Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  21|        imbuerat ut fides ac ius iurandum [proximo] legum ac poenarum
 2       I,    5,  24|  tangens. Pater patratus ad ius iurandum patrandum, id est, sanciendum
 3       I,    5,  24|      carmina Albani suumque ius iurandum per suum dictatorem suosque
 4      II,    1,   2|    vocat. Ibi omnium primum ius iurandum populi recitat neminem regnare
 5     III,    3,  20|  interpretando sibi quisque ius iurandum et leges aptas faciebat,
 6    VIII,    5,  32|        Q. Fabi crederet, se ius iurandum dare paratos esse non videri
 7     XXI,    1,   4|   nullus deum metus, nullum ius iurandum, nulla religio. Cum hac
 8     XXX,    6,  37|       edocti tandem deos et ius iurandum esse crederent, condiciones
 9   XXXII,    1,   5|    legatos misit, simul qui ius iurandum - ita enim pepigerant quotannis
10     XLI,    2,   9| libertatem vindicaretur, ut ius iurandum daret, qui eum manu mitteret,
11   XLIII,    2,  14|       commune omnium civium ius iurandum haec adiurarent: 'tu minor