestium discurrunt,
162    VIII,    5,  29|            hostes prohibiti coniungere arma. ceterum alterum consulem
163    VIII,    5,  30|              eos nulla vis posset; per arma, per viros late stragem
164    VIII,    5,  30|              ingentem acervum hostilia arma subdito igne concremavit,
165    VIII,    5,  31|               voluisse cupidissimisque arma ablaturum fuisse militibus,
166    VIII,    5,  36|   perlustravitque hostium agros, nulla arma, nullam vim nec apertam
167    VIII,    6, 37b|               non Apulis ab Samnitibus arma inlata sed cum utraque simul
168    VIII,    6, 37b|             concursatum clamatumque ad arma omnibus locis esset, prima
169      IX,    1,   1|             quibus necessarium, et pia arma, quibus nulla nisi in armis
170      IX,    1,   3|         montium, per silvas, qua ferri arma poterunt, eamus; modo ad
171      IX,    1,   5|             alios intueri; contemplari arma mox tradenda et inermes
172      IX,    1,   5|               conferre; sibi nequiquam arma, nequiquam vires, nequiquam
173      IX,    1,   6|        consulibus, [fasces, lictores,] arma, equos, vestimenta, commeatus
174      IX,    2,   9|               dum quacumque condicione arma viris in arma natis auferre
175      IX,    2,   9|               condicione arma viris in arma natis auferre festinant.
176      IX,    2,   9|             supplicio liberemus Romana arma."~ ~10.
177      IX,    2,  10|                pro populo Romano dare. Arma cuncti spectant et bellum:
178      IX,    2,  11|                infecto sint; recipiant arma quae per pactionem tradiderunt;
179      IX,    3, 12b|            sunt incolumem abiturum qui arma posuisset. Ea spes remisit
180      IX,    3, 12b|             certamine animos et passim arma iactari coepta. Pertinacior
181      IX,    3,  14|              in aciem nec extra vallum arma ferre; deceptos potius quodcumque
182      IX,    3,  15|               nuntiare Luceriam iussit arma, sarcinas, iumenta, multitudinem
183      IX,    3,  16|           praesidioque valido imposito arma Satricanis ademit. Inde
184      IX,    3,  16|              magno Alexandro ducem, si arma Asia perdomita in Europam
185      IX,    4,  19|                exercitus consenuisset. Arma clupeus sarisaeque illis;
186      IX,    5,  20|           ipsius coloniae patroni; nec arma modo sed iura etiam Romana
187      IX,    5,  23|              munimenta, non munimentis arma tuta esse debent. Castra
188      IX,    5,  24|                poterat cum tumultu "ad arma" et "pro vestram fidem,
189      IX,    6,  29|             secundum Gallicos tumultus arma terribiliora essent cum
190      IX,    6,  29|            iuniores sacramento adigit, arma quaeque alia res poscit
191      IX,    6,  29|       quieturus haud dubie, nisi ultro arma Etrusci inferrent. Eadem
192      IX,    6,  31|               trepidationem fecit, dum arma capiunt, sarcinas congerunt
193      IX,    7,  32|            populi praeter Arretinos ad arma ierant, ab oppugnando Sutrio,
194      IX,    7,  32|               firmatisque cibo viribus arma capiat. Dicto paretur. Consul
195      IX,    7,  37|          vigilia sine tumultu excitati arma capiunt. Dolabrae calonibus
196      IX,    7,  37|                suis, maximam partem ad arma trepidantes caedes oppressit.
197      IX,    8,  39|             primos ordines peditum per arma, per corpora evaserint.
198      IX,    8,  40|               illa praedam verius quam arma esse, nitentia ante rem,
199      IX,    8,  40|                maximam speciem captiva arma praebuere. Tantum magnificentiae
200      IX,    8,  41|          caeditur atque una vox ponere arma iubentium per totam fertur
201      IX,    8,  43|         castris fecit; isque confestim arma capere iussis raptimque
202      IX,    8,  43|            permissum. Anagninis quique arma Romanis intulerant civitas
203      IX,    8,  45|           infidae pacis quietos, versa arma Romana, quod incolumi Hernico
204       X,    1,   4|              vigiliae vicatim exactae, arma, tela in muros congesta.
205       X,    2,  11|          indicio, exorta est: Samnites arma et rebellionem spectare
206       X,    2,  16|                Gallos, inter ferrum et arma natos, feroces cum suopte
207       X,    2,  18|              ut quosdam spectantes iam arma Etruriae populos metus Romani
208       X,    3,  20|              vinctos solvebant, partim arma in sarcinis deligata rapiebant
209       X,    3,  21|         exercitum Etruriam concitam in arma et Gellium Egnatium, Samnitium
210       X,    3,  21|               quattuor gentes conferre arma, Etruscos, Samnites, Umbros,
211       X,    3,  28|            funebribus diris signa tela arma hostium, locumque eundem
212       X,    4,  31|           consulibus, qui primi Samnio arma intulerunt, agimus; et ne
213       X,    4,  32|           occisus. Conclamatum inde ad arma.~ ~33.
214       X,    4,  34|           silentium vastum in urbe nec arma nec viros in turribus ac
215       X,    4,  35|              castra oppugnanda. Consul arma capere milites iubet et
216       X,    4,  35|            quosque venerat, cunctantes arma capere increpabat: quid
217       X,    4,  35|           pudore victus miles segniter arma capit, segniter e castris
218       X,    4,  36|                 inquit, "miles? et hic arma et viros invenies nec vivo
219       X,    5,  38|               erat, appellata est; his arma insignia data et cristatae
220       X,    5,  39|               victori hosti quam ipsis arma fuisse. Datum hoc forsan
221       X,    5,  41|            ramos per terram trahebant. Arma signaque per turbidam lucem
222       X,    5,  43|               et octoginta interfecti; arma multa pavidi ac signa militaria
223       X,    5,  45|        amicitia fuerant, allatum foret arma Etruscis iunxisse. Huius
224     XXI,    1,   1|        civitates gentesque contulerunt arma neque his ipsis tantum unquam
225     XXI,    1,   1|       victoribus victi ultro inferrent arma, Poenis quod superbe avareque
226     XXI,    1,   2|        vixisset, Hamilcare duce Poenos arma Italiae inlaturos fuisse
227     XXI,    1,   4|              inter aequales excellens: arma atque equi conspiciebantur.
228     XXI,    1,   5|     oppugnandis quia haud dubie Romana arma movebantur, in Olcadum prius
229     XXI,    1,   8|              volnerabantur nullo inter arma corporaque vano intercidente
230     XXI,    1,   8|            multo maiorem ignem ferret, arma omitti cogebat nudumque
231     XXI,    1,   9|               tam effrenatarum gentium arma nec Hannibali in tanto discrimine
232     XXI,    1,  11|              Hannibalis omiserunt mota arma.~ ~12.
233     XXI,    1,  13|            spes nec vestra vos iam aut arma aut moenia satis defendunt,
234     XXI,    2,  16|           magis quam exercuisse Romana arma et cum Gallis tumultuatum
235     XXI,    2,  20|             aut adversus Poenos sumant arma; contra ea audire sese gentis
236     XXI,    2,  24|           imposita, metu servitutis ad arma consternati Ruscinonem aliquot
237     XXI,    5,  40|               gelu, quassata fractaque arma, claudi ac debiles equi.
238     XXI,    5,  41|                servos videatis vestros arma repente contra vos ferentes.
239     XXI,    5,  42|                cum sui moris tripudiis arma raptim capiebat. Ubi vero
240     XXI,    5,  43|               dum, dis bene iuvantibus arma capite. Satis adhuc in vastis
241     XXI,    6,  48|         scelere velut iniecta rabie ad arma ituros, quamquam gravis
242     XXI,    6,  49|               speculis et in oppido ad arma conclamatum est et in naves
243     XXI,    6,  55|            alacer animis corporibusque arma capit atque in aciem procedit.
244     XXI,    7, 57b|              moenia accepere; iussique arma tradere cum dicto parvissent,
245     XXI,    7,  58|              ipsa ora, primo, quia aut arma omittenda erant aut contra
246    XXII,    1,   4|        instrueretur acies aut expediri arma stringique gladii possent.~ ~
247    XXII,    1,   5|             locum noscerent, ut vix ad arma capienda aptandaque pugnae
248    XXII,    1,   6|              nocte consecutus erat, si arma tradidissent, abire cum
249    XXII,    2,  14|               debellari credere posse. Arma capias oportet et descendas
250    XXII,    3,  19|        conscendere naves propere atque arma capere iubet: classem Romanam
251    XXII,    3,  19|              nautarum capere et aptare arma miles prohibetur. Et iam
252    XXII,    3,  21|                misso a Scipione exciti arma capiunt provinciamque Carthaginiensium
253    XXII,    4,  25|              tamquam hostibus captivis arma adempta. Tandem, ut abscesserit
254    XXII,    4,  28|       stolidissimos ferocissimosque ad arma vocat et vanis minis increpat
255    XXII,    4,  29|           milites, eos quorum vos modo arma dexterae texerunt patronos
256    XXII,    6,  41|            nocte proxima nihil praeter arma ferente secum milite castra
257    XXII,    6,  44|           collega teneri; ferrum atque arma iratis et pugnare cupientibus
258    XXII,    6,  48|                Numidae, praeter solita arma telaque gladios occultos
259    XXII,    7,  52|            deditio est facta. Pacti ut arma atque equos traderent, in
260    XXII,    7,  54|            vicenos, et pediti denos et arma quibus deerant dederunt,
261    XXII,    8, 57b|           formula accipiendos mittunt. Arma, tela, alia parari iubent
262    XXII,    8,  59|               enim in acie per timorem arma tradidimus sed cum prope
263    XXII,    8,  59|             quo redempti dimitteremur, arma in quibus nihil iam auxilii
264    XXII,    8,  60|             civem vestrum non audistis arma capere ac sequi se iubentem;
265    XXII,    8,  60|               audistis castra prodi et arma tradi iubentem. Quam[quam
266    XXII,    8,  60|               adfectisque fame viribus arma iam sustinere nequirent,
267    XXII,    8,  60|        certaminis experti, tradiderunt arma ac se ipsos. Haec vobis
268    XXII,    8,  60|              necesse est, et castra et arma et vos ipsos traditis hosti.
269   XXIII,    1,   5|          fortuna. Legiones, equitatus, arma, signa, equi virique, pecunia,
270   XXIII,    4, 24b|             incidentes ancipiti strage arma, viros, equos obruerunt,
271   XXIII,    4,  27|            stationibusque attulere, ad arma conclamatum est. Ut quisque
272   XXIII,    4,  27|            conclamatum est. Ut quisque arma ceperat, sine imperio, sine
273   XXIII,    4, 30a|            standum in muris ferendaque arma deerant expugnati sunt.
274   XXIII,    5,  35|           generososque ducerent quibus arma sua signaque populus Romanus
275   XXIII,    5,  36|           haberet, tamen, quia praeter arma nihil secum miles raptim
276   XXIII,    6,  42|              per nos ipsi quoad nostra arma, nostrae vires nos tutari
277   XXIII,    6,  45|          Reliquias illorum virorum vix arma membraque sustinentes pugnare.
278   XXIII,    6,  45|        gravioribus probris increpabat: arma signaque eadem se noscere
279   XXIII,    6,  47|          hostem pugnare, permissu eius arma extemplo cepit, provectusque
280    XXIV,    2,   8|                provocantem ad certamen arma capienti Gallum. quemadmodum
281    XXIV,    2,  10|             concitaverunt civitatem ad arma, cum qui in Ianiculo essent
282    XXIV,    4,  21|           simul ad libertatem simul ad arma vocantes, in Achradinam
283    XXIV,    4,  21|               propitius praebeat sacra arma pro patria, pro deum delubris,
284    XXIV,    4,  22|        Syracusanos quam ipsos vidisse. arma quod impigre ceperint, laudare:
285    XXIV,    4,  28|            utraque suos exercitus, sua arma, suos habitura sit duces.
286    XXIV,    4,  31|           essent, cum tanto clamore ad arma discursum est ut praetores
287    XXIV,    6,  40|                non modo alius quisquam arma caperet aut castris pellere
288    XXIV,    6,  44|             quod in Compsano agro est, arma concrepuisse et flumen Amiterni
289    XXIV,    6,  47|               adversus Carthaginiensem arma verterunt. Hispani quoque,
290     XXV,    1,   5|               roboris satis ad ferenda arma habere viderentur, etiamsi
291     XXV,    1,   6|               expertus quidem certamen arma tradidit hosti, ut alias
292     XXV,    1,   6|          fuerunt captivi. quippe illis arma tantum atque ordo militandi
293     XXV,    1,   6|          segnes, tamquam nec manus nec arma habeamus. servorum legionibus
294     XXV,    2,  10|              Romanis Punica et Gallica arma cognita [tum] dubitationem
295     XXV,    4,  18|                pugnare, permissu eorum arma cepit equumque conscendit
296     XXV,    4,  21|              daret, institisse duci ad arma vocantes sciret, haud dubius
297     XXV,    5,  24|        excitavit convertitque omnes ad arma capienda opemque si quam
298     XXV,    6,  29|           extemplo venimus ad tradenda arma, dedendos nos, urbem, moenia,
299     XXV,    6,  32|               Celtiberorum ea hieme ad arma excita. tres exercitus erant.
300     XXV,    6,  33|                ut in Romanos verterent arma agebatur --, et merces quanta
301     XXV,    6,  37|               iram luctu discurrunt ad arma ac velut accensi rabie discurrunt
302     XXV,    6,  37|           esset, tamen ultro inferendo arma contemptum sui dempturum.~ ~
303     XXV,    6,  39|              omnia ac soluta invenere, arma tantum in stationibus posita,
304     XXV,    6,  41|          victis ab se hostibus cedere, arma propere capere milites et
305    XXVI,    1,   5|          pugnae. ingens corpus erat et arma honestabant; et sublatum
306    XXVI,    2,  14|           legato. is cum omnium primum arma telaque quae Capuae erant
307    XXVI,    4,  24|                fore pacem si Philippus arma ab Romanis sociisque quique
308    XXVI,    4,  25|              cernens Romanaque insuper arma ingruere, ira magis instruit
309    XXVI,    7,  42|          bellico apparatu plenam - ibi arma, ibi pecunia, ibi totius
310    XXVI,    7,  43|          barbarorum erit; hic tormenta arma omnis apparatus belli est,
311    XXVI,    8,  51|               decurrerunt; secundo die arma curare et tergere ante tentoria
312   XXVII,    1,   3|             proconsulis clausis cum ad arma signo dato milites concurrissent,
313   XXVII,    3,  13|        militibus: corpora tantum atque arma eadem sunt. an si eosdem
314   XXVII,    4, 15b|              excitantes vocantesque ad arma, inde nulla accidebat vox,
315   XXVII,    5,  26|              statione movebatur ne aut arma aut ipsi procul conspicerentur.
316   XXVII,    6, 28b|            erant perfugae Romanorum et arma Romana habebant. ii ubi
317   XXVII,    6, 28b|                inter pacatos, gerentes arma invadunt, alii e turribus
318   XXVII,    6,  32|            Eleosque Romana signa atque arma cognovere. et primo recipere
319   XXVII,    7,  41|                clamorque in castris ad arma discurrentium est sublatus;
320   XXVII,    8,  44|              Hispania et concitatis ad arma Gallicis gentibus multo
321   XXVII,    8,  46|          exercitus nihil ferme praeter arma secum in expeditionem tulerat.
322   XXVII,    8,  48|  intolerantissima laboris corpora, vix arma umeris gerebant; et iam
323  XXVIII,    1,   2|           sarcinis in medium coniectis arma Romani capiunt acieque iusta
324  XXVIII,    1,   2|               gente excita et alios ad arma sollicitare populos, oppressa
325  XXVIII,    1,   3|          circumferre ad singulas urbes arma diutini magis quam magni
326  XXVIII,    2,   8|              defuisse quin ubi hostium arma concrepuissent eo quanta
327  XXVIII,    3,  12|             habitus, alia vestis, alia arma, alii ritus, alia sacra,
328  XXVIII,    3,  13|            opere deducti milites atque arma capere iussi plures usque
329  XXVIII,    5,  28|              consilia communicastis et arma consociaturi fuistis. illi,
330  XXVIII,    5,  28|            omnibus superiores essetis, arma contra patriam contra cives
331  XXVIII,    6,  31|                rati, vocatis rursus ad arma popularibus contractisque
332  XXVIII,    6,  34|           dedidisset, obsides accepti, arma adempta, praesidia urbibus
333  XXVIII,    6,  34|            beneficio. ceterum se neque arma iis adempturum <neque obsides
334  XXVIII,    6,  34|            rebellionem esse: se libera arma relinquere, solutos animos -
335  XXVIII,    8,  42|              metus est: ostende Romana arma et exercitum alienigenam;
336  XXVIII,    8,  44|                inferenda etiam Africae arma videri nobis animum esse,
337    XXIX,    1,   1|               quae dicta erat advenit, arma equosque ostenderunt. tum
338    XXIX,    1,   1|          vicarium tibi expediam cui tu arma equumque et cetera instrumenta
339    XXIX,    1,   3|             belli legatos mittendos ad arma tradenda deditionemque faciendam
340    XXIX,    1,   3|           conferentibus tradentibusque arma et dedentibus sese, responsum
341    XXIX,    1,   4|              frumentum convehere, tela arma parare; instruere naves
342    XXIX,    2,   6|          excitantibus alios. iamque ad arma pro se quisque vocabat:
343    XXIX,    2,   9|               velut adversus hostes ad arma conclamatum esset, concurrerunt;
344    XXIX,    6,  28|              foret, ita conclamatum ad arma est portaeque raptim clausae
345    XXIX,    6,  30|       prudentia inter Romana et Punica arma exercitati ducis; regulus
346    XXIX,    6,  34|             alios vino et somno graves arma capere et frenare equos
347     XXX,    1,   3|            vestimenta frumentumque, et arma etiam ex Sicilia et omne
348     XXX,    2,  7b|       Numidarum quibus per eosdem dies arma equosque dedisset, et omnem
349     XXX,    2,   9|              terror, et circumferentem arma Scipionem omnibus finitimis
350     XXX,    2,  11|            erant in unum coactis equos arma tela dividit; equites in
351     XXX,    2,  13|       fatebatur, sed non tum demum cum arma adversus populum Romanum
352     XXX,    2,  13|              manibus suis nefaria sibi arma adversus hospitem atque
353     XXX,    2,  14|          criminibus raptae prope inter arma nuptiae neque consulto neque
354     XXX,    2,  14|               nobis alienasse atque in arma egisse praecipitem dicatur.
355     XXX,    3,  17|             phaleratos, bina equestria arma cum loricis, et tabernacula
356     XXX,    5,  28|              alito atque educato inter arma, puero quondam milite, vixdum
357     XXX,    5,  30|              patre tuo consule ceperim arma, cum eodem primum Romano
358     XXX,    5,  31|           nobis pia ac iusta induerunt arma. vos lacessisse et tu ipse
359     XXX,    6,  32|               ventum, pronuntiant ambo arma expedirent milites animosque
360     XXX,    6,  33|          lingua, non mos, non lex, non arma, non vestitus habitusque,
361     XXX,    7,  42|          videri et facere quod eos qui arma contra populum Romanum ferentes
362     XXX,    7,  44|          decuit cum adempta sunt nobis arma, incensae naves, interdictum
363    XXXI,    1,   3|            legatos conciret homines ad arma: maiore conatu Romanis id
364    XXXI,    1,   7|                feliciora potentioraque arma esse. ite in suffragium
365    XXXI,    2,  11|                Ligurumque excivisse ad arma contra populum Romanum;
366    XXXI,    2,  15|              sed neque illos excire ad arma potuit, gaudentes utcumque
367    XXXI,    2,  18|              questus Attalo Rhodiisque arma inlata et quod tum maxime
368    XXXI,    2,  18|          inquit 'ultro tibi intulerunt arma?' insueto vera audire ferocior
369    XXXI,    4,  29|               propter vos et pro vobis arma sumpta adversus eum simulabant,
370    XXXI,    5,  40|               idem proximo concilio ad arma conciverat post famam equestris
371    XXXI,    5,  41|            excitare alii alios, iubere arma capere, alios dimittere
372    XXXI,    6,  45|               aliquanto Graecos Romana arma signaque non ante visa animique
373   XXXII,    2,  10|               apparere ab eo qui prior arma intulisset iniuriam ortam,
374   XXXII,    2,  15|                vi restiterunt, quantum arma, quantum moenia tueri poterant;
375   XXXII,    3,  19|               hostis; horrebant Romana arma; Macedonum beneficiis et
376   XXXII,    3,  21|           legatus Philippi ut pro rege arma caperemus adversus Romanos
377   XXXII,    3,  21|            armis cessit, Achaei Romana arma sustinebimus, Cleomedon,
378   XXXII,    3,  21|          miserunt sed ipsi duces belli arma terra marique simul Macedoniae
379   XXXII,    4,  26|               agris sacramento rogatos arma capere et sequi cogebat.
380  XXXIII,    1,   1|         regisque prospeculabatur. rara arma paucique milites circa eos
381  XXXIII,    1,   2|               fidem magis Romanam quam arma aut opes extollente verbis.
382  XXXIII,    1,   8|           ordines iussit, ut vir viro, arma armis iungerentur.~ ~9.
383  XXXIII,    2,  15|           dilapsos; ipse raptim capere arma iussis militibus infrequenti
384  XXXIII,    3,  26|            Punico exercitu aut duce ad arma ierant, proficiscerentur
385  XXXIII,    3,  28|                             Dum Romana arma in propinquo haberent, tollere
386  XXXIII,    4,  36|             ubi Insubres Comensibus ad arma excitis castra habebant,
387   XXXIV,    1,   6|                habebamus; servi quibus arma darentur ita ut pretium
388   XXXIV,    2,  14|                discurrere <et> ipsi ad arma. interim consul apud suos '
389   XXXIV,    2,  17|              occasionem idem facturas, arma omnibus cis Hiberum Hispanis
390   XXXIV,    2,  20|               subire iubet. quorum ubi arma signaque Lacetani cognovere,
391   XXXIV,    2,  20|                mox ipsos nihil praeter arma habentes in deditionem accepit.~ ~
392   XXXIV,    3,  25|                quam extorti morerentur arma secum caperent. atque ita
393   XXXIV,    3,  31|           credidit ut multi essent qui arma pro patria ferrent. pluribus
394   XXXIV,    4,  37|              fremere; deinde subito ad arma discurrerunt. quo tumultu
395   XXXIV,    5,  46|            parte adgressi sunt. consul arma extemplo capere milites
396   XXXIV,    5,  52|         triduum triumphavit. die primo arma tela signaque aerea et marmorea
397    XXXV,    2,  18|                bellicum cani audisset, arma capturum; nosse se spiritus
398    XXXV,    2,  19|      destitueris, ubicumque vires, ubi arma esse sciam veniam, toto
399    XXXV,    3,  23|               equi duo, bina equestria arma et vasa argentea centum
400    XXXV,    4,  33|             prope necessaria sumpturos arma. postquam ventum est eo,
401    XXXV,    5,  45|             vim maiorem habituram quam arma. multa homines, ne bellare
402    XXXV,    5,  48|             enim ut secum adversus eos arma capiant, sed ut neutri parti
403   XXXVI,    1,   5|          Antiocho primum civitati suae arma illaturos <credebant>. mille
404   XXXVI,    2,  11|                 nec quisquam eorum aut arma induit aut stationem aut
405   XXXVI,    2,  11|        Acarnaniae esse et omnibus, qui arma ferrent, exeundum ad Medionem
406   XXXVI,    2,  12|            tumultuoseque iuventutem ad arma vocantibus ab Clyto et Mnasilocho
407   XXXVI,    3,  18|            priusquam corpora curarent, arma telaque parant. luce prima
408   XXXVI,    3,  19|         ceterum, ut primum signaque et arma ex propinquo cognita errorem
409   XXXVI,    5,  40|            triumpho Gallicis carpentis arma signaque et spolia omnis
410   XXXVI,    5,  41|              quam terra pollere Romana arma. iam pridem classem circa
411   XXXVI,    5,  43|            nihil praeter militem atque arma habituras. multum etiam
412  XXXVII,    4,  20|              habebant equos; paucis ad arma et ordines relictis dilapsi
413  XXXVII,    4,  20|              urbe Pergamo contemplatus arma suos capere et ad portam
414  XXXVII,    6,  43|               fortissimorum virorum et arma gravitate fugam impedierant,
415  XXXVII,    7,  53|             etiam ne, qui adversus vos arma tulerint, in meliore statu
416  XXXVII,    7,  53|                terra marique pro vobis arma tulimus. quid ergo postulas?
417  XXXVII,    7,  54|                vobis debet videri; quo arma vestra pervenerunt, eodem
418 XXXVIII,    1,   3|            Philippi erant. Hi primo ad arma concurrerunt; ceterum postquam
419 XXXVIII,    1,   6|             datumque a consule signum, arma capiunt et omnibus portis
420 XXXVIII,    1,   8|              agentes non auditurum se; arma illis prius equosque omnis
421 XXXVIII,    2,  17|             lassitudine membra, labant arma; mollia corpora, molles,
422 XXXVIII,    3,  31|              fortuna esset, haud dubie arma extemplo capturi fuerint.
423 XXXVIII,    4,  38|               vergit. Ne qua <praeter> arma efferto ex iis oppidis agris
424 XXXVIII,    5,  48|                erant, qui pro Antiocho arma adversus nos tulerunt. In
425   XXXIX,    1,   1|              extendebat. nihil praeter arma et viros omnem spem in armis
426   XXXIX,    1,   2|           deditionem gentem accepit et arma ademit. ea quia non sincera
427   XXXIX,    1,   2|         conquisita cum intentiore cura arma, et omnia adempta. translatum
428   XXXIX,    1,   3|               belli quaerens, ademerat arma. id Cenomani conquesti Romae
429   XXXIX,    1,   3|             habito obtinuerunt causam. arma reddere Cenomanis, decedere
430   XXXIX,    1,   5|             marmorea ducenta triginta, arma tela cetera spolia hostium,
431   XXXIX,    1,   7|            milia trecentos viginti; et arma spoliaque multa Gallica
432   XXXIX,    1,  15|               obsceno sacrario eductis arma committenda? hi cooperti
433   XXXIX,    2, 20b|        potestatem hostium venerunt, et arma multa, quae quia impedimento
434   XXXIX,    3,  31|              inde tria milia fere, qui arma retinuerant, montem propinquum
435   XXXIX,    3,  36|            causam dicendam eos, qui ad arma multitudinem exciverant,
436   XXXIX,    5,  54|              armatorum erant: plerique arma ex agris rapta habebant:
437   XXXIX,    5,  54|            possent, in animo habuisse. arma deinde sibi, et postremo
438      XL,    1,   6|              praeferuntur primo agmini arma insignia omnium ab ultima
439      XL,    2, 16b|            Ligures recipi, et receptis arma adimi atque eos ad consules
440      XL,    3,  28|            nisi exsatiati cibo vinoque arma non capiebant, dispersi
441      XL,    3,  34|           Ligurum gentem, nulla umquam arma nisi imperata a populo Romano
442      XL,    4,  38|         maiorum cogerentur relinquere, arma obsides pollicebantur. postquam
443      XL,    4,  39|          defectionem et clam comparata arma sensisse eum et pertimuisse
444      XL,    4,  39|            omnes, suo quemque loco, et arma expedire iubendo sedavit,
445      XL,    4,  47|    sciscitaremur, qua tandem re fretus arma nobis inferres.' ad hanc
446     XLI,    1,   3|              ex tanta multitudine, qui arma haberent, perpauci equites,
447     XLI,    2,  12|           armatorum caesa. postero die arma lecta conici in acervum
448     XLI,    2,  12|               nulla usquam apparuerunt arma. Claudius duarum gentium
449     XLI,    3,  19|        omnibusque in dicionem redactis arma ademit. ob eas res in Gallia
450     XLI,    3,  26|            procul venientem hostem, ad arma conclamaverunt. Ap. Claudius,
451    XLII,    1,   2|            bellum parari, nec ultra ad arma ire <regem> dilaturum. item
452    XLII,    1,   8|              in se saeviturum. at ille arma omnibus ademit, oppidum
453    XLII,    1,   8|            Ligurum gente non tulissent arma adversus Romanos, tum quoque
454    XLII,    1,   8|              possit, reddantur curare; arma <quoque reddi, eaque omnia
455    XLII,    1,  12|               regiis capiat, vectigal. arma vel tribus tantis exercitibus
456    XLII,    2,  21|               quoque Ligurum populi ad arma ierunt. tum vero non absens
457    XLII,    2,  23|               enim extra fines efferre arma; quamquam sciant in suis
458    XLII,    2,  23| Carthaginiensibus, ut adversus iniusta arma pio iustoque se tutarentur
459    XLII,    2,  25|              prohiberi eum extra fines arma efferre, prohiberi socios
460    XLII,    3,  29|           adversus fratrem uxoris <se> arma ferre, et apud Persea victorem
461    XLII,    3,  30|         renovatum sociis populi Romani arma intulisset, agros vastasset
462    XLII,    3,  30|              Romanum consilia inisset, arma milites classem eius rei
463    XLII,    3,  37|                 et pro Antiocho postea arma adversus populum Romanum
464    XLII,    3,  41|         gentium ita comparatum est, ut arma armis propulsentur, quid
465    XLII,    3,  42|            expostulatione dignae sunt, arma capitis et regibus sociis
466    XLII,    4,  52|       Gallosque, ferocissimas gentium. arma illos habere ea, quae sibi
467    XLII,    4,  52|          Romano, ne gens bello nobilis arma habeat. haec enim tradenda
468    XLII,    5,  57|              signum extemplo datur, ut arma capiant. interim placet
469    XLII,    5,  61|      referebantur. [dona] ex his aliis arma insignia, aliis equos, quibusdam
470    XLII,    5,  64|      excitaverunt, signumque datum est arma extemplo capiendi; simulque
471    XLII,    5,  65|           militum esset nec facile iam arma fessi sustinerent, instare
472   XLIII,    1,   5|                agasonibus et equestria arma ac sagula, et comitibus
473   XLIII,    1,   9|                Nam nec hostes moverunt arma, neque consul in agrum eorum
474   XLIII,    2,  18|             efferentibus iussis primum arma, [dein libertatem] ademit.
475    XLIV,    1,   1|                successoris adventu cum arma viros equos cum cura inspexisset,
476    XLIV,    2,  15|         pacisque agere; Rhodiorum nutu arma sumpturos positurosque Romanos
477    XLIV,    3,  33|              deinde militibus expedire arma ipse cum tribunis primisque
478    XLIV,    3,  33|              recipiat se excitetque ad arma alios. scuto prae se erecto
479    XLIV,    3,  34|               et pernicissimum habeat, arma apta, cibum paratum ad subita
480    XLIV,    3,  34|           tergere, alii aptare corpori arma experirique sub his membrorum
481    XLIV,    3,  38|               integrum in tentorio suo arma capere iubeas atque in aciem
482     XLV,    2,  18|             omnibus gentibus appareret arma populi Romani non liberis
483     XLV,    2,  24|           potestis, cum nemo Rhodiorum arma adversus vos <sit> laturus.
484     XLV,    3,  31|           Aetolus, quod patrem secutus arma contra populum Romanum tulisset,
485     XLV,    3,  33|         inpositis cetera omnis generis arma cumulata <in> ingentem acervum,