Lib. Cap. Par.

1      II,    5,  61|    certamine egressum, iratae obici plebi. Unus e patribus ipse
2      IV,    5, 44a| offensurum. Adversae invidiae obici maluit et suae nocere causae
3      IV,    6,  51| animis Bolani agri divisionem obici, quo facto minuissent desiderium
4      IV,    6,  58|       trucidandamque hostibus obici; eam procul urbe haberi
5     VII,    2,  13|  hosti, si signa foede amissa obici nobis possent, tamen hoc
6     XXV,    1,   6|     Romanus superesset, nihil obici potest, non solum a patria
7   XXXIV,    3,  32|      agri divisi crimina tibi obici dicebas, non quidem nec
8   XXXIX,    3,  37|        quae utraque ab iisdem obici qui possunt, cum muri Lacedaemoniis
9    XLIV,    1,   6|     tantum erat, ut vel murus obici turresque excitari potuerint.