Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  7b|            nate, Hercules, salve," inquit; "te mihi mater, veridica
  2       I,    3,  10|            deo: "Iuppiter Feretri" inquit, "haec tibi victor Romulus
  3       I,    3,  12|          tollens, "Iuppiter, tuis" inquit "iussus avibus hic in Palatio
  4       I,    3,  12|   sensisset auditas preces, "Hinc" inquit, "Romani, Iuppiter optimus
  5       I,    3,  16|        contionem prodit. "Romulus" inquit, "Quirites, parens urbis
  6       I,    3,  16|         fas esset, ""Abi, nuntia"" inquit ""Romanis, caelestes ita
  7       I,    3,  16|           resistere posse."" Haec" inquit "locutus sublimis abiit."
  8       I,    4,  17|       bonum, faustum felixque sit" inquit, "Quirites, regem create:
  9       I,    5,  22|          Ad haec Tullus "Nuntiate" inquit, "regi vestro regem Romanum
 10       I,    5,  24|            Iubente rege, "Sagmina" inquit "te, rex, posco." Rex ait: "
 11       I,    5,  24|          deinde, recitatis, "Audi" inquit, "Iuppiter; audi, pater
 12       I,    5,  25|           Romanus exsultans "Duos" inquit, "fratrum manibus dedi;
 13       I,    5,  26|        immaturo amore ad sponsum," inquit, "oblita fratrum mortuorum
 14       I,    5,  26|        populi advocato "Duumviros" inquit, "qui Horatio perduellionem
 15       I,    5,  26|         tibi perduellionem iudico" inquit. "I, lictor, colliga manus."
 16       I,    5,  26|        legis interprete, "Provoco" inquit. Itaque provocatione certatum
 17       I,    5,  28|          Tum Tullus "Metti Fufeti" inquit, "si ipse discere posses
 18       I,    6,  32|     velamen est - "Audi, Iuppiter" inquit; "audite, fines" - cuiuscumque
 19       I,    6,  32|         fieri solvi oportuit, dic" inquit ei quem primum sententiam
 20       I,    7,  36|         artem ut ferunt, "Age dum" inquit, "divine tu, inaugura fierine
 21       I,    7,  36|           Atqui hoc animo agitavi" inquit, "te novacula cotem discissurum.
 22       I,    7,  39|    Tanaquil "Viden tu puerum hunc" inquit, "quem tam humili cultu
 23       I,    7, 41a|    ludibrio esse sinat. "Tuum est" inquit, "Servi, si vir es, regnum,
 24       I,    8,  45|        Quidnam tu, hospes, paras?" inquit, "inceste sacrificium Dianae
 25       I,    8,  48|       curiae magna voce "Quid hoc" inquit, "Tarquini, rei est? qua
 26       I,    9,  58|          oppresso "Tace, Lucretia" inquit; "Sex. Tarquinius sum; ferrum
 27       I,    9,  58|             Satin salve?" "Minime" inquit; "quid enim salvi est mulieri
 28       I,    9,  58|       afuerit culpam abesse. "Vos" inquit "videritis quid illi debeatur:
 29       I,    9,  59|         prae se tenens, "Per hunc" inquit "castissimum ante regiam
 30      II,    1,   2|       obstare libertati. "Hunc tu" inquit "tua voluntate, L. Tarquini,
 31      II,    2,   6|     inflammatus ira "ille est vir" inquit, "qui nos extorres expulit
 32      II,    2,   7|        recidisse. "Nunquamne ergo" inquit, "ulla adeo vobis spectata
 33      II,    2,  10|            Cocles "Tiberine pater" inquit, "te sancte precor, haec
 34      II,    2,  12|           adit. "Transire Tiberim" inquit, "patres, et intrare, si
 35      II,    2,  12|        quam metuens, "Romanus sum" inquit, "civis; C. Mucium vocant.
 36      II,    2,  12|         ambages iaceret, "en tibi" inquit, "ut sentias quam vile corpus
 37      II,    2,  12|           iussisset, "tu vero abi" inquit, "in te magis quam in me
 38      II,    2,  12|           meritum, "quando quidem" inquit, "est apud te virtuti honos,
 39      II,    2,  15|       certum atque obstinatum est" inquit, "neque ego obtundam saepius
 40      II,    3,  29|         provocare liceat. "Agedum" inquit, "dictatorem, a quo provocatio
 41      II,    3,  31|        relatio esset, "non placeo" inquit, "concordiae auctor. Optabitis,
 42      II,    4,  34|           potestatis, "si annonam" inquit, "veterem volunt, ius pristinum
 43      II,    4,  37|        Arbitris remotis, "invitus" inquit, "quod sequius sit, de meis
 44      II,    4,  38|       orationem exorsus "ut omnia" inquit, "obliviscamini alia, veteres
 45      II,    4,  40|     stantem, "nisi me frustrantur" inquit, "oculi, mater tibi coniunxque
 46      II,    4,  40|          complexum accipio, sciam" inquit, "ad hostem an ad filium
 47      II,    5,  45|        pugnae flagitator. "Victor" inquit, "M. Fabi, revertar ex acie";
 48      II,    5,  46|   obiectaque parma, "hoc iurastis" inquit, "milites, fugientes vos
 49      II,    5,  55|         expediri iubent. "Provoco" inquit, "ad populum" Volero, "quoniam
 50      II,    5,  56|          quidem non facile loquor" inquit, "Quirites, quam quod locutus
 51     III,    2,   9|          pergat ut coeperit. 'Vos' inquit Fabius, 'ceteri tribuni,
 52     III,    2,  17|          venit. 'Quid hoc rei est' inquit, 'tribuni? Appi Herdoni
 53     III,    3,  19|           licentia vivere. 'Aulus' inquit, 'ille Verginius, quia in
 54     III,    3,  19|      tuleritis. Iam primum omnium' inquit, 'Quirites, in Volscos et
 55     III,    3,  20|         passurus sit. 'Nobis vero' inquit Quinctius, nihil dilectu
 56     III,    3,  21|       actio consulis fuit. 'Mirer' inquit, 'si vana vestra, patres
 57     III,    3,  25|      legatis unus abiens 'et haec' inquit, 'sacrata quercus et quidquid
 58     III,    4,  29|       consulem increpans 'carebis' inquit 'praedae parte, miles, ex
 59     III,    6,  41|           esset, 'non erit melius' inquit, 'nisi de quo consulimus,
 60     III,    6,  45|        tibi submovendus sum, Appi' inquit, 'ut tacitum feras quod
 61     III,    6,  46|         lacrimabundus 'gratum est' inquit; 'crastina die vestra opera
 62     III,    6,  47|          in Appium manus, 'Icilio' inquit, 'Appi, non tibi filiam
 63     III,    6, 48a|           quiesse erit melius. I,' inquit, 'lictor, submove turbam
 64     III,    6, 48a|            auxilii vidit, 'quaeso' inquit, 'Appi, primum ignosce patrio
 65     III,    6, 48a|     respectansque ad tribunal 'te' inquit, 'Appi, tuumque caput sanguine
 66     III,    7,  51|        vestrisque rebus reservate' inquit, 'ista de me iudicia. Nec
 67     III,    7,  54|        metiens odio, 'haud ignaro' inquit, 'imminet fortuna. Video
 68     III,    8,  56|             Tum Verginius 'oratio' inquit, 'rebus dubiis inventa est;
 69     III,    8,  56|      arreptus a viatore, 'provoco' inquit. Audita vox una vindex libertatis,
 70     III,    8,  59|         potestati, 'et libertatis' inquit, 'nostrae et poenarum ex
 71     III,    8,  61|          equites. 'Agite, iuvenes' inquit, 'praestate virtute peditem
 72     III,    8,  62|            advocata, 'quemadmodum' inquit, 'in Algido res gesta sit,
 73     III,    9,  71|          magno natu, et 'si licet' inquit, 'consules, de re publica
 74      IV,    2,  14|      equitum ad Maelium "vocat te" inquit, "dictator". Cum pavidus
 75      IV,    2,  14|           dictator "Macte virtute" inquit, "C. Servili, esto liberata
 76      IV,    3,  19|            cognosset, "hicine est" inquit, "ruptor foederis humani
 77      IV,    4,  24|           pertulit et "ut re ipsa" inquit, "sciatis, Quirites, quam
 78      IV,    4,  26|      honoribus egregie usus, "vos" inquit, "tribuni plebis, quoniam
 79      IV,    4,  28|        clara voce "hic praebituri" inquit, "vos telis hostium estis
 80      IV,    5,  33|       claraque voce "Fumone victi" inquit, "velut examen apum, loco
 81      IV,    5,  38|        imperium motis, "nisi haec" inquit, "parmata cohors sistit
 82      IV,    5,  40|         coramque ei "Sex. Tempani" inquit, "quaero de te arbitrerisne
 83      IV,    5,  42|           Hortensius "Non videbit" inquit, "plebs Romana sordidatos
 84      IV,    6,  45|            nec ordinis huius ulla" inquit, "nec rei publicae est verecundia,
 85      IV,    6,  49|       Malum quidem militibus meis" inquit, "nisi quieverint." Quod
 86      IV,    6,  49|         inhumanum dictum "Auditis" inquit, "Quirites, sicut servis
 87       V,    3,  18|          animi obtunsus. En vobis" inquit, "iuvenem", filium tenens, "
 88       V,    3,  21|      milites caperent, "tuo ductu" inquit, "Pythice Apollo, tuoque
 89       V,    4,  27|          audivit, "non ad similem" inquit, "tui nec populum nec imperatorem
 90       V,    6,  44|                          Ardeates" inquit, "veteres amici, novi etiam
 91      VI,    2,  6b|            rem publicam esse. 'Te' inquit, 'P. Valeri, socium imperii
 92      VI,    3,  12|      nostra victoria est, milites' inquit, 'si quid di vatesque eorum
 93      VI,    3,  14|         fortunaque, 'tum vero ego' inquit 'nequiquam hac dextra Capitolium
 94      VI,    3,  14|        praeconi, 'ne quem vestrum' inquit, 'Quirites, donec quicquam
 95      VI,    3,  15|           silentio facto, 'utinam' inquit, 'mihi patribusque Romanis
 96      VI,    3,  15|       perniciem quaeri. 'offendit' inquit, 'te, A. Corneli, vosque,
 97      VI,    3,  16|      arreptus a viatore 'Iuppiter' inquit, 'optime maxime Iunoque
 98      VI,    4,  23|      posceretur pugna, 'sustinere' inquit, 'M. Furi, non possumus
 99      VI,    4,  24|     subsidiis oppositis 'haec est' inquit, 'milites, pugna quam poposcistis?
100      VI,    4,  26|        vocari iussit. 'soli adhuc' inquit, 'Tusculani, vera arma verasque
101      VI,    4,  29|           intentique, 'videsne tu' inquit, 'A. Semproni, loci fortuna
102      VI,    5,  35|    rogationes essent, 'bene habet' inquit Sextius; 'quando quidem
103      VI,    5,  38|           Camillus 'quando quidem' inquit, 'Quirites, iam vos tribunicia
104      VI,    5,  40|            esse? '"sub condicione" inquit, "nos reficietis decimum
105      VI,    5,  40|          habeamus? "ut rogationes" inquit, "nostras, seu placent seu
106      VI,    5,  40|            antiquare alias." "non" inquit, "licebit tu de fenore atque
107      VI,    5,  40|    Quirites, simillima. "consules" inquit, "rogo ne vobis quos velitis
108      VI,    5,  40|            totum traxeris? "timeo" inquit, "ne, si duos licebit creari
109     VII,    2,   9|            voce potuit "quem nunc" inquit "Roma virum fortissimum
110     VII,    2,  10|   dictatorem pergit; "iniussu tuo" inquit, "imperator, extra ordinem
111     VII,    2,  10|           dictator "macte virtute" inquit "ac pietate in patrem patriamque,
112     VII,    2,  13|      militem, "si licet, dictator" inquit, "condemnatum se universus
113     VII,    2,  16|            militibus "castra nunc" inquit "vobis hostium urbemque
114     VII,    2,  16|      exclamat "adspice, imperator" inquit, "quemadmodum exercitus
115     VII,    4,  24|          signa "quid stas, miles?" inquit; "non cum Latino Sabinoque
116     VII,    5,  31|       attulerant - "quando quidem" inquit, "nostra tueri adversus
117     VII,    5,  32|            non dicta vos, milites" inquit, "sequi volo, nec disciplinam
118     VII,    5,  33|     desiluisset ex equo, "nostrum" inquit, "peditum illud, milites,
119     VII,    5,  34|         territo animi "videsne tu" inquit, "A. Corneli, cacumen illud
120     VII,    5,  35|           hoc silentium, milites," inquit, "omisso militari adsensu
121     VII,    5,  36|         cum Decius "macte virtute" inquit, "milites Romani, este;
122     VII,    6,  40|            silentium datum. "Deos" inquit "immortales, milites, vestros
123     VII,    6,  40|            suos versus "me quoque" inquit, "milites, si quis usus
124    VIII,    1,   5|          loqueretur, 'tempus erat' inquit, 'T. Manli vosque patres
125    VIII,    1,   5|            Iuppiter, haec scelera' inquit; 'audite, Ius Fasque. peregrinos
126    VIII,    1,   7|        aderunt in tempore' Manlius inquit, 'et cum illis aderit Iuppiter
127    VIII,    1,   7|        merita esset. 'ut me omnes' inquit, 'pater, tuo sanguine ortum
128    VIII,    1,  8a|     frequens convenit, 'quandoque' inquit, 'tu, T. Manli, neque imperium
129    VIII,    2,   9|        litasse. 'atqui bene habet' inquit Decius, 'si ab collega litatum
130    VIII,    2,   9|            voce inclamat. 'deorum' inquit, 'ope, M. Valeri, opus est;
131    VIII,    2,  10|         triariis 'consurgite nunc' inquit, 'integri adversus fessos,
132    VIII,    4,  20|      quoniam auctores defectionis' inquit, 'meritas poenas et ab dis
133    VIII,    4,  21|        Privernates censeret, 'eam' inquit 'quam merentur qui se libertate
134    VIII,    4,  21|         eliceret, 'quid si poenam' inquit, 'remittimus vobis, qualem
135    VIII,    4,  21|               si bonam dederitis,' inquit 'et fidam et perpetuam;
136    VIII,    4,  23|             quid perplexe agimus?' inquit; 'nostra certamina, Romani,
137    VIII,    5,  24|              iure Acheros vocaris' inquit. quod ubi ad aures accidit
138    VIII,    5,  32|    accessit, tum dictator 'quaero' inquit 'de te, Q. Fabi, cum summum
139    VIII,    5,  33|             Fabius 'quando quidem' inquit 'apud te nec auctoritas
140    VIII,    5,  33|          secutus pater 'bene agis' inquit, 'cum eo nos deduci iussisti
141    VIII,    5,  35|        silentio facto 'bene habet' inquit, 'Quirites; vicit disciplina
142    VIII,    6,  38|       nuntius attulit, 'sine modo' inquit, 'sese praeda praepediant.'
143    VIII,    6,  38|          equitum accito 'vides tu' inquit, 'M. Fabi, ab hostium equite
144      IX,    1,   1|        redierunt, "ne nihil actum" inquit "hac legatione censeatis,
145      IX,    1,   3|             ista quidem sententia" inquit "ea est, quae neque amicos
146      IX,    1,   4|      honoribus erat, "patrem meum" inquit, "consules, saepe audivi
147      IX,    2,   8|          erant, "dic, Sp. Postumi" inquit. Qui ubi surrexit, eodem
148      IX,    2,   8|           erat, "haud sum ignarus" inquit, "consules, ignominiae non
149      IX,    2,   9|         Postumius "interea dedite" inquit "profanos nos, quos salva
150      IX,    2,  10|           laxe vinciret, "quin tu" inquit "adduces lorum, ut iusta
151      IX,    2,  11|         istam deditionem accipiam" inquit, "nec Samnites ratam habebunt.
152      IX,    3,  16|         remissum dicatis, remitto" inquit, "ne utique dorsum demulceatis
153      IX,    3,  16|       lictor, excide radicem hanc" inquit "incommodam ambulantibus",
154      IX,    5,  23|      eruptione spes esset, "locis" inquit "angustis, milites, deprehensi,
155      IX,    5,  24|  ostendisset, "hoc quidem ascensu" inquit, "vel tres armati quamlibet
156      IX,    7,  33|    coegisset spatium, "dic agedum" inquit, "Appi Claudi, quidnam facturus
157      IX,    7,  34|      adsensu cavillante Appio "en" inquit, "Quirites, illius Appi
158      IX,    7,  34|       censurae adicere? triennium, inquit, et sex menses ultra quam
159      IX,    8,  40|           cornu victoria incipiet" inquit "et dextrum cornu, dictatoris
160       X,    1,   4|         esse, "ite igitur, dicite" inquit, "detegant nequiquam conditas
161       X,    1,   7|            indignum videri potest" inquit, "eos viros, quos vos sellis
162       X,    2,  13|            victus, "dei approbent" inquit, "quod agitis acturique
163       X,    2,  17|          consilio "quid per agros" inquit "vagamur vicatim circumferentes
164       X,    2,  17|     milites Decius iubet. "hacine" inquit "victoria sola aut hac praeda
165       X,    2,  18|      egressus esset, "satin salve" inquit, "L. Volumni? ut sese in
166       X,    2,  18|          abiturum. "tu vero abeas" inquit, "neque te quisquam moratur;
167       X,    2,  19|           serere --, "quam mallem" inquit Volumnius, "tu a me strenue
168       X,    2,  19|           voluntate interpretanda" inquit "erravi, non committam ut
169       X,    3,  23|       patriciarum, "hanc ego aram" inquit "Pudicitiae Plebeiae dedico;
170       X,    3,  25| circumfusus turba "quattuor milia" inquit, "peditum et sescentos equites
171       X,    3,  25|     lignatum se ire, "ain tandem?" inquit, "num castra vallata non
172       X,    3,  25|        metu esse, "habetis igitur" inquit, "adfatim lignorum; redite
173       X,    3,  27|         Romanus miles "illac fuga" inquit "et caedes vertit, ubi sacram
174       X,    3,  28|     compellans, "quid ultra moror" inquit "familiare fatum? datum
175       X,    4,  35|           etiamne circumsedebimur" inquit "in castris, ut fame potius
176       X,    4,  36|            in castra. "quo pergis" inquit, "miles? et hic arma et
177       X,    4, 37a|        negare triumphum, "non ita" inquit, "patres conscripti, vestrae
178       X,    5,  40|          est, "di in proelio sunt" inquit; "habet poenam noxium caput."
179     XXI,    1,   3|          aequum postulare videtur" inquit, "Hasdrubal, et ego tamen
180     XXI,    1,   3|     convertisset, "florem aetatis" inquit, "Hasdrubal, quem ipse patri
181     XXI,    2,  18|          sinu ex toga facto, "hic" inquit, "vobis bellum et pacem
182     XXI,    2,  21|          convocat. "Credo ego vos" inquit, "socii, et ipsos cernere
183     XXI,    6,  53|     Romanos. "Quantum ingemiscant" inquit "patres nostri, circa moenia
184     XXI,    6,  54|              Robora virorum cerno" inquit Hannibal; "sed uti numero
185    XXII,    1,   3|       Arreti ante moenia sedeamus" inquit, "hic enim patria et penates
186    XXII,    1,   3|      nuntium "num litteras quoque" inquit "ab senatu adfers quae me
187    XXII,    1,   6|         noscitans consulem, "[En]" inquit "hic est" popularibus suis, "
188    XXII,    2,  7b|          Pomponius praetor "pugna" inquit "magna victi sumus". Et
189    XXII,    2,  14|            pugnae, "spectatum huc" inquit Minucius, "ad rem fruendam
190    XXII,    3,  22|       donum posset esse, "obsides" inquit, "in civitates remitte.
191    XXII,    4,  29|            turbata acie, "ita est" inquit; "non celerius quam timui
192    XXII,    4,  29|   convocatis militibus "saepe ego" inquit, "audivi, milites, eum primum
193    XXII,    4,  30|        consalutasset, "parentibus" inquit, "meis, dictator, quibus
194    XXII,    6,  49|     consulem vidisset, "L. Aemili" inquit, "quem unum insontem culpae
195    XXII,    7, 50b|       militum "capi ergo mavoltis" inquit, "ab avarissimo et crudelissimo
196    XXII,    7,  51|           actum scias, die quinto" inquit, "victor in Capitolio epulaberis.
197    XXII,    7,  53|            ex mei animi sententia" inquit, "ut ego rem publicam populi
198    XXII,    8,  59|         vosque, patres conscripti" inquit, "nemo nostrum ignorat nulli
199   XXIII,    1,   2|            permitterent, "claudam" inquit "in curia vos et, tamquam
200   XXIII,    1,   3|      contionem populo "quod saepe" inquit "optastis, Campani, ut supplicii
201   XXIII,    1,   5|         opus essent, "morem magis" inquit "loquendi cum sociis servastis,
202   XXIII,    1,   8|           pervenerunt, "consilium" inquit "adfero, pater, quo non
203   XXIII,    1,   8|            gladio nudat. "Iam ego" inquit "sanguine Hannibalis sanciam
204   XXIII,    1,   9|            amens metu "per ego te" inquit, "fili, quaecumque iura
205   XXIII,    1,   9|           Tum iuvenis "ego quidem" inquit, "quam patriae debeo pietatem
206   XXIII,    2,  12|          ratus, "quid est, Hanno?" Inquit; "etiam nunc paenitet belli
207   XXIII,    2,  12|          alterum suae. Respondeam" inquit "Himilconi non desisse paenitere
208   XXIII,    2,  12|    negasset, "hostium quidem ergo" inquit "adhuc nimis multum superest.
209   XXIII,    2,  13|          nihil facilius scitu est" inquit. "Ecquos legatos ad Hannibalem
210   XXIII,    2,  13|          negasset, "bellum igitur" inquit "tam integrum habemus quam
211   XXIII,    2,  15|         Itaque macte virtute esto" inquit. "Apud me tibi omnis honos
212   XXIII,    5,  31|          sensit, consul "utrumque" inquit "e re publica fuit, patres
213   XXIII,    6,  47|          Campanus Romano "equorum" inquit "hoc non equitum erit certamen,
214   XXIII,    6,  47|            quam re, "minime, sis," inquit "cantherium in fossam";
215    XXIV,    2,  16|         iure libertatis aequassem' inquit, 'neminem nota strenui aut
216    XXIV,    4,  22|      Theodotum ac Sosin, 'facinus' inquit 'memorabile fecistis; sed,
217    XXIV,    5,  38|          ego vos audisse, milites' inquit, 'quemadmodum praesidia
218    XXIV,    6,  44|         demum desiliens 'experiri' inquit 'volui, fili,~ ~45.
219     XXV,    1,   2|      legitima aetas esset, 'si me' inquit 'omnes Quirites aedilem
220     XXV,    1,   3|           tribunis 'nonne videtis' inquit 'vos in ordinem coactos
221     XXV,    2,  11|           mare evasuras? 'evadent' inquit Hannibal. 'multa, quae impedita
222     XXV,    3,  14|            signum et hic centurio' inquit 'intra vallum hostium erit;
223     XXV,    4,  18|    conspectum venere, 'provoco te' inquit 'ad pugnam, Crispine' Badius; '
224     XXV,    6,  29|      quorum princeps 'neque primo' inquit 'Syracusani a vobis defecimus
225    XXVI,    2,  13|         patiendum sit. 'quid? vos' inquit 'eam deditionem fore censetis
226    XXVI,    2,  15|    resedisset Flaccus, 'me quoque' inquit 'iube occidi ut gloriari
227    XXVI,    2,  15|          Vibellius 'quando quidem' inquit 'capta patria propinquis
228    XXVI,    4,  22|      Torquatus 'neque ego vestros' inquit 'mores consul ferre potero
229    XXVI,    5,  30|          iussisset, 'maneant immo' inquit Marcellus, 'ut coram iis
230    XXVI,    5,  31|       consul 'non adeo maiestatis' inquit 'populi Romani imperiique
231    XXVI,    6,  33|     auctoritas erat, 'in consilio' inquit 'arbitror me fuisse consulibus
232    XXVI,    8,  49|           Haud magni ista facimus" inquit; "quid enim huic fortunae
233    XXVI,    8,  49|        disciplinae causae facerem" inquit, "ne quid quod sanctum usquam
234    XXVI,    8,  50|    parentes adloquitur. "Iuvenis", inquit, "iuvenem appello, quo minor
235    XXVI,    8,  50|          se Allucio. "Super dotem" inquit "quam accepturus a socero
236   XXVII,    3,  13|         tali re, laudes gratesque' inquit 'ago quod victor hostis
237   XXVII,    3,  13|       animos. 'ego vero experiar,' inquit 'milites, et vos crastino
238   XXVII,    3,  14|    nuntiatum est, 'cum eo nimirum' inquit 'hoste res est qui nec bonam
239   XXVII,    4,  16|            Romani suum Hannibalem' inquit 'habent; eadem qua ceperamus
240   XXVII,    5,  26|            et collegae 'quin imus' inquit 'ipsi cum equitibus paucis
241   XXVII,    7,  40|            hoste egregiam gloriam' inquit 'aut ex civibus victis gaudium
242   XXVII,    8,  49|           deleri; 'quin supersint' inquit 'aliqui nuntii et hostium
243  XXVIII,    8,  45|           tribuni plebis, postulo' inquit 'ut sententiam mihi ideo
244    XXIX,    5,  27|    praeconem facto 'divi divaeque' inquit 'qui maria terrasque colitis,
245    XXIX,    5,  27|           audisset, 'placet omen;' inquit 'huc dirigite naves.' eo
246    XXIX,    6,  34|     aestiva sub tectis equitatus.' inquit 'sint vel plures, dum talem
247    XXIX,    7,  37|      citare ipsum censorem, 'cita' inquit Nero 'M. Livium'; et sive
248     XXX,    2,  12|            omnia quidem ut possis' inquit 'in nobis di dederunt virtusque
249     XXX,    2,  15|     Sophonibam venisset, 'accipio' inquit 'nuptiale munus, neque ingratum,
250     XXX,    3,  16|     invenio. - 'his condicionibus' inquit 'placeatne pax triduum ad
251     XXX,    4,  20|        mandata, 'iam non perplexe' inquit 'sed palam revocant qui
252     XXX,    6,  37|           urbana libertate 'novem' inquit 'annorum a vobis profectus
253     XXX,    7,  42|        fefellissent. 'per eosdem', inquit Hasdrubal 'quoniam tam infesti
254     XXX,    7,  44|          habitus cernitur oculis', inquit 'sic et animus intus cerni
255    XXXI,    1,   7|      contione advocata, 'ignorare' inquit 'mihi videmini, Quirites,
256    XXXI,    2,  18|      diceret, 'num Abydeni quoque' inquit 'ultro tibi intulerunt arma?'
257    XXXI,    2,  18|          apud regem esset. 'aetas' inquit 'et forma et super omnia
258    XXXI,    3,  25|              ita tamen aequum est' inquit 'me vestra meis armis tutari
259    XXXI,    4,  29|           eos debere. 'an imitari' inquit unus ex legatis 'Romanorum
260   XXXII,    3,  20|        concilium dimitteret, 'ubi' inquit 'illa certamina animorum,
261   XXXII,    5,  32|          processisset, 'commodius' inquit, 'si in terram egrediaris,
262   XXXII,    5,  32|          id negaret, 'quem tandem' inquit Quinctius 'times?' Ad hoc
263   XXXII,    5,  32|            fides sit.' 'non tamen' inquit, 'Tite Quincti, par perfidiae
264   XXXII,    5,  34|          esse. 'apparet id quidem' inquit Philippus 'etiam caeco',
265  XXXIII,    2,  12|              desistite tumultuari' inquit 'ubi consultandum est: non
266  XXXIII,    2,  13|           tacentibus 'quid? nobis' inquit, 'Philippe, reddisne tandem
267  XXXIII,    2,  13|         Aetolos sequerentur. 'vos' inquit 'ipsi' Quinctius 'societatis
268   XXXIV,    1,   3|          auro et purpura fulgamus" inquit, "ut carpentis festis profestisque
269   XXXIV,    1,   4|          licet non habetis. "hanc" inquit "ipsam exaequationem non
270   XXXIV,    2,   9|            Romam dimissis 'bellum' inquit 'se ipsum alet'. profectus
271   XXXIV,    2,  13|       centuriones iussit. 'tempus' inquit 'quod saepe optastis venit,
272   XXXIV,    2,  14|        virtute spes est, milites', inquit 'et ego sedulo ne esset
273   XXXIV,    2,  17|      iussit atque iis 'non nostra' inquit 'magis quam vestra refert
274   XXXIV,    3,  24|    Achaeorum excitavit. 'ne istuc' inquit 'Iuppiter optimus maximus
275   XXXIV,    3,  34|            traduxit. 'bene vertat' inquit, 'obsideamus Lacedaemonem,
276   XXXIV,    6,  58|           Quinctius 'quandoquidem' inquit 'honesta pensamus, sicut
277   XXXIV,    6,  59|            quin mittimus ambages?' inquit P. Sulpicius, qui maximus
278   XXXIV,    6,  59|        amicitia agere'. 'nos vero' inquit Menippus 'nec volumus nec
279    XXXV,    2,  14|           vicisses?' 'tum vero me' inquit 'et ante Alexandrum et ante
280    XXXV,    2,  16|           Minnio 'specioso titulo' inquit 'uti vos, Romani, Graecarum
281    XXXV,    2,  16|        Sulpicius 'fecit verecunde' inquit 'Antiochus, qui, si alia
282    XXXV,    2,  19|         auditaque 'pater Hamilcar' inquit, 'Antioche, parvum admodum
283    XXXV,    4,  32|          perventura. 'nunc quoque' inquit, 'si modo vos quae incohastis
284    XXXV,    4,  35|         domo secum missis 'agenda' inquit 'res est, iuvenes, audendaque
285   XXXVI,    4,  28|          etiam atque etiam videte' inquit, 'Aetoli, ut ita permittatis.'
286   XXXVI,    4,  28|            ostendit. 'quando ergo' inquit 'ita permittitis, postulo,
287   XXXVI,    4,  28|        Romanum 'non in servitutem' inquit, 'sed in fidem tuam nos
288   XXXVI,    4,  28|            ea consul 'nec hercule' inquit 'magnopere nunc curo, quid
289   XXXVI,    4,  32|        vocis vultusque 'si utilem' inquit, 'possessionem eius insulae
290   XXXVI,    5,  34|            venit, 'utrum fefellit' inquit 'te, M'. Acili, quid agatur,
291   XXXVI,    5,  34|       consulem; et 'quin expromis' inquit, 'quid rei sit?' tum Quinctius '
292   XXXVI,    5,  35|      provolutis ad pedes 'fortuna' inquit 'vestra facit, ut et irae
293  XXXVII,    3,  19|           imponi posse: 'qui enim' inquit 'aut honeste, inclusi moenibus
294  XXXVII,    4,  24|         silentio facto 'exsurgite' inquit 'et egregium spectaculum
295  XXXVII,    5,  37|        complexu filii 'renuntiate' inquit 'gratias regi me agere,
296  XXXVII,    6,  45|         dicamus, habentes venimus' inquit Zeuxis, 'quam ut a vobis
297  XXXVII,    7,  53|      dicere iussus 'perseverassem' inquit 'tacere, patres conscripti,
298  XXXVII,    7,  54|      deinde Antiochi bello 'nihil' inquit 'nobis tota nostra actione,
299 XXXVIII,    2,  14| referentibus consul 'neque Romani' inquit 'bonae voluntatis ullum
300 XXXVIII,    2,  14|           pollicebatur. 'Enimvero' inquit consul 'ferri iam ludificatio
301 XXXVIII,    6,  51|            silentioque facto 'hoc' inquit 'die, tribuni plebis vosque,
302   XXXIX,    1,  10|          perturbata 'dii meliora.' inquit: mori et sibi et illi satius
303   XXXIX,    1,  10|         imperasse. 'vitricus ergo' inquit 'tuus - matrem enim insimulare
304   XXXIX,    2,  28|           viam 'non cum Maronitis' inquit 'mihi aut cum Eumene disceptatio
305   XXXIX,    5,  42|         Quinctius scorto 'vis tu', inquit 'quoniam gladiatorium spectaculum
306   XXXIX,    5,  50|       incolumes esse, 'bene habet' inquit et poculo impavide exhausto
307   XXXIX,    5,  51|       casus, poposcit. 'liberemus' inquit 'diuturna cura populum Romanum,
308      XL,    1,   4|         strictisque gladiis 'mors' inquit 'una vindicta est. viae
309      XL,    1,   5|       Perseus 'quid ista prosunt?' inquit. 'nequaquam tantum in externis
310      XL,    1,   7|         Demetrius 'quin comisatum' inquit 'ad fratrem imus et iram
311      XL,    1,   8|  interrogaret eum, 'de lucro tibi' inquit 'vivere me scito. iam non
312      XL,    1,   8|           si aures praebere potes' inquit, 'manifestam rem teneas
313      XL,    1,   8|           cum consedisset, 'sedeo' inquit 'miserrimus pater iudex
314      XL,    1,  14|         frater 'nihil aliud scio', inquit 'nihil arguo, nisi quod
315      XL,    3,  35|    provincia spoliaretur, 'quaero' inquit 'de te, L. Minuci, cum confectam
316      XL,    4,  40|    exsecuturos; 'duplicate turmas' inquit, 'duarum legionum equites,
317      XL,    4,  47|          natu ex iis 'missi sumus' inquit 'a gente nostra, qui sciscitaremur,
318      XL,    4,  49|      Graccho permittente, 'sequar' inquit 'vos adversus veteres socios
319      XL,    4,  55|      Philippum processit. 'multis' inquit 'sermonibus intellexisse
320      XL,    4,  56|      quando in eam fortunam veni,' inquit 'Antigone, ut orbitas mihi,
321     XLI,    3,  23|         foedus servaretur, 'parva' inquit 'aut mediocris res, Achaei,
322    XLII,    1,  13|    adhortatio fuit. 'non ego haec' inquit 'incertis iactata rumoribus
323    XLII,    3,  39|          cunctantis movit. 'minor' inquit 'ad maiores et' - quod Philippo
324    XLII,    3,  40|           fuisset, 'expectari nos' inquit Marcius 'arbitror, ut respondeamus
325    XLII,    4,  51|     consilium erat. 'geramus ergo' inquit, 'dis bene iuvantibus, quando
326    XLIV,    2,  26|        eorum, 'abi, renuntia ergo' inquit 'regi, nisi aurum obsidesque
327    XLIV,    3,  36|        clari adulescentis 'et ego' inquit 'animum istum habui, Nasica,
328     XLV,    1,   5|  adsentirentur omnes, 'cur igitur' inquit 'polluit eam homicida, sanguine
329     XLV,    1,   8|         exemplum insigne cernitis' inquit 'mutationis rerum humanarum.
330     XLV,    1,  12|     priusquam hoc circulo excedas' inquit 'redde responsum, senatui
331     XLV,    1,  12|          cum haesitasset, 'faciam' inquit 'quod censet senatus.' tum
332     XLV,    3,  26|        vicisset, 'quae vos rabies' inquit 'agitat, qui duorum hominum
333     XLV,    4,  39|         hoc quoque, quod ridetis', inquit 'in equo dies noctesque