Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,   8|              se multitudinem natam e terra sibi prolem ementiebantur,
  2       I,    4,  19|      imperatore Caesare Augusto pace terra marique parta. - Clauso
  3       I,    5,  23|              magis scis. Multum illi terra, plurimum mari pollent.
  4       I,    7,  35|        spectavere furcis duodenos ab terra spectacula alta sustinentibus
  5       I,    9,  56|             purgamentorum urbis, sub terra agendam; quibus duobus operibus
  6       I,    9,  56|         misit, praesidia urbi futura terra marique.~ Haec agenti portentum
  7     III,    2,  10|            anno caelum ardere visum, terra ingenti concussa motu est.
  8      IV,    2,  12|       finitimos populos legationibus terra marique nequiquam missis,
  9      IV,    4,  30|            modo defuerunt aquae, sed terra quoque ingenito umore egens
 10       V,    1,   2|          spatio quae omnium bellorum terra marique sit quies arma deponentem.
 11       V,    3,  19|         intermitteretur opus neu sub terra continuus labor eosdem conficeret,
 12       V,    5,  33|           ante Romanum imperium late terra marique opes patuere. Mari
 13       V,    7,  51|           ruina rerum nostrarum alia terra celavimus, alia avecta in
 14       V,    7,  54|         tenet solum patriae nec haec terra quam matrem appellamus,
 15       V,    7,  54|             universa Etruria, tantum terra marique pollens atque inter
 16      VI,    4,  28|            ut timorem faciat, ne qua terra sit nefasta victoriae suae;
 17     VII,    4,  26|      memorabilis gesta res; nec illi terra nec Romanus mari bellator
 18    VIII,    2,  8b|          hastas suberecta cuspide in terra fixas, haud secus quam vallo
 19       X,    1,   2|          ripam amnis traicere. Et in terra prosperum aeque in palatos
 20     XXI,    1,   6|            atque Africam decernentes terra marique rem gerendam censebant,
 21     XXI,    1,  10|          ante oculos proponite, quae terra marique per quattuor et
 22     XXI,    3,  28|          pedes, quinquaginta latam a terra in amnem porrexerunt, quam,
 23     XXI,    5,  40|              milites, pugnandum quos terra marique priore bello vicistis,
 24     XXI,    5,  41|        raptim agebatur, quia adsequi terra non poteram, [neque] regressus
 25     XXI,    5,  41|    Carthaginienses per viginti annos terra ediderit an iidem sint qui
 26     XXI,    5,  44|           respectum habent, quos sua terra, suus ager per tuta ac pacata
 27     XXI,    6,  49|        consule et ante adventum eius terra marique res gestae. Viginti
 28    XXII,    3,  19|        gerebantur in Hispania quoque terra marique coeptum bellum est.
 29    XXII,    3,  19|          consilii fuit; deinde minus terra propter ingentem famam novorum
 30    XXII,    3,  19|            est, tumultusque prius in terra et castris quam ad mare
 31    XXII,    3,  19|     militibusque, fugientium magis e terra quam in pugnam euntium modo.
 32    XXII,    3,  20|                     Romani, quamquam terra hostium erat armatamque
 33    XXII,    5,  37|           traiceret, ut et hostes in terra sua bellum haberent minusque
 34    XXII,    6,  39|            in aliena, in hostili est terra inter omnia inimica infestaque,
 35    XXII,    6,  39|          domo, ab patria; neque illi terra neque mari est pax; nullae
 36    XXII,    7, 57a|              compertae et altera sub terra, uti mos est, ad portam
 37   XXIII,    2,  12|      militiam esse, in media hostium terra; magnam vim frumenti pecuniae
 38   XXIII,    2,  13|      meminerimus supersumus. Nunquam terra marique magis prosperae
 39   XXIII,    4,  26|            partitis copias ut Gnaeus terra, Publius navibus rem gereret,
 40   XXIII,    4,  28|           aucta classe ad retinendam terra marique ac tuendam Hispaniam
 41   XXIII,    5,  33|           oram, bellum pro parte sua terra marique gereret; ubi debellatum
 42   XXIII,    6,  40|       navalibusque sociis armatis ut terra rem gereret et a praetore
 43    XXIV,    2,  10|              vico Insteio fontem sub terra tanta vi aquarum fluxisse
 44    XXIV,    4,  33|        relictis portas clausit. inde terra marique simul coeptae oppugnari
 45    XXIV,    4,  33|         coeptae oppugnari Syracusae, terra ab Hexapylo, mari ab Achradina,
 46    XXIV,    4,  34|            eo versa ut totis viribus terra adgrederentur. sed ea quoque
 47    XXIV,    4,  34|              obsidendo tantum arcere terra marique commeatibus hostem
 48    XXIV,    6,  40|          haud dubium Romanis mari ac terra maritimis urbibus arceret,
 49    XXIV,    6,  40|     subductis navibus atque incensis terra Macedoniam petit, magna
 50     XXV,    1,   6|             concurrunt; ad Syracusas terra marique geritur res; clamorem
 51     XXV,    1,   6|         libertatem. vis tu mari, vis terra, vis acie, vis urbibus oppugnandis
 52     XXV,    1,  7a|         reportaretur donec hostis in terra Italia esset. comitia deinde
 53     XXV,    2,  11|      potiuntur, et illinc mari, hinc terra circumsedebimus arcem; immo
 54     XXV,    3,  12|            amnis in pontum magnum ex terra frugifera; piscibus atque
 55     XXV,    6, 27b|          Punicam adventare, ne simul terra marique inclusus urbe hostium
 56     XXV,    6,  28|            omni possessione Siciliae terra marique pulsis quam superesse
 57     XXV,    6,  29|            Marcelle. quidquid unquam terra marique memorandum gessimus,
 58     XXV,    6,  29|        spectaculo esse, quo quisquis terra, quisquis mari venerit nunc
 59     XXV,    6,  30|      obsideri pergat, quam spem esse terra marique clauso? motus his
 60     XXV,    6,  31|              circa moenia Syracusana terra marique tam diu exhaustorum
 61     XXV,    6,  36|          virgulta vallo caedendo nec terra caespiti faciendo aut ducendae
 62     XXV,    6,  41|             ab Nola reppulisset, his terra marique victis ab se hostibus
 63    XXVI,    1,   1|    legionibus Romanis eo anno bellum terra marique est gestum.~ ~2.
 64    XXVI,    4,  22|             adversus Philippum regem terra marique rem gessisse. ita
 65    XXVI,    4,  24|         extemplo Aetoli cum Philippo terra gererent; navibus ne minus
 66    XXVI,    4, 26a|         Corinthiacum intranti; breve terra iter eo, brevis navigatio
 67    XXVI,    5,  28|         quasque ibi res ipse egisset terra marique, exposuit: Philippum
 68    XXVI,    5,  30|          maluisse; dein cum id neque terra neque mari omnia expertus
 69    XXVI,    5,  31|            responsum dabatur, multis terra marique exhaustis laboribus
 70    XXVI,    7,  39|        Tarentum, Romanis victoribus <terra>, Carthaginiensibus mari.
 71    XXVI,    7,  41|        cedere atque abire ex hostium terra liceat. quid igitur minus
 72    XXVI,    7,  42|              eodem tempore Scipio ab terra exercitum ostenderet et
 73    XXVI,    7,  42|         Carthaginem ventum est simul terra marique. castra ab regione
 74    XXVI,    7,  43|    opportunissima portu egregio unde terra marique quae belli usus
 75    XXVI,    7,  44|                       Armaverat. cum terra marique instrui oppugnationem
 76    XXVI,    8,  46|                                   Ab terra ingens labor succedentibus
 77    XXVI,    8,  51|     experiebantur.~ Haec extra urbem terra marique corpora simul animosque
 78   XXVII,    1,  5a|           prope sexaginta in Sicilia terra marique magnis saepe cladibus
 79   XXVII,    5,  26|         traiceret scribunt; et ut ab terra quoque oppugnari moenia
 80   XXVII,    7,  39|           videre ipsi advenam in sua terra adsueti, omni generi humano
 81  XXVIII,    1,   1|          minus timentium quod in sua terra essent.~ Ea prius adgredienda
 82  XXVIII,    1,   4|              fusa ac fugata classis. terra marique victor Romanus cum
 83  XXVIII,    2,   5|  transmiserunt. et Philippus ut, seu terra seu mari obviam eundum hosti
 84  XXVIII,    2,   5|        quisque urbibus quae pericula terra marique portenderentur memorantes
 85  XXVIII,    2,   5|            ut Romani a mari, regii a terra oppugnarent.~ ~6.
 86  XXVIII,    2,   6|          parte clausum mari, alia ab terra egregie munitum praesidioque
 87  XXVIII,    2,   7|             petit, et molientibus ab terra naves Philippus supervenit
 88  XXVIII,    2,   7|      supervenit tumultumque etiam ex terra nauticis praebuit. inde
 89  XXVIII,    2,   8|             inde copias per Boeotiam terra duci iussit: ipse ab Cenchreis
 90  XXVIII,    3,  12|            quippe qui cum in hostium terra per annos tredecim, tam
 91  XXVIII,    5,  23|        quinqueremi una est missus ut terra marique communi consilio
 92  XXVIII,    6,  31|             respiravit modo Mago cum terra marique ancipiti metu urgeretur,
 93  XXVIII,    6,  32|             eos neque natos in eadem terra nec ulla secum societate
 94  XXVIII,    7,  35|          minus praestare in Hispania terra aliena atque ignota potuisse;
 95  XXVIII,    8,  41|          aliquot annos maximis rebus terra marique gerendis amplissimum
 96  XXVIII,    8,  44|             ille me retineat. in sua terra cogam pugnare eum, et Carthago
 97    XXIX,    1,   1|             ea militia, procul domo, terra marique multos labores magna
 98    XXIX,    2,   5|            fines, altera in finitima terra Etruria prope in conspectu
 99    XXIX,    2,   6|         militibus praedam ex hostium terra cernentibus tota classe
100    XXIX,    4,  18|       pecunia in naves imposita ipse terra est profectus. quid ergo
101    XXIX,    4,  22|            tamquam dimicandum eo die terra marique cum Carthaginiensibus
102    XXIX,    5,  23|              necessarium fore et pro terra Africa in qua et ipse sit
103    XXIX,    5,  26|       classis modo prospectantibus e terra, sed terra etiam omnis circa
104    XXIX,    5,  26|         prospectantibus e terra, sed terra etiam omnis circa referta
105    XXIX,    5,  27|         sectam imperium auspiciumque terra mari amnibusque sequuntur
106    XXIX,    5,  27|              Scipio, ut in conspectu terra fuit, precatus deos uti
107     XXX,    1,   2|         extrinsecus inclusit; Arpini terra campestri agro in ingentem
108     XXX,    2,   8|              speciem modo obsidionis terra marique relictis ipse cum
109     XXX,    3, 19a|       Sardiniam erat capiuntur. haec terra marique in parte Italiae
110     XXX,    4,  20|              quam Hannibalem hostium terra excedentem; respexisse saepe
111     XXX,    4,  21|        venientes Puteolis visos inde terra venturos allatum esset,
112     XXX,    5,  28|             solitum graviorem in sua terra futurum hostem Hannibalem
113     XXX,    5,  30|         Atilius quondam in hac eadem terra fuisset, si victor pacem
114     XXX,    5,  30|           dis placuit, externa etiam terra marique videamus regentes
115     XXX,    6,  32|          patebat in aliena ignotaque terra, et Carthagini, supremo
116     XXX,    6,  32|            Poenus sedecim annorum in terra Italia res gestas, tot duces
117     XXX,    7,  38|          imbri, et in Veliterno agro terra ingentibus cavernis consedit
118     XXX,    7,  40|         eodem quo adhuc iure imperii terra rem gereret; si condiciones
119     XXX,    7,  42|            moenia; his inclusos, non terra non mari quicquam sui iuris
120     XXX,    7,  45|                                 Pace terra marique parta, exercitu
121    XXXI,    1,   7|             Philippus permittet, qui terra marique ingens bellum molitur -
122    XXXI,    2,  16|            ut Maroneam peteret, ipse terra eodem cum expeditis duobus
123    XXXI,    2,  16|            propinquo ostendit, neque terra neque mari adiutis sociis.~ ~
124    XXXI,    2,  17|             per muros dispositis non terra modo adeuntes aditu arcebant
125    XXXI,    3,  23|          adempta regi forent; nam ut terra Thermopylarum angustiae
126    XXXI,    3,  26|              eo genere operum eximie terra Attica et copia domestici
127    XXXI,    4,  30|          nudatos manes, nullius ossa terra tegi. delubra sibi fuisse
128    XXXI,    4,  31|         fatigati prope per triennium terra marique urbe munitissima
129    XXXI,    5,  33|                    Philippus impigre terra marique parabat bellum.
130    XXXI,    6,  44|            Romanis Philippoque gesta terra; classis a Corcyra eiusdem
131    XXXI,    6,  45|            maritima tempestas ad rem terra gerendam fuit. nam conlectis
132    XXXI,    6,  47|            remissis. haec ea aestate terra marique adversus Philippum
133   XXXII,    1,   5|             hostes modo timentem qui terra marique urgebant, sed nunc
134   XXXII,    2,   8|         classe sua copiisque omnibus terra marique rem Romanam iuvare
135   XXXII,    2,   9|            ardere visum erat Arreti; terra Velitris trium iugerum spatio
136   XXXII,    2,  13|         Philippo acerba erant, sed e terra mox futura hostium corpora
137   XXXII,    3,  21|            sed ipsi duces belli arma terra marique simul Macedoniae
138   XXXII,    3,  21|            ad nos pertineant quae in terra Attica scelera in superos
139   XXXII,    3,  21|         visceribus uramur bello? Cum terra Nabis et Lacedaemonii mari
140   XXXII,    3,  21|       compulsi et deprensi in aliena terra, quia sub umbra vestri auxilii
141   XXXII,    4,  25|        aestate ab Romanis in Graecia terra marique gesta.~ ~26.
142  XXXIII,    2,  17|            Acarnania dividitur. inde terra marique expugnabilis est;
143  XXXIII,    3, 19b|           principio veris praemissis terra cum exercitu filiis duobus
144  XXXIII,    3,  20|            universo nomine Graecorum terra marique ausi sunt, nihil
145  XXXIII,    4,  39|           esse Romanos per tot annos terra marique tanta pericula ac
146  XXXIII,    4,  40|      Antiocho faciundum aut quousque terra marique progrediundum fuerit,
147   XXXIV,    3,  27|                                  Cum terra marique tantum belli circumstaret
148   XXXIV,    3,  29|          quae ad oppugnationem urbis terra marique munitae faciunda
149   XXXIV,    3,  29|           Quinctius ab operibus suis terra marique instaret, tum vero
150   XXXIV,    3,  30|            audivit esse <et>, cum ab terra omnibus circa hostilibus
151   XXXIV,    3,  32|            possent mare traiecerunt, terra marique gesserunt bellum? "
152   XXXIV,    4,  45|      sanguinis guttae visae sunt; et terra aliquotiens pluvit et caput
153   XXXIV,    5,  50|            honestum esse in liberata terra liberatores eius servire.
154    XXXV,    2,  10|              administrandi belli: se terra, fratrem mari rem gessisse.
155    XXXV,    2,  14|              tam diu principis in ea terra, imperium esse mallent.
156    XXXV,    3,  21|             natum unimanum, Amiterni terra pluvisse, Formiis portam
157    XXXV,    3,  27|             Caryas primum in hostium terra posuit castra. eo ipso die
158    XXXV,    4,  38|       oppugnationemque urbis mari ac terra munitae haudquaquam pares,
159    XXXV,    5,  40|          diutinus alter sed segnior: terra dies duodequadraginta movit.
160    XXXV,    5,  51|       tuebantur. hi quoque tamen cum terra marique obsiderentur et
161   XXXVI,    1,   3|           vim occupassent, Chalcidem terra marique oppugnatum issent,
162   XXXVI,    3,  15|             velut promunturio Attica terra et sita ab tergo Peloponnesus.
163   XXXVI,    4,  29|      expectatione vana multitudinem, terra marique ingens parari bellum.
164   XXXVI,    5,  41|         neque [enim] mari minus quam terra pollere Romana arma. iam
165   XXXVI,    5,  41|           Asia et de ipsa Asia brevi terra marique dimicandum ei cum
166   XXXVI,    5,  41|          petit, ut ea loca, si forte terra venirent Romani, praesidiis
167  XXXVII,    1,   3|          liberos homines exanimatos; terra apud se pluvisse Tusculani
168  XXXVII,    2,  4b|             Elatia primum in hostium terra circa Spercheum amnem posuit
169  XXXVII,    2,   9|            transitum exercitus, quem terra venturum opinabatur, praepararet,
170  XXXVII,    2,  11|             celeriter collecto animo terra melius arceri quam mari
171  XXXVII,    2,  11|             inceptum eius Nicander a terra visus cum turbasset, repente
172  XXXVII,    2,  11|            Nicandro, dum moliuntur a terra, captae; quinque tantum
173  XXXVII,    3,  13|               redierunt ad naves; et terra marique fugientibus certamen
174  XXXVII,    3,  16| circumvenirentur et navibus etiam ab terra periculum esset. ita non
175  XXXVII,    3,  18|             venisse ratus, priusquam terra marique simul urgeretur,
176  XXXVII,    4,  26|          propinquam Epheso, ut nihil terra marive ageret, quod non
177  XXXVII,    4,  26|        sociis, tradita Antiocho Asia terra marique in Hellespontum,
178  XXXVII,    4,  28|         armatis in littora expositis terra marique simul hostis opprimere.
179  XXXVII,    4,  28|          traduceret classem, quod ab terra periculum erat, haud procul
180  XXXVII,    4,  29|            periculo et in mari et in terra foret, ni partibus divisis
181  XXXVII,    7,  52|            et gratulatus esset, quod terra marique res prospere gessissent,
182  XXXVII,    7,  53|            vestros adiuvi; commeatus terra marique suppeditavi; navalibus
183  XXXVII,    7,  53|             Antiochi Aetolico bello, terra marique pro vobis arma tulimus.
184  XXXVII,    7,  54|              profectae in Asiam; nec terra mutata mutavit genus aut
185 XXXVIII,    1,   7|          opere essent, non solum sub terra fodientes sed egerentes
186 XXXVIII,    1,   7|         etiam subeuntes occultam sub terra ediderunt pugnam; segnior
187 XXXVIII,    1,   8|           bellum susceptum; Antiocho terra marique superato et prope
188 XXXVIII,    2,  17|           haud dubiis Gallis, in sua terra genitis, res erat; hi iam
189 XXXVIII,    2,  17|         malis exasperatosque accepit terra, quae copia omnium rerum
190 XXXVIII,    3,  32|           magis quam belli modo, non terra tantum sed etiam navibus
191 XXXVIII,    3,  34|           apud tyrannos militassent, terra Laconica excederent; tum
192 XXXVIII,    4, 44a|              portoria, quae vellent, terra marique caperent, dum eorum
193 XXXVIII,    5,  47|          Tauri omnia pacatiora, quam terra Italia est, reliqui, non
194 XXXVIII,    5,  48|              censetis esse, ut pacem terra marique habeant. An, nisi
195 XXXVIII,    6,  58|             cum per aliquot annos in terra Hispania adversus multos
196   XXXIX,    2,  27|            suis, quod Antiochi bello terra marique laboribus periculisque
197   XXXIX,    2,  28|             consuli L. Scipioni, cum terra statuisset ducere exercitum
198   XXXIX,    5,  50|          esse thesaurum publicum sub terra, saxo quadrato saeptum.
199      XL,    4,  59|            prodigia, quae evenerant. terra movit; in fanis publicis,
200     XLI,    1,   2|               nec quicquam eos, quae terra marique agerentur, fallebat.
201     XLI,    1,   3|              rei forma apud Romanos; terra mari trepidatur; nautici
202     XLI,    1,   3|              iussu consulis procul a terra classis submota est. secernere
203    XLII,    1,   2|               et Priverni lana pulla terra enata, et in Veienti apud
204    XLII,    2,  20|          fulminis exanimatos; Auximi terra pluvisse. horum quoque prodigiorum
205    XLII,    3,  29|             non urbs tantum Roma nec terra Italia, sed omnes reges
206    XLIV,    1,   1|             Creusae relictis navibus terra et ipse per mediam Boeotiam -
207    XLIV,    1,   5|        asseres ex inferiore parte in terra defigebantur, distantes
208    XLIV,    1,   9|              castris apparebant. tum terra marique - et classis adpulsa
209    XLIV,    1,  11|      apparebant, quo regesta e fossa terra foret, monstrati sunt fornices:
210    XLIV,    1,  12|          quidem simul a mari simul a terra adgredienti quidquam satis
211    XLIV,    2,  18|      subportarentur; quid ea aestate terra marique rerum gestum esset:
212    XLIV,    2,  22|              ubi horrea ponenda, qua terra, mari subvehantur commeatus,
213    XLIV,    2,  22|      militiae laboribus praeoptat, e terra ne gubernaverit. sermonum
214    XLIV,    2,  23|            navalis gloria esset, nec terra nec mari spem relicturam
215    XLIV,    2,  25|             ne iuvaret bello Romanos terra marique, modo pacis patrandae
216     XLV,    1,   2|             persequendum esse, neque terra neque mari elabi posse.
217     XLV,    2,  16|            muri aliquantum. Anagniae terra pluerat et Lanuvi fax in
218     XLV,    4,  43|        perdomuerat intra paucos dies terra marique ferocem, locis munimentisque