Lib. Cap. Par.

  1       I,    7,  35|                habuisse ad conciliandos plebis animos compositam: cum se
  2       I,    8,  42|              dubius rex, seu patrum seu plebis animos periclitaretur, Romam
  3       I,    8,  46|              conciliata prius voluntate plebis agro capto ex hostibus viritim
  4       I,    8,  46|               eo impensius quia de agro plebis adversa patrum voluntate
  5       I,    9,  59|            regis miseriaeque et labores plebis in fossas cloacasque exhauriendas
  6      II,    1,   1|         civitatis iungendosque patribus plebis animos.~ ~2.
  7      II,    3,  23|             quam inter cives libertatem plebis esse; invidiamque eam sua
  8      II,    3,  27|               Ita medium se gerendo nec plebis vitavit odium nec apud patres
  9      II,    3,  29|               immitis et efferatus hinc plebis odio, illinc patrum laudibus,
 10      II,    3,  31|        propediem, ut mei similes Romana plebis patronos habeat. Quod ad
 11      II,    3,  32|                  Timere relicta ab suis plebis violentiam patrum; timere
 12      II,    3,  32|              seditio similis esset irae plebis in patres, flexisse mentes
 13      II,    4, 33b|                         Per secessionem plebis Sp. Cassius et Postumius
 14      II,    4, 33b|             patrum ad plebem, reductori plebis Romanae in urbem sumptus
 15      II,    4,  34|                incultis per secessionem plebis agris, fames deinde, qualis
 16      II,    4,  34|         interitum servitiorum utique et plebis esset, ni consules providissent
 17      II,    4,  34|                venisse tempus premendae plebis putabant reciperandique
 18      II,    4,  35|         dedantur tribuni, nisi de tergo plebis Romanae satisfiat; eum sibi
 19      II,    4,  39|                postquam apparuit labare plebis animos; missique de pace
 20      II,    5,  42|          dulcedine agrariae legis animi plebis. Tribuni plebi popularem
 21      II,    5,  43|         deberent, auxere insuper animos plebis, redibatque non sua sponte
 22      II,    5,  43|               sed Sp. Licinius tribunus plebis, venisse tempus ratus per
 23      II,    5,  44|             consiliis, partim patientia plebis, iam ad extrema venisse.
 24      II,    5,  45|           offerri. Omnium illo die, qua plebis, qua patrum, eximia virtus
 25      II,    5,  45|         civilibus certaminibus infensos plebis animos illa pugna sibi reconciliare
 26      II,    5,  47|         imbiberat, reconciliandi animos plebis, saucios milites curandos
 27      II,    5,  48|            Igitur non patrum magis quam plebis studiis K. Fabius cum T.
 28      II,    5,  48|             patribus coalescerent animi plebis. Itaque principio anni censuit
 29      II,    5,  54|        magistratu Cn. Genucius tribunus plebis arripuit. L. Aemilius et
 30      II,    5,  55|                 consulibus et eos ipsos plebis homines; nihil contemptius
 31      II,    5,  55|            clamitans: "provoco et fidem plebis imploro. Adeste, cives;
 32      II,    5,  55|            queruntur iniurias suas, vim plebis, Voleronis audaciam. Multis
 33      II,    5,  55|             patrum adversus temeritatem plebis certari non placuit.~ ~56.
 34      II,    5,  56|           plebeium; non enim populi sed plebis eum magistratum esse; nec
 35      II,    5,  57|                 Dimisso tandem concilio plebis senatum consules habent.
 36      II,    5,  58|                agros ut si qua secessio plebis fieret ad se receptum haberet;
 37      II,    5,  61|                habebat. Illum non minae plebis, non senatus preces perpellere
 38      II,    5,  61|                erat, adeo ut magna pars plebis Appium non minus reum timeret
 39      II,    5,  61|                laudationem cum tribunus plebis impedire conaretur, plebs
 40      II,    5,  64|          sollicitae certamine patrum et plebis. Irata plebs interesse consularibus
 41     III,    2,   9|              Terentilius Harsa tribunus plebis eo anno fuit. Is consulibus
 42     III,    2,   9|               comparatam esse; tribunos plebis vos creatos, non hostes
 43     III,    2,  13|             ante aliquot annos tribunus plebis fuerat, testis exstiterat
 44     III,    2,  14|               Benigne salutare, adloqui plebis homines, domum invitare,
 45     III,    2,  15|                 tribunorum, trucidandae plebis consilia inita; id negotii
 46     III,    2,  15|         externum an intestinum, ab odio plebis an ab servili fraude, urbem
 47     III,    2,  16|                avertendos ab legis cura plebis animos Capitolium insedisse
 48     III,    2,  18|                tradita esset, concilium plebis non impediturum. Hunc ducem
 49     III,    3,  19|           languore perpetui iam tribuni plebis, non ut in re publica populi
 50     III,    3,  21|                consule de tribunorum et plebis postulatis senatus consulta
 51     III,    4, 26b|       lictoribus deductus est domum. Et plebis concursus ingens fuit; sed
 52     III,    4,  30|             foret, decem deinde tribuni plebis crearentur. Expressit hoc
 53     III,    4,  30|             sexto anno a primis tribuni plebis decem creati sunt, bini
 54     III,    4, 31a|        publicando lata lex est. Tribuni plebis iidem refecti. Hi sequente
 55     III,    4, 31a|                 Calvio Cicerone tribuno plebis, Veturio ab L. Alieno aedile
 56     III,    4, 31a|             Veturio ab L. Alieno aedile plebis. Uterque magna patrum indignatione
 57     III,    5,  33|                penes Appium erat favore plebis, adeoque novum sibi ingenium
 58     III,    5,  33|              truci saevoque insectatore plebis. Decimo die ius populo singuli
 59     III,    6,  38|               destituti inter patrum et plebis odia. Addidit terrorem insuper
 60     III,    6,  39|                 postea post secessionem plebis plebeios; cuius illi partis
 61     III,    6,  44|                  viro acri et pro causa plebis expertae virtutis. Hanc
 62     III,    7,  50|         libertatem creandosque tribunos plebis adhortantes. Alia vox nulla
 63     III,    7,  51|                 comitia iisdem tribunis plebis creandis sequerentur, peritus
 64     III,    7,  52|                M. Duillium qui tribunus plebis fuerat certior facta plebs
 65     III,    7,  52|               Sacrum montem constantiae plebis scituros qua sine restituta
 66     III,    7,  52|                aut habendi sunt tribuni plebis. Nos citius caruerimus patriciis
 67     III,    7,  53|                 Profecti gaudio ingenti plebis in castra accipiuntur, quippe
 68     III,    7,  53|     quaerentibus legatis quae postulata plebis essent, composito iam ante
 69     III,    7,  53|              decemviros creatos auxilia plebis fuerant, et ne cui fraudi
 70     III,    7,  53|            patrum in plebem Romanam aut plebis in patres? Scuto vobis magis
 71     III,    7,  54|         adfirmant. Profecti cum mandata plebis patribus exposuissent, alii
 72     III,    7,  54|               pontifex maximus tribunos plebis crearet; et ne cui fraudi
 73     III,    7,  54|                comitia habente tribunos plebis creaverunt, omnium primum
 74     III,    7,  54|               eius quem primum tribunum plebis creatum in Sacro monte proditum
 75     III,    7,  54|               pratis Flaminiis concilio plebis acta, quem nunc circum Flaminium
 76     III,    8,  55|                 quidquid enim libertati plebis caveretur, id suis decedere
 77     III,    8,  55|               sanciendo ut qui tribunis plebis aedilibus iudicibus decemviris
 78     III,    8,  55|            tribunos vetere iure iurando plebis, cum primum eam potestatem
 79     III,    8,  55|                aedem Cereris ad aediles plebis deferrentur, quae antea
 80     III,    8,  55|                Duillius deinde tribunus plebis plebem rogavit plebesque
 81     III,    8,  56|                 potestate tribunicia et plebis libertate, tum tribuni adgredi
 82     III,    8,  57|        aedificatum esse quod domicilium plebis Romanae vocare sit solitus.
 83     III,    8,  57|       gratulatum de concordia patrum ac plebis Romam venerunt, donumque
 84     III,    8,  57|             dilectum edixissent, favore plebis non iuniores modo sed emeritis
 85     III,    8,  58|               audirent, qui ad auxilium plebis creati ipsi plebis fidem
 86     III,    8,  58|             auxilium plebis creati ipsi plebis fidem atque auxilium implorarent.
 87     III,    8,  59|                cum M. Duillius tribunus plebis, inhibito salubriter modo
 88     III,    8,  59|                invidiam, quod adeo toti plebis fuissent ut patrum salutis
 89     III,    8,  60|           urbanis compositis fundatoque plebis statu, in provincias diversi
 90     III,    8,  63|          triumphus, L. Icilius tribunus plebis tulit ad populum de triumpho
 91     III,    9,  64|               contumeliam consulum iura plebis labefactata essent. Quid
 92     III,    9,  64|            consules fore, qui libertati plebis suas opes postferrent. Forte
 93     III,    9,  65|                            Novi tribuni plebis in cooptandis collegis patrum
 94     III,    9,  65|                 magnopere ad patrum aut plebis causam inclinati, otium
 95     III,    9,  65|          habuere. L. Trebonius tribunus plebis, infestus patribus quod
 96     III,    9,  67|          venenum urbis huius, patrum ac plebis certamina, dum nec nobis
 97     III,    9,  67|             quid vobis voltis? Tribunos plebis concupistis; concordiae
 98     III,    9,  67| honoratissimosque passi sumus. Tribunos plebis creare iterum voluistis;
 99     III,    9,  67|         provocationem ad populum, scita plebis iniuncta patribus, sub titulo
100      IV,    1,   1|                 et de conubio patrum et plebis C. Canuleius tribunus plebis
101      IV,    1,   1|            plebis C. Canuleius tribunus plebis rogationem promulgavit,
102      IV,    1,   2|                 quam foris. Id adeo non plebis quam patrum neque tribunorum
103      IV,    1,   2|               ritu volgentur concubitus plebis patrumque? Ut qui natus
104      IV,    1,   2|           dimidius patrum sit, dimidius plebis, ne secum quidem ipse concors.
105      IV,    1,   2|               in eadem civitate tribuni plebis et patres essent; aut hunc
106      IV,    1,   4|              publico, cum summa iniuria plebis? An esse ulla maior aut
107      IV,    1,   4|                conubium tolli patrum ac plebis, id demum contumeliosum
108      IV,    1,   5|            quantum istae minae adversus plebis consensum valerent bis iam
109      IV,    1,   6|                 victoria de patribus et plebis favore ingens esset, accensi
110      IV,    2,  7b|               consulum comitia, tribuni plebis et plebs, tribunorum militum
111      IV,    2,  7b|                supersedit, et principes plebis ea comitia malebant, quibus
112      IV,    2,  12|              decemviris per secessionem plebis a patribus ex senatus consulto
113      IV,    2,  12|         Poetelio quaesita, qui tribunus plebis iterum ea ipsa denuntiando
114      IV,    2,  12|               plebem desidem et tribuni plebis nunc fraudem, nunc neglegentiam
115      IV,    2,  13|               eas largitiones coetusque plebis in privata domo passi essent
116      IV,    2,  14|        circumstantibus fugiensque fidem plebis Romanae implorare, et opprimi
117      IV,    2,  15|                 Maelium, cui tribunatus plebis magis optandus quam sperandus
118      IV,    2, 16a|           plebem, undecimumque tribunum plebis cooptatum seditionem motam
119      IV,    3,  21|            tamen, ab Sp. Maelio tribuno plebis, qui favore nominis moturum
120      IV,    4,  25|                 Interim Romae principes plebis, iam diu nequiquam imminentes
121      IV,    4,  25|            indicere in domos tribunorum plebis; ibi secreta consilia agitare;
122      IV,    4,  26|                   vos" inquit, "tribuni plebis, quoniam ad extrema ventum
123      IV,    4,  30|            Agitatum in urbe ab tribunis plebis ut tribuni militum consulari
124      IV,    5,  35|                essent comitia patrum ac plebis, aut sui aut suorum meminisset.
125      IV,    5,  35|             mirari cur nemo de commodis plebis ageret; eo impendi laborem
126      IV,    5,  35|                 quidem aliquis tribunus plebis ruat caecus in certamina
127      IV,    5,  36|                  alium alia de commodis plebis laturum se in magistratu
128      IV,    5,  42|             anni L. Hortensius tribunus plebis C. Sempronio, consuli anni
129      IV,    5, 44a|                filio A. Antisti tribuni plebis et fratre alterius tribuni
130      IV,    5, 44a|                 fratre alterius tribuni plebis Sex. Pompili, nec potestas
131      IV,    5, 44a|               fratre preces, tribunorum plebis, potestatis sacrosanctae,
132      IV,    6,  48|                Metilius tertium tribuni plebis, ambo absentes creati. Ei
133      IV,    6,  48|            contione advocata proditores plebis commodorum ac servos consularium
134      IV,    6,  49|           Temptatum ab L. Decio tribuno plebis ut rogationem ferret qua
135      IV,    6,  49|           vecors, qua M. Sextio tribuno plebis legem agrariam ferenti,
136      IV,    6,  49|            patres offendit. Et tribunus plebis, vir acer nec infacundus,
137      IV,    6,  50|       quaestiones decernentibus tribuni plebis intercedebant. Sed ea contentio
138      IV,    6,  50|                 consultum fieri tribuni plebis non paterentur, iidem intercederent
139      IV,    6,  52|                quietum excepti tribunus plebis L. Icilius, Q. Fabio Ambusto
140      IV,    6,  53|           consulem M. Menenius tribunus plebis legis agrariae lator cum
141      IV,    6,  53|              non abnuisset. Auctae inde plebis ac militum in consulem irae.
142      IV,    6,  54|              tres in eum annum tribunos plebis creatos, multarum magnarumque
143      IV,    6,  55|             deinde se fortuna ad causam plebis, nuntii veniunt arcem Carventanam,
144      IV,    6,  55|          haberetur qui eo anno tribunus plebis esset, neve quis reficeretur
145      IV,    6,  55|           reficeretur in annum tribunus plebis, haud dubie Icilios denotante
146      IV,    6,  56|                             Romae sicut plebis victoria fuit in eo ut quae
147      IV,    6,  58|                 agitata insuper tribuni plebis accendunt; maximum bellum
148      IV,    6,  59|                 ut ante mentionem ullam plebis tribunorumve decerneret
149      IV,    6,  60|           oblatum esset, non a tribunis plebis unquam agitatum, non suis
150      IV,    6,  60|    cumulatioremque gratiam rei. Tribuni plebis, communis ordinum laetitiae
151      IV,    6,  60|                 vocibus moverunt partem plebis; postremo, indicto iam tributo,
152      IV,    6,  60|             censu contulisset, primores plebis, nobilium amici, ex composito
153       V,    1,   2|                  Quod postquam tribunis plebis, iam diu nullam novandi
154       V,    1,   2|                 prosiliunt, sollicitant plebis animos, hoc illud esse dictitantes
155       V,    1,   2|                fore. Venisse libertatem plebis; remotam in perpetuum et
156       V,    1,   2|             eorum in quibus vires omnes plebis essent agi de commodis eorum
157       V,    1,   3|                 Quirites, utrum tribuni plebis vestra an sua causa seditionum
158       V,    1,   3|               constituta sunt, tribunos plebis offensos ac concitatos esse?
159       V,    1,   3|         interdicitis patribus commercio plebis, ne nos comitate ac munificentia
160       V,    1,   3|          comitati patrum atque obsequio plebis oportuit? Quae si perpetua
161       V,    1,   5|           pertinet, quibus boni tribuni plebis tum stipendium extorquere
162       V,    1,   6|                auxilio hostibus tribuni plebis fuerint, et Romae invenerint
163       V,    1,   7|        contionibus erat Appius tribunis plebis, cum subito, unde minime
164       V,    1,   7|               castris posset et tribuni plebis velut ab se victae rei publicae
165       V,    1,   7|                 ad curiam concursus fit plebis; pedestris ordinis aiunt
166       V,    2,   9|                esse. Inter haec tribuni plebis, cum in concordia hominum
167       V,    2,   9|                 ad vos attinet, tribuni plebis, minasque vestras, ne ego
168       V,    2,  10|        indigniora ut viderentur tribuni plebis seditiosis contionibus faciebant,
169       V,    2,  10|             constituta esse arguendo ut plebis partem militia partem tributo
170       V,    2,  10|              curis, comitiis tribunorum plebis numerus expleri nequiit.
171       V,    2,  10|                 ut cooptarentur tribuni plebis C. Lacerius et M. Acutius,
172       V,    2,  11|               tulit ut eo anno tribunus plebis Cn. Trebonius esset, qui
173       V,    2,  11|          sublatam et cooptatos tribunos plebis non suffragiis populi sed
174       V,    2,  11|               adseculae habendi tribuni plebis sint; eripi sacratas leges,
175       V,    2,  11|           patres modo sed etiam tribuni plebis, cooptati pariter et qui
176       V,    2,  11|            incurrunt; in eos ab se iram plebis invidiamque die dicta avertunt.
177       V,    2,  11|             agris nec de aliis commodis plebis ferre ad populum tribuni
178       V,    2,  12|             turbarentur. Inter has iras plebis in patres cum tribuni plebi
179       V,    2,  12|          comitiorum exsultantes tribuni plebis quod maxime rem publicam
180       V,    2,  13|               magistratum maiore gaudio plebis quam indignatione patrum,
181       V,    3,  16|             esse certaminibus patrum ac plebis, inter haec locum iniuriae
182       V,    3,  16|            dilectu - etenim ab tribunis plebis impediebantur - sed prope
183       V,    3,  17|               interpellantibus tribunis plebis donec convenisset prius
184       V,    3,  20|               esse reconciliari eo dono plebis animos, exhaustis atque
185       V,    3,  22|                redigitur, haud sine ira plebis; et quod rettulere secum
186       V,    4,  23|              fieret. Ea quoque conlatio plebis animos a Camillo alienavit.
187       V,    4,  24|     transmigrandi Veios. Ceterum partem plebis, partem senatus habitando
188       V,    4,  24|          Sicinium - is enim ex tribunis plebis rogationis eius lator erat -
189       V,    4,  25|            integrant seditionem tribuni plebis; incitatur multitudo in
190       V,    4,  25|                 anno viderunt, tribunos plebis latores legis in annum eosdem
191       V,    4,  25|               legis adnisi; ita tribuni plebis magna ex parte iidem refecti.~ ~
192       V,    4,  26|                  principio anni tribuni plebis nihil moverunt, donec M.
193       V,    4, 29a|                              Tribunorum plebis actiones quia nondum invenerant
194       V,    5, 29b|              perferendam legem tribunis plebis nec segnius ob id ipsum
195       V,    5, 29b|                Dies dicta erat tribunis plebis biennii superioris A. Verginio
196       V,    5, 29b|             Vicit tamen gratiam senatus plebis ira et pessimo exemplo innoxii
197       V,    5,  32|             dicta ab L. Apuleio tribuno plebis propter praedam Veientanam,
198       V,    5,  32|           clientibusque quae magna pars plebis erat, percontatus animos
199       V,    6,  40|               humanum erat. Alia maxime plebis turba, quam nec capere tam
200       V,    6,  41|           conglobati redibant; ubi eos, plebis aedificiis obseratis, patentibus
201       V,    7,  51|               contentiones cum tribunis plebis, ut nec tristissimi exsilii
202      VI,    1,   1|            abiit, ab Cn. Marcio tribuno plebis dicta dies est, quod legatus
203      VI,    1,   5|                          Iam et tribuni plebis civitate aedificando occupata
204      VI,    1,  6a|          Pomptino ab L. Sicinio tribuno plebis actum ad frequentiorem iam
205      VI,    3,  14|                 feneratorum et miseriis plebis, virtutibus eius viri fortunaque, '
206      VI,    3,  14|                 liberatori suo, parenti plebis Romanae, gratiam referant.
207      VI,    3,  16|             dictatoriam vim aut tribuni plebis aut ipsa plebs attollere
208      VI,    3,  16|             satis constat magnam partem plebis vestem mutasse, multos mortales
209      VI,    3,  18|               per se accensos incitabat plebis animos. 'quousque tandem
210      VI,    3,  18|               ego me patronum profiteor plebis, quod mihi cura mea et fides
211      VI,    3,  19|            secessione in domum privatam plebis, forte etiam in arce positam,
212      VI,    3,  19|                 et Q. Publilius tribuni plebis: 'quid patrum et plebis
213      VI,    3,  19|                 plebis: 'quid patrum et plebis certamen facimus, quod civitatis
214      VI,    4,  21|                 dissuadentibus tribunis plebis omnes tribus bellum iusserunt.
215      VI,    4,  21|             impedita est sed magna pars plebis incitata ut praedatum in
216      VI,    4,  26|            processimus. hic noster, hic plebis nostrae habitus fuit eritque
217      VI,    4,  27|            etiam invidiae eius tribunis plebis, cum ab iis elevaretur quibus
218      VI,    4,  27|                 eam vero ludificationem plebis tribuni ferendam negabant:
219      VI,    4,  27|          auxilio tribunicio et consensu plebis impediri coepta; nam neque
220      VI,    4,  27|          nuntiabatur - interim tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat
221      VI,    5,  32|         impedirent non habebant tribuni plebis. tribunos etiam militares
222      VI,    5,  34|              patrum in dies miseriaeque plebis crescebant, cum eo ipso,
223      VI,    5,  34|               solum sed principes etiam plebis, ut non modo ad tribunatum
224      VI,    5,  35|                  in praesentia tribunos plebis fieri placuit, quo in magistratu
225      VI,    5,  35|             patriciorum et pro commodis plebis: unam de aere alieno, ut
226      VI,    5,  35|             Licinius Sextiusque tribuni plebis refecti nullos curules magistratus
227      VI,    5,  36|                  remittentibus tribunis plebis comitia per interregem sunt
228      VI,    5,  36|             legum, iam octavum tribunos plebis refectos, Fabius quoque
229      VI,    5,  36|     praetendebant: Velitris in exercitu plebis magnam partem abesse; in
230      VI,    5,  36|            annorum usu tractandi animos plebis, primores patrum productos
231      VI,    5,  37|        fecissent. contemni iam tribunos plebis, quippe quae potestas iam
232      VI,    5,  38|            tribunos militum dilata; nam plebis tribunos eosdem, duos utique
233      VI,    5,  38|            adversariorum et ipsi causam plebis ingentibus animis armant
234      VI,    5,  38|               animis armant concilioque plebis indicto tribus ad suffragium
235      VI,    5,  38|      intercessionem, secessione quondam plebis partam, vobis eadem vi facitis
236      VI,    5,  38|            magistratum inseram concilio plebis; si adversus intercessionem
237      VI,    5,  38|               ea cum contemptim tribuni plebis rem nihilo segnius peragerent,
238      VI,    5,  38|               incusserat plebi: ducibus plebis accendit magis certamine
239      VI,    5,  38|                quidam, seu quia tribuni plebis tulerunt ad plebem idque
240      VI,    5,  39|                per interregnum concilio plebis habito apparuit quae ex
241      VI,    5,  39|           deinde dictator rem in causam plebis inclinavit C. Licinio, qui
242      VI,    5,  39|              eosdem reficerent tribunos plebis; perlaturos enim quae promulgaverint:
243      VI,    5,  40|                maiestate fuisse, semper plebis commodis adversatos esse.
244      VI,    5,  40|                 qua vos semper tribunos plebis habeamus? "ut rogationes"
245      VI,    5,  40|          obsecro vos, Tarquinii tribuni plebis, putate me ex media contione
246      VI,    5,  42|                 quinque patrum, quinque plebis; graduque eo iam via facta
247      VI,    5,  42|             negabant, prope secessionem plebis res terribilesque alias
248      VI,    5,  42|         recusantibus id munus aedilibus plebis, conclamatum a patriciis
249     VII,    1,   1|          aedilem curulem, tres tribunos plebis mortuos ferunt, pro portione
250     VII,    1,   3|                 omnibus in eum tribunis plebis coortis seu vi seu verecundia
251     VII,    1,   4|           dicitur a M. Pomponio tribuno plebis. Acerbitas in dilectu, non
252     VII,    1,   5|               accusandi causa concilium plebis nunquam habiturum, se eum
253     VII,    2,  15|           ambitu ab C. Poetelio tribuno plebis auctoribus patribus tum
254     VII,    2,  16|             Duillio L. Menenio tribunis plebis rogatio est perlata; et
255     VII,    2,  16|                fuerunt; ceterum tribuni plebis, non tam lege quam exemplo
256     VII,    3,  18|                 perseverantia consulum: plebis eo dolor erupit, ut tribunos
257     VII,    3,  21|           consularia certamen patrum ac plebis diremit, tribunis negantibus
258     VII,    4,  25|               Gallis actus magno favore plebis; mussantesque inter se rogitabant
259     VII,    4,  27|                est; et sic quoque parte plebis adfecta fides tamen publica
260     VII,    6,  39|                 exciri? Quem patrum aut plebis esse qui aut se tanto periculo
261     VII,    6,  42|            quosdam L. Genucium tribunum plebis tulisse ad plebem ne fenerare
262    VIII,    3,  16|                 praevenirent desiderium plebis, de colonia deducenda Cales
263    VIII,    3,  18|                in secessionibus quondam plebis clavum ab dictatore fixum
264    VIII,    5,  33|           deorum iras placant, tribunos plebis appello et provoco ad populum
265    VIII,    5,  33|            fuisse nec a se quemquam, ne plebis quidem hominem, non centurionem,
266    VIII,    6, 37b|           iudicium. M. Flavius tribunus plebis tulit ad populum ut in Tusculanos
267      IX,    2,   8|             Livio et Q. Maelio tribunis plebis, qui neque exsolvi religione
268      IX,    4,  18|          consulatum gessit; ab tribunis plebis dilectus impediti sunt;
269      IX,    5,  24|            securi percussi summo gaudio plebis, cuius maxime intererat
270      IX,    6,  30|                 fuit M. Decius tribunus plebis. Eiusdem anni rem dictu
271      IX,    7,  33|                Sempronius erat tribunus plebis, qui finiendae censurae
272      IX,    7,  34|                  haec conubia patrum et plebis interrupit; haec plebi ad
273      IX,    7,  36|              legati cum duobus tribunis plebis venerant denuntiatum Fabio
274      IX,    8,  42|                eius ab L. Furio tribuno plebis interpellata, donec se censura
275       X,    1,   6|                plebeiosque, ab tribunis plebis Q. Et Cn. Ogulniis, qui
276       X,    1,   6|             accenderent sed ipsa capita plebis, consulares triumphalesque
277       X,    1,   7|                 ferme de iure patrum ac plebis quae pro lege Licinia quondam
278       X,    2,  9b|             paucorum opes quam libertas plebis poterat. Porcia tamen lex
279       X,    2,  13|               audita lex est tribunique plebis nihil id impedimenti futurum
280       X,    3,  21|             Romanis appellata. Tribunis plebis negotium datum est, ut plebei
281       X,    3,  22|               senatus consulto et scito plebis prorogatum in annum imperium
282       X,    4, 37a|           reliquit. Inde inter tribunos plebis contentio orta; pars intercessuros
283       X,    4, 37a|             mancipia nobilium, tribunos plebis, legem impedituros; voluntatem
284       X,    4, 37a|       posteroque die auxilio tribunorum plebis trium adversus intercessionem
285       X,    5,  46|                die a M. Scantio tribuno plebis fugerat in legatione, ut
286       X,    5,  47|            Exacto iam anno novi tribuni plebis magistratum inierant; hisque
287     XXI,    1,   3|             comprobaretur. Favor] etiam plebis sequebatur. Hunc vixdum
288     XXI,    7,  63|                 patribus, quae tribunus plebis et quae postea consul prius
289     XXI,    7,  63|               quam Q. Claudius tribunus plebis adversus senatum atque uno
290    XXII,    4,  25|                tum M. Metilius tribunus plebis id unum enimvero ferendum
291    XXII,    4,  25|          exercitum abiit. Luce orta cum plebis concilium esset, magis tacita
292    XXII,    4,  26|       dictatoria invidia petit scitique plebis unus gratiam tulit. Omnes
293    XXII,    5,  34|               magno certamine patrum ac plebis. C. Terentio Varroni, quem
294    XXII,    5,  34|              Baebius Herennius tribunus plebis, cognatus C. Terenti, criminando
295    XXII,    5,  34|              eos; consulatum unum certe plebis Romanae esse; populum liberum
296    XXII,    8,  61|                cognato Scriboni tribuno plebis de redimendis captivis relatum
297   XXIII,    1,   2|                 corrupta omnia licentia plebis sine modo libertatem exercentis.
298   XXIII,    1,   4|               senatu agi aliter quam si plebis ibi esset concilium. Prona
299   XXIII,    3,  21|            rogatione M. Minucii tribuni plebis facti, L. Aemilius Papus,
300   XXIII,    3,  21|       Scribonius Libo, qui tum tribunus plebis erat. Et duumviri creati
301   XXIII,    3,  23|              legit qui aediles, tribuni plebis, quaestoresve fuerant; tum
302   XXIII,    6,  46|            gaudio et gratulatione etiam plebis quae ante inclinatior ad
303    XXIV,    1,   2|             Aristomachum esse principem plebis tradendaeque auctorem urbis,
304    XXIV,    1,   2|              esse; quacumque custodiant plebis homines, ea patere aditum.
305    XXIV,    2,  13|                iuniorum plebem, in manu plebis rem Tarentinam esse. Hannibal
306    XXIV,    3,  18|                haec inclinatio animorum plebis ad sustinendam inopiam aerarii
307    XXIV,    4,  23|                 nunc etiam apud infimae plebis homines crimina serebant
308    XXIV,    4,  32|             genus omne partemque magnam plebis invisum esse nomen Romanum;
309    XXIV,    6,  43|                gesta. Romae cum tribuni plebis novi magistratum inissent,
310    XXIV,    6,  43|           Atilio a <M.> Metello tribuno plebis dies dicta ad populum est -
311     XXV,    1,   2|                 cum obsisterent tribuni plebis, negantes rationem eius
312     XXV,    1,   3|          excitatique tandem duo tribuni plebis, Sp. et L. Carvilii, cum
313     XXV,    1,   3|               conciliumque tam frequens plebis adesset ut multitudinem
314     XXV,    1,   3|                Servilius Casca tribunus plebis, qui propinquus cognatusque
315     XXV,    1,   3|         spectare, ni propere dimittitis plebis concilium?'~ ~4.
316     XXV,    1,   4|           consules referunt de concilio plebis turbato vi atque audacia
317     XXV,    1,   4|            Romano extorsisse, concilium plebis sustulisse, tribunos in
318     XXV,    1,   4|              confestim Carvilii tribuni plebis omissa multae certatione
319     XXV,    1,   5|               milites facerent; tribuni plebis, si iis videretur, ad populum
320    XXVI,    1,   2|        congruebant agendum cum tribunis plebis esse, primo quoque tempore
321    XXVI,    1,   3|              anquirere diceret, tribuni plebis appellati collegae negarunt
322    XXVI,    2,  10|           portam posuit castra. aediles plebis commeatum eo comportarunt;
323    XXVI,    2,  16|               civitatis nec senatum nec plebis concilium nec magistratus
324    XXVI,    3,  21|             ovans urbem iniret. tribuni plebis ex auctoritate senatus ad
325    XXVI,    5, 26b|              otium, ut solet, excitavit plebis rumores. belli diuturnitatem
326    XXVI,    6,  33|                ut M. Antistius tribunus plebis prius rogationem ferret
327    XXVI,    6,  33|              itaque censeo cum tribunis plebis agendum esse ut eorum unus
328    XXVI,    6,  33|              fiat.' L. Atilius tribunus plebis ex auctoritate senatus plebem
329    XXVI,    6,  35|                 disseruissent cur aequa plebis recusatio esset, verterunt
330    XXVI,    6,  36|        equestris ordinis, dein reliquae plebis. hanc unam viam multa inter
331   XXVII,    1,  5a|           factus, rogatione ab tribunis plebis ex auctoritate patrum ad
332   XXVII,    2,  5b|            posse. M. Lucretius tribunus plebis cum de ea re consuleret,
333   XXVII,    2,  5b|               diceretur. sed quo die id plebis concilium futurum erat,
334   XXVII,    2,  5b|            dictator dictus, et ex eodem plebis scito ab Q. Fulvio dictatore
335   XXVII,    2,   6|              inclinassent ni se tribuni plebis C. et L. Arrenii interposuissent,
336   XXVII,    2,   6|         comitiorum auctoritate senatus, plebis scito, exemplis tutabatur:
337   XXVII,    2,   8|                inde eduxisset, tribunos plebis appellavit. flamen vetustum
338   XXVII,    5, 20b|              Publicius Bibulus tribunus plebis. is iam a prima pugna quae
339   XXVII,    5,  21|             ordinum. accusavit tribunus plebis non Marcellum modo, sed
340   XXVII,    5,  21|              negabant iure aut tribunum plebis fuisse aut aedilem esse,
341   XXVII,    7,  36|              Caecilio Metello aedilibus plebis; et tria signa ad Cereris
342  XXVIII,    3,  10|               Turrinus, qui tum aedilis plebis erat. comitiis perfectis
343  XXVIII,    3,  10|                 instaurati ab aedilibus plebis M. Pomponio Mathone et Q.
344  XXVIII,    3,  11|             sunt ut in agros reducendae plebis curam haberent: deum benignitate
345  XXVIII,    7,  38|              creati duo qui tum aediles plebis erant, Sp. Lucretius et
346  XXVIII,    8,  45|                 itaque a vobis, tribuni plebis, postulo' inquit 'ut sententiam
347    XXIX,    3,  14|                suffragio seu patrum seu plebis delatos. P. Scipionem Cn.
348    XXIX,    4,  19|           revocari, agique cum tribunis plebis ut de imperio eius abrogando
349    XXIX,    4,  20|            Africam traiecisset, tribuni plebis atque aedilis cum duobus
350    XXIX,    4,  20|          senatus consulto, cum tribunis plebis actum est aut compararent
351    XXIX,    4,  20|          elataque inde essent.~ Tribuni plebis cum praetore et decem legatis
352    XXIX,    4,  20|              Cincius Alimentus; aedilis plebis datus est quem, si aut in
353    XXIX,    7,  37|         occasionem Cn. Baebius tribunus plebis diem ad populum utrique
354    XXIX,    7,  38|            Tappulus; hi duo cum aediles plebis essent, praetores creati
355     XXX,    3, 19a|              cum id ignoraret, tribunus plebis atque aedilis plebis fuisset
356     XXX,    3, 19a|           tribunus plebis atque aedilis plebis fuisset contra quam sanctum
357     XXX,    5,  27|             consules iussi cum tribunis plebis agere ut, si iis videretur,
358     XXX,    7,  39|                 et L. Laetorius aediles plebis vitio creati magistratu
359     XXX,    7,  40|                 Acilius Glabrio tribuni plebis rem priore anno nequiquam
360     XXX,    7,  40|              convenirent pacis, tribuni plebis populum rogarent utrum consulem
361     XXX,    7,  43|          Acilius et Q. Minucius tribuni plebis ad populum tulerunt vellent
362    XXXI,    1,   6|                 tum Q. Baebius tribunus plebis, viam antiquam criminandi
363    XXXI,    1,   6|              probris in senatu tribunus plebis et consulem pro se quisque
364    XXXI,    3,  20|                 Sempronio Longo tribuno plebis, qui nihilo magis id more
365    XXXI,    6,  50|              iis videretur cum tribunis plebis agerent uti ad plebem ferrent.
366   XXXII,    2,   7|                 P. Porcio Laeca tribuno plebis ne ovans rediret, cum ab
367   XXXII,    2,   7|          Fulvium et M'. Curium tribunos plebis impediebantur, quod T. Quinctium
368   XXXII,    2,   7|                 C. Helvius, qui aediles plebis fuerant. Ab iis ludi plebeii
369   XXXII,    4,  25|              est temptatis prius animis plebis. Mos erat comitiorum die
370   XXXII,    4,  27|               et Helvius ex iis aediles plebis erant --; curules aediles
371   XXXII,    4,  28|            Oppius et Q. Fulvius tribuni plebis impedimento erant, quod
372   XXXII,    4,  28|            dicerent se, si idem tribuni plebis facerent. Permittentibus
373   XXXII,    4,  29|              lupus. C. Atinius tribunus plebis tulit ut quinque coloniae
374  XXXIII,    3,  22|            Labeo et C. Afranius tribuni plebis ut separatim de triumpho
375  XXXIII,    3,  25|                C. Atinius Labeo tribuni plebis se intercessuros dixissent
376  XXXIII,    5,  42|              Licinius Lucullus tribunus plebis, qui legem de creandis his
377  XXXIII,    5,  42|                 ab sacerdotibus tribuni plebis nequiquam appellati, omniumque
378  XXXIII,    5,  42|                toti instaurati. aediles plebis Cn. Domitius Ahenobarbus
379   XXXIV,    1,   1|          tulerat eam C. Oppius tribunus plebis Q. Fabio Ti. Sempronio consulibus
380   XXXIV,    1,   1|               et P. Iunii Bruti tribuni plebis legem Oppiam tuebantur nec
381   XXXIV,    1,   2|                adduxistis; nobis, si ut plebis quondam sic nunc mulierum
382   XXXIV,    5,  53|                  Aelius Tubero tribunus plebis ex senatus consulto tulit
383    XXXV,    1,   7|                  M. Sempronius tribunus plebis ex auctoritate patrum plebem
384    XXXV,    1,   8|                M. et C. Titinii tribuni plebis se intercessuros si de ea
385   XXXVI,    5,  39|             Sempronius Blaesus tribunus plebis non negandum Scipioni, sed
386   XXXVI,    5,  40|           consensit, sed etiam tribunum plebis auctoritate sua compulit
387  XXXVII,    7,  57|            Sempronius Rutilus, <tribuni plebis,> ei diem dixerunt, quod
388 XXXVIII,    4,  36|                 Valerius Tappo tribunus plebis promulgavit, ut iis suffragii
389 XXXVIII,    4,  36|              rogationi quattuor tribuni plebis, quia non ex auctoritate
390 XXXVIII,    5,  47|            respondisse accepi: 'tribuni plebis antea solebant triumphum
391 XXXVIII,    6, 50b|     interpretabantur. Alii non tribunos plebis, sed universam civitatem,
392 XXXVIII,    6,  51|               hoc' inquit 'die, tribuni plebis vosque, Quirites, cum Hannibale
393 XXXVIII,    6,  52|                qua iudicium et tribunos plebis et contionem reliquisset,
394 XXXVIII,    6,  52|                in Capitolium a tribunis plebis fecisset: - 'habetis ergo
395 XXXVIII,    6,  52|               classem habentem tribunos plebis aedilemque mittere in Siciliam
396 XXXVIII,    6,  52|               non audeamus' --; tribuni plebis appellati ab L. Scipione
397 XXXVIII,    6,  52|              collegis prodici. Tribunus plebis eo tempore Ti. Sempronius
398 XXXVIII,    6,  53|                 Senatus deinde concilio plebis dimisso haberi est coeptus.
399 XXXVIII,    6,  56|                 nomen M. Naevii tribuni plebis habet, ipsa oratio sine
400 XXXVIII,    6,  56|   tolerabilioris exempli esse a tribuno plebis potius quam a privato victam
401   XXXIX,    1,   4|        decernerent. M. Aburius tribunus plebis, si quid de ea re ante M.
402   XXXIX,    1,   5|                vero simultatum tribunum plebis cognitorem fieri turpe et
403   XXXIX,    1,   5|               alterum e duobus tribunis plebis suas inimicitias remisisse
404   XXXIX,    1,   5|              litteris M. Aburii tribuni plebis acceptis de remissa intercessione,
405   XXXIX,    1,  14|          quaestionem servarent; aediles plebis viderent, ne qua sacra in
406   XXXIX,    1,  19|              utique consul cum tribunis plebis ageret, ut ad plebem primo
407   XXXIX,    3,  32|        contentionibus tribunorum quoque plebis, qui aut contra consulem
408   XXXIX,    4,  38|                  utraque causa tribunos plebis, utraque consulem habebat.
409   XXXIX,    4,  39|              est visus, pars tribunorum plebis negare rationem eius habendam
410   XXXIX,    5,  52|              auctorem refellit tribunus plebis M. Naevius, adversus quem
411   XXXIX,    5,  52|        magistratuum libris est tribunus plebis P. Claudio L. Porcio consulibus,
412      XL,    3,  29|               facturum. scriba tribunos plebis adit, ab tribunis ad senatum
413      XL,    3,  29|              maiorique parti tribunorum plebis videretur, domino solvendum
414      XL,    4,  44|                est ab L. Villio tribuno plebis, quot annos nati quemque
415     XLI,    2,   6|                absentem Manlium tribuni plebis <A.> Licinius Nerva et C.
416     XLI,    2,   7|               interrogationibus tribuni plebis Papirius et Licinius de
417    XLII,    2,  19|             erat, M. Lucretius tribunus plebis promulgavit, ut agrum Campanum
418    XLII,    2,  21|                 Marcius Scilla, tribuni plebis, et consulibus multam se
419    XLII,    2,  22|              detractationi eius tribuni plebis alterius rogationis denuntiatione
420    XLII,    3,  32|               duxerant, citati tribunos plebis appellarunt. duo ex collegio,
421    XLII,    3,  34|                 eo numero, qui tribunos plebis appellaverant, a consule
422   XLIII,    1,   4|                 erat. Lucretium tribuni plebis absentem contionibus adsiduis
423   XLIII,    1,   8|                 accusatores duo tribuni plebis, M'. Iuventius Talna et
424   XLIII,    2,  14|                et M. Claudius praetores plebis causam egerunt: non consulibus,
425   XLIII,    2,  16|             inponerent, tandem tribunum plebis P. Rutilium, ex rei privatae
426   XLIII,    2,  16|            rogationem concilio tribunus plebis dixit. Qui postquam venit
427   XLIII,    2,  16|                quod, cum clamor undique plebis esset periculum Graccho
428   XLIII,    2,  16|               Absoluto Claudio tribunus plebis negavit se Gracchum morari.~ ~
429    XLIV,    2,  16|                P. Rutilio, qui tribunus plebis eos violenter accusarat;
430     XLV,    2,  21|                 et M. Pomponius tribuni plebis adversabantur. sed et praetor
431     XLV,    2,  21|               populum latum, et tribuni plebis, cum ita traditum esset,
432     XLV,    3,  35|           Cassio praetori, cum tribunis plebis ageret, ex auctoritate patrum
433     XLV,    4,  36|                 Ti. Sempronius tribunus plebis ferret et privatis <de>
434     XLV,    4,  40|               data a M. Antonio tribuno plebis contione, cum de suis rebus
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License