Lib. Cap. Par.

1      II,    3,  29|   Postulamus ut hi qui maxime ignaviam increpant adsint nobis habentibus
2      II,    5,  65|      simul temeritatem, simul ignaviam, pudore metum excussisset.
3     III,    9,  67|   paeniteat. Non illi vestram ignaviam contempsere nec suae virtuti
4      IV,    6,  56|       circumisse, castigantes ignaviam quod abditi intra muros
5    XXII,    8,  60| iubentem. Quam[quam quid] ego ignaviam istorum accuso, cum scelus
6   XXIII,    6,  47|     rursus evectus, increpans ignaviam hostis, cum magno gaudio
7     XXV,    3,  14|  legionis exprobrante Romanis ignaviam qui sociis captorum castrorum