Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,   9|      tum Etruscae gentis regem, amplum Tuscis ratus, Romam infesto
 2       V,    3,  16|     datam. Bello perfecto donum amplum victor ad mea templa portato,
 3       V,    5,  30|         meminisse sit fas, sibi amplum quoque esse urbem ab se
 4    VIII,    1,   4|     nobis hoc per se haud nimis amplum quippe concedentibus Romam
 5    VIII,    1,   4|        caput Latio esse; sed ut amplum videri posset, diuturna
 6     XXV,    6,  38|    potest mihi hoc imperium, ut amplum iudicio vestro, ita re ipsa
 7    XXVI,    7,  42|  Africam tum super portum satis amplum quantaevis classi et nescio
 8  XXVIII,    8,  42| publicae utile sed quia tibi id amplum et gloriosum censes esse -
 9     XXX,    3,  17|     essent remitterent; id sibi amplum apud populares futurum esse.
10   XXXVI,    2,   8|    vanitate ad consilium specie amplum, re inane animo adiecto.
11    XLII,    1,  13|         relicto regno meo, quod amplum et egregium vos fecistis,