Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  10|           congregabantur undique ad T. Tatium regem Sabinorum,
  2       I,    3,  13|             Ramnenses ab Romulo, ab T. Tatio Titienses appellati:
  3       I,    4,  19|          regnum clausus fuit, semel T. Manlio consule post Punicum
  4      II,    2,   9|             Inde P. Valerius iterum T. Lucretius consules facti.
  5      II,    2,  10|        pudor tenuit, Sp. Larcium ac T. Herminium, ambos claros
  6      II,    2,  11|         traiciunt. P. Valerius inde T. Herminium cum modicis copiis
  7      II,    2,  11|             reditus. Consulum alter T. Lucretius porta Naevia
  8      II,    2,  15|                 Sp. Larcius inde et T. Herminius, P. Lucretius
  9      II,    3,  16|       oreretur, P. Valerius quartum T. Lucretius iterum consules
 10      II,    3,  18|          annus Postumum Cominium et T. Largium consules habuit.
 11      II,    3,  18|           veterrimos tamen auctores T. Largium dictatorem primum,
 12      II,    3,  19|         nihil dignum memoria actum; T. Aebutius deinde et C. Vetusius.
 13      II,    3,  19|              A. Postumius dictator, T. Aebutius magister equitum,
 14      II,    3,  20|         rapit. Hos agmine venientes T. Herminius legatus conspicatus,
 15      II,    3,  21|             Consules Q. Cloelius et T. Larcius, inde A. Sempronius
 16      II,    3,  21|              A. deinde Postumius et T. Verginius consules facti.
 17      II,    3,  28|                A. Verginius inde et T. Vetusius consulatum ineunt.
 18      II,    3,  29|            bello, agendum censebat. T. Largius, non id tempus
 19      II,    4,  34|                     Consules deinde T. Geganius P. Minucius facti.
 20      II,    4,  40|        certamine confecit. Consules T. Sicinius et C. Aquilius.
 21      II,    5,  48|        plebis studiis K. Fabius cum T. Verginio consul factus
 22      II,    5,  51|             est, iam C. Horatius et T. Menenius consules erant.
 23      II,    5,  52|           singulos. Q. Considius et T. Genucius, auctores agrariae
 24      II,    5,  52|            auctores agrariae legis, T. Menenio diem dicunt. Invidiae
 25      II,    5,  52|       statim anni ab L. Caedicio et T. Statio tribunis die dicta,
 26      II,    5,  52|            refutando exprobrandoque T. Meneni damnationem mortemque,
 27      II,    5,  56|        consulem faciunt. Collega ei T. Quinctius datur. Principio
 28      II,    5,  61|            annus excepit L. Valerio T. Aemilio consulibus, cum
 29      II,    5,  63|            discordia domi, consules T. Numicius Priscus A. Verginius
 30      II,    5,  64|  clientesque patrum consules creati T. Quinctius Q. Servilius.
 31     III,    1,   1|                        Antio capto, T. Aemilius et Q. Fabius consules
 32     III,    1,   1|        parti acerbo rem expedisset: T. Quincti ductu et auspicio
 33     III,    1,   1|         Triumviros agro dando creat T. Quinctium A. Verginium
 34     III,    1,   2|        annum bellum est Q. Fabio et T. Quinctio consulibus. Fabio
 35     III,    1,   4|      optimum visum est: pro consule T. Quinctium subsidio castris
 36     III,    1,   5|           periculum summa rerum, ni T. Quinctius peregrinis copiis,
 37     III,    1,   7|            clari viri, M. Valerius, T. Verginius Rutulus augures,
 38     III,    1,   8|           Lucretium Tricipitinum et T. Veturium Geminum, sive
 39     III,    2,  12|    necessarii, principes civitatis. T. Quinctius Capitolinus,
 40     III,    2,  13|            vi contra vim resistunt. T. Quinctius clamitat, cui
 41     III,    3,  25|         Volesi nepote quaestor erat T. Quinctius Capitolinus qui
 42     III,    4, 31a|          refecti. Hi sequente anno, T. Romilio C. Veturio consulibus,
 43     III,    5,  33|      Decemviri creati Ap. Claudius, T. Genucius, P. Sestius, L.
 44     III,    5,  33|            Sulpicius, P. Curiatius, T. Romilius, Sp. Postumius.
 45     III,    5,  35|       Fabius Vibulanus Q. Poetelius T. Antonius Merenda K. Duillius
 46     III,    6,  41|            missus cum L. Minucio et T. Antonio et K. Duillio et
 47     III,    9,  65|       Consules creati Sp. Herminius T. Verginius Caelimontanus,
 48     III,    9,  66|                                     T. Quinctius Capitolinus quartum
 49     III,    9,  67|            vix Hernicis modo pares, T. Quinctio quartum consule
 50     III,    9,  69|       domando multitudinem fecisse: T. Quinctium orationem memorem
 51      IV,    1,   1|           quo intentius possit quam T. Quinctio consule apparatum
 52      IV,    1,   3|       regnum tenuisse? Quid enim de T. Tatio Sabino dicam, quem
 53      IV,    1,  7a|   Sempronius Atratinus, L. Atilius, T. Cloelius, quorum in magistratu
 54      IV,    2,  7b|          primores patrum reliquere. T. Quinctius Barbatus interrex
 55      IV,    2,   8|             Geganio Macerino iterum T. Quinctio Capitolino quintum.
 56      IV,    2,  11|             creati Agrippa Menenius T. Cloelius Siculus, M. Aebutius
 57      IV,    2,  13|    oppressit. Consul sextum creatus T. Quinctius Capitolinus,
 58      IV,    3,  17|             pugna expletus. Legatos T. Quinctium Capitolinum et
 59      IV,    3,  20|         septimo post demum anno cum T. Quinctio Poeno A. Cornelium
 60      IV,    4,  26|           atque Hernici nuntiarant. T. Quinctius L. F. Cincinnatus -
 61      IV,    4,  26|         inter collegas convenerat - T. Quinctio evenit. Is A.
 62      IV,    4,  30|        consules A. Cornelius Cossus T. Quinctius Poenus iterum.
 63      IV,    4, 31a|     potestate quattuor creati sunt, T. Quinctius Poenus ex consulatu
 64      IV,    5,  32|          laeva Tiberi amne saeptus. T. Quinctium Poenum legatum
 65      IV,    5,  40|            plebi qui M. Postumio et T. Quinctio diem dixerant,
 66      IV,    5,  41|      milibus aeris gravis damnatur. T. Quinctium collegam eius,
 67      IV,    5,  43|            anno Num. Fabio Vibulano T. Quinctio Capitolini filio
 68      IV,    6,  61|                 Fuere autem tribuni T. Quinctius Capitolinus Q.
 69       V,    4,  24|           vim unquam subacturam, et T. Sicinium - is enim ex tribunis
 70      VI,    1,   4|            potestate habita. Creati T. Quinctius Cincinnatus Q.
 71      VI,    1,   5|           bello vota dedicata est a T. Quinctio duumviro sacris
 72      VI,    2,  11|         anno, A. Manlio P. Cornelio T. Et L. Quinctiis Capitolinis
 73      VI,    2,  11|             magistrum equitum dixit T. Quinctium Capitolinum.~ ~
 74      VI,    3,  12|           in proelium miserint. tu, T. Quincti, equitem intentus
 75      VI,    3,  18|          iterum C. Papirius Crassus T. Quinctius Cincinnatus iterum.
 76      VI,    3,  20|             ne fratres quidem A. et T. Manlios, quod ad eum diem
 77      VI,    4,  28|             bellum versi dictatorem T. Quinctium Cincinnatum creavere.
 78      VI,    4,  29|            deditionem receptum est. T. Quinctius, semel acie victor,
 79      VI,    4,  29|          divi omnes hoc dederunt ut T. Quinctius dictator oppida
 80      VI,    5,  38|              tribuni militum creati T. Quinctius Ser. Cornelius
 81      VI,    5,  42|      dictator quintum diceretur. is T. Quinctium Poenum magistrum
 82      VI,    5,  42|    inclitamque in ponte pugnam, qua T. Manlius Gallum cum quo
 83     VII,    1,   5|             extemplo ait; nuntiaret T. Manlium L. Filium esse.
 84     VII,    1,   6|         Curtium non ab antiquo illo T. Tati milite Curtio Mettio
 85     VII,    2,   9|             indiceretur. Dictatorem T. Quinctium Poenum eo anno
 86     VII,    2,  10|        periculi petere nollent; tum T. Manlius L. Filius, qui
 87     VII,    2,  10|       pietate in patrem patriamque, T. Manli, esto. Perge et nomen
 88     VII,    2,  11|          Creatus Q. Servilius Ahala T. Quinctium magistrum equitum
 89     VII,    3,  18|             Fabius Ambustus tertium T. Quinctius. In quibusdam
 90     VII,    3,  18|             quibusdam annalibus pro T. Quinctio M. Popilium consulem
 91     VII,    3,  19|           dictatorem dicere iussit. T. Manlium L. filium dixit.
 92     VII,    3,  21|            Papirius Q. Publilius et T. Aemilius. Qui rem difficillimam
 93     VII,    3, 22a|          prior interregno abiit, et T. Quinctius Poenus; quidam
 94     VII,    4,  26|       indigniorem eo decore se quam T. Manlium ratus, prius sciscitatus
 95     VII,    4,  26|         dictatorem comitiorum causa T. Manlium Torquatum ex auctoritate
 96     VII,    4,  27|          otium domi forisque mansit T. Manlio Torquato [L.f.]
 97     VII,    4,  28|            C. Marcio Rutulo tertium T. Manlio Torquato iterum
 98     VII,    6,  39|         quidam compertum attulerunt T. Quinctium in Tusculano
 99     VII,    6,  40|           destiteritis impio bello. T. Quincti, quocumque istic
100     VII,    6,  40|        inter nos conseramus manus." T. Quinctius plenus lacrimarum
101     VII,    6,  41|       Approbantibus clamore cunctis T. Quinctius ante signa progressus
102     VII,    6,  41|          qui] ab Lautulis fugisse[n]t. Itaque cum hoc unum propter
103     VII,    6,  42|            consternatam esse nec in T. Quincti villam sed in aedes
104    VIII,    1,   2|                                     T. Aemilius praetor senatum
105    VIII,    1,   3|            Fabius. creavit consules T. Manlium Torquatum tertium,
106    VIII,    1,   5|          senatus datus est. ibi cum T. Manlius consul egisset
107    VIII,    1,   5|               tempus erat' inquit, 'T. Manli vosque patres conscripti,
108    VIII,    1,   5|            huius et Romani consulem T. Manlium haberent, qui adeo
109    VIII,    1,   7|         omnes partes dimissi erant, T. Manlius consulis filius
110    VIII,    1,  8a|             quandoque' inquit, 'tu, T. Manli, neque imperium consulare
111    VIII,    2,   9|            precatus lictores ire ad T. Manlium iubet matureque
112    VIII,    2,  10|          tradiderunt, utrius partis T. Manlius dux fuisset, eius
113    VIII,    2,  12|          cuiusque merito persolutis T. Manlius Romam rediit; cui
114    VIII,    3,  15|  Auruncosque bellum ortum. Aurunci, T. Manlio consule in deditionem
115    VIII,    3,  16|        habente consules creati sunt T. Veturius Sp. Postumius.
116    VIII,    3,  16|    dividundo creaverunt K. Duillium T. Quinctium M. Fabium.~ ~
117    VIII,    5,  30|       venire, alternis paene verbis T. Manli factum laudantem.~ ~
118      IX,    1,   1|            clade Romana Caudina pax T. Veturio Calvino Sp. Postumio
119      IX,    2,   8|            fuit cordi Sp. Postumium T. Veturium consules cum Samnitibus
120      IX,    2,   9|            differatur; nos interim, T. Veturi vosque ceteri, vilia
121      IX,    4,  17|      Marcium Rutulum, C. Sulpicium, T. Manlium Torquatum, Q. Publilium
122       X,    1,   7|      immortalibus visum aeque ac si T. Manlius collega eius devoveretur;
123       X,    1,  9a|          Minucius Faesus C. Marcius T. Publilius. Ita octo pontificum,
124       X,    2,  9b|      infectam rem M. Fulvius Paetus T. Manlius Torquatus novi
125       X,    2,  11|                                     T. Manlio consuli provincia
126       X,    5,  40|             alios, C. Caedicium et <T.> Trebonium, praefecit;
127    XXII,    2,  10|         civitate esset; Menti aedem T. Otacilius praetor vovit.~ ~
128    XXII,    5,  31|         tenuit, traditaque Lilybaei T. Otacilio praetori, ut ab
129    XXII,    5,  37|             navium classem quae cum T. Otacilio propratore in
130    XXII,    7,  56|            litterae allatae sunt ab T. Otacilio propraetore, regnum
131    XXII,    8,  60|      cavendum populo censerent, tum T. Manlius Torquatus, priscae
132   XXIII,    3,  21|         allatae. Priores ex Sicilia T. Otacili propraetoris in
133   XXIII,    3,  21|         exercitibus suis consulere. T. Otacilius ad unicum subsidium
134   XXIII,    3,  22|            curia esset et praecipue T. Manlius esse etiam nunc
135   XXIII,    5,  31|           sunt Q. Fabius Maximus et T. Otacilius Crassus aedibus
136   XXIII,    5,  32|             iis praesidio esset. Et T. Otacilius Crassus, postquam
137   XXIII,    5,  34| convaluisset. Ad eam rem missus est T. Manlius Torquatus, qui
138   XXIII,    6,  40|              Et in Sardinia res per T. Manlium praetorem administrari
139   XXIII,    6,  41|             tradit. Per idem tempus T. Otacilius praetor ab Lilybaeo
140    XXIV,    2,  7b|      Aniensi iuniorum exisset eaque T. Otacilium M. Aemilium Regillum
141    XXIV,    2,   8|        provocantem in ponte Anienis T. Manlium fidentem et animo
142    XXIV,    2,   8|             belli deseramus curam. <T.> Otacilius sororis meae
143    XXIV,    2,   8|          est. in minore te experti, T. Otacili, re sumus; haud
144    XXIV,    2,   8|    transportaretur. create consulem T. Otacilium, non dico si
145    XXIV,    2,   8|          nullius interest quam tua, T. Otacili, non imponi cervicibus
146    XXIV,    2,   9|                                 Cum T. Otacilius ferociter eum
147    XXIV,    2,   9|          Flaccus, novi alii creati, T. Otacilius Crassus iterum,
148    XXIV,    2,  10|          Sicilia decreta provincia, T. Otacilio classis eadem
149    XXIV,    2,  11|             bellum in Sicilia esse, T. Otacilius eo cum classe
150    XXIV,    2,  12|             Cornelius ad exercitum, T. Otacilius qui maritimae
151    XXIV,    5,  39|           consulatum petendum misso T. Quinctium Crispinum in
152    XXIV,    6,  44|        propraetori provincia vetus, T. Otacilio classis - exercitus
153     XXV,    1,   1|             et plures redissent, ni T. Pomponius Veientanus, praefectus
154     XXV,    1,   3|            Hieronis regnum fuisset, T. Otacilio classis, Graecia
155     XXV,    1,   3|           civitate habuerat praeter T. Pomponium Veientanum, quem
156     XXV,    1,   5|         consul et censor fuerat, et T. Manlius Torquatus, et ipse
157     XXV,    3,  14|        castrorum concederent decus, T. Pedanius princeps primus
158     XXV,    3,  14|           alios Accaus Paelignus et T. Pedanius, princeps tertiae
159     XXV,    4,  18|       interdum rei momentum faciat. T. Quinctio Crispino Badius
160     XXV,    4,  18|         esse putet, Badium Campanum T. Quinctio Crispino Romano
161     XXV,    6,  31|           quam Syracusae caperentur T. Otacilius cum quinqueremibus
162    XXVI,    1,   1|            consules scribere iussi. T. Otacilio et M. Valerio
163    XXVI,    1,   6|    praeerant, L. Porcius Licinus et T. Popillius legati, pro vallo
164    XXVI,    4,  22|       praerogativa Voturia iuniorum T. Manlium Torquatum et T.
165    XXVI,    4,  22|             T. Manlium Torquatum et T. Otacilium <consules dixit.
166    XXVI,    4,  23|      comitiis perfectis nuntiaretur T. Otacilium, quem T. Manlio
167    XXVI,    4,  23|      nuntiaretur T. Otacilium, quem T. Manlio nisi interpellatus
168    XXVI,    4,  23|        Maximi auguris M. Servilius. T. Otacilius Crassus pontifex
169    XXVI,    5,  28|            esset, alter classem cui T. Otacilius praefuisset Siciliamque
170    XXVI,    5,  32|            principe eius sententiae T. Manlio Torquato, cum tyrannis
171   XXVII,    2,   6|           creati L. Veturius Philo, T. Quinctius Crispinus, C.
172   XXVII,    2,   6|            pontifex factus in locum T. Otacili Crassi, Ti. Sempronius
173   XXVII,    2,   6|        Longus augur factus in locum T. Otacili Crassi. decemvir
174   XXVII,    2,   7|        Philo peregrinam cum Gallia, T. Quinctius Crispinus Capuam,
175   XXVII,    2,   7|           quem Q. Fulvius habuisset T. Quinctius obtineret: C.
176   XXVII,    3,  11|          eum principem legerent; is T. Manlius Torquatus erat;
177   XXVII,    5,  21|           crearent. additur collega T. Quinctius Crispinus, qui
178   XXVII,    5,  22|             creatus non gessit - et T. Quinctius Crispinus. utrisque
179   XXVII,    5,  22|           ut provinciam Capuam quae T. Quincti praetoris fuerat
180   XXVII,    5,  25|      amissum foret.~ Consulum alter T. Quinctius Crispinus ad
181   XXVII,    7, 33b|                    Exitu huius anni T. Quinctius consul, dictatore
182   XXVII,    7, 33b|             faciendorum causa dicto T. Manlio Torquato, ex volnere
183   XXVII,    7,  34|           liceret; eandem causam in T. Manlio esse praeterquam
184   XXVII,    7,  35|             eum exercitum iret quem T. Quinctius consul habuerat;
185  XXVIII,    5,  28|       Postumio Albino, M. Marcello, T. Quinctio Crispino, Cn.
186    XXIX,    3,  13|             duae legiones decretae; T. Quinctius Tarentum, C.
187     XXX,    1,   2|          ludos magnos facerent quos T. Manlius Torquatus dictator
188     XXX,    5,  27|            quos M. Claudio Marcello T. Quinctio consulibus T.
189     XXX,    5,  27|     Marcello T. Quinctio consulibus T. Manlius dictator quasque
190     XXX,    7,  39|       curulibus magistratibus erat. T. Manlius Torquatus pontifex
191    XXXI,    1,   4|            Flaccus P. Aelius Paetus T. Quinctius Flamininus.~
192    XXXI,    6,  49|           erant, C. Terentius Varro T. Quinctius Flamininus P.
193   XXXII,    1,   6|           agitanti ei nuntius venit T. Quinctium consulem factum
194   XXXII,    1,   6|         bellum insequentem consulem T. Quinctium accepisse tradunt.~ ~
195   XXXII,    2,   7|          plebis impediebantur, quod T. Quinctium Flamininum consulatum
196   XXXII,    2,   7|      consules Sex. Aelius Paetus et T. Quinctius Flamininus. Inde
197   XXXII,    2,   8|                  Sex. Aelius Paetus T. Quinctius Flamininus consules
198   XXXII,    2,   9|                            Consulem T. Quinctium ita habito dilectu
199   XXXII,    2,   9|    memorabilis rei quicquam gessit. T. Quinctius alter consul
200   XXXII,    2,  10|            victo gravius imperares, T. Quincti?' atque ita se
201   XXXII,    4,  28|             provinciam decreverunt, T. Quinctio prorogarunt imperium
202   XXXII,    5,  32|             eo tempore erat, et cum T. Quinctius capta Elatia
203  XXXIII,    3,  22|   nominabant etiam tribunos militum T. Iuventium Cn. Ligurium
204  XXXIII,    3,  24|         Exitu ferme anni litterae a T. Quinctio venerunt se signis
205  XXXIII,    3,  24|             brevi post legati et ab T. Quinctio et ab rege Philippo
206  XXXIII,    3,  24|         maiorum, quorum ex consilio T. Quinctius imperator leges
207  XXXIII,    3,  25|          censuisset mitterentur; et T. Quinctius Flamininus [cum
208  XXXIII,    3,  27|       hibernabat eo tempore Elatiae T. Quinctius, a quo cum multa
209  XXXIII,    4,  32|     pronuntiat: 'senatus Romanus et T. Quinctius imperator Philippo
210  XXXIII,    5,  43|   citeriorem adiutor consuli datus. T. Quinctio, suspectis non
211  XXXIII,    5,  45|             bellum, an permitterent T. Quinctio, quod ad Nabim
212  XXXIII,    5,  49|       foedere repetentes senatus ad T. Quinctium reiecit.~ ~
213   XXXIV,    3, 22b|           Italia Hispaniaque esset, T. Quinctio in Graecia ita
214   XXXIV,    3,  24|         praedonibus non tuetur nos, T. Quincti: quid si in media
215   XXXIV,    3,  29|            facta oppugnatio erat ni T. Quinctius cum quattuor
216   XXXIV,    3,  31|          tyrannus: 'si ipse per me, T. Quincti vosque qui adestis,
217   XXXIV,    3,  31|          qui fui cum tu ipse mecum, T. Quincti, societatem pepigisti.
218   XXXIV,    3,  35|            extemplo mitterent Romam T. Quinctius et Nabis, ut
219   XXXIV,    4,  42|             Eodem fere tempore et a T. Quinctio de rebus ad Lacedaemonem
220   XXXIV,    4,  42|     Ahenobarbus et Sex. Digitius et T. Iuventius Thalna. comitiis
221   XXXIV,    4,  43|             datus est. pax quae cum T. Quinctio convenisset ut
222   XXXIV,    4,  43|         Domitio urbana iurisdictio, T. Iuventio peregrina evenit,
223   XXXIV,    5,  48|             redisse. eodem hoc anno T. Quinctius Elatiae, quo
224   XXXIV,    6,  57|             in provincias sunt, tum T. Quinctius postulavit ut
225   XXXIV,    6,  57|        regem fuerant, delegata est. T. Quinctio mandatum ut adhibitis
226    XXXV,    2,  13|     maritimorum Laconum tuendorum a T. Quinctio cura mandata erat.
227    XXXV,    3,  23|           tenendos sociorum animos, T. Quinctium et Cn. Octavium
228    XXXV,    3,  25|             edixerunt et legatos ad T. Quinctium miserunt qui
229    XXXV,    3,  25|          sententiae erant; litterae T. Quincti cunctationem iniecerunt,
230    XXXV,    4,  31|       hominibus sancta caraque sint T. Quinctio et populo Romano
231    XXXV,    4,  32|  meritorumque in universam Graeciam T. Quincti admonuerunt: ne
232    XXXV,    4,  32|          legatos Romanos, et in iis T. Quinctium, haud procul
233    XXXV,    4,  37|      Romanae societatis erant, post T. Quincti legatorumque adventum,
234    XXXV,    5,  48|         Antiochi Aetolorumque coram T. Quinctio Aegii datum est
235   XXXVI,    3,  17|          qui in hac eadem provincia T. Quincti ductu auspicioque
236   XXXVI,    4,  24|   accersendum Antiochum censuerant, T. Quinctio poscenti responderat,
237   XXXVI,    4,  31|      viderent, legatos Chalcidem ad T. Quinctium, auctorem libertatis,
238   XXXVI,    4,  32|  auctoribusque iis decretum est, ut T. Quinctio ea res permitteretur.
239   XXXVI,    5,  34|           haec a Philippo geruntur, T. Quinctius recepta Zacyntho
240   XXXVI,    5,  35|        Phocidem missus.~ Consul cum T. Quinctio ad Achaicum concilium
241  XXXVII,    1,   1|     indutiarum diem habebant, et ab T. Quinctio, qui tum Romam
242  XXXVII,    4,  25|        hostis et bello superatos ab T. Quinctio, tamen in regno
243  XXXVII,    7,  57|         maiorem excitavit. petebant T. Quinctius Flamininus P.
244  XXXVII,    7,  58|        negotio destiterunt censores T. Quinctius Flamininus M.
245 XXXVIII,    1,   9|            quae post id tempus, quo T. Quinctius traiecisset in
246 XXXVIII,    1,  11|        aliquando fuerunt, qui eorum T. Quinctio Cn. Domitio consulibus
247 XXXVIII,    2,  17|          unus cum viro congrediendo T. Manlius, M. Valerius, quantum
248 XXXVIII,    3,  28|             fuerunt. Censores Romae T. Quinctius Flamininus et
249 XXXVIII,    3,  31|          fidem Achaeorum tutelamque T. Quinctius et Romani Laconicae
250 XXXVIII,    4,  36|     Marcellus censor sorte superato T. Quinctio lustrum condidit.
251 XXXVIII,    4,  43|         accusatos. Quin eadem opera T. Quinctium a Philippo rege,
252 XXXVIII,    5,  46|            Antiocho, sic paulo ante T. Quinctio de rege Philippo,
253 XXXVIII,    5,  49|         amnem iuga tenentem montium T. Quinctius deiecit? Equidem
254   XXXIX,    1,   6|     Philippus. praetores inde facti T. Maenius P. Cornelius Sulla
255   XXXIX,    1,   8|            provincias sortiti sunt, T. Maenius urbanam, M. Licinius
256   XXXIX,    1,   9|          Duroniae matris et vitrici T. Sempronii Rutili educatus
257   XXXIX,    1,  18|      peribant, cogerentur praetores T. Maenius et M. Licinius
258   XXXIX,    1, 20a|        quaestionibus impediebantur, T. Maenium dilectui habendo
259   XXXIX,    2,  23|   scribendos ex senatus consulto ab T. Maenio praetore urbano
260   XXXIX,    2,  25|        insidias positas euntibus ad T. Quinctium. itaque ergo
261   XXXIX,    3,  31|           Calpurnius praetor vidit, T. Quinctilium Varum et L.
262   XXXIX,    3,  36|             impetu occupaverunt, si T. Quinctius, si exercitus
263   XXXIX,    4,  38|        tempus L. Iuventius Talna et T. Quinctilius Varus venerunt,
264   XXXIX,    5,  42|             senatu ne frater quidem T. Quinctius, si tum censor
265   XXXIX,    5,  51|            Ad Prusiam regem legatus T. Quinctius Flamininus venit,
266   XXXIX,    5,  55|       triumviri M. Aemilius Lepidus T. Aebutius Parrus L. Quinctius
267   XXXIX,    5,  56|           ad Prusiam missis praeter T. Quinctium Flamininum, cuius
268      XL,    1,   8|            visa aut audita habebam, T. et L. Quinctiorum, qui
269      XL,    1,  11|          litteras ad te nunc missas T. Quinctii credis, quibus
270      XL,    1,  11|             eum remittas Macedonum? T. Quinctius nunc est auctor
271      XL,    1,  12| exsecrabilis et invisus essem? nisi T. Quinctium credis, cuius
272      XL,    2,  20|             cum Romanis, maxime cum T. Quinctio, adversus fratrem
273      XL,    2,  23|          litteras, signo adulterino T. Quinctii signatas, reddiderunt
274      XL,    2,  24|              maxime falsae litterae T. Quinctii urgebant. nihil
275      XL,    3,  35|             et duo tribuni militum, T. Maenius et L. Terentius
276      XL,    4,  46|             etiam homines credamus. T. Tatius et Romulus, in cuius
277      XL,    4,  59|            Curvus Ti. Claudius Nero T. Fonteius Capito. ludi Romani
278     XLI,    1,   1|          militum ducere iussus est; T. et C. Aelii tribuni militum
279     XLI,    1,   4|             intravit. et parte alia T. et C. Aelii, tribuni militum
280     XLI,    2,   6|       magnum tumultum esse litteris T. Aebuti praetoris cognitum
281     XLI,    2,   9|         maioresve eorum, M. Claudio T. Quinctio censoribus postve
282     XLI,    3,  15|           eam provinciam pacare; ei T. Aebutium praetorem adiutorem
283     XLI,    3,  15|           iurarunt. M. Titinius et <T.> Fonteius proconsules manere
284     XLI,    3,  21|      suffecti sunt in Gracchi locum T. Veturius Gracchus Sempronianus,
285     XLI,    3,  28|            ante cetera insigne fuit T. Flaminini, quod mortis
286    XLII,    1,   4|         Aemilium Lepidum C. Cassium T. Aebutium Parrum C. Tremellium
287    XLII,    2,  25|           Caepio Ap. Claudius Cento T. Annius Luscus legati ad
288    XLII,    2,  27|         legati missi, Sex. Digitius T. Iuventius M. Caecilius.
289    XLII,    3,  34|            anno virtutis causa mihi T. Quinctius Flamininus decumum
290    XLII,    4,  54|          Gyrtonem pervenit. quo cum T. Minucium Rufum et Hippiam,
291    XLII,    5,  62|       Philippus pater eius pacem ab T. Quinctio victore accepisset.
292   XLIII,    1,   5|      Sicinius, P. Cornelius Blasio, T. Memmius.~ ~6.
293   XLIII,    1,  11|           Salinator. In locum Furii T. Manlium Torquatum, in Livi
294   XLIII,    2,  13|            enatam [in] inpluvio suo T. Marcius Figulus nuntiabat --,
295   XLIII,    2,  17|          eas deducerent, missi sunt T. Annius Luscus, P. Decius
296     XLV,    1,  13|             P. Cornelium Blasionem, T. Sempronium Muscam, L. Naevium
297     XLV,    2,  17|        Cornelium Sullam, L. Iunium, T. Numisium Tarquiniensem,
298     XLV,    4,  42|      exigere. legati tres nominati, T. Quinctius Flamininus, C.
299     XLV,    4,  44|         eius locum augures legerunt T. Quinctium Flamininum. et