Lib. Cap. Par.

1       I,    5,  22|  populus res repetentes legatos aspernatus dimiserit, ut in eum omnes
2       I,    5,  23|        Albanam pertineant. Haud aspernatus Tullus, tamen si vana adferantur
3      IX,    8,  41|         cum daretur noluissent, aspernatus esset, oppugnando ad deditionem
4    XXIV,    4,  22| consilia Adranodorus neque tota aspernatus est neque extemplo accepit,
5   XXVII,    7,  34|        rei ortam a patribus est aspernatus. unus eam rem in civitate
6    XXIX,    6,  34|    augeret; nec aliarum gentium aspernatus, maxime tamen Numidas -
7   XXXIV,    4,  40|     misit; quem Quinctius primo aspernatus excedere castris iussit,
8   XXXVI,    5,  35|        Quinctius, fecerunt, nec aspernatus est consul legationem; indutiisque
9   XXXIX,    2,  28|         mercedem societatis sim aspernatus; hostemque ei me esse prius