Lib. Cap. Par.

  1       I,    2,   6|        Iuvenes per mediam contionem agmine ingressi cum avum regem
  2       I,    3,  14|         portarum obicerentur, velut agmine uno inrumpit.~ ~15.
  3       I,    8,  47|          tempus visum est, stipatus agmine armatorum in forum inrupit.
  4      II,    2,   6|             eunt. Valerius quadrato agmine peditem ducit: Brutus ad
  5      II,    3,  20|            exsules ferociter citato agmine invehi, suos perculsos cedere
  6      II,    3,  20|       primam aciem secum rapit. Hos agmine venientes T. Herminius legatus
  7      II,    3,  26|            possent. Ariciam infesto agmine itur; nec procul inde cum
  8      II,    3,  30|       hostem Velitras persecuti uno agmine victores cum victis in urbem
  9      II,    4,  38|                Cum prope continuato agmine irent, praegressus Tullius
 10      II,    5,  47|            erumpunt; consternatoque agmine abeuntes in victorem alterum
 11      II,    5,  48|         egressus comitante Fabiorum agmine, qui in vestibulo curiae
 12      II,    5,  49|         gentem omnem suam instructo agmine videt; acceptus in medium
 13      II,    5,  50|            Etruscis, iam continenti agmine armatorum saepti, quo magis
 14      II,    5,  59|             fugae memor. Ita effuso agmine per stragem corporum armorumque
 15      II,    5,  63|          vano timore Romanis citato agmine abeunt: Numicius Antium
 16      II,    5,  64|           Crustuminos campos citato agmine transgressi cum caedes et
 17      II,    5,  65|       dedere, effusoque cursu paene agmine uno fugientes sequentesque
 18     III,    1,   3|           adesse hostium et infesto agmine ruere ad urbem clamabant.
 19     III,    1,   3|            praeda eoque impeditiore agmine incedentem adgressus, funestam
 20     III,    1,   3|         omnem hostium agrum infesto agmine populabundus isset, cum
 21     III,    1,   5|            dedit. Hi vagi dissipato agmine fugientes in Quinctium victorem
 22     III,    1,   7|         communibus hostibus infesto agmine Romanam urbem petentibus
 23     III,    1,   8|            non ausi, cum circumacto agmine redirent quanto longius
 24     III,    2,  10|            armis ex urbe praecipiti agmine acturi essent, exsilio et
 25     III,    2,  11|             Hic cum in medio patrum agmine constitisset, eminens inter
 26     III,    2,  18|             abiit, accepti in urbem agmine in forum descendunt. Ibi
 27     III,    4,  27|       praesto fuere. Inde composito agmine non itineri magis apti quam
 28     III,    4,  27|           equites ducit. In utroque agmine quas tempus ipsum poscebat
 29     III,    4,  28|          via, exercitum omnem longo agmine circumdat hostium castris
 30     III,    4,  29| triumphantem Quinctium quo veniebat agmine urbem ingredi iussit. Ducti
 31     III,    6,  38|            quod passim vagatum erat agmine castra locant, spem in discordia
 32     III,    7,  49| apparitoribus non daretur, ipse cum agmine patriciorum iuvenum per
 33     III,    7,  50|       excivit. Nam praeterquam quod agmine prope quadringentorum hominum
 34     III,    7,  50|           se esse respondetur. Eunt agmine ad urbem et Aventinum insidunt,
 35     III,    7,  51|           sub signis, mediaque urbe agmine in Aventinum pergunt. Ibi
 36     III,    9,  66|         agentes, retro ad Corbionem agmine iere, Quinctius consul ad
 37      IV,    3,  22|             concessere. Eo dictator agmine infesto subit; nec procul
 38      IV,    4,  27|         castra hostium, unde maiore agmine profectos exploratum fuerat,
 39       V,    3,  18|            hostium tendere ad urbem agmine infesto, crediderant; concursumque
 40       V,    3,  21|       patefactisque portis cum alii agmine inruerent, alii desertos
 41       V,    4,  28|        vastare. Ibi eum incomposito agmine neglegentius ab re bene
 42       V,    5,  30|         iuvenesque cum ferretur lex agmine facto in forum venerunt,
 43       V,    6,  37|             signis convolsis citato agmine iter ingrediuntur. Ad quorum
 44       V,    6,  37|         virisque longe ac late fuso agmine immensum obtinentes loci.
 45       V,    6,  40|       poterat, ex urbe effusa velut agmine iam uno petiit Ianiculum.
 46       V,    6,  41|            proxima quaeque tectorum agmine ruunt, pars ultima, velut
 47       V,    6,  44|        communi pariendi. Qui effuso agmine adventant gens est cui natura
 48       V,    6,  45|             per agros et congregato agmine praedam prae se agentes,
 49       V,    7,  55|        praesidiis revertentes forte agmine forum transirent, centurio
 50      VI,    1,   3|       emissa vestimentis miserabili agmine penates relinqueret, eo
 51      VI,    2,   9|            obsidebatur, trepidi uno agmine eiecere. Magna caedes fugientium
 52      VI,    3,  15|           dedisset adesse certamen, agmine ingenti ad tribunal venit.
 53      VI,    4,  28|             rati duces eorum raptim agmine facto, pervastatis protinus
 54      VI,    5,  32|          proxima fuit, fugae simili agmine petunt Antium; et cum Romanus
 55      VI,    5,  38|              cum dictator, stipatus agmine patriciorum, plenus irae
 56     VII,    2,  12|           silentio noctis ab Tibure agmine infesto profecti ad urbem
 57     VII,    2,  12|     imperatoris aut dimicaturos aut agmine Romam ituros. Immiscerique
 58     VII,    2, 17a|             munimentis suis trepido agmine inciderunt; deinde, ubi
 59     VII,    3,  20|       appellanda esset. Transeuntes agmine infesto per agrum suum Tarquinienses,
 60     VII,    5, 29b|            descendunt inde quadrato agmine in planitiem quae Capuam
 61     VII,    6, 37b|       praeda abstinerent, profectus agmine instructo, cum praemissus
 62     VII,    6,  39|            convolsis signis infesto agmine ad lapidem octavum viae,
 63    VIII,    1,   1|             nocte pro victis Antium agmine trepido sauciis ac parte
 64    VIII,    2,  8b|   claudebant vias unoque continenti agmine, iam nulla spe post relicta,
 65    VIII,    4,  19|     tenebris Privernum inde petitum agmine trepido, ut muris potius
 66    VIII,    5,  28|       respectu, in forum atque inde agmine facto ad curiam concurrit;
 67    VIII,    5,  33|           paucis dictator, cum omni agmine principum magister equitum [
 68    VIII,    6,  38|      instruit aciem impedimentis ex agmine remotis. instruunt contra
 69      IX,    1,   2|          cavam rupem Romani demisso agmine cum ad alias angustias protinus
 70      IX,    3,  13|         tamen coacto rursus in unum agmine est perventum. Romanos ira
 71      IX,    4,  17|          Indiae, per quam temulento agmine comisabundus incessit, visus
 72      IX,    5,  21|     exstinctis nocte ignibus tacito agmine abeunt et spe abiecta Saticulae
 73      IX,    6,  27|        succedit. In hunc transverso agmine inter duas acies se inferentem
 74      IX,    6,  30|         erat, aegre passi Tibur uno agmine abierunt, adeo ut nemo in
 75      IX,    7,  35|           petunt; inde inermi paene agmine ac vexato volneribus in
 76      IX,    8,  38|           occidi possent; redeuntes agmine incauto haud procul navibus
 77      IX,    8,  43|             advenientem incomposito agmine Marcium adgrediuntur. Raptim
 78       X,    2,  12|             ad Volaterras instructo agmine occurrerunt. Pugnatum maiore
 79       X,    2,  12|     praesidio reliquisset, expedito agmine ad populandos hostium fines
 80       X,    2,  14|         uterque populabundus effuso agmine incedit. Explorant tamen
 81       X,    2,  14|           adesse certamen, quadrato agmine ad praedictas hostium latebras
 82       X,    2,  16|           temptaverant, id se tanto agmine armatorum mixtis terrore
 83       X,    4,  35|             castris egreditur longo agmine nec continenti; maesti ac
 84       X,    4,  35|          extemplo a primo Samnitium agmine ad novissimum fremitus perfertur
 85       X,    4,  36|           ipsi longo atque impedito agmine incompositi caeduntur. Consul
 86       X,    5,  43|        duodeviginti reliquere; alio agmine incolumi, ut ex tanta trepidatione,
 87       X,    5,  45|             Saepe in acie, saepe in agmine, saepe circa ipsam urbem
 88     XXI,    1,   5|         reciperent animos, Hannibal agmine quadrato amnem ingressus
 89     XXI,    3, 32a|             Rhodani movit, quadrato agmine ad castra hostium venerat,
 90     XXI,    4,  34|             inter pacatos composito agmine duces eorum sequitur. Primum
 91     XXI,    4,  34|            montani interrupto medio agmine viam insedere, noxque una
 92     XXI,    6,  48|           noctis insequentis tacito agmine profectus, ad Trebiam fluvium
 93     XXI,    6,  56|            quietisque Poenis tacito agmine ab Scipione consule exercitus
 94     XXI,    7, 57b|       consul aderat iussis quadrato agmine legionibus sequi. Equestre
 95     XXI,    7,  61|            ad famam novorum hostium agmine acto, cum in paucos praefectos
 96    XXII,    1,   6|           quam citatissimo poterant agmine sese abripuerunt. Postero
 97    XXII,    2,  12|     sociorum coepit, et modo citato agmine ex conspectu abibat, modo
 98    XXII,    2,  16|         viae inter bina castra erat agmine complevere. cum Romani sub
 99    XXII,    2,  17|          lucem tenuit. Interea toto agmine Hannibal transducto per
100    XXII,    3,  22|          advecto. Ea classis ingens agmine onerariarum procul visa
101    XXII,    4,  28|            emittit, deinde conferto agmine [mitti] equites; postremo,
102    XXII,    4,  30|       colligantur vasa. Profecti et agmine incedentes in dictatoris
103    XXII,    7, 50b|            ut ad se transirent: uno agmine Canusium abituros esse.
104    XXII,    7, 50b|            inde protinus alio magno agmine adiuncto Canusium incolumes
105    XXII,    7,  52|            et ducenti equites, alii agmine, alii palati passim per
106   XXIII,    3,  17|            Casilino cum satis magno agmine irent, avertit eos retro
107   XXIII,    3,  18|              Semel ultro erumpentes agmine elephantorum opposito prope
108   XXIII,    4,  26|             hostem. Erumpunt igitur agmine e castris, tripudiantes
109   XXIII,    4,  27|           potiuntur; nec iam aut in agmine aut in castris ullo imperio
110   XXIII,    5,  35|         signa, silentique profectus agmine cum ad Hamas media nocte
111   XXIII,    5,  36|             secum miles raptim acto agmine extulerat, retro in castra
112    XXIV,    2,  14|        hibernis egrediens murmur in agmine esse quaerentium, en unquam
113    XXIV,    2,  16|      restiterit ac prope continenti agmine Romani insecuti novum de
114    XXIV,    4,  30|   Syracusanis octo milium armatorum agmine profectis domo ad Mylan
115    XXIV,    4,  31|     pervasit rumor fremitusque toto agmine erat haud dubie approbantium
116    XXIV,    5, 35b|       poterat maxime intentus atque agmine ad omnes casus composito
117     XXV,    2,   9|          species esset. ipse raptim agmine acto quindecim ferme milium
118     XXV,    2,   9|        aperit. Hannibal cum peditum agmine ingreditur, equites subsistere
119     XXV,    3, 15a|           essent, Hanno cum peditum agmine infestis signis ire ad urbem
120     XXV,    3, 15a|              Atinius peditum tantum agmine per exploratores comperto
121     XXV,    5,  23|             mille fere armati tenui agmine per silentium eo deducti.
122     XXV,    5,  24|            vocant, citato profectus agmine, haud dubius quin paucos,
123     XXV,    6,  35|         quam poterant maxime citato agmine sequi coeperunt. ante noctem
124     XXV,    6,  36|       arcebant; dein, postquam toto agmine tres imperatores cum tribus
125     XXV,    6,  38|       tertia vigilia noctis silenti agmine ducam vos. exploratum habeo
126     XXV,    6,  39|   intercepto ceterae copiae silenti agmine ad proximos hostes ductae
127     XXV,    6,  41|            omnes Agrigentum trepido agmine petentes viderunt, ipsi
128    XXVI,    1,   3|        iniqua incaute deductum, non agmine inexplorato euntem insidiis
129    XXVI,    5, 26b|            circa urbem, qua infesto agmine isset Hannibal, exhaustam
130    XXVI,    7,  40|            urbem acceperunt. et cum agmine iam in media urbis ac forum
131   XXVII,    2,   7|         erat Romam venit; isque cum agmine captivorum ingressus urbem
132   XXVII,    4, 15b|         refracta porta ut frequenti agmine signa inferrentur. tum clamore
133   XXVII,    4,  16|       Tarenti dies noctesque cursim agmine acto cum festinans ad opem
134   XXVII,    6, 28b|       adcelerare posset cum peditum agmine sequi. itaque ubi primum
135   XXVII,    8,  49|        inter caedem effugissent uno agmine abire sine certo duce sine
136   XXVII,    8,  50|         citatiore quam inde venerat agmine, die sexto ad stativa sua
137  XXVIII,    1,   1|    praemissis speculatoribus citato agmine ad hostem pergit.~ ~2.
138  XXVIII,    2,   7|             facturum - cum expedito agmine profectus per Boeotiam Megara
139  XXVIII,    3,  14|            confestim ipse cum gravi agmine legionum procedit, praeter
140  XXVIII,    3,  14|           emittit; ipse cum peditum agmine castris egreditur, nec ex
141  XXVIII,    3,  16|         ferri iubet; adeoque citato agmine ducti sunt ut, si via recta
142  XXVIII,    5,  22|          flexisset.~ Inde concitato agmine patentibus portis ingenti
143    XXIX,    6,  33|        missa imperat ut circumducto agmine in se intentum hostem ab
144     XXX,    2,  12|           occurrit; et cum in medio agmine armatorum Masinissam insignem
145    XXXI,    4,  27|       transitu fluminis a novissimo agmine adortus postremos turbavit.
146    XXXI,    5,  36|          poterant, citato profectus agmine inter castra Romana et frumentatores
147    XXXI,    5,  37|        legiones e castris educit et agmine quadrato ad hostem ducit.
148    XXXI,    5,  38|             castra relictis silenti agmine abit.~ ~39.
149    XXXI,    5,  39|          viam non ingressurum gravi agmine Romanum sciebat petit. consul
150    XXXI,    5,  40|           portam obsessasque fauces agmine hostium viderunt, priusquam
151    XXXI,    5,  41|     captique quidam quos equites ab agmine fugientium interclusere.~ ~
152   XXXII,    1,   5|             diebus graviore secutus agmine, cum situm omnem regionis
153   XXXII,    2,  12|          cum convenisset, frequenti agmine petunt Thessaliam. Romani
154   XXXII,    4,  25|        parte altera venientes magno agmine viderunt, certam perniciem
155  XXXIII,    2,  15|             locatis, ipse confestim agmine duplici sequitur. parte
156  XXXIII,    2,  15|        iussis militibus infrequenti agmine porta egressus super flumen
157  XXXIII,    2,  17|           iamque ipse legatus magno agmine circumvenerat pugnantes.
158  XXXIII,    4,  41|           temptaret, minus opulento agmine quam profectus erat Seleuciam
159   XXXIV,    1,  8a|             publicum effudit unoque agmine omnes Brutorum ianuas obsederunt,
160   XXXIV,    2,  10|          Claudio praetore Celtiberi agmine ingenti ad oppidum Iliturgi
161   XXXIV,    2,  15|    caeduntur in portis, suomet ipsi agmine in arto haerentes. secundani
162   XXXIV,    5,  52|             triumphantes non minore agmine rerum captarum quam suo
163    XXXV,    1,   3|      militibus venit. inde quadrato agmine ad Pisas duxit, et cum hostes
164    XXXV,    1,   4|      hostium excessit et ad Mutinam agmine incauto, ut inter pacatos,
165    XXXV,    1,   4|        sensere, sequebantur silenti agmine, locum insidiis quaerentes.
166    XXXV,    2,  11|        exitus non pateret, converso agmine redire institit consul.
167    XXXV,    3,  27|              obtinebant autem longo agmine propter angustias viae prope
168    XXXV,    3,  28|   Philopoemen praecipuae in ducendo agmine locisque capiendis sollertiae
169   XXXVI,    2,  10|      terroris causa iussis quadrato agmine ad urbem incessit, ut incerti
170   XXXVI,    2,  13|         Athamanes occupaverant, uno agmine ierunt. erant autem haec:
171   XXXVI,    3,  20|            unde profectus erat, cum agmine captivarum navium revectus
172   XXXVI,    4,  30|        reliquum iter satis expedito agmine fecit; ut ad Coracem ventum
173   XXXVI,    4,  30|             ibi et iumenta multa ex agmine praecipitata cum ipsis oneribus
174   XXXVI,    5,  43|            terram, cogebantur tenui agmine prope in ordinem singulae
175  XXXVII,    3,  13|       classis si quas aberrantis ex agmine naves posset aut postremum
176  XXXVII,    3,  13|           Macedonem Romani ad urbem agmine iere; inde, cum ea ipsa
177  XXXVII,    4,  21|         regii signis collatis abire agmine ad iter magis quam ad pugnam
178  XXXVII,    4,  22|   praegressos consequitur. inde uno agmine Phaselidem cum venissent,
179  XXXVII,    4,  23|        habebant naves. Rhodii longo agmine veniebant; prima praetoria
180  XXXVII,    4,  29|            in ordinem navibus longo agmine veniens, et ipsa aciem adversam
181  XXXVII,    5,  34|           Asiam attigissent, effuso agmine ad castra regia ituros crediderat.
182 XXXVIII,    1,   2|     constitere prima signa, totoque agmine pavor et trepidatio erat,
183 XXXVIII,    2,  17|      docuerunt. Iam M. Manlius unus agmine scandentis in Capitolium
184 XXXVIII,    2,  18|           deinde et cum cura coacto agmine procedebat. Et continentibus
185 XXXVIII,    2,  19|      Tectosagos depositis armatorum agmine Tolostobogiis statuisse
186 XXXVIII,    2,  23|       consule C. Helvius cum tertio agmine advenit, nec continere suos
187 XXXVIII,    3,  33|   Lacedaemoniis ad portam castrorum agmine facto occurrerunt; et primo
188 XXXVIII,    4,  40|           secum portarent. In primo agmine imperator erat, sollicitus
189 XXXVIII,    5,  49|           ne quod iumentum ex tanto agmine abstraheretur, ne quis vulneraretur,
190 XXXVIII,    6,  51|     consederunt; citatus reus magno agmine amicorum clientiumque per
191   XXXIX,    3,  30|            sublatis signis quadrato agmine principio lucis ad Tagi
192      XL,    3,  33|       pugnam impediit, quod non uno agmine nec ad signa frequentes
193      XL,    4,  39|         Flaccus, primos tumultus in agmine per centuriones stare omnes,
194      XL,    4,  45|             principes senatorum cum agmine venerunt civitatis, inter
195      XL,    4,  57|            fide sua obligata pacato agmine transituros Bastarnas. Dardanorum
196      XL,    4,  58|        Primum> ingressi sunt pacato agmine. <digressu> deinde Cottonis
197      XL,    4,  58|       contenti esse poterant aut in agmine contineri, ne decederent
198     XLI,    1,   4|          secuti, et consul cum toto agmine. at Histrorum pauci, qui
199    XLII,    1,  10|             Apuliam missus, ingenti agmine hominum ad colligendas eas
200    XLII,    3,  39|          turba stipante. non minore agmine legati venerunt et ab Larisa
201    XLII,    4,  48| traicerentur, simul ut onerariae ex agmine suo per altum dissipatae
202    XLII,    5,  57|         nuntius adfert hostem magno agmine adesse. consilio dimisso
203    XLII,    5,  57|        copiae> essent. duas inde ex agmine turmas Threcum, duas Macedonum
204    XLII,    5,  65|          adcelerare poterat, effuso agmine isset, inproviso adgressus
205    XLII,    5,  66|      saevientibus. vix ab incondito agmine captivorum expedierant sese,
206   XLIII,    1,  10|        relictis. Inconpositi, longo agmine effusi, infrequentes, cum
207   XLIII,    2,  23|         montium ad mille hominum ex agmine inpedito occidit, ad ducentos
208    XLIV,    1,   9|          edidissent motus, quadrato agmine facto, scutis super capita
209    XLIV,    2,  23|             convenerant, circumfuso agmine equitum facta, quos adesse
210    XLIV,    3,  33|            ac sine tumultu omnia in agmine ad nutum imperiumque ducis
211    XLIV,    3,  35|           facere: confertis et uno <agmine impetum> facientibus resistere
212    XLIV,    3,  39|            eos relictis munimentis, agmine effuso abeuntis in patentibus
213    XLIV,    3,  43|       silvam via militari frequenti agmine equitum et regio comitatu