Lib. Cap. Par.

1       V,    2,   8|  aequabat, qui, ne quam opem ab inimico videretur petisse, vinci
2    XXVI,    5,  29|      esse quam velut dedi noxae inimico. hae Siculorum querellae
3   XXVII,    7,  35|     timentes ne crescendi ex se inimico collegae potestas fieret.
4 XXXVIII,    4, 44a| extracturum diceret, ne consule inimico Romam veniret, certamine
5   XXXIX,    1,   4|      petere, ne se superbissimo inimico ludibrio esse sinant.~ ~
6    XLII,    1,  13|      credita, quia vera esse de inimico crimina volebam, adfero
7     XLV,    4,  37|     ipse cepisset, diem diceret inimico <et> eum ad populum accusaret.