Lib. Cap. Par.

1      IV,    5,  37|         disciplina rei militaris cedendum esse. Haud vana attulere;
2     VII,    3,  18| patriciis mandare: quin aut toto cedendum esse ut plebeius iam magistratus
3     XXV,    3, 15a|          tenuit, cum [inde] alii cedendum fortunae et tradendam urbem
4   XXXII,    3,  17|          nec ex longo spatio aut cedendum aut impetus faciendus erat,
5   XXXIV,    3,  30|      quoque toto se interclusum, cedendum fortunae ratus caduceatorem
6   XXXIX,    2,  26|  dedissent adimere velint, scire cedendum esse: sed meliori et fideliori
7   XXXIX,    3,  34|  Philippus a suis certior factus cedendum civitatibus deducendaque
8    XLII,    4,  50|     iniungeretur, vel agri parte cedendum, si multarent, quidquid
9    XLII,    4,  50|          eo simul regno protinus cedendum esse adfirmabant. neque