Lib. Cap. Par.

1       I,    3,  7b|     invocans morte occubuit.~ Evander tum ea, profugus ex Peloponneso,
2       I,    3,  7b|    eae gentes fuerant. Is tum Evander concursu pastorum trepidantium
3    XLII,    5,  59| tantae rei conandae Cretensis Evander, quo ministro Delphis ad
4    XLIV,    3,  43|  tantum cum eo fugae comites, Evander Cretensis, Neo Boeotus et
5     XLV,    1,   5|       dicantur; si confideret Evander innoxium se rei capitalis
6     XLV,    1,   5| moriatur? nihil palam abnuere Evander; sed cum veneno se malle