Lib. Cap. Par.

  1       0, Prae,   5|             sollicitum tamen efficere posset.~ ~6.
  2       I,    1,   2|            moenibus bellum propulsare posset in aciem copias eduxit.
  3       I,    2,   6|           verecundia discrimen facere posset, ut di quorum tutelae ea
  4       I,    4,  19|          aliquo commento miraculi non posset, simulat sibi cum dea Egeria
  5       I,    5,  25|              procul aberat - consequi posset, et alterum Curiatium conficit;
  6       I,    5,  31|          pluvisse. Quod cum credi vix posset, missis ad id visendum prodigium
  7       I,    7,  35|           quisquam indignari mirarive posset, sed tertius Romae peregrinus
  8       I,    7,  36|           prohibere exercitus Romanus posset. Itaque trepidatum Romae
  9       I,    7,  37|             prius paene quam nuntiari posset insignem victoriam fecere.
 10       I,    7, 41a|            multitudinis vix sustineri posset, ex superiore parte aedium
 11       I,    9,  49|            aliud quam praedam sperare posset. Praecipue ita patrum numero
 12       I,    9,  54|             omnia unus publice Gabiis posset ei di dedissent. Huic nuntio,
 13       I,    9,  57|               primo impetu capi Ardea posset: ubi id parum processit,
 14      II,    1,   1|             precibus aut donis regiis posset, iure iurando adegit neminem
 15      II,    2,  10|          hostium, quantum corpore uno posset obsisti, excepturum. Vadit
 16      II,    3,  16|               inde rebellionis timeri posset, triumphantes Romam redierunt.
 17      II,    3,  19|              brachio tenere telum non posset, pugna excessit. Latinus
 18      II,    3,  20|              equi, ut persequi hostem posset; secuta et pedestris acies.
 19      II,    3,  25|            transitio proditiove fieri posset, temptant castra. Sensere
 20      II,    5,  56|         consulum aut principum adduci posset, res tamen suo ipsa molimine
 21      II,    5,  57|             esse in concordi civitate posset; dum tribunique et consules
 22      II,    5,  59|          exaudiri neque instrui acies posset. Nemo ullius nisi fugae
 23      II,    5,  62|               ad proelium elicere non posset, castra oppugnare est adortus.
 24     III,    1,   4|               quidem inde mitti Romam posset. Hernici et male pugnatum
 25     III,    1,   5|               erupit et, cum persequi posset, metu substitit ne qua ex
 26     III,    1,   8|               sed ultro etiam inferre posset. Igitur nuntiantibus Hernicis
 27     III,    2,  10|              ut tuto libertas defendi posset. Haec tribuni.~ ~11.
 28     III,    3,  20|              auspicato cum populo agi posset, ut quidquid Romae vi tribunicia
 29     III,    3,  25|              maximus iuvenum restitui posset, falsum testem qui dicendae
 30     III,    4,  27|             nocte ad hostem perveniri posset; consulem exercitumque Romanum
 31     III,    5,  34|             magis quam tulisse videri posset. Cum ad rumores hominum
 32     III,    5,  35|            erat, ne semet ipse creare posset, quod praeter tribunos plebi -
 33     III,    6,  46|         portam, et quantum adcelerari posset Verginium acciri e castris;
 34     III,    7,  52|             nullo qui per aetatem ire posset retractante. Prosequuntur
 35     III,    8,  58|           quam suam noxam reus dicere posset, privatus iterum in se saeviret.
 36     III,    9,  70|                Unde cum eadem reverti posset ad suos, priusquam hostis
 37     III,    9,  71|            senex quoque voce, qua una posset, vindicaret. Magnopere se
 38      IV,    1,   2|               ad modum plebs gloriari posset auctiorem amplioremque esse.
 39      IV,    1,   6|    intercedentibus tribunis nihil agi posset, concilia principum domi
 40      IV,    2,  15|      senatorem concoquere civitas vix posset regem ferret, Romuli conditoris,
 41      IV,    3,  17|       respicere spem ullam ab Romanis posset conscientia tanti sceleris
 42      IV,    3,  20|               in eum annum transferri posset, quod imbelle triennium
 43      IV,    4,  24|               quibus iuris imponi non posset. Alios magistratus annuos
 44      IV,    4, 31a|               religio obstaret ne non posset nisi ab consule dici dictator,
 45      IV,    5,  42|           praeter fortunam reprehendi posset, vexaret, aegre Hortensius
 46      IV,    5,  43|         tribunos creari mallet, neque posset per intercessiones tribunicias
 47      IV,    5, 44a|               erat, impetus fieri non posset, flexere iras in C. Sempronium,
 48      IV,    6,  48|        negotium datur ut quos quisque posset ex collegio tribunorum ad
 49      IV,    6,  58|              quod dari pro re publica posset rogitantes. Haec cum in
 50       V,    1,   2|          essent agi de commodis eorum posset. Vexari praeterea et subigi
 51       V,    1,   4|              dicerem in mentem venire posset, adversariorum certe orationibus
 52       V,    1,   4|          militiaeque se ac suos tueri posset: gaudet nunc fructui sibi
 53       V,    1,   7|           urbe seditio nec in castris posset et tribuni plebis velut
 54       V,    2,  11|          manentibus in magistratu non posset; et tamen eos, tot iudiciis
 55       V,    2,  12|             conferri per tribunos non posset nec stipendium imperatoribus
 56       V,    3,  14|             cui ferro aut igni noceri posset.~ ~15.
 57       V,    5,  34|               gens arcere advenientes posset. Tum Segoveso sortibus dati
 58       V,    6, 35b|               bellum ipsum amoveri si posset, et Gallos novam gentem
 59       V,    6,  46|               evadere inter stationes posset, cum repente iuvenis Romanus
 60       V,    6,  46|         iniussu populi mutari finibus posset nec nisi dictator dictus
 61      VI,    1,   2|           intrare ad munimenta hostis posset. Quod ubi animadvertit Camillus,
 62      VI,    3,  13|          iusta caede conficere hostem posset. fugae sequendique non ante
 63      VI,    3,  13|            hominum de plebe, ut credi posset mercede militasse, sed principes
 64      VI,    4,  25|             fama belli perlata videri posset.~ ~26.
 65      VI,    5,  32|    exstitisset, ad subita belli mitti posset: tertium longe validissimum
 66      VI,    5,  32|            agminis carpere aut morari posset. inde aliquot dies vastando
 67      VI,    5,  34|              cum iam ex re nihil dari posset, fama et corpore iudicati
 68      VI,    5,  34|              honos nec gratia intrare posset. consolans inde filiam Ambustus
 69      VI,    5,  40|              esse voluistis dici vere posset: illud alterum pro me maioribusque
 70     VII,    1,   6|              plurimum populus Romanus posset; id enim illi loco dicandum
 71     VII,    1,   8|             ante meridiem signum dare posset; eo in noctem tractum erat
 72     VII,    4,  28|        interregno, ut id actum videri posset, ambo patricii consules
 73     VII,    4, 29a|             sustinetur erigi imperium posset.~ ~
 74     VII,    6, 37b|        quantum umeris inter arma geri posset frumenti secum attulisset,
 75    VIII,    1,   4|            esse; sed ut amplum videri posset, diuturna patientia fecimus.
 76    VIII,    4,  21|              consulares, uti exaudiri posset a pluribus, dicendo eos
 77    VIII,    5,  30|               sustinere eos nulla vis posset; per arma, per viros late
 78    VIII,    5,  31|             malle, si mutare fortunam posset, apud Samnites quam Romanos
 79    VIII,    5,  31|               quam militibus esse. si posset, in omnes saeviturum fuisse:
 80      IX,    6,  29|              sacris religionem facere posset, cum duodecim familiae ea
 81      IX,    6,  31|      exercitus excipi ac circumveniri posset. Transfugae agrestes et
 82      IX,    7,  34|             in re publica mali facere posset indicarunt, cum ira finitae
 83      IX,    7,  35|      temptandasque munitiones, si qua posset, acies hostium instructa
 84      IX,    8,  42|               custodita ne quis elabi posset. Postero die vixdum luce
 85      IX,    8,  43|       pervadere expeditus nuntius non posset et per aliquot dies incerti
 86      IX,    8,  46|         proposuit, ut quando lege agi posset sciretur; aedem Concordiae
 87       X,    1,   4|               suo praesidio sustineri posset; itaque propere ad dictatorem
 88       X,    1,   5|            superare aliqua et evadere posset. Forte quodam loco male
 89       X,    2,  14|               ad montes proximos quam posset occultissime circumducere
 90       X,    3,  20|             propinquitate nimia nosci posset et egredientem e castris
 91       X,    3,  25|             per commodum rei publicae posset, Romam venisset vel aliquem
 92       X,    5,  38|           perfundere religione animum posset, tum in loco circa omni
 93       X,    5,  39|             et illum quanta maxima vi posset Cominium oppugnare, ne quid
 94       X,    5,  40|            dimicationem quanto maxime posset motu pulveris se ostendere.
 95       X,    5,  44|        insequentibus consulibus tradi posset: quando iam nullus esset
 96     XXI,    1,   1|         iurando adactum se cum primum posset hostem fore populo Romano.
 97     XXI,    1,   5|           tractus ad id bellum videri posset. Cartalam, urbem opulentam,
 98     XXI,    1,   5|            equo temere acto, perverti posset, eques corpore armisque
 99     XXI,    1,   7|               aries moenibus admoveri posset. Sed ut locus procul muro
100     XXI,    1,   8|              armis transfigere corpus posset. Sed id maxime, etiamsi
101     XXI,    1,   9|             gratificari populo Romano posset.~ ~10.
102     XXI,    2,  17|              et classis quanta parari posset. Quattuor et viginti peditum
103     XXI,    4,  36|              eminentes demittere sese posset. Natura locus iam ante praeceps
104     XXI,    4,  36|               aut manu quisquam eniti posset erant; ita in levi tantum
105     XXI,    6,  47|           gravis impedimentis traduci posset. Potiores apud me auctores
106    XXII,    1,   2|           sternerent corpora inveniri posset, cumulatis in aqua sarcinis
107    XXII,    2,  7b|             resisti victoribus Poenis posset.~ ~8.
108    XXII,    2,  12|          excipere degressum in aequum posset, occultus subsistebat. Fabius
109    XXII,    2,  15|          dictatoris, qui quantum tuto posset progressum prius recipere
110    XXII,    2,  15|            pervenire in agrum Romanum posset. Coniunctis exercitibus
111    XXII,    2,  16|             per Casilinum evadere non posset petendique montes et iugum
112    XXII,    2,  16|             montes ageret, maxime, si posset, super saltus ab hoste insessos.~ ~
113    XXII,    3,  22|              subitum tantae rei donum posset esse, "obsides" inquit, "
114    XXII,    4,  23|       alicuius pacti ea merces videri posset, altera ipsius facto, primo
115    XXII,    4,  27|           nunquam volentem parte, qua posset, rerum consilio gerendarum
116    XXII,    4,  27|               omnia non liceret, quae posset servaturum. Ita obtinuit
117    XXII,    6,  38|                diem quoque praedicere posset qua cum hoste signis conlatis
118    XXII,    6,  42|            ducem seditionis sustinere posset, Marium Statilium praefectum
119    XXII,    7,  51|               eam statim capere animo posset. Itaque voluntatem se laudare
120    XXII,    7, 57a|           commodum rei publicae fieri posset, Romam veniret. Territi
121    XXII,    8,  60|               dum nox inceptum tegere posset, se ducem sequerentur: ante
122   XXIII,    1,   7|               conscientia significare posset, privatim se tenuit; in
123   XXIII,    3,  20|               profugiendi qua quisque posset ac deserendae urbis auctores
124   XXIII,    4,  25|               primum salvis auspiciis posset, creari placuit; legiones
125   XXIII,    5,  32|         Brundisium ac Tarentum tutari posset. Par navium numerus Q. Fulvio
126   XXIII,    5,  35|            positis, ne quis enuntiare posset coepta, et ab decima diei
127   XXIII,    6,  39|         movere ac moliri quicquam rex posset.- tantum navis una capta
128   XXIII,    6,  43|           temere hosti commissum dici posset. Explorato cum firmisque
129    XXIV,    1,   1|             capto unde agros urbemque posset conspicere, Bruttiorum cohortem
130    XXIV,    1,   1|               deferre naves in terram posset. et eos quidem quos sequebantur
131    XXIV,    1,  7a|              volneribus quam succurri posset. clamore et tumultu audito
132    XXIV,    2,  14|            metu vera virtute geri res posset. qui caput hostis rettulisset,
133    XXIV,    5,  37|             acer et qui plus in eo ne posset decipi quam in fide Siculorum
134    XXIV,    6,  40|           navibus capessere fugam rex posset. itaque Philippus, neque
135     XXV,    2,   9|      oppidanis parci. sed ut fieri id posset, praecipit iuvenibus Tarentinis
136     XXV,    3,  13|        bestias, curam eorum stimulare posset alia prodicta dies ad frumentum
137     XXV,    3,  14|            Campani neve Hanno regredi posset; id quo facilius obtineatur,
138     XXV,    4,  16|            sine multorum pernicie non posset. exanimem eum Mago extemplo
139     XXV,    5,  23|          intentius custodiebatur, non posset, occasio quaerebatur; quam
140     XXV,    5,  25|              miles avidus praedae non posset. legati eo ab Tycha et Neapoli
141     XXV,    5,  25|               impetus in castra fieri posset. inde signo dato milites
142     XXV,    5,  25|               salo Romana classis non posset, cum triginta quinque navibus
143     XXV,    5,  26|          Crispino summitti a Marcello posset. tumultum tamen maiorem
144     XXV,    6,  33|           promptu esse, retro quantum posset cedere statuit, in id omni
145     XXV,    6,  35|              et exercitus hostium non posset, ipse certe cum fratre coniungeret
146     XXV,    6,  35|         credebat, cedere inde quantum posset; exinde una nocte ignaris
147     XXV,    6,  36|        agitare dux coepit si quo modo posset vallum circumicere. sed
148     XXV,    6,  36|              ulli operi apta inveniri posset; nec natura quicquam satis
149     XXV,    6,  39|         praevenire nuntius cladis non posset. ibi vero, quo longius ab
150    XXVI,    1,   3|             iudicio Q. Fulvius frater posset, florens tum et fama rerum
151    XXVI,    2,   7|              esse ut una nocte traici posset exercitus allatum est, cibariis
152    XXVI,    2,   8|               et exercitus pars mitti posset, ut ab reliquo et duce et
153    XXVI,    2,  12|       deliquerant quam quibus ignosci posset. ceterum quemadmodum nemo
154    XXVI,    2,  14|              ne quis exire aut emitti posset, praesidium Punicum comprehendit,
155    XXVI,    2,  15|          approperata erat ne impediri posset. consurgentem iam Fulvium
156    XXVI,    3,  17|              erat Hasdrubal quacunque posset evadere e saltu iussit.
157    XXVI,    3,  18|               superiore unde conspici posset loco constitit. in quem
158    XXVI,    3,  20|            ante praeparato sustentari posset, Tarentinis classique ne
159    XXVI,    4,  24|      Poenosque et pacta cum Hannibale posset respicere, Corcyram ipse
160    XXVI,    5,  29|             timore frenari eos dicere posset quo minus de eo libere querantur
161    XXVI,    5,  32|            iactura rei publicae fieri posset fortunis eius civitatis
162    XXVI,    6,  38|                quia testem habere non posset, liberius fingenti esset.
163    XXVI,    7, 45a|            summus quisque evadere non posset, subirent tamen alii, onere
164    XXVI,    8,  50|              me teque dari tibi donum posset.~ Hanc mercedem unam pro
165    XXVI,    8,  51|           quam ut tegi ac dissimulari posset, elevabant verbis: necopinato
166   XXVII,    2,   8|        Tarentum aestiva acturus esset posset praeberi.~ ~
167   XXVII,    3,  14|               res tumultum ac pavorem posset. et primo turbarunt signa
168   XXVII,    5,  22|            vicinam urbi Romanae tueri posset. C. Calpurnius vetitus ab
169   XXVII,    5,  24|            poneret, si ne quid moveri posset praecavisset.~ ~25.
170   XXVII,    5,  25|               divina fieret sciri non posset; neque enim duobus nisi
171   XXVII,    6, 28b|              ipsum quantum adcelerare posset cum peditum agmine sequi.
172   XXVII,    6,  29|         comitia ipse venire Romam non posset dictatorem in agro Romano
173   XXVII,    6,  29|         plurimas sociorum urbes tueri posset.~ Eadem aestate M. Valerius
174   XXVII,    6,  32|              noctis ne conspici agmen posset intrasse Elim. itaque improvisa
175   XXVII,    7,  35|   celebraretur, ut si tuto per hostem posset adiret id concilium ut qui
176   XXVII,    7,  38|               atque obviam ire fratri posset --, Livius cunctabatur parum
177   XXVII,    8,  50|              est ut adire nuntius non posset, sed traheretur a percontantibus
178  XXVIII,    1,   4|      exercitum Hasdrubalis consectari posset, in citeriorem Hispaniam
179  XXVIII,    2,   5|            omnes insulae partes tueri posset. ipse Scotussam est profectus
180  XXVIII,    2,   5|             ut ad omnes hostium motus posset occurrere, in Phocidem atque
181  XXVIII,    2,   7|                ut mari quoque aliquid posset accitam, ibi ratus se inventurum.
182  XXVIII,    2,   8|       concrepuissent eo quanta maxima posset celeritate tenderet: sed
183  XXVIII,    3,  15|              facile impetus sustineri posset quamquam retinebat obsistebatque
184  XXVIII,    4, 17b|              quae, quoniam non aliter posset, magno periculo peteretur,
185  XXVIII,    5,  22|            quod saevire iratus hostis posset; ferrum ignemque in manibus
186  XXVIII,    5,  22|        patefacta acie, quod ut facere posset multitudo armatorum facile
187  XXVIII,    5,  25|             finxisse rem talem videri posset, destituti duces iam sua
188  XXVIII,    6,  31|             imperium Hispaniae repeti posset. Mandonius et Indibilis
189  XXVIII,    6,  32|        perdomita relictus hostis dici posset. proinde dis bene iuvantibus
190  XXVIII,    6,  34|           stipendium militi praestari posset. ipse Marcio in ulteriorem
191  XXVIII,    7,  36|              ac Ligurum quanta maxima posset iuventute coniungeret se
192  XXVIII,    8,  39|           incolumi stare Saguntum non posset, ita bello adflixit ut non
193  XXVIII,    8,  40|         vigent nunc vires etiam vinci posset.~ ~41.
194  XXVIII,    8,  41|              tuae isse ereptum videri posset. cum vero Hannibal hostis
195  XXVIII,    8,  46|              si quos ibi motus facere posset, classem adpulit. Ingauni -
196    XXIX,    2,   5|               quibus occulte adiuvari posset: Liguribus, quod procul
197    XXIX,    3,  10|            ipse venire ad comitia non posset, si ita patribus videretur,
198    XXIX,    3,  11|              esse - facturum eum quae posset populi Romani causa --,
199    XXIX,    3,  12|              visendas res pacemque si posset turbandam. Philippus agros
200    XXIX,    3,  12|             Aetolis, cupiens pacem si posset, si minus, indutias facere,
201    XXIX,    3,  15|           numerum equitum explere non posset pro equite uno tres pedites
202    XXIX,    4,  20|         legato pepercisset insimulari posset? sibi placere M. Pomponium
203    XXIX,    6,  34|              quam ut facile sustineri posset, cederet paulatim; se in
204    XXIX,    6, 36a|          provincia comparari ac mitti posset. ea quoque haud segniter
205     XXX,    2,  12|            periculo suo fugam sistere posset, equo graviter icto effusus
206     XXX,    2,  12|     praestaret. quod cum expedire non posset, ab amore temerarium atque
207     XXX,    2,  15| circumstantibus tabernaculum exaudiri posset, aliquantum temporis consumpsisset,
208     XXX,    3,  18|        cuspide uti et comminus gladio posset, roboris maioris Romanus
209     XXX,    4,  23|              consultatio incidere non posset, non videri sibi absente
210     XXX,    4,  23|              omnium verius existimare posset qua mente ea pax peteretur
211     XXX,    5,  28|             imperatorum prae se ferre posset Hannibal. has formidines
212     XXX,    7,  44|             sic et animus intus cerni posset, facile vobis appareret
213    XXXI,    1,   6|             ne pace unquam frui plebs posset. aegre eam rem passi patres
214    XXXI,    1,   8|         deportasset voluntarios, quos posset, duceret: invitum ne quem
215    XXXI,    2,   9|         debere, quia <ea> pecunia non posset in bellum usui esse seponique
216    XXXI,    2,   9|              referre consul iussus si posset recte votum incertae pecuniae
217    XXXI,    2,  11|             per commodum rei publicae posset, ad opprimendum Gallicum
218    XXXI,    2,  13|               ut si quis, cum solvere posset populus, pecuniam habere
219    XXXI,    3,  21|               hostium subitos conatus posset. primo Galli omni multitudine
220    XXXI,    3,  23|              primas angustias Euboeae posset, ne superato promunturio
221    XXXI,    4,  31|            ipsorum statutum indignari posset? plures sibimet ipsi conscientia
222    XXXI,    5,  37|          equitibus iussis qua quisque posset opem ferre laborantibus
223    XXXI,    5,  37|           aequare cursu fugientes non posset equites, ab hostibus ad
224    XXXI,    6,  49|               fuisse quem percunctari posset senatus quid veri praetor
225   XXXII,    2,  11|              pugnam coeptam arbitrari posset. Nocte itinera fieri iubet -
226   XXXII,    2,  13|               praeverti in Thessaliam posset. Inclinavit sententia ut
227   XXXII,    3,  21|             facere nos quod fieri non posset? Paeneinsula est Peloponnesus,
228   XXXII,    5,  35|          serum tractam ne tempus dari posset Achaeis Aetolisque ad respondendum,
229   XXXII,    5,  35|               aliqui finis rei imponi posset, cum ipso imperatore Romano
230   XXXII,    5,  36|              mittere Romam ad senatum posset: aut iis condicionibus se
231   XXXII,    5,  40|      Argivorum postulabat ut id sciri posset, nec tyrannus abnuere; sed
232  XXXIII,    1,   5|            quas ferre cum armis miles posset, et cum castra his ante
233  XXXIII,    3,  20|               accendere regium animum posset, temperavit irae et legatos
234  XXXIII,    4,  35|            salutare admittere auribus posset, cum rex gratias quoque
235  XXXIII,    4,  35|        captasse ad rebellandum videri posset. ad Tempe Thessalica Philippus
236  XXXIII,    4,  39|          autem non expectaturos ut id posset facere.~ ~40.
237   XXXIV,    1,   7|          virorum hoc animos volnerare posset: quid muliercularum censetis,
238   XXXIV,    2,  12|           dimicando periculum adferre posset. stat sententia non minuere
239   XXXIV,    3,  33|              ut deliberare cum amicis posset. ita et tyranno tempus datum
240   XXXIV,    3,  33|             ipsos ac seditio excitari posset: cum signa portis prope
241   XXXIV,    4,  38|               in rem esset nec audire posset, nec inops modo consilii
242   XXXIV,    4,  44|              civitate refringi carcer posset. ea res indicio consciorum
243   XXXIV,    5,  49|     gravissimae civitatis opprimi non posset, satius visum esse tyrannum
244   XXXIV,    6,  57|               omnia ei qui armis plus posset dedita essent, quae ex iis
245   XXXIV,    6,  59|              Hegesianax nec infitiari posset honestiorem causam libertatis
246   XXXIV,    6,  61|              turbare statum civitatis posset: Aristonem quendam, Tyrium
247   XXXIV,    6,  62|           interponerent quo minus qui posset teneret. responderi legatis
248    XXXV,    1,   6|             et damno rei publicae non posset. si ita videretur patribus,
249    XXXV,    1,   8|             quid vani adferret, argui posset, donec ad liquidum veritas
250    XXXV,    2,  13|             ullo auxilio Romano tueri posset: etiam si quid adversi casurum
251    XXXV,    2,  14|             eius temptaret et, si qua posset, metum demeret periculi
252    XXXV,    3,  23|            vergeret in Graeciam tueri posset. eum dilectum praetor non
253    XXXV,    3,  25|             quae a mari Gytheum tueri posset; sed metuens ne dilationem
254    XXXV,    3,  30|           hostili metu agmen expediri posset. ut vero ad postremos proelium
255    XXXV,    4,  32|           auri ut ipsos emere Romanos posset. apparebat quid ea oratio
256    XXXV,    4,  34|          excludi subsequens equitatus posset, media urbe ac per forum
257    XXXV,    4,  35|           quisque opinione praecipere posset crederent missos esse: quidquid
258    XXXV,    5,  41|        censuisset extemplo proficisci posset. item de provinciis praetorum
259    XXXV,    5,  47|           copiis ut vi agere quicquam posset - reverti Demetriadem placuit.
260   XXXVI,    1,   3|               quam unde eo die redire posset, neve uno tempore quinque
261   XXXVI,    1,   5|               excepturos; sed si ipse posset terrestribus navalibusque
262   XXXVI,    1,   5|            suis accepturos; si id non posset, deprecari, ne se nudos
263   XXXVI,    1,   6|              sine mutatione rerum non posset. obviam effusis undique
264   XXXVI,    4,  24|             tueri multitudinem tantam posset. itaque ad primum impetum
265   XXXVI,    5,  35|            legatio renuntiari ab Roma posset, soluta obsidio est et exercitus
266   XXXVI,    5,  39|              Romanus colonias mittere posset. inde Romam ut ad triumphum
267  XXXVII,    2,  11|              erumpere in mare apertum posset, postquam conscendisse suos
268  XXXVII,    3,  13|            aberrantis ex agmine naves posset aut postremum agmen opportune
269  XXXVII,    3,  17|             urbes omnia impune conari posset. movere ea Aemilium; vocatosque
270  XXXVII,    3,  17|       universa classis in portu stare posset, cum respondissent non posse,
271  XXXVII,    4,  23|            navium ad terram explicari posset, et festinans ipse praepropere
272  XXXVII,    4,  29|               dextrum cornu Romanorum posset. quod ubi Eudamus, qui cogebat
273  XXXVII,    5,  37|         arceri transitu fossae hostis posset.~ ~38.
274  XXXVII,    6,  39|            parte adiri hostium vallum posset, missus, postquam omnia
275  XXXVII,    6,  42|      incessere aut, si propius subire posset, gladio nervos incidere.
276  XXXVII,    7,  50|          commodum rei publicae facere posset, ut ad comitia Romam veniret;
277  XXXVII,    7,  52|          petisse parum modeste videri posset; verum enimvero cum ipsi
278  XXXVII,    7,  53|          vestrorum ulla parte aequari posset, vos adiuvit; postremo,
279  XXXVII,    7,  53|              vestrorum me aequiperare posset, imperatores vestros adiuvi;
280  XXXVII,    7,  54|           agitur, honos haberi nullus posset, nisi liberas civitates
281  XXXVII,    7,  54|            velut ingenio terrae vinci posset, iam pridem efferassent
282  XXXVII,    7,  60|            provinciam habuisse videri posset, optimum visum est in Cretam
283 XXXVIII,    1,   7|             qua fistula modica inseri posset, et ferream fistulam operculumque
284 XXXVIII,    1,   8|             decurrererunt, ut pax, si posset, aequis, si minus, tolerandis
285 XXXVIII,    3,  25|               quos aeque res transigi posset, venturos. Consul se quoque
286 XXXVIII,    3,  29|               opera aut hostis arceri posset, praetermissum est. Duabus
287 XXXVIII,    6, 50b|               civitatem, quae id pati posset, incusabant: duas maximas
288 XXXVIII,    6,  59|              omnibus bonis redigi non posset. Ubi ergo esse regium aurum,
289   XXXIX,    1,   2|        fugerunt, qua sequi hostis non posset. ita trans Appenninum abierunt.
290   XXXIX,    1,   9|               ut rationem reddere non posset, aut tolli pupillum aut
291   XXXIX,    1,  12|             dicere inducere in animum posset, negat perturbari debere;
292   XXXIX,    1,  12|             cepit, ut diu hiscere non posset. tandem confirmata puellam
293   XXXIX,    1,  13|            reliquum vitae degere tuto posset. bono animo esse iubere
294   XXXIX,    3,  31|            utrius partis esset, nosci posset; et equites praetoris eximia
295   XXXIX,    3,  34|               eos senatus percunctari posset. primo adeo perturbavit
296   XXXIX,    4,  39|      praesertim curules, neque capere posset nec gerere; pars legibus
297   XXXIX,    5,  45|      prohiberet, quod eius sine bello posset, praetori mandatum est.
298   XXXIX,    5,  51|              sunt, ut nemo inde elabi posset. Hannibal, postquam est
299      XL,    2,  21|      specularique abditos eius sensus posset. ita digreditur Demetrius
300      XL,    2,  22|           ramorum perspici caelum vix posset. ut vero iugis appropinquabant,
301      XL,    3,  25|               exercitu venire a Pisis posset.~ ~26.
302      XL,    3,  26|          Aemilio atque exercitui eius posset.~ ~27.
303      XL,    4,  57|              praestaret. id ut facere posset, regionum principes donis
304     XLI,    1,   5|      provinciae eius, quantum quaeque posset, militum exigere iussus.
305     XLI,    2,   6|               cum abisset magistratu, posset, huic rogationi Q. Aelius
306     XLI,    3,  16|               cum primum per auspicia posset, collegae subrogando comitia
307     XLI,    3,  16|        milibus hominum dividi viritim posset.~ ~17.
308     XLI,    3,  19|             cum Romanis esset, videri posset. Dardani cum Bastarnas non
309    XLII,    1,   3|              faceret, indignum videri posset, id eum <templa deum> immortalium
310    XLII,    2,  17|             datum ullo signo deprendi posset. Rammius veritus, ne, si
311    XLII,    2,  18|          copias per commodum exponere posset. Eumenes, aliquamdiu Aeginae
312    XLII,    2,  25|               placuit, ut, uter eorum posset, Romam ad magistratus creandos
313    XLII,    3,  36|         essent; si impetrari a senatu posset, ut ii revocentur, regem
314    XLII,    3,  38|           dilaturum; nunc, ubi primum posset, ad Peneum flumen, qua transitus
315    XLII,    3, 43a|              hostibus incipere bellum posset.~ ~
316    XLII,    4,  46|               in disceptatione videri posset. apud Rhodios legati adiecerunt
317    XLII,    4,  50|              esse, quos nunc timeret, posset. ceterum multo maior pars
318    XLII,    5,  62|         augens, si pretio pacem emere posset, non destitit animum consulis
319    XLII,    5,  67|               movet, si potiri oppido posset. ante ipsa Tempe in faucibus
320   XLIII,    2,  18|               regi laxamenti fore, ut posset morari. Ceterum postquam
321   XLIII,    2,  23|              tamen impetrare ab animo posset, ut inpensam in rem maximi
322    XLIV,    1,   3|                quantum extendere iter posset, consequeretur. sollicito
323    XLIV,    1,  12|               ex Macedonia intromitti posset, quoniam vis aperta non
324    XLIV,    2,  17|         inissent, quod per religiones posset, primo quoque tempore fieri
325    XLIV,    2,  26|              hostes merito ei Romanos posset facere; sed et ante Genti
326    XLIV,    2,  27|          agens, quam ut quanta maxima posset praeda ex se victo Romanis
327    XLIV,    3,  31|      deliberare de statu rerum suarum posset. triduo in hoc dato, cum
328    XLIV,    3,  37|              efficeret, promoveri non posset. consul ad id, quod pridie
329    XLIV,    3,  38|             in sententiam meam videri posset, tacuit. quibusdam aliis
330    XLIV,    3,  40|            praetermissum revocari non posset. ac ne illo ipso quidem
331     XLV,    1,   4|              condicione suae fortunae posset. missi sunt tres legati,
332     XLV,    1,  10|              prius occurrere Antiocho posset, quam ad Alexandreae moenia
333     XLV,    2,  17|            quorum de consilio sperari posset imperatores nihil indignum
334     XLV,    2,  25|           sine rogatione ulla perlata posset. nam ita per tot annos in
335     XLV,    2,  25|            alere tantae urbis populum posset. missa igitur iuventute
336     XLV,    4,  37|               alia re nulla aestimari posset, vel hoc satis erat, quod,
337     XLV,    4,  37|           partienda locupletem facere posset, pecuniam regiam translaturus
338     XLV,    4,  42|           quam quid merito eius fieri posset, aestimaturum, filium atque