Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,   8|           multitudinis causa vetere consilio condentium urbes, qui obscuram
  2       I,    3,   9|    finitimis conubia essent. Tum ex consilio patrum Romulus legatos circa
  3       I,    3,  11|       bellum prius quam intulerunt. Consilio etiam additus dolus. Sp.
  4       I,    3,  16|            praesens nobilitavit. Et consilio etiam unius hominis addita
  5       I,    5,  24|            Si prior defexit publico consilio dolo malo, tum ille Diespiter
  6       I,    5,  29|            secum ferrent deficiente consilio rogitantesque alii alios,
  7       I,    8,  45|           armis opes adquirerentur, consilio augere imperium conatus
  8       I,    8,  45|          fors dare visa est privato consilio imperii reciperandi. Bos
  9       I,    9,  54|        publicorum adimi, donec orba consilio auxilioque Gabina res regi
 10      II,    1,   4|           inter se de novo, ut fit, consilio egissent, sermonem eorum
 11      II,    2,  11|        Etruscis non metu magis quam consilio concessum. Namque Valerius
 12      II,    3,  19|         enim duces ad regendam modo consilio rem adfuere, sed suismet
 13      II,    3,  27|        aegre victa pertinacia foret consilio magis et auctoritate principum
 14      II,    4, 33b|              Marcius, adulescens et consilio et manu promptus, cui cognomen
 15      II,    4,  36|         praeteritis instantibusque, consilio propinquorum adhibito, cum
 16     III,    1,   1|          certamen aderat, ni Fabius consilio neutri parti acerbo rem
 17     III,    2,  11|         intererant, quippe quae non consilio regenda sed permissa temeritati
 18     III,    6,  42|        inferendo deterreri hostes a consilio urbis oppugnandae.~ ~43.
 19     III,    7,  51|         magis consensu quam communi consilio esse; placere decem creari
 20     III,    7,  53|             ante adventum legatorum consilio ea postulavit ut appareret
 21     III,    8,  60|     Aequorum Volscorumque sustinuit consilio bellum; quod si extemplo
 22     III,    8,  62|            decuit esse, talis fuit; consilio collegae, virtute militum
 23     III,    8,  62|         nuper nova victoria elatum. Consilio etiam Sabini vires adiuvere;
 24      IV,    2,   9|             Frui namque pace optimo consilio cum populo Romano servata
 25      IV,    2,  13|             pessimo exemplo, peiore consilio est adgressus. Frumento
 26      IV,    4,  24|   Veientibus auxilia, iussosque suo consilio bellum initum suis viribus
 27      IV,    4,  27|        consul nec animo defecit nec consilio: pars militum portarum stationes
 28      IV,    5,  40|             legionibus Romanis, tuo consilio equitem ad pedes deduxeris
 29      IV,    6,  53|       Volscis, quamquam non publico consilio capessentibus arma, voluntariis
 30       V,    1,   5|       differimus igitur bellum isto consilio, sed intra fines nostros
 31       V,    3,  18|            maiore animo gerunt quam consilio, praecipitavere se in insidias.
 32       V,    6, 49a|           capiunt iraque magis quam consilio in Romanos incurrunt. Iam
 33      VI,    2,  11|           ad se plebem iam aura non consilio ferri famaeque magnae malle
 34      VI,    4,  23|          omnibus et patere te vinci consilio ut maturius bello vincas'.
 35      VI,    4,  25|     percontantibusque fassi publico consilio se militasse. cuius tam
 36      VI,    4,  27|                           Camillus, consilio et virtute in Volsco bello,
 37     VII,    3,  20|          quid hostiliter fecissent, consilio id magis quam furore lapsos
 38     VII,    5,  34|        pugnam inirent nec, si ab eo consilio iniquitate loci deterrentur,
 39     VII,    5,  35|             maior erit, eo stabitur consilio. Nunc quae mente agitem
 40     VII,    6,  39|          Suo magis inde impetu quam consilio ducis convolsis signis infesto
 41    VIII,    1,   6|    Quiritibusque. agitatum etiam in consilio est ut, si quando unquam
 42    VIII,    2,  10|              alter ea virtute eoque consilio in proelio fuit ut facile
 43    VIII,    4,  19|       hostem spectante milite, sine consilio, sine audacia depugnat.
 44    VIII,    4,  23|        purgabant: haud ullo publico consilio auxiliove iuvari Graecos
 45    VIII,    5,  25|      civitatis communicato inter se consilio partes ad rem agendam divisere,
 46    VIII,    5,  25|            ad praebendam opportunam consilio urbem. Charilaus fuit qui
 47    VIII,    5,  32|             et irae suae spatium et consilio tempus daret: satis castigatam
 48    VIII,    6, 37b| animadverteretur, quod eorum ope ac consilio Veliterni Privernatesque
 49      IX,    1,   2|            in consilium, quando nec consilio nec auxilio locus esset,
 50      IX,    1,   3|          tantum adiceret: priore se consilio, quod optimum duceret, cum
 51      IX,    1,   3|          pacem amicitiamque; altero consilio in multas aetates, quibus
 52      IX,    1,   4|            paterni animi indoles in consilio dando deesset. Equidem mortem
 53      IX,    2,  10|    civitatem ex obnoxia pace illius consilio et opera; ipsum se cruciatibus
 54      IX,    5,  25|          oppida eadem hora eodemque consilio capta; sed quia absentibus
 55      IX,    6,  27|   confertiores steterant, repentino consilio Poeteli consulis additae
 56      IX,    6,  30|        postquam perpelli nequibant, consilio haud abhorrente ab ingeniis
 57      IX,    6,  31|            quidam, pars forte, pars consilio oblati, congruentia ad consulem
 58       X,    2,  14|            temptata vis proficeret, consilio grassandum, si nihil vires
 59       X,    2,  17|       Samnitium exercitum, advocato consilio "quid per agros" inquit "
 60       X,    4,  34|             ex captivis est communi consilio aliquot circa urbes conscisse
 61     XXI,    1,   2|           imperio positus. Is plura consilio quam vi gerens, hospitiis
 62     XXI,    2,  18|           Carthaginienses publicone consilio Hannibal Saguntum oppugnasset,
 63     XXI,    2,  18|   faterentur ac defenderent publico consilio factum, ut indicerent populo
 64     XXI,    2,  18|          cum Hannibalem tamquam suo consilio Saguntum oppugnantem deposcebatis;
 65     XXI,    2,  18|         autem non privato publicone consilio Saguntum oppugnatum sit
 66     XXI,    2,  18|        discerni placet quid publico consilio, quid sua sponte imperatores
 67     XXI,    2,  18|           de integro foedus publico consilio ictum est. Si vos non tenent
 68     XXI,    6,  54|       copias ad destinatum iam ante consilio avidus certaminis eduxit.
 69     XXI,    6, 57a|          equites audacia magis quam consilio aut spe fallendi resistendive,
 70    XXII,    1,   3|      oppugnanda, ceteris omnibus in consilio salutaria magis quam speciosa
 71    XXII,    1,   3|          cohibendum, - iratus se ex consilio proripuit, signumque simul
 72    XXII,    1,   3|      superquam quod dissenserant ab consilio, territis etiam duplici
 73    XXII,    2,  18|     revocatus, non imperio modo sed consilio etiam ac prope precibus
 74    XXII,    2,  18|           magistro equitum, ut plus consilio quam fortunae confidat et
 75    XXII,    3,  22|          sollerti magis quam fideli consilio exsolvit. Abelux erat Sagunti
 76    XXII,    4,  27|              ut par hosti non solum consilio sed viribus etiam esset,
 77    XXII,    4,  27|            parte, qua posset, rerum consilio gerendarum cessurum, nec
 78    XXII,    6,  49|         Consul alter, seu forte seu consilio nulli fugientium insertus
 79    XXII,    7, 50b|             aut fors dabat, quam ex consilio ipsorum aut imperio cuiusquam
 80    XXII,    8,  59|         faciam. Illud etiam in tali consilio animadvertendum vobis censeam,
 81   XXIII,    1,   2|      incolumem esse orbatam publico consilio crederet, rationem iniit
 82    XXIV,    1,   4|  firmatumque interiret regnum. huic consilio eius summa ope obstitere
 83    XXIV,    4,  31|             misericordia aut humano consilio sed ne spem reditus praeciderent
 84    XXIV,    4,  34|            ingressum praebebat. ita consilio habito, quando omnis conatus
 85     XXV,    2,  11|          quae impedita natura sunt, consilio expediuntur. urbem in campo
 86     XXV,    3,  14|      transgredientium vallum mutato consilio ab revocando[que] ad incitandos
 87     XXV,    5,  25|      precibus quam postulatis magis consilio habito Marcellus ex omnium
 88     XXV,    6,  31|          liberisque suis. Marcellus consilio advocato et adhibitis etiam
 89     XXV,    6,  40|          Poenus Syracusanusque, non consilio Muttinis quam fiducia magis
 90    XXVI,    2,  12|            quemadmodum nemo privato consilio ad hostem transibat, ita
 91    XXVI,    2,  16|          nec magistratus esse: sine consilio publico, sine imperio multitudinem
 92    XXVI,    2,  16|            ad Capuam res compositae consilio ab omni parte laudabili.
 93    XXVI,    4,  25|             ira magis instruit quam consilio bellum. coniugibus liberisque
 94    XXVI,    5,  30|            iuventutis prope publico consilio interfectum, et in Epicydis
 95    XXVI,    6,  33|         maxima auctoritas erat, 'in consilio' inquit 'arbitror me fuisse
 96    XXVI,    8,  48|         fuerant, C. Laelius relicto consilio ad tribunal ad Scipionem
 97    XXVI,    8,  51|            obsidesque et praedam ex consilio eius disponeret, satis omnibus
 98   XXVII,    1,   1|      accessit. par audacia Romanus, consilio et viribus impar, copiis
 99   XXVII,    3,   9|    absterrere eos a tam detestabili consilio vellent, castigando increpandoque
100   XXVII,    4, 20a|           male gestam rem auxilium, consilio in cetera exsequenda belli
101   XXVII,    7,  34|           gravi bello nec opera nec consilio talis viri usa res publica
102   XXVII,    8,  46|             belli fuerat; is tum in consilio aderat. multorum eo inclinant
103   XXVII,    8,  46|           et validioribus rem esse. consilio dimisso signum pugnae proponitur
104  XXVIII,    5,  23|            ut terra marique communi consilio rem gererent.~ ~24.
105  XXVIII,    5,  26|           castigationem satis esse. consilio dimisso, ut id actum videretur,
106  XXVIII,    5,  29|       citantis nomina damnatorum in consilio; nudi in medium protrahebantur
107  XXVIII,    6,  33|           eorum caperet, novo etiam consilio adiecit animum; equitem
108  XXVIII,    8,  42|          Romani imperio evenere tuo consilio adsignare, adversa casibus
109  XXVIII,    8,  42|         consilium tuum parentis tui consilio sit reputa. ille consul
110    XXIX,    4,  17|        defectionis procul a publico consilio absit, et reditum in vestram
111    XXIX,    4,  20|        plebei atque aedilem; cum eo consilio praetorem cognoscere; si
112    XXIX,    4,  21|      mitterent Messanam; ibi se cum consilio cogniturum. Locrenses praetori
113    XXIX,    4,  21|             habeant. et praetori et consilio haud mediocre onus demptum
114     XXX,    1,   5|             praeparatis advocatoque consilio et dicere exploratoribus
115     XXX,    4,  22|        culpam omnem belli a publico consilio in Hannibalem vertentes:
116     XXX,    4,  22|            etiam Saguntinis privato consilio bellum intulisse; senatui
117     XXX,    4,  23|           gereret, nullius alterius consilio quam Scipionis accipiendam
118     XXX,    5,  28|           ea omnia unius virtute et consilio Scipionis facta, velut fatalem
119     XXX,    5,  29|           sponte fecerit an publico consilio, neutrum cur adfirmem habeo.
120     XXX,    6,  36|           perfidiae auditi sunt. in consilio quamquam iusta ira omnes
121   XXXII,    2,  14|        Thessaliam haberet. Ab eodem consilio et plerique Epirotarum voluntarii
122   XXXII,    3,  19|           parabantque communi omnes consilio Corinthum oppugnare. Optimum
123   XXXII,    4,  30|           in armis esse nec publico consilio Insubrum defectioni Cenomanos
124   XXXII,    5,  35|        absisteret petere, ex omnium consilio Romanus imperator cum Ap.
125  XXXIII,    1,   9|            militum ex tempore capto consilio cum viginti signorum militibus,
126  XXXIII,    3,  24|             more maiorum, quorum ex consilio T. Quinctius imperator leges
127  XXXIII,    3,  29|       Romanorum, credentes non sine consilio imperatoris Romani Zeuxippum
128  XXXIII,    3,  29|            excusarent nihil publico consilio factum esse, missis Athenas
129  XXXIII,    4,  30|            Roma venerunt, quorum ex consilio pax data Philippo in has
130  XXXIII,    5,  47|           Carthaginem venissent, ex consilio inimicorum Hannibalis quaerentibus
131  XXXIII,    5,  49|           sua voluntate nec publico consilio factum esse - Carthaginienses
132   XXXIV,    2,  17|       consequi. vos quoque in ea re consilio me adiuvate: nullum libentius
133   XXXIV,    3,  26|      tyrannum petiturum. et dimisso consilio frumentatum expeditas cohortes
134   XXXIV,    3,  30|             cum imperatore liceret. consilio advocato cum omnes dandum
135   XXXIV,    3,  32|            arcem nihil esse publico consilio actum. Thessalos et Phocenses
136    XXXV,    2,  11|       castris fecerunt. itaque sine consilio, sine imperio pro se quisque
137    XXXV,    2,  13|        quantum auctoritate, quantum consilio valebat, incitabat Romanos
138    XXXV,    2,  14|         tamen sua sponte est, velut consilio petitum esset, ut vilior
139    XXXV,    2,  18|                Alexander Acarnan in consilio erat: Philippi quondam amicus,
140    XXXV,    2,  19|         reconciliavit Hannibali. ex consilio ita discessum est ut bellum
141    XXXV,    3,  25|             quem ipsi consuluissent consilio censerent, multitudo Philopoemenis
142    XXXV,    3,  25|         adnisurumque ut, quantum in consilio humano positum esset, nec
143    XXXV,    4,  35|             a praetore Damocrito in consilio arcano gentis, de quo ante
144    XXXV,    4,  36|      cuiusquam; sed, ut oportuit in consilio fraude coepto, omnia in
145    XXXV,    4,  38|     Romanorum societatem cernebant, consilio tali animum adiecerunt. ~
146   XXXVI,    1,   6|             adhibitus, interfuit ei consilio. consultatum de Thessalorum
147   XXXVI,    1,   7|      adulando semper, quem metum in consilio habeant, eodem ad impetrandam
148   XXXVI,    2,   8|         fortunam esset habiturus in consilio, is extemplo ad M. Baebium
149   XXXVI,    2,  10|             Ap. Claudium ex communi consilio ad praesidium Larisae misit,
150   XXXVI,    2,  11|          facto Naupactum processit. consilio principum Aetoliae habito
151   XXXVI,    4,  28|       principibus Athamanum, quorum consilio ab nobis defecistis, sine
152   XXXVI,    4,  28|             reditum est. ubi cum in consilio delectorum, quos apocletos
153  XXXVII,    2,  11|           turbasset, repente mutato consilio naves conscendere omnis
154  XXXVII,    3,  16|           Lyciam contingit, omisso <consilio> Patara amplius temptandi
155  XXXVII,    4,  24|      Romanos iusserunt, ut, quantum consilio, quantum auctoritate valeret,
156  XXXVII,    5,  31|             res ipsa postea docuit, consilio iussit. non enim tueri solum
157  XXXVII,    5,  35|                  Advocato frequenti consilio legati verba sunt audita.
158  XXXVII,    5,  36|             postquam nihil aequi in consilio impetrare se censebat, privatim -
159  XXXVII,    6,  45|            iis petentibus frequenti consilio ad mandata edenda, 'non
160  XXXVII,    7,  52|         consulendi senatum Romanum, consilio amplissimi ordinis usurum
161 XXXVIII,    1,   4|            esset, deterritus ab hoc consilio ad depopulandam Acarnaniam
162 XXXVIII,    1,   9|     permissu ingressus urbem partim consilio partim precibus evicit,
163 XXXVIII,    5,  48|           si prospero eventu, pravo consilio rem gesserunt; sed ego in
164 XXXVIII,    6,  52|          Literninum concessit certo consilio, ne ad causam dicendam adesset.
165 XXXVIII,    6,  58|      legatos simul argui, quorum ex consilio data pax esset; quamquam
166   XXXIX,    3,  35|          iis; et cum omnia ira, non consilio gererentur, capitis damnati
167      XL,    1,   8|         Onomastum arcessit, quos in consilio haberet. dum veniunt amici,
168      XL,    1,  13|       venenum paraveram, an ab illo consilio velut transiliendum ad aliud
169      XL,    2,  21|             ablegari se, ne adesset consilio, cum in conspectu locorum
170      XL,    2,  23|          Demetrius meditabatur; cui consilio adiutor deum beneficio oblatus
171      XL,    4,  38|           ab senatu dati, quorum ex consilio agerent. transacta re cum
172      XL,    4,  46|             sinatis; uno animo, uno consilio legatis senatum, equites
173     XLI,    2,   7|           at hercule privato quidem consilio bellum susceptum esse, sed
174    XLII,    2,  26|           Illyriorum regem; communi consilio parare Romanis bellum; et
175    XLII,    3,  29|        partem, impetuque magis quam consilio his aut illis se adiuncturus
176    XLII,    5,  57|         autem Eumenes et Attalus in consilio --, trepidus nuntius adfert
177    XLII,    5,  57|         hostem magno agmine adesse. consilio dimisso signum extemplo
178    XLII,    5,  60|      praecipue famae movebat. et in consilio apud consulem pro se quisque
179    XLII,    5,  62|           missi; adhibito frequenti consilio auditi sunt. pacem petiere,
180    XLII,    5,  62|          Romana constantia vicit in consilio. ita tum mos erat, in adversis
181   XLIII,    2,  22|            amnem posuit castra. Ibi consilio advocato cum Archidamus
182    XLIV,    1,   2|             ducibus cum exponere in consilio iussisset, qua quisque ducturus
183    XLIV,    1,   4|    diremptum est.~ Tertio die egere consilio Romanus imperator; nam neque
184    XLIV,    2,  26|            regi cum esset, advocato consilio cum, quid omnes suasuri
185    XLIV,    3,  35|     iniquioribus animis a castrensi consilio auditi sunt. itaque cum <
186    XLIV,    3,  35|         mens tota ducis; dimissoque consilio Perrhaebos mercatores Coenum
187    XLIV,    3,  35|      interioris Macedoniae, quod in consilio agitatum erat, vastandam.
188    XLIV,    3,  38|          servatum a me exercitum eo consilio credam. in qua me opinione
189     XLV,    1,   5|          res seu casu contracta seu consilio. L. Atilius, inlustris adulescens,
190     XLV,    1,   7|      victimas cecidit eo nuntio, et consilio advocato <litteras> praetoris
191     XLV,    1,   8|           nec adversae infringent.' consilio dimisso tuendi cura regis
192     XLV,    1,  11|          soror plurimum adiuvit non consilio modo, sed etiam precibus.
193     XLV,    2,  17|         viri mitterentur, quorum de consilio sperari posset imperatores
194     XLV,    3,  32|       vocant, legendos esse, quorum consilio res publica administraretur.