Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   1|               ex agris agerent, Latinus rex Aboriginesque qui tum ea
  2       I,    1,   2|         Troianique simul petiti. Turnus rex Rutulorum, cui pacta Lavinia
  3       I,    3,  10|                haec tibi victor Romulus rex regia arma fero, templumque
  4       I,    3,  15|               veterani robore exercitus rex Romanus vicit; persecutusque
  5       I,    4,  18|                Quibus missis declaratus rex Numa de templo descendit.~ ~
  6       I,    5,  23|                castris Cluilius Albanus rex moritur; dictatorem Albani
  7       I,    5,  24|               ita rogavit: "Iubesne me, rex, cum patre patrato populi
  8       I,    5,  24|             rege, "Sagmina" inquit "te, rex, posco." Rex ait: "Pura
  9       I,    5,  24|                inquit "te, rex, posco." Rex ait: "Pura tollito." Fetialis
 10       I,    5,  24|              Postea regem ita rogavit: "Rex, facisne me tu regium nuntium
 11       I,    5,  24|                  vasa comitesque meos?" Rex respondit: "Quod sine fraude
 12       I,    5,  26|                 raptus in ius ad regem. Rex ne ipse tam tristis ingratique
 13       I,    5,  28|           armati Mettium circumsistunt; rex cetera ut orsus erat peragit: "
 14       I,    6,  32|            consulendum redit. Confestim rex his ferme verbis patres
 15       I,    7,  38|               deditionis formulam esse: rex interrogavit: "Estisne vos
 16       I,    7,  39|               potuit, filiamque ei suam rex despondit. Hic quacumque
 17       I,    7,  40|            ultor caedis, si superesset, rex futurus erat quam privatus;
 18       I,    7,  40|                  Cum intentus in eum se rex totus averteret, alter elatam
 19       I,    7, 41a|                 versas - habitabat enim rex ad Iovis Statoris - populum
 20       I,    8,  42|            hostium exercitu haud dubius rex, seu patrum seu plebis animos
 21       I,    8,  46|                haud quisquam alius ante rex est declaratus. Neque ea
 22       I,    9,  53|                 Nec ut iniustus in pace rex, ita dux belli pravus fuit;
 23       I,    9,  54|               nihil voce responsum est; rex velut deliberabundus in
 24       I,    9,  57|             ipsa causa belli fuit, quod rex Romanus cum ipse ditari,
 25       I,    9,  60|           perlatis cum re nova trepidus rex pergeret Romam ad comprimendos
 26      II,    2,   6|                Tarquinius filius regis, rex ipse cum legionibus sequebatur.
 27      II,    2,  12|                 singulis res erit." Cum rex simul ira infensus periculoque
 28      II,    2,  12|                prope attonitus miraculo rex cum ab sede sua prosiluisset
 29      II,    2,  15|            patiatur liberam esse orare. Rex verecundia victus "quando
 30      II,    3,  21|               anno Signia colonia, quam rex Tarquinius deduxerat, suppleto
 31      IV,    3,  18|       equitumque longe fortissimus ipse rex ab omni parte effuse sequentibus
 32       V,    1,   5|                 nunc offendit Etruscos, rex creatus Veiis, mutari spatio
 33    VIII,    1,   5|                 foedera Tullus, Romanus rex, cum Albanis, patribus vestris,
 34    VIII,    5,  24|                locum. quos ubi respexit rex procul grege facto venientes,
 35    VIII,    5,  33|        cessurusne provocationi sis, cui rex Romanus Tullus Hostilius
 36      IX,    4,  17|             avunculus eius nuper, Epiri rex Alexander, absumptus erat.~ ~
 37      IX,    4,  18|             quam Alexander aut quisquam rex, denos vicenosque dies quidam
 38      IX,    7,  34|               nomen, ut qui optimo iure rex Romae creatus sit, creatum
 39     XXI,    6,  49|               Haec, sicut audita erant, rex M. Aemilio praetori, cuius
 40     XXI,    6,  50|               venit. Ei fretum intranti rex Hiero classem ornatam obviam
 41     XXI,    6,  50|            Lilybaeum classe peteret. Et rex regiaque classis una profecti.
 42   XXIII,    1,   3|           habere non voltis; quippe aut rex, quod abominandum, aut,
 43   XXIII,    5,  33|                quos Philippus Macedonum rex eo magis quod propior Italiae
 44   XXIII,    5,  33|               legibus his: ut Philippus rex quam maxima classe - ducentas
 45   XXIII,    6,  39|         litteris captos. Itaque ignarus rex quae cum Hannibale legatis
 46   XXIII,    6,  39|               movere ac moliri quicquam rex posset.- tantum navis una
 47    XXIV,    1,  7a|                 qua descendere ad forum rex solebat sumpserunt. ibi
 48    XXIV,    1,  7a|               cum adpropinquaret ianuae rex, per causam aliquam in angustiis
 49    XXIV,    6,  40|                 tenente praesidio quod <rex> recedens inde reliquerat
 50    XXIV,    6,  40|               conaretur, sed etiam ipse rex, sicut somno excitus erat,
 51    XXIV,    6,  40|                 navibus capessere fugam rex posset. itaque Philippus,
 52    XXIV,    6,  48|                extenderunt. Syphax erat rex Numidarum, subito Carthaginiensibus
 53    XXIV,    6,  48|            remansit. cum duobus Romanis rex tres a Numidis legatos in
 54    XXIV,    6,  48|                 ita adsuefecit ut brevi rex non equiti magis fideret
 55     XXV,    5,  24|              cum recentissimae memoriae rex, tum ante omnia quae virtus
 56    XXVI,    5,  32|                  si ab inferis exsistat rex Hiero fidissimus imperii
 57    XXVI,    6,  37|          adsciti socii Attalusque Asiae rex, iam velut despondente fortuna
 58   XXVII,    2,   6|            Longus suffectus. M. Marcius rex sacrorum mortuus est et
 59   XXVII,    6,  30|        finitimis pacificator Amynander, rex Athamanum. omnium autem
 60   XXVII,    6,  30|              impetratae. profectus inde rex per Thessaliam Boeotiamque
 61   XXVII,    6,  32|            primo recipere suos voluerat rex; deinde contracto iam inter
 62   XXVII,    6,  32|            urgeri videret suos, et ipse rex cum equitatu in cohortem
 63   XXVII,    6, 33a|                pugnam fecerunt. Attalus rex et P. Sulpicius Aeginae
 64   XXVII,    7,  36|                 Cn. Cornelius Dolabella rex sacrorum inauguratus est
 65  XXVIII,    2,   5|          Sulpicius proconsul et Attalus rex cum Aeginae sicut ante dictum
 66  XXVIII,    2,   5|            Romanus imperator et Attalus rex a Peparetho Nicaeam traiecerunt;
 67  XXVIII,    3, 17a|              temptare. Masaesuliorum is rex erat. Masaesulii, gens adfinis
 68  XXVIII,    4, 17b|              opulentissimus eius terrae rex, bello iam expertus ipsos
 69  XXVIII,    8,  42|                  non civitas socia, non rex amicus, non consistendi
 70    XXIX,    3,  12|             Epiri; ibi prius conlocutus rex cum Aeropo et Derda et Philippo,
 71    XXIX,    3,  12|           conloquio Amynander Athamanum rex, et magistratus alii Epirotarum
 72    XXIX,    3,  12|              adscripti Prusia Bithyniae rex, Achaei Boeoti Thessali
 73    XXIX,    3,  12|               Romanis Ilienses, Attalus rex, Pleuratus, Nabis Lacedaemoniorum
 74    XXIX,    4,  18|                deos esse, superbissimus rex pecuniam omnem conquisitam
 75    XXIX,    5,  23|                 incohata adfinitatis ut rex duceret filiam Hasdrubalis.
 76    XXIX,    6,  30|        Mauretaniam - Baga ea tempestate rex Maurorum erat - traiecit.
 77     XXX,    2,  12|               suadendo ante valuit quam rex vinctus in conspectum datus
 78     XXX,    2,  13|               circumstantium celebratus rex in praetorium ad Scipionem
 79    XXXI,    1,   3|              navium numerum comparasset rex, et quemadmodum circa omnes
 80    XXXI,    2,  11|                alio vincatur; petere ut rex sociusque et amicus ab senatu
 81    XXXI,    2,  11|              populo Romano esse quam ut rex sociusque et amicus appelletur:
 82    XXXI,    2,  14|               militum - neque enim ipse rex Athenas obsidebat: eo maxime
 83    XXXI,    2,  14|          indicendo factum. Attalus enim rex Rhodiique persecuti cedentem
 84    XXXI,    2,  14|        Philippum cum Aeginam venissent, rex Piraeum renovandae confirmandaeque
 85    XXXI,    2,  15|             extemplo populus vocatus ut rex quae vellet coram ageret;
 86    XXXI,    2,  15|                 dederant. secundum haec rex Attalus Aeginam ad classem
 87    XXXI,    2,  17|          proelium nox diremptura esset, rex prior, territus rabie eorum,
 88    XXXI,    2,  18|           maxime Abydum oppugnaret, cum rex ab Attalo et Rhodiis ultro
 89    XXXI,    2,  18|                 obstupefactus eo furore rex suppressit impetum militum
 90    XXXI,    3,  24|               ibi aciem esse debere ubi rex esset, concitat in hostes
 91    XXXI,    3,  25|                 castra ab urbe rettulit rex tria ferme milia passuum.
 92    XXXI,    3,  26|                  diviso deinde exercitu rex cum parte Philoclem Athenas
 93    XXXI,    4,  28|           filius et Amynander Athamanum rex et ex Dardanis Bato Longari
 94    XXXI,    4,  28|            venerant - mandat ut Aeginae rex, ubi hibernabat, classem
 95    XXXI,    5,  34|                 posse. biduum consul et rex, alter alterius conatus
 96    XXXI,    5,  35|                                         Rex non tam celerem aleam universi
 97    XXXI,    5,  36|           levisque armaturae pugnaturus rex esset, nocte caetratos,
 98    XXXI,    5,  36|            frumentarentur Romani, primo rex intra vallum suos tenuit,
 99    XXXI,    5,  37|                Macedones erant, quod et rex ipse hortator aderat et
100    XXXI,    5,  37|                ipsis equis hausti sunt. rex quoque in periculo fuit;
101    XXXI,    5,  37|             concitatis confossus perit. rex circumvectus paludes per
102    XXXI,    5,  38|                quoque copiis congressus rex fuisset, forsitan inter
103    XXXI,    5,  38|         fugerent, exui castris potuerit rex; cum vero integrae copiae
104    XXXI,    5,  39|                flumen posuerunt castra. rex haud procul inde et ipse
105    XXXI,    6,  45|         oppugnandarum diversis partibus rex et legatus Romanus ad urbem
106    XXXI,    6,  46|                 Oreum diversi Romani et rex Attalus oppugnabant, Romani
107   XXXII,    1,   6|                 cum exercitu insedisset rex, et ipse, cum Corcyrae hibernasset,
108   XXXII,    2,   8|                 responderi iussit: quod rex Attalus classe copiisque
109   XXXII,    2,   9|       solitudinibus silvisque se tutari rex voluisset, sine ullo effectu
110   XXXII,    2,  10|                praesidia ex civitatibus rex deduceret; iis quorum agros
111   XXXII,    2,  10|               accensus indignatione est rex ut exclamaret 'quid victo
112   XXXII,    2,  12|              armorum gravitas impediit. Rex primo effuse ac sine respectu
113   XXXII,    2,  13|               insinuat hostem sequitur. Rex primo die ad castra Pyrrhi
114   XXXII,    2,  13|           perennes habent. Ibi stativis rex per aliquot dies habitis
115   XXXII,    4,  25|              lege erat ut his Philippus rex adiceretur. Cuius nomen
116   XXXII,    5,  32|               Nicaeam litus elegere. Eo rex ab Demetriade cum quinque
117   XXXII,    5,  32|        Cycliadas. Cum imperatore Romano rex Amynander erat et Dionysodorus
118   XXXII,    5,  32|          extremum litus progressus, cum rex in proram navis in ancoris
119   XXXII,    5,  32|                 vicem audiamusque'. Cum rex facturum se id negaret, '
120   XXXII,    5,  33|                qui petisset conloquium, rex eius esse priorem orationem
121   XXXII,    5,  35|               extremum litus processit: rex cum duobus quos pridie adhibuerat
122   XXXII,    5,  37|             Euboea, Corinthum in Achaia rex teneret, non posse liberam
123   XXXII,    5,  40|           defenderet accitum. Contionem rex Argivorum postulabat ut
124   XXXII,    5,  40|                 praeberi debere dicebat rex: tyrannus negavit deducturum.
125   XXXII,    5,  40|          veteres regis honores auxit et rex ad id quod sacrum Apollinis
126  XXXIII,    1,   4|                 equitum. cum iis copiis rex hostem opperiebatur. Romanis
127  XXXIII,    1,   6|               misit. circa Larisam erat rex. certior iam factus Romanum
128  XXXIII,    1,   7|                per nuntios implorabant. rex, ut qui nihil minus illo
129  XXXIII,    1,   9|                veniebant. dextero cornu rex loci plurimum auxilio, ex
130  XXXIII,    1,  10|                in fugam dissipati sunt. rex effuso cursu Tempe petit.
131  XXXIII,    2,  11|           gnarus quam regionem petisset rex quidve pararet. caduceator
132  XXXIII,    2,  12|               dici. Amynander Athamanum rex paucis sententiam absolvit:
133  XXXIII,    2,  12|               condicionibus inligabitur rex ut movere bellum possit.'~ ~
134  XXXIII,    2,  13|            dimisso concilio postero die rex ad fauces quae ferunt in
135  XXXIII,    3,  21|                   Eodem tempore Attalus rex aeger ab Thebis Pergamum
136  XXXIII,    4,  30|             Attali filio - novus is tum rex erat - bellum gereret. in
137  XXXIII,    4,  31|         statuere iussi erant. Antiochus rex erat, quem transgressurum
138  XXXIII,    4,  35|           admittere auribus posset, cum rex gratias quoque se acturum
139  XXXIII,    4,  38|                    Eodem anno Antiochus rex, cum hibernasset Ephesi,
140  XXXIII,    5,  45|                maturanda magis, quoniam rex quacumque de causa in Syriam
141   XXXIV,    3,  26|               tectae naves, iam Eumenes rex circa Cycladas insulas erat
142   XXXIV,    3,  28|                loco Antigonus Macedonum rex cum Cleomene Lacedaemoniorum
143   XXXIV,    3,  29|                haud facilem adgredienti rex Eumenes et classis Rhodiorum
144   XXXIV,    6,  61|             oneratum, quibus etiam ipse rex adnuerat, Carthaginem cum
145   XXXIV,    6,  62|    Carthaginienses, socius atque amicus rex Numidarum esset, eius sinerent
146    XXXV,    2,  12|                 quo ex altiore fastigio rex quam tyrannus detractus
147    XXXV,    2,  13|            legatos miserunt.~ Antiochus rex, ea hieme Raphiae in Phoenice
148    XXXV,    2,  15|        obversaretur Pergamum concessit; rex Ephesum omisso quod incohaverat
149    XXXV,    2,  16|           itaque ambo Ephesum venerunt. rex a Minnione excusatus et
150    XXXV,    2,  17|                 legati Romam redierunt. rex dimissis iis consilium de
151    XXXV,    2,  18|                si in Europam transisset rex et in aliqua Graeciae parte
152    XXXV,    4,  31|              vetere et experto habendus rex esset. Magnetarchen summum
153    XXXV,    5,  43|                 profectus ab Demetriade rex, quia ita decreturos sciebat,
154    XXXV,    5,  44|             silentio facto dicere orsus rex. prima eius oratio fuit [
155    XXXV,    5,  45|                      In hanc sententiam rex cum magno omnium adsensu
156    XXXV,    5,  46|             suas civitates dilapsa est; rex postero die cum apocletis
157    XXXV,    5,  46|              itaque cum mille peditibus rex qui Demetriade secuti erant
158    XXXV,    5,  46|         constratis navibus secuti sunt. rex ad Salganea castris positis
159    XXXV,    5,  47|                  consultare cum Aetolis rex quid deinde fieret. placuit <
160    XXXV,    5,  49|             suam sectam esse secuturos, rex contra peditum equitumque
161    XXXV,    5,  51|        communiebant. Salganea Menippus, rex ipse castellum Euripi oppugnare
162    XXXV,    5,  51|             caput erat Euboeae, teneret rex, ne ceterae quidem insulae
163   XXXVI,    2,   8|             Pheras est dictus; eodem et rex cum suis copiis confestim
164   XXXVI,    2,   9|         receperunt. legatis Larisaeorum rex clementer respondit, non
165   XXXVI,    2,   9|                 etiam ferocius egisset, rex etiam atque etiam deliberare
166   XXXVI,    2,   9|                ad urbem defendendam, et rex ab omni parte simul oppugnare
167   XXXVI,    2,   9|              sese. nihil deinde moratus rex quattuor milia armatorum,
168   XXXVI,    2,   9|               rem magni momenti futuram rex ad conciliandos Larisaeorum
169   XXXVI,    2,  10|              instare apud suos causatus rex unum tantum moratus diem
170   XXXVI,    2,  11|                                         Rex Chalcidem a Demetriade,
171   XXXVI,    2,  12|                 ad navigandum faciebat, rex praesidio Medione imposito
172   XXXVI,    2,  13|                 M. Baebius et Philippus rex, iam ante per hiemem in
173   XXXVI,    2,  14|                 forte fuisset Philippus rex, ad ludibrium regem eum
174   XXXVI,    3,  16|                  sive victus ab consule rex esset, in expedito haberent
175   XXXVI,    3,  17|              hominum et servituti nata; rex ille bellicosissimus et
176   XXXVI,    3,  17|             Heracleae incluserunt sese. rex ipse confessus nusquam aequo
177   XXXVI,    3,  18|              naturam et angustias loci. rex, postquam signa hostium
178   XXXVI,    3,  19|             aliquantum viae praeceperat rex, ut qui non ante quam Elatiae
179   XXXVI,    4,  25|           principum oppidanos temptabat rex, ut urbem dederent, haud
180   XXXVI,    5,  33|               Per idem tempus Philippus rex proficiscentem consulem
181   XXXVI,    5,  41|           praedicere visus. itaque ipse rex navibus, quae paratae instructaeque
182   XXXVI,    5,  42|          pervenit. ad Scyllaeum Eumenes rex cum tribus navibus occurrit,
183   XXXVI,    5,  43|      appropinquare iam Romanam classem, rex, quia non interfuturus navali
184  XXXVII,    2,   7|            Pellam pervenit. in convivio rex erat et in multum vini processerat;
185  XXXVII,    2,   7|               accepit et prosecutus est rex. multa in eo et dexteritas
186  XXXVII,    2,   8|        hibernabat; eo media ferme hieme rex Eumenes cum duobus milibus
187  XXXVII,    2,   9|       quadriremibus, quas secum Eumenes rex adduxerat, Hellespontum
188  XXXVII,    3,  12|            credebant. Romani et Eumenes rex in Erythraeam primum classem
189  XXXVII,    3,  14|              missae obviam ab Livio, et rex Eumenes cum duabus quinqueremibus
190  XXXVII,    3,  15|              placere sententia. Eumenes rex quaesivit, quid tandem?
191  XXXVII,    4,  22|          Polyxenidas ab Epheso moveret. rex Elaeam, Romani ac Rhodii
192  XXXVII,    5,  37|              pervenerunt. eo et Eumenes rex, primo conatus ab Hellesponto
193  XXXVII,    6,  41|                                         Rex ipse in dextro cornu erat;
194  XXXVII,    6,  41|              ante dictum est, locaverat rex. quod ubi Eumenes vidit,
195  XXXVII,    6,  45|                sua fortuna pacem faciet rex, quia serius facit, quam
196  XXXVII,    7,  52|                regis legatis et Eumenes rex Rhodiique Romam venerunt.
197  XXXVII,    7,  52|                 senatum facturum, ad ea rex, si ab aliis sibi praemiorum
198  XXXVII,    7,  53|          Reductus a praetore in templum rex et dicere iussus 'perseverassem'
199  XXXVII,    7,  53|            gestum praebuerunt materiam. rex Asiae et partis Europae
200  XXXVII,    7,  56|         utramque et Mysiam <quam Prusia rex ademerat, restituit> regi
201 XXXVIII,    1,   7|             orae. Pleuratus, Illyriorum rex, cum sexaginta lembis Corinthium
202 XXXVIII,    1,   9|              Amynander quoque Athamanum rex fide accepta venerat in
203 XXXVIII,    2,  17|           nimium belli sit. Attalus eos rex saepe fudit fugavitque.
204 XXXVIII,    4,  37|           Gallis responsum, cum Eumenes rex venisset, tum daturum iis
205 XXXVIII,    4,  38|          sociisve bellum gesturus erit, rex per fines regni sui eorumve,
206 XXXVIII,    4,  39|                 cognovit. Et Ariarathes rex parte dimidia pecuniae imperatae
207 XXXVIII,    4,  39|                  et Mysiam, quam Prusia rex ademerat, ei restituerunt,
208 XXXVIII,    5,  47|                 ipsos aestimate. Utinam rex Eumenes, utinam Asiae omnes
209      XL,    1,   6|                Macedoniae regum, deinde rex ipse cum liberis sequitur,
210      XL,    2,  20|              favorem inclinatos miserat rex: erant autem et hi Persei
211      XL,    2,  22|             vexati omnes, et ante alios rex ipse, quo gravior aetate
212      XL,    4,  52|      quadraginta duae. ea pugna pugnata rex Antiochus regnumque * * *.
213      XL,    4,  54|                    Eodem anno Philippus rex Macedonum, senio et maerore
214      XL,    4,  54|                 sua et aliorum opinione rex, conversique in eum omnium
215      XL,    4,  58|              renovandam petendumque, ut rex ab senatu appellaretur,
216     XLI,    1,   4|                immemores praedae fecit. rex tamen Histrorum temulentus
217     XLI,    2,  11|              clamore fugientium accepit rex, traiecit ferro pectus,
218     XLI,    3,  22|                 in Macedoniam missos et rex adfirmaverat et ipsi parum
219     XLI,    3,  24|       decerneremus; quid Perseus, novus rex, omnis iniuriae insons,
220    XLII,    1,   6|             maturius erumperet, Eumenes rex commentarium ferens secum,
221    XLII,    2,  17|          praemiis petere institit ab eo rex, quoniam duces omnes legatique
222    XLII,    3,  29|               esset. Prusias, Bithyniae rex, statuerat abstinere armis <
223    XLII,    3,  29|                  Ariarathes, Cappadocum rex, praeterquam quod Romanis
224    XLII,    3,  29|            omnem Africam fore. Gentius, rex Illyriorum, fecerat potius,
225    XLII,    3,  29|                  Cotys Thrax, Odrysarum rex, clam Macedonum partis erat.~ ~
226    XLII,    3,  30|              Philippi filius, Macedonum rex, adversus foedus cum patre
227    XLII,    3,  36|             quae aut ageret aut pararet rex, cum argueret, respondere
228    XLII,    3,  39|              cum quam multis transiret. rex cum omni comitatu transire
229    XLII,    3,  40|             ipso evastati sunt. Eumenes rex, ab Roma cum in regnum rediret,
230    XLII,    3,  41|                                   Ad ea rex: 'bonam causam, si apud
231    XLII,    3, 43a| praetermittendam spem ullam censuisset <rex>, reliqua consultatio erat,
232    XLII,    4,  46|            Rhodiis speraret aut peteret rex, quod veterem amicitiam,
233    XLII,    4,  51|            eodem Cotys, Seuthis filius, rex gentis Odrysarum, cum mille
234    XLII,    4,  52|                in servitutem petere, ne rex vicinus imperio sit Romano,
235    XLII,    5,  55|              suo et tempore obstitisset rex, ne Romani quidem abnuunt
236    XLII,    5,  57|           tempus consilium et consul et rex habuerunt, unde bellum ordirentur.
237    XLII,    5,  57|                 et Cretenses. constitit rex, incertus, quantae <hostium
238    XLII,    5,  57|            eandem horam in eundem locum rex copias admovit plaustris
239    XLII,    5,  58|             castra propius hostem movit rex et a quinque milibus passuum
240    XLII,    5,  58|               vocant. laevo cornu Cotys rex praeerat cum omnibus suae
241    XLII,    5,  58|               praepositi. medius omnium rex erat; circa eum agema quod
242    XLII,    5,  58|            laevum cornu locati. Eumenes rex Attalusque cum omni manu
243    XLII,    5,  59|                 victor equestri proelio rex * * * * parvo momento si
244    XLII,    5,  60|              ulteriore ripa communivit. rex postero die ad lacessendos
245    XLII,    5,  62|               liberum senatui permittat rex de se deque universa Macedonia
246    XLII,    5,  65|         offensus longinquitate itineris rex ad Mopselum castra movit;
247    XLII,    5,  65|              cum ex transfuga cognosset rex sine ullo armato praesidio
248    XLII,    5,  65|              fessi sustinerent, instare rex, ut dederent se, fidem dare,
249   XLIII,    1,   1|                  M. Fulvius, P. Marcius Rex. Metus de consule atque
250   XLIII,    1,  11|              aestate prospere gessisset rex Perseus, referebant, quantusque
251   XLIII,    2,  20|               tandem pervenerunt. Lissi rex Gentius erat. Eo acciti
252   XLIII,    2,  21|                 ausus, cum in iis locis rex esset, post profectionem
253   XLIII,    2,  23|                                         Rex cum [non] minore vexatione
254    XLIV,    1,   4|                 cum equitibus vagaretur rex et ab duodecim milibus prope
255    XLIV,    1,  10|       praetervecti fuerant. ibi Eumenes rex viginti tectis navibus ab
256    XLIV,    1,  13|            tamen moenia sunt praetor et rex, situm urbis contemplantes,
257    XLIV,    2,  19|          miserabilior. Antiochus Syriae rex, qui obses Romae fuerat,
258    XLIV,    2,  23|               Gentio societatis volebat rex, aliquantum eam rem ratus
259    XLIV,    2,  26|           argenti equorumque excepturus rex esset, de his quidem se
260    XLIV,    3,  31|           gensque id tota Illyriorum et rex ipse tuebatur, tamen praetor
261    XLIV,    3,  31|                 decem talentis, ab rege rex, ut in eam fortunam recideret.~ ~
262    XLIV,    3,  37|         statione equites revocati sunt. rex quoque, cum sine detractatione
263    XLIV,    3,  42|                excessit. princeps fugae rex ipse erat. iam a Pydna cum
264    XLIV,    3,  43|                via ierant, pervenerunt. rex ad mediam ferme noctem errore
265    XLIV,    3,  45|          ferocia vocem Evandri clausit. rex inde domum se recepit pecuniaque
266    XLIV,    3,  46|                habeat, nec, si quem ibi rex includat, ullum nisi per
267     XLV,    1,   2|            strages facta, quam praeceps rex fugisset; existimari Samothraciam
268     XLV,    1,   6|            quanta clam deferri poterat. rex ipse nocte media cum tribus
269     XLV,    1,   7|          occurrit. patrum aetate Syphax rex captus in castra Romana
270     XLV,    1,   9|                regnum accepit, a senatu rex est appellatus M. Iunio
271     XLV,    2,  19|                 benignius, quam si ipse rex Eumenes venisset. adduxerant
272     XLV,    2,  20|                 ut] raro alias quisquam rex aut privatus tanto favore
273     XLV,    3,  27|               filia victima aris admota rex ille regum <petiit. inde
274     XLV,    3,  34|                 Galli domos abierant et rex in hiberna concesserat Pergamum
275     XLV,    4,  39|         nobilissimus opulentissimusque> rex captus, ubi victori populo
276     XLV,    4,  39|                 ostendetur? quos Syphax rex captus, accessio Punici
277     XLV,    4,  39|             plerique meminimus. Perseus rex captus, Philippus et Alexander,
278     XLV,    4,  39|             triumpho portae claudentur? rex Macedonum Perseus cum liberis
279     XLV,    4,  41|              neque cogi pugnare poterat rex, inter praesidia eius saltum
280     XLV,    4,  41|              regia in potestatem venit, rex ipse tradentibus prope ipsis
281     XLV,    4,  43|               ante currum ducti Gentius rex cum coniuge et liberis et
282     XLV,    4,  43|                  auctorem pro re posui. rex Gentius cum liberis et coniuge
283     XLV,    4,  44|                 Fabius Pictor.~ Eo anno rex Prusia venit Romam cum filio
284     XLV,    4,  44|                ad classem dono datam ei rex pervenisset, L. Cornelius