Lib. Cap. Par.

1       I,    3,   8|   poterat, iura dedit; quae ita sancta generi hominum agresti fore
2       I,    5,  28| supplicio doce humanum genus ea sancta credere quae a te violata
3     III,    7,  52|      nec pudicitia nec libertas sancta esset miserabiliter rogitantes.
4    VIII,    6, 37b|  rettulerunt; nec earum ipsarum sancta fides fuit; adeo, postquam
5      IX,    2,   9|         sponsiones quam foedera sancta esse apud eos homines apud
6      IX,    7,  34|     hospitio deorum immortalium sancta, propter te ac tuam censuram
7    XXXV,    4,  31|        sed omnia quae hominibus sancta caraque sint T. Quinctio
8   XXXIX,    3,  37| insculptis in aeternam memoriam sancta atque sacrata sunt, ea cum