Lib. Cap. Par.

1       I,    9,  59| maestitia, tum Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum
2     VII,    5,  31|        consules tendentes, pleni lacrimarum in vestibulo curiae procubuerunt.
3     VII,    6,  40|      manus." T. Quinctius plenus lacrimarum ad suos versus "me quoque"
4    XXII,    6,  49|          feceris; etiam sine hoc lacrimarum satis luctusque est". Ad
5     XXX,    2,  7b|    misericordia valuisset, plena lacrimarum obtestans ne patrem suum
6     XXX,    7,  44|        in publico fletu cum ipse lacrimarum causa esset, 'si, quemadmodum