Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   2|           nec dicturum fuisse ni caritas rei publicae vinceret: non
 2      II,    2,  14|          Romae hospitum urbisque caritas tenuit. His locus ad habitandum
 3      II,    4,  34|         malum civitatem invasit, caritas primum annonae ex incultis
 4       V,    7,  54|          in superficie tignisque caritas nobis patriae pendet? Equidem -
 5    VIII,    1,  8a|           me quidem cum ingenita caritas liberum tum specimen istud
 6    VIII,    5,  34|      imperia et posthabita filii caritas publicae utilitati iactabantur:
 7      IX,    1,   4|  ignominiosa deditio est. Sed ea caritas patriae est ut tam ignominia
 8       X,    2,  11|   Etruria in Samnites versa est. Caritas etiam annonae sollicitam
 9   XXIII,    6,  49| administrata est. Ii mores eaque caritas patriae per omnes ordines
10    XLIV,    1,   7|       naves venire - ingens enim caritas annonae ac prope inopia
11     XLV,    3,  31|         his <ut maior> apud suos caritas, ita minor ad externos gratia