Lib. Cap. Par.

  1       I,    2,   6|            cupido, atque inde foedum certamen coortum a satis miti principio.
  2       I,    4,  17|                Patrum interim animos certamen regni ac cupido versabat;
  3       I,    5,  25|         geminata victoria ferocem in certamen tertium dabat: alter fessum
  4      II,    3,  27|             aequasse eum Appi odium. Certamen consulibus inciderat, uter
  5      II,    3,  28|            apparebat atrox cum plebe certamen. Prius itaque quam ultima
  6      II,    5,  50|              maioris belli apparatu, certamen; nec erant incursiones modo
  7      II,    5,  51|          animo, in futura proelia id certamen fecit. A. Verginius et Sp.
  8      II,    5,  58|            vi domari poterat; tantum certamen animis imbiberant. Segniter,
  9      II,    5,  59|             eo magis, sperantes idem certamen animorum adversus Appium
 10      II,    5,  64|             nimis instando renovaret certamen, signum receptui dedit.
 11     III,    1,   1|           consulem averterant. Atrox certamen aderat, ni Fabius consilio
 12     III,    1,   2|      instruitis; longiore luce ad id certamen quod instat nobis opus est.
 13     III,    1,   8|     itineribus suis instructum et ad certamen intentum. Igitur praeparatis
 14     III,    2,  10|      criminabantur, ingensque aderat certamen. Ecce, ut idem in singulos
 15     III,    2,  17|           Non inter patres ac plebem certamen esse, sed simul patres plebemque,
 16     III,    3,  24|    comitiorum disceptationem ab lege certamen averterant. Et cum consules
 17     III,    6,  39|            Horatium Barbatum isse in certamen, decem Tarquinios appellantem
 18     III,    6,  41|        simulabat consulendo, diremit certamen; factaque per Cornelium
 19     III,    7,  54|       tradantur diferri adversus nos certamen. Dandus invidiae est sanguis.
 20     III,    8,  60|              erant, magno detrimento certamen staturum fuerit. Castris
 21     III,    8,  60|             ac nequiquam exspectando certamen Aequi Volscique, postquam
 22     III,    8,  60|      praesidium quam satis virium ad certamen. Quod ubi consul sensit,
 23     III,    8,  60|           diem stetissent intenti ad certamen, nocti cessere. Et Romani
 24      IV,    1,   5|        modestior fuit? Nec nunc erit certamen, Quirites; animos vestros
 25      IV,    1,   6|              accensi alii tribuni ad certamen pro rogatione sua summa
 26      IV,    2,  7b| praeterirentur. Tribuni quoque plebi certamen sine effectu in beneficio
 27      IV,    2,   9|              in domum quoque puellae certamen partium penetravit. Nobilis
 28      IV,    3,  18|          obequitans Romanis trahebat certamen.~ ~19.
 29      IV,    3,  19|              quae una fecerat anceps certamen. Dictator legionibus fugatis
 30      IV,    5,  41|            usque ad noctem extractum certamen; nec ad tumulum quem ipse
 31      IV,    5,  43|          adprobassent, tribuni plebi certamen intulerunt ut pars quaestorum -
 32      IV,    6,  45|              unus res Romae curaret, certamen subito inter tribunos exortum;
 33      IV,    6,  45|         parum decorum inter collegas certamen mirabundi patres conspicerent,
 34      IV,    6,  46|          eventu eius belli, quod uni certamen tribunorum suspectum ante
 35      IV,    6,  48|     patribusque propositum videbatur certamen. Nec tribuni militum, nunc
 36      IV,    6,  49|          Deinde ab hostibus in cives certamen vertit et cum inter oppugnationem
 37      IV,    6,  53|            novem tribuni sustulerunt certamen pronuntiaveruntque ex collegii
 38      IV,    6,  60|           spreto tribunicio auxilio, certamen conferendi est ortum. Et
 39       V,    5, 29b|             Romam ad maius aliquanto certamen redit. Dies dicta erat tribunis
 40       V,    6,  44|            quam firma dederit; eo in certamen omne plus terroris quam
 41      VI,    3,  15|          signum suis dedisset adesse certamen, agmine ingenti ad tribunal
 42      VI,    3,  18|         coorta esset, iam propinquum certamen aderat. et Manlius advocata
 43      VI,    3,  18|              imperari vobis sinatis, certamen adversus patres noritis?
 44      VI,    3,  19|                quid patrum et plebis certamen facimus, quod civitatis
 45      VI,    4,  24|             quae inter commissum iam certamen, ubi vallo appropinquasset
 46      VI,    4,  27|       inritaverat magis ad susceptum certamen quam deterruerat neque aliud
 47      VI,    5,  31|           causa [erat], ut hostem ad certamen eliceret. itaque omnibus
 48      VI,    5,  37|         nequeat, et seponendum extra certamen alterum consulatum ad quem
 49      VI,    5,  38|          quid creari attinebat ad id certamen quo M. Furius victus esset? -
 50     VII,    1,   8|            eo in noctem tractum erat certamen. - postero die deserta fuga
 51     VII,    2,  10|       silentium fuit, cum et abnuere certamen vererentur et praecipuam
 52     VII,    2,  14|               ni celeriter diremptum certamen per centuriones esset; adfirmata
 53     VII,    2,  14|        animis quam viribus fretus ad certamen descenderet, omnia circumspicere
 54     VII,    3,  18|           legiones duxit. Domi maius certamen consulibus cum plebe ac
 55     VII,    3,  21|              anno comitia consularia certamen patrum ac plebis diremit,
 56     VII,    4,  26|             processit. Minus insigne certamen humanum numine interposito
 57     VII,    4,  26|            sedem sed, quotienscumque certamen initum est, levans se alis
 58    VIII,    1,   7|   consulumque edicti, praeceps ad id certamen agitur, quo vinceret an
 59    VIII,    6,  38|           octavam ita anceps dicitur certamen stetisse ut neque clamor,
 60      IX,    3, 12b|              transigere cum Publilio certamen; itaque in aciem copias
 61      IX,    5,  22|          duce amisso et per equestre certamen temptatis viribus, omissa
 62      IX,    7,  33|              tribunis ac plebe erat, certamen oritur. Ap. Claudius censor
 63      IX,    8,  40|     concursum, ingens fuit cum hoste certamen, non segnius inter dictatorem
 64      IX,    8,  41|            in armis sed confestim ad certamen egit. Castra vallantem Fabium
 65      IX,    8,  41|            transferri et, sicubi est certamen, scutis magis quam gladiis
 66      IX,    8,  41|            aciem. Itaque inter ipsum certamen facta deditio est a primis
 67      IX,    8,  43|         consul proferret, elicere ad certamen poterat, satisque apparebat
 68      IX,    8,  43|             apparebat neque Samnitem certamen praesens nec Romanum dilationem
 69      IX,    8,  43|        alteri quidem exercitui se ad certamen credidissent pares, coniungi
 70       X,    1,   6|              tranquillae res essent, certamen iniectum inter primores
 71       X,    1,   8|            omnia negata adipiscamur; certamen tantum patricii petunt nec
 72       X,    2,  11|       incendiis fumarent, elicere ad certamen potuit. Cum hoc segnius
 73       X,    2,  14|         praemonitis militibus adesse certamen, quadrato agmine ad praedictas
 74       X,    2,  14|     sustinere frons prima tam longum certamen increscentemque fiducia
 75       X,    2,  15|      obiecisset, extractos deinde ad certamen fudisset. Ibi quoque plus
 76       X,    3,  23|        Insignem supplicationem fecit certamen in sacello Pudicitiae Patriciae,
 77       X,    3,  23|               vosque hortor ut, quod certamen virtutis viros in hac civitate
 78       X,    3,  24|          magis quam ipsorum inter se certamen intervenisse reor, patriciis
 79       X,    3,  27|          delegata pugna; inter ipsum certamen Etrusci Umbrique iussi castra
 80       X,    3,  27|              inritati sunt ad iustum certamen animi quam ad discrimen
 81       X,    3,  28|            in quam maxime serum diei certamen, quia ita persuasum erat
 82       X,    5,  40|             in posterum diem dilatum certamen; moram diei noctisque oderunt.
 83       X,    5,  42|           fremitu esse; et tum forte certamen ad portam erat. Advectus
 84       X,    5,  44|           castra, circa urbem fuerat certamen, Sp. Nautium, Sp. Papirium,
 85     XXI,    1,   6|            qui litis erat sator, nec certamen iuris sed vim quaeri appareret,
 86     XXI,    1,   9|               Cum diu anceps fuisset certamen et Saguntinis quia praeter
 87     XXI,    5,  40|             cedentis ac detractantis certamen pro victoria habui? Nunc
 88     XXI,    5,  41|           fui. Utrum, cum declinarem certamen, improvidus incidisse videor
 89     XXI,    5,  41|              et non pro salute esset certamen. Non de possessione Siciliae
 90     XXI,    5,  42|           optabat quem fortuna in id certamen legeret, et, [ut] cuiusque
 91     XXI,    5,  43|           contemptus hostis cruentum certamen edidit et incliti populi
 92     XXI,    5,  45|      adhortationibus cum utrimque ad certamen accensi militum animi essent,
 93     XXI,    5,  45|          atque equitibus cum instare certamen cerneret, nihil unquam satis
 94     XXI,    5,  46|         secundam aciem. Inde equitum certamen erat aliquamdiu anceps;
 95     XXI,    6,  50|            virorum aut armorum malle certamen facere. Nam ut sociis navalibus
 96     XXI,    6,  52|        cumque ad extremum aequassent certamen, maior tamen hostium [cum
 97     XXI,    6,  53|        Cornelio parari ad propinquum certamen milites iubet. Hannibal
 98     XXI,    6,  53|         taliaque speraret propinquum certamen et facere, si cessaretur,
 99     XXI,    7,  59|       redierat ab Roma - detractavit certamen. Atque eo die tria milia
100     XXI,    7,  60|               Nec Romano differendum certamen visum, quippe qui sciret
101    XXII,    2,  13|         sociorum detrahere ad aequum certamen possit. Inter multitudinem
102    XXII,    6,  47|          Pedestre magna iam ex parte certamen factum erat; acrius tamen
103    XXII,    6,  48|         animos oculosque occupaverat certamen, tum arreptis scutis, quae
104   XXIII,    4,  26|              quae eliceret hostes ad certamen, equitum partem ad populandum
105   XXIII,    4,  27|              neque elicere Poenum ad certamen obversati castris poterant
106   XXIII,    6,  47|         inquit "hoc non equitum erit certamen, nisi e campo in cavam hanc
107    XXIV,    2,   8|             similiter provocantem ad certamen arma capienti Gallum. quemadmodum
108    XXIV,    6,  42|             ad temptandum de integro certamen fecit. Galli plerique milites,
109     XXV,    1,   6|          Caudinas ne expertus quidem certamen arma tradidit hosti, ut
110     XXV,    3, 15a|       praeerat, quem facile elici ad certamen temere ineundum rebantur
111     XXV,    5,  26|              hostes praebuerunt quam certamen; nam et Crispinus Hippocraten
112    XXVI,    1,   2|         promulgataque est; sed aliud certamen occupaverat animos. C. Sempronius
113    XXVI,    1,   3|      succlamaret. de eo quoque novum certamen ortum; nam cum bis pecunia
114    XXVI,    2,  11|              nec Flaccus consulesque certamen detractavere. instructis
115    XXVI,    6,  36|            ut voluntaria conlatio et certamen adiuvandae rei publicae
116    XXVI,    7,  39|       remigem ac militem ad imminens certamen satis temporis esset. raro
117    XXVI,    8,  46|           circa quam omne contractum certamen erat; in quod adeo intenti
118   XXVII,    2,   8|        crearetur, vetus excitaverunt certamen, patriciis negantibus C.
119   XXVII,    3,  12|             tamen ad id quod vitabat certamen. nocte praegressum adsequitur
120   XXVII,    3,  12|             nec Hannibal detractavit certamen, multis verbis adhortatus
121   XXVII,    3,  14|             instaurat cum victoribus certamen.' signa inde canere iussit
122   XXVII,    4,  18|              die inritatis tantum ad certamen animis castra Romani posuerunt:
123   XXVII,    5,  27|      haberent, extrahi tamen diutius certamen potuisset ni coepta ab Etruscis
124   XXVII,    6, 28b|            par viribus esset, anceps certamen erat; deinde ut supervenere
125   XXVII,    6,  32|            inire; dein cum iam impar certamen esset caderentque circa
126   XXVII,    7,  42|        subsidiis et procurrentium ad certamen numero augetur; pugnantesque -
127   XXVII,    8,  48|     Hasdrubalemque ingens contractum certamen erat, atroxque caedes utrimque
128  XXVIII,    1,   3|          paucitate suorum exaequatum certamen esse et iam eo superare
129  XXVIII,    2,   6|          atrocissimum contractum est certamen, et turre instructa omni
130  XXVIII,    2,   6|           omnium animos oculosque id certamen avertisset, porta maritimae
131  XXVIII,    3,  12|             ea mente ne detractarent certamen consederunt.~ ~13.
132  XXVIII,    4,  19|       conspectu. itaque tanto ardore certamen initum est ut domitor ille
133  XXVIII,    5,  21|            ducis, alios aemulatio et certamen ut provocarent provocatique
134  XXVIII,    6,  32|            neque enim cum pari hoste certamen esse - quam ad expetendas
135  XXVIII,    6,  33|              est; ancepsque pedestre certamen erat ni equites supervenissent.
136    XXIX,    1,   4|           satis tutum esset contrahi certamen.~ ~
137    XXIX,    6,  34|             porta effusi aequaverant certamen; postremo iam omnis equitatus
138    XXIX,    7,  37|       gratiam redisset. aeque foedum certamen inquinandi famam alterius
139    XXIX,    7,  37|            fuisse relicturum. pravum certamen notarum inter censores;
140     XXX,    3,  18|        aliquot perierunt. et longius certamen fuisset ni volnere ducis
141     XXX,    5,  28|           Hannibal velut ad supremum certamen comparati duces. iis quoque
142     XXX,    6,  32|        milites animosque ad supremum certamen, non in unum diem sed in
143     XXX,    7,  40|           prudenti, qui gloriae eius certamen cum Scipione, praeterquam
144    XXXI,    5,  40|               priusquam experirentur certamen metu in deditionem venerunt.
145   XXXII,    3,  22|              decem numero creantur - certamen nihilo segnius quam inter
146   XXXII,    3,  23|         Attalique auxiliis aequabant certamen, nec dubium erat quin Macedonas
147   XXXII,    4,  24|             oculos animosque hostium certamen averterat, pluribus locis
148  XXXIII,    1,   3|           cui de summa rerum adesset certamen, adhortandos milites ratus,
149  XXXIII,    1,   5|            frustrata spes est ut non certamen modo cum erumpentibus sed
150  XXXIII,    4,  36|        intulit; nec ultra sustinuere certamen Galli quin terga verterent
151  XXXIII,    4,  37|           quam si tempore locoque ad certamen destinato praeparatis animis
152  XXXIII,    5,  42|             habendae ius. sed magnum certamen cum omnibus sacerdotibus
153   XXXIV,    1,   1|           sed quae studiis in magnum certamen excesserit. M. Fundanius
154   XXXIV,    1,   4|        fuisse videantur?" vultis hoc certamen uxoribus vestris inicere,
155    XXXV,    1,   4|             quam tuendo ea conserere certamen malebant. postquam omnia
156    XXXV,    2,  10|      commendabat. ceterum ante omnia certamen accendebant fratres candidatorum,
157    XXXV,    3,  26|         simul ut omnia satis apta ad certamen essent, provectos in altum
158    XXXV,    3,  28|        castris solent, contraheretur certamen, nox intervenit; postero
159   XXXVI,    5,  38|            duas amplius horas dubium certamen sustinuere; postremo, cum
160   XXXVI,    5,  43|          instruentisque se ad navale certamen rediit. inde centum quinque
161   XXXVI,    5,  45|              cum Eumene contraxerant certamen fecerunt. Romani et Eumenes,
162  XXXVII,    1,   1|          excedere curia iussi magnum certamen praebuerunt. plus ira quam
163  XXXVII,    1,   1|              adsensu audita sustulit certamen; experiri libebat, utrum
164  XXXVII,    3,  13|            terra marique fugientibus certamen hostibus Samum, unde venerat,
165  XXXVII,    3,  16|     conserebatur pugna, sustinuerunt certamen; postquam plures ex urbe
166  XXXVII,    5,  38|      incompositos; dein, cum longius certamen fieret <et> Romanorum ex
167  XXXVII,    6,  39|           Consul postquam detractari certamen vidit, postero die in consilium
168  XXXVII,    6,  39|          animos minueret detractando certamen et hostium spem augeret,
169  XXXVII,    7,  51|          provincias praetores irent, certamen inter P. Licinium pontificem
170 XXXVIII,    1,   3|              esse; sive detractarent certamen, oppugnationem fore haud
171 XXXVIII,    1,   6|      temptassent magis quam inissent certamen, Aetoli abscesserunt; atrox
172 XXXVIII,    6, 50b|              maiore et clariore viro certamen ortum. P. Scipioni Africano,
173   XXXIX,    2,  22|             causa. athletarum quoque certamen tum primo Romanis spectaculo
174   XXXIX,    4,  39|        accipere nomen vellet. ingens certamen tribunis et inter se ipsos
175     XLI,    1,   3|             in altum expellunt. inde certamen, mox etiam pugna cum vulneribus
176    XLII,    4, 43b|            ex <ea> contentione ortum certamen. utriusque [tamen] partis
177    XLII,    4,  52|        ipsius Macedoniae possessione certamen fortunam indixisse. cum
178    XLII,    5,  64|         tergo carpenda hostis. breve certamen levis armaturae maxime cum
179    XLII,    5,  64|              posse ratus ad equestre certamen Romanos; qui postquam nihil
180   XLIII,    2,  17|          quoque inter factiones erat certamen: quidam principum postulare,
181    XLIV,    1,   4|            conspexit, praeparatis ad certamen animis suorum venienti agmini
182    XLIV,    1,   4|   promptissimum genus ad lacessendum certamen. congressi igitur extemplo
183    XLIV,    3,  35|        tantum, cum quibus contractum certamen erat, sed multo magis ab
184    XLIV,    3,  36|         priores imperatores fugiendo certamen manibus emitteret: vereri,
185    XLIV,    3,  40|            humanis pollet, contraxit certamen. flumen erat haud magnum
186     XLV,    2,  21|            omnia intempestive agendi certamen erat: tribuni festinationem