Lib. Cap. Par.

  1       I,    5,  28|   Dimicatum est enim non magis cum hostibus quam, quae dimicatio maior
  2       I,    5,  28| averteretur a certamine animus, et hostibus, circumveniri se ab tergo
  3       I,    6,  33|           qui rem Romanam auxerant hostibus in civitatem accipiendis,
  4       I,    8,  46|     voluntate plebis agro capto ex hostibus viritim diviso, ausus est
  5      II,    2,  10|          pons sublicius iter paene hostibus dedit, ni unus vir fuisset,
  6      II,    2,  12|           esset nullo bello nec ab hostibus ullis obsessum esse, liberum
  7      II,    2,  15|           Ita induxisse in animum, hostibus portas potius quam regibus
  8      II,    5,  41|   attinuisset Hernicis, paulo ante hostibus, capti agri partem tertiam
  9      II,    5,  42|     fraudavere. Quidquid captum ex hostibus est, vendidit Fabius consul
 10      II,    5,  43|       negotii cum civibus quam cum hostibus fuit. Unus ille vir, ipse
 11      II,    5,  47|       omnes portas milite opposito hostibus viam clauserat. Ea desperatio
 12      II,    5,  47|            patefecissent una porta hostibus viam. Ea erumpunt; consternatoque
 13     III,    1,   2|    gaudeant, dis magis iratis quam hostibus gesturos bellum. Haec dicta
 14     III,    1,   7|            obstitissent communibus hostibus infesto agmine Romanam urbem
 15     III,    1,   8|     fortuna victoriam dedit; fusis hostibus etiam castra capta.~ ~
 16     III,    2,  17|           veremini deos vestros ab hostibus captos. Iuppiter optimus
 17     III,    2,  17|   spectaculoque seditionem Romanam hostibus fore. Nec lex tamen ferri
 18     III,    2,  17|       penates publicos privatosque hostibus dedi. Dum haec in foro sedandae
 19     III,    6,  38|           rem desuetam usurparent; hostibus belloque gratiam habendam
 20     III,    6,  42|           communierant; persecutis hostibus nusquam se aequo certamine
 21     III,    6,  43|                       Ad clades ab hostibus acceptas duo nefanda facinora
 22     III,    7,  50|     obsedissent belloque averso ab hostibus patriam suam cepissent.
 23     III,    8,  62|             si tum non sint, pares hostibus fore? Ubi haec fremere militem
 24     III,    8,  63|    vociferante de patribus, non de hostibus consules triumphare velle
 25     III,    9,  71|              Victoriam honestam ex hostibus partam turpe domi de finibus
 26      IV,    1,   3|            plus quam conubium est, hostibus etiam victis dedimus; -
 27      IV,    1,   6|            habebant. Apparebat aut hostibus aut civibus de victoria
 28      IV,    3,  17|          dolor quam laetitia fusis hostibus fuit; et senatus, ut in
 29      IV,    5,  32|          secum victoriam esse, cum hostibus scelus legatorum contra
 30      IV,    5,  32|      confidere nec sceleratissimis hostibus diuturnum ex ignominia exercitus
 31      IV,    5,  32|        iugum capere, quod ab tergo hostibus foret. Ipse postero die
 32      IV,    5,  34|                  Hi postquam mixti hostibus portam intravere, in muros
 33      IV,    5,  38|         valebat, dataque mox terga hostibus forent, ni Sex. Tempanius,
 34      IV,    5,  39|        posse, ibi maxime confertis hostibus qua viam fecerant, et consul
 35      IV,    5,  39|         speculatum, cum ab sauciis hostibus sciscitando comperisset
 36      IV,    6,  46|     circumfusis iam magna ex parte hostibus per aversam portam fuga
 37      IV,    6,  48|           promulgassent ut ager ex hostibus captus viritim divideretur,
 38      IV,    6,  49|         oppidum inrupit. Deinde ab hostibus in cives certamen vertit
 39      IV,    6,  51|      vacuum quidem agrum, nuper ex hostibus captum plebi dividere, mox
 40      IV,    6,  53|     nuntiatur arcem Carventanam ab hostibus occupatam esse. Ea ignominia
 41      IV,    6,  53|            testantibus quidquid ab hostibus cladis ignominiaeque aut
 42      IV,    6,  58|    vexandam militia trucidandamque hostibus obici; eam procul urbe haberi
 43       V,    1,   6|           expugnabit, nisi auxilio hostibus tribuni plebis fuerint,
 44       V,    2,  10|          et in Volscis ut Anxur ab hostibus reciperaretur, et Romae
 45       V,    3,  15|        credita spretaque, et quia, hostibus Etruscis, per quos ea procurarent
 46       V,    3,  20|           nefas ducerent captam ex hostibus in aerario exhausto bellis
 47       V,    3,  21|    desertos scanderent muros, urbs hostibus impletur; omnibus locis
 48       V,    4,  27|         paenitebit." Camillo et ab hostibus et a civibus gratiae actae.
 49       V,    4,  28|         insignis, iustitia fideque hostibus victis cum in urbem redisset,
 50       V,    4,  28|         gesserunt; fusis inde acie hostibus, Aemilium praesidio Verruginem
 51       V,    4,  28|         neque diuturnum id gaudium hostibus fore. poscentes ut confestim
 52       V,    5,  31|           Aequis gestum est, fusis hostibus prius paene quam manus consererent.
 53       V,    6,  39|            aliasque portas quaenam hostibus in perdita re consilia essent.
 54       V,    7, 49b|             Dictator reciperata ex hostibus patria triumphans in urbem
 55       V,    7,  52|          menses obsidionis, sed ab hostibus metu retenti sumus? De sacris
 56      VI,    1,   2|            absumptam fuerat. Fusis hostibus caesisque cum castra impetu
 57      VI,    1,   3|       urgebant, per pactionem urbe hostibus tradita inermis cum singulis
 58      VI,    2,   7|        quoque auditas cum centenis hostibus singulos pugnaturos et aegre
 59      VI,    2,   9|           posse quam ut aversis eo hostibus et oppidanis iam pugnando
 60      VI,    3,  14|  conlationem factam, idem aurum ex hostibus captum in paucorum praedam
 61      VI,    3,  18|        togatoque ut vos a barbaris hostibus, a superbis defenderem civibus.
 62      VI,    3,  20|           octo; ad hoc servatos ex hostibus cives [produxit], inter
 63      VI,    4,  27|        obiectari aliis atque aliis hostibus; passim iam sine ullo discrimine
 64      VI,    5,  32|            postquam quietae res ab hostibus erant, celebrari de integro
 65      VI,    5,  33|          unum omnes. reciperato ab hostibus Tusculo exercitus Romam
 66     VII,    2,   9|   duxissent neque inventis in agro hostibus Ferentinum urbem eorum vi
 67     VII,    2,  14|            ut arte aliqua terrorem hostibus incuteret. Sollerti animo
 68     VII,    3,  19|      Tarquiniensium Romanis poenae hostibus redditum. Res bello bene
 69     VII,    4,  28|        bellum Volscum usi Soram ex hostibus, incautos adorti, ceperunt.
 70     VII,    5,  30|        Aequis Volscisque, aeternis hostibus huius urbis, quandocumque
 71    VIII,    4,  23|          opportune capto diremerat hostibus societatem auxilii mutui
 72    VIII,    5,  25|          Nolanoque quam ut Romanis hostibus resisterent, exspectabant.
 73    VIII,    5,  30|           impetum equitum turbatis hostibus intulit signa. viginti milia
 74    VIII,    5,  31|          publicam ab infestissimis hostibus defendissent, eadem se cuius
 75    VIII,    5,  31|       evenisset, qui sibi devictis hostibus, re publica bene gesta ita
 76    VIII,    5,  32|        agere, vetuerimne signa cum hostibus conferre? quo tu imperio
 77    VIII,    5,  36|      laetus adventus eius fuit nec hostibus quicquam attulit terroris.
 78      IX,    2,   8|            videre nudos vinctosque hostibus deditos, omnem iram hostium
 79      IX,    2,   8|           sacrosancti essent, dedi hostibus violarive posse.~ ~9.
 80      IX,    3,  14|        aiunt et eam precari mentem hostibus ut ne vallum quidem defendant.
 81      IX,    3,  15|       censeret; ceterum quoniam ab hostibus in se aequa statui quam
 82      IX,    4,  19|          Etruria, in Umbria Gallis hostibus adiunctis, in Samnio, in
 83      IX,    5,  24|          cives" clamitans; "arx ab hostibus capta est; defendite, ite."
 84      IX,    5,  26|                 Eodem anno prodito hostibus Romano praesidio Luceria
 85      IX,    6,  27|        primum castra in conspectum hostibus data, deinde levibus proeliis
 86      IX,    7,  36|          se tam audaci simulatione hostibus immiscuerit. Servus ei dicitur
 87      IX,    7,  37|            suo stare loco, relicto hostibus ad instruendum contra spatio:
 88      IX,    8,  41|          his diruit ne receptaculo hostibus essent; circumferendoque
 89      IX,    8,  44|      auctore Postumio Minucius cum hostibus signa confert; et cum anceps
 90      IX,    8,  45|          adsensu accepere. Palatis hostibus per agros prima luce Romani
 91       X,    2,  10|         poterant, freti, socios ex hostibus facere Gallos conantur ut
 92       X,    2,  14|           tribunis haud multo plus hostibus quam suis, ex improviso
 93       X,    3,  20|      profectus tanto intervallo ab hostibus consedit ut nec adventus
 94       X,    3,  20|          agatur mittit. Intermixti hostibus, quod facile erat in nocturna
 95       X,    4,  35|          cadendum esse aut stratis hostibus per corpora eorum evadendum.~ ~
 96       X,    4,  36|       stabant exspectantes, dum ab hostibus prius impetus, prius clamor
 97       X,    5,  40|         acies ornata armataque, ut hostibus quoque magnificum spectaculum
 98       X,    5,  42|         quievere; nocte oppidum ab hostibus desertum est. Caesa illo
 99     XXI,    1,   5|        prima quies silentiumque ab hostibus fuit, amnem vado traiecit
100     XXI,    4,  33|       decurrunt. Tum vero simul ab hostibus, simul ab iniquitate locorum
101     XXI,    4,  33|          primus evaderet, quam cum hostibus certaminis erat. Et equi
102     XXI,    4,  35|            agebantur, ita tutum ab hostibus quacumque incederent, quia
103     XXI,    4,  35|          agmen coepit iam nihil ne hostibus quidem praeter parva furta
104     XXI,    5,  45|           insuper imponunt: Poenus hostibus opere occupatis Maharbalem
105     XXI,    6,  56|        cunctationem ingrediendi ab hostibus oppressi. Qui passim per
106     XXI,    7, 57b|    Hannibal pugna excessit, pavore hostibus iniecto defensum egregie
107    XXII,    4,  25|           vallum retentos; tamquam hostibus captivis arma adempta. Tandem,
108    XXII,    4,  28|             equites; postremo, cum hostibus quoque subsidia mitti videret,
109    XXII,    7,  51|            legenda foedamque etiam hostibus spectandam stragem insistunt.
110    XXII,    8,  60|        prope gloriati sint quod se hostibus dediderint, praeferrique
111    XXII,    8,  60|         non captis modo in acie ab hostibus sed etiam iis qui Venusiam
112    XXII,    8,  60|            Sed cum fessis pugnando hostibus, tum victoria laetis et
113    XXII,    8,  60|           victi sunt. Orto sole ab hostibus ad vallum accessum; ante
114   XXIII,    2,  13|        pace consulet seu deferenda hostibus seu accipienda, habeo quid
115   XXIII,    4, 24b|           petentes obsesso ante ab hostibus ponte interclusi sunt. Ibi
116   XXIII,    5,  36|         iubet. Ipse Hamis vacua ab hostibus castra nec quicquam praeter
117   XXIII,    6,  47|      alteram, stupentibus miraculo hostibus, intactum evasisse.~ ~48.
118    XXIV,    1,   1|           ne quid relictum praedae hostibus esset, et in dies maior
119    XXIV,    1,   1|          extra urbem interclusi ab hostibus erant, velut obsidibus datis
120    XXIV,    3,  20|         nocte iuxta intentus neque hostibus neque dubiis sociis loci
121     XXV,    2,  11|         immo brevi aut relictam ab hostibus aut cum ipsis hostibus capiemus.'
122     XXV,    2,  11|          ab hostibus aut cum ipsis hostibus capiemus.' haec oratio non
123     XXV,    3, 15a|           saepe ad transitionem ab hostibus per conloquia erant ultro
124     XXV,    4,  16|      capite ac sanguine foedus cum hostibus sanxisset. ad Magonem, qui
125     XXV,    6,  34|         nocte profectus cum obviis hostibus manus conseruit. agmina
126     XXV,    6,  35|           exinde una nocte ignaris hostibus et ob id quietis aliquantum
127     XXV,    6,  38|            quo documentum dedistis hostibus non cum Scipionibus exstinctum
128     XXV,    6,  41|         terra marique victis ab se hostibus cedere, arma propere capere
129    XXVI,    1,   2|             sed> praesidio sociis, hostibus terrori essent; Cumas Beneventum
130    XXVI,    1,   6|            ponte iniecto transitum hostibus dedit; ibi per stragem iacentium
131    XXVI,    2,  10|          vagosque in viis suos pro hostibus lapidibus telisque incessebant.
132    XXVI,    2,  12|            solam traditam in manum hostibus, sed se quoque et praesidium
133    XXVI,    2,  14|       tamen prius quam aperirentur hostibus portae exspirarunt. postero
134    XXVI,    5,  31|            venit, quem quidquid in hostibus feci ius belli defendit,
135    XXVI,    5,  32|          gerendum fuisse censerent hostibus et Syracusanorum et populi
136    XXVI,    6,  34|       statuas aeneas quae capta de hostibus dicerentur, quae eorum sacra
137    XXVI,    7,  39|   liberarent, spe commeatus quoque hostibus si navali proelio possessionem
138    XXVI,    7,  40|           parvum navigium, relicta hostibus Sicilia de qua per tot annos
139    XXVI,    7,  43|          habebimus tum dempserimus hostibus multo maiora. haec illis
140    XXVI,    8,  48|           Hispaniae opes, ut neque hostibus quicquam relinqueretur et
141   XXVII,    4,  18|         altitudines quas cepissent hostibus ut per praecipitia et praerupta
142   XXVII,    5, 28a|           Hannibal magnum terrorem hostibus morte consulis unius, volnere
143   XXVII,    8,  45|             felix pugna, matura ex hostibus victoria esset, damnarenturque
144   XXVII,    8,  48|          aciem circumducit, et non hostibus modo sed etiam suis inopinantibus
145  XXVIII,    1,   2|          quod ad fugam impedimento hostibus erat, id ad caedem eos velut
146  XXVIII,    1,   3|        retro vertit iter. ne tamen hostibus eam relinqueret regionem,
147  XXVIII,    2,   8|            audacius an fugacius ab hostibus geratur bellum. sic ab Opunte
148  XXVIII,    3,  13|          Romanis aucti et deminuti hostibus animi erant, tamen nunquam
149  XXVIII,    3,  15|            prima luce oppugnaturis hostibus castra, saxis undique circa
150  XXVIII,    4,  19|            tot conatibus suorum et hostibus cresceret animus et segnior
151  XXVIII,    5,  25|           sese committerent: etiam hostibus eum ignovisse cum quibus
152  XXVIII,    5,  28|            Samnitibus aut Lucanis, hostibus populi Romani, se coniunxerunt:
153  XXVIII,    7,  38|         dimicasset, quot oppida ex hostibus vi cepisset, quas gentes
154  XXVIII,    8,  39|            secunda quaeque adversa hostibus nostris essent facere. iam
155  XXVIII,    8,  39|            Turdulis nos veterrimis hostibus, qui prioris quoque excidii
156    XXIX,    2,   8|            ut et arcem relictam ab hostibus et vacua vidit castra, vocatos
157    XXIX,    4,  20|   delegerit ducem, quem recepta ab hostibus Hispania ad imponendum Punico
158     XXX,    2,   8|         igitur circumfusis undique hostibus alii super alios cadentes
159     XXX,    2,  10|           postquam nihil moveri ab hostibus viderunt, tum demum onerarias
160     XXX,    2,  14|             mihi crede - tantum ab hostibus armatis aetati nostrae periculi
161     XXX,    3,  16|      beneficio; imperium ex victis hostibus populum Romanum, non perniciem
162     XXX,    4,  21|           futurus esset quo vacuam hostibus Italiam bona pace florentem
163     XXX,    6,  34|          Carthaginienses simul cum hostibus simul cum suis cogerentur
164    XXXI,    2,  10|      alteram captam ac direptam ab hostibus, alteram oppugnari; nec
165    XXXI,    3,  24|          suis ardorem, tum pavorem hostibus iniecit. plurimos manu sua
166    XXXI,    3,  24|   sustinebant tela ne in permixtos hostibus suos conicerent. intra muros
167    XXXI,    5,  37|   fugientes non posset equites, ab hostibus ad casum regis concitatis
168    XXXI,    5,  42|            ignotas sequentibus eos hostibus in Aetoliam perduxerunt.
169   XXXII,    1,   5|         maxime tumulo, ut terrorem hostibus suisque spem ex fiducia
170   XXXII,    3,  17|      inclinavit ut speciem ruentis hostibus trepidationemque insanam
171   XXXII,    3,  21|      voluntate tot socios reliquit hostibus diripiendos, qui recusare
172   XXXIV,    2,  10|      pervenit et, quia tuta iam ab hostibus regio erat, praesidio in
173   XXXIV,    2,  13|        nunc iusta pugna hostes cum hostibus conferetis manus; non agros
174   XXXIV,    2,  16|             quod cohortes ab tergo hostibus obiecit; tertium, quod secundam
175   XXXIV,    2,  16|        duxit: effusius, ut sparsis hostibus fuga, praedati sunt. quae
176   XXXIV,    2,  18|        difficultatem in subigendis hostibus quam qui primi venerant
177   XXXIV,    2,  19|        Celtiberi mercede exciti ab hostibus, sicut ante dictum est,
178   XXXIV,    2,  19|            rem noxiae futuram quod hostibus se Romanorum iunxissent;
179   XXXIV,    3,  27|       instet tempestas praetereat: hostibus repulsis - a quibus, si
180   XXXIV,    3,  32|         duabus, si socios meos pro hostibus habeas, si cum hostibus
181   XXXIV,    3,  32|            hostibus habeas, si cum hostibus te coniungas. utrumque a
182    XXXV,    3,  21|    Minucius nihil deinde laxamenti hostibus dedit: ex agro Pisano in
183    XXXV,    3,  27|         perfugerunt. ita perculsis hostibus Philopoemen protinus ad
184    XXXV,    3,  27|        Achaeis non dubitabat. inde hostibus occurrit. obtinebant autem
185    XXXV,    5,  50|           qui postquam obsessas ab hostibus fauces vidit, omisso ad
186   XXXVI,    1,   7|         adiungere non possumus, ne hostibus nostris ille adiungi possit,
187  XXXVII,    1,   1|         eorum valebat, quia non ut hostibus modo, sed tamquam indomitae
188  XXXVII,    3,  13|         tum Romanae naves vacuo ab hostibus mari Samum traiecerunt.
189  XXXVII,    3,  13|       marique fugientibus certamen hostibus Samum, unde venerat, classis
190  XXXVII,    3,  14|           adempturum se maris usum hostibus fuisse inutilemque classem
191  XXXVII,    3,  15|        ferendam sociis terroremque hostibus praebendum, an nihilo minus
192  XXXVII,    3,  15|        portum Ephesi ad inferendum hostibus terrorem.~ ~16.
193  XXXVII,    4,  23|           extemplo et conspecti ab hostibus sunt et ipsi eos viderunt.
194  XXXVII,    4,  27|         iis usurus commeatu parato hostibus, aut ipsos pro hostibus
195  XXXVII,    4,  27|            hostibus, aut ipsos pro hostibus habiturus. cum derexissent
196  XXXVII,    4,  28| populatione militem; si minus, pro hostibus eos habiturum. hoc tam triste
197  XXXVII,    4,  30|      remigum; maximo tamen terrori hostibus fuere, quae ignes prae se
198  XXXVII,    5,  31|             nec Lysimachiam tantum hostibus tradidit post adversam navalem
199  XXXVII,    6,  49|      itaque bellum cum haud dubiis hostibus gerendum perdomandosque
200  XXXVII,    6,  49|         Romano venisset Romam, pro hostibus omnis futuros. ita dimissi
201  XXXVII,    7,  53|           sociis bene meritis quam hostibus vos consulere?'~ ~54.
202 XXXVIII,    1,   7|         inane suspenso fulturis ab hostibus muro pervenerunt. Ibi commissis
203 XXXVIII,    3,  26|            ab re secunda auctos et hostibus <fractos>, quia, etsi non
204 XXXVIII,    3,  29|    postquam captam partem urbis ab hostibus senserunt, cum coniugibus
205 XXXVIII,    5,  46|          foret acceptum, de quibus hostibus triumphum peteres? De iis,
206 XXXVIII,    5,  48|       locatos, pugnaveritis ut cum hostibus iustis, cecideritis, spolia
207 XXXVIII,    6,  55|        alios captivos in Africa ex hostibus receptus esset, aut adeo
208   XXXIX,    2,  21|    sepeliendi et spolia legendi ex hostibus potestas facta est. paucos
209   XXXIX,    3,  34|         senatus censuisset, ii pro hostibus trucidarentur, abnuebat
210   XXXIX,    3,  35|            Lacedaemoniis actum: ex hostibus eos accusatores factos,
211      XL,    3,  27|             latronibus verius quam hostibus iustis, Romanum exercitum
212      XL,    3,  31|         montem iubet, qui ab tergo hostibus erat; inde, ubi clamorem
213      XL,    3,  32|      iussus. postero die spolia de hostibus lecta, et pro contione donati,
214      XL,    4,  46|      quoque finiuntur: ex infestis hostibus plerumque socii fideles,
215     XLI,    1,   5|         non capta tantum castra ab hostibus nec fuga, quae vera erant,
216     XLI,    2,   8|            Histriaque et utriusque hostibus fuit, qui in his provinciis
217     XLI,    2,  11|         versi, etiam ut spectaculo hostibus tam foedum facinus esset,
218     XLI,    3,  14|   provinciam redire et coloniam ex hostibus eripere. ita, uti censuit
219     XLI,    3,  16|    oppugnare coeperat, receptam ex hostibus colonis restituit. octo
220     XLI,    3,  18|      peditum equitumque deturbatis hostibus montis sine duce cepere.
221     XLI,    3,  19|          die aut metu dedituris se hostibus aut vi expugnaturi. interim
222    XLII,    1,   8|   distractos passim iustis quondam hostibus populi Romani pacatos servire.
223    XLII,    1,   9|         debuisset, adversus se pro hostibus senatus consultum fecisset,
224    XLII,    2,  20|     portendi responderunt, quod ex hostibus spolia fuissent ea rostra,
225    XLII,    3, 43a|        maxime tempore atque alieno hostibus incipere bellum posset.~ ~
226    XLII,    4,  49|          proficiscatur, visuri, an hostibus eam praebituri laetitiam
227   XLIII,    1,   5|            quam causam consuli pro hostibus fuerint. Et regulo Gallorum
228   XLIII,    1,  10|          pluris fessos consectandi hostibus copia fuit. Ne moratus quidem
229   XLIII,    2,  17|           ne, quod bello captis et hostibus mos esset, id pacatae et
230   XLIII,    2,  23|     effusius in vallem insessam ab hostibus praecipitant. Ibi DCoccisis,
231    XLIV,    1,   6|      tenentibus superiora cacumina hostibus non poterant; et experta
232     XLV,    2,  22|            ipse ultro, ab Aetolis, hostibus vestris, accersitus, ex
233     XLV,    3,  32|       dedit cum tanta cura, ut non hostibus victis, sed sociis bene