Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  27|       asperrime poterat ius de creditis pecuniis dicere. Deinceps
 2      IV,    1,   3| regibus ante fuerit? En unquam creditis fando auditum esse, Numam
 3       V,    1,   3|   illos aliud aut tum timuisse creditis aut hodie turbare velle
 4     VII,    5,  30|       multitudinis prosequente creditis nos illinc profectos? Quam
 5      IX,    7,  34|    stolidos ac socordes videri creditis eos qui intra vicesimum
 6     XXI,    5,  40| perierint quam supersint; nisi creditis, qui exercitu incolumi pugnam
 7  XXVIII,    5,  29|   visam orationem meam: quanto creditis facta vestra atrociora esse
 8    XXXI,    1,   7|   quietura aut mansura in fide creditis? manserunt enim Punico postea
 9   XXXIV,    1,   3|     tolerabiles vobis eas fore creditis? extemplo simul pares esse
10 XXXVIII,    2,  17|     naturam esse. Eosdemne hos creditis esse, qui patres eorum avique
11   XXXIX,    1,  15|       mulierum ac virorum esse creditis? si quibus aetatibus initientur