Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  30|   superabant; itaque effusi et contemptim pugnam iniere. Consul Romanus
 2      II,    4,  35|        inimici factum videbat. Contemptim primo Marcius audiebat minas
 3      II,    5,  56|   discedite, Quirites." Facile contemptim de iure disserendo perturbare
 4      VI,    5,  38|       patiar.' adversus ea cum contemptim tribuni plebis rem nihilo
 5     VII,    1,   7|        Hernicos morte consulis contemptim ad castra Romana cum haud
 6      IX,    8,  41|     ituros, magnifice de se ac contemptim de Romanis loquentes, iactarent.
 7     XXV,    6,  36|   latentem post sarcinas. haec contemptim duces increpabant; ceterum
 8     XXV,    6,  37|         metu substitisse rati, contemptim rursus et sedato gradu in
 9   XXVII,    4,  18| castris locum acciperent, adeo contemptim impetum fecerunt ut facile
10  XXXVII,    2,  10|  praefectum superbe quaedam et contemptim in se contionantem dixisse,