Lib. Cap. Par.

  1       I,    2,   5|   defendisset, Remum cepisse, captum regi Amulio tradidisse, ultro
  2       I,    2,   5|              agnosceret. Ita undique regi dolus nectitur. Romulus
  3       I,    2,   6|              ratum nomen imperiumque regi efficit.~ Ita Numitori Albana
  4       I,    5,  22|          acti. Hic non solum proximo regi dissimilis sed ferocior
  5       I,    5,  22|           Tullus "Nuntiate" inquit, "regi vestro regem Romanum deos
  6       I,    5,  27|            eques citato equo nuntiat regi abire Albanos. Tullus in
  7       I,    5,  31|              Romana esset, nuntiatum regi patribusque est in monte
  8       I,    6,  32|      contemni, temporaque esse Tullo regi aptiora quam Numae. Ut tamen,
  9       I,    7,  35|       instare ut quam primum comitia regi creando fierent. Quibus
 10       I,    7,  36|         addixissent posse. Ex eo ira regi mota; eludensque artem ut
 11       I,    7,  40|              videbatur; ob haec ipsi regi insidiae parantur. Ex pastoribus
 12       I,    8,  45|         Dianae bovem. Id mire gratum regi atque civitati fuit.~ ~46.
 13       I,    8,  48|         etiam moderatoque succedenti regi difficilis aemulatio esset;
 14       I,    9,  54|       consilio auxilioque Gabina res regi Romano sine ulla dimicatione
 15       I,    9,  56|          neque in animo suo quicquam regi timendum neque in fortuna
 16       I,    9,  56|           cum se suaque praedae esse regi sineret, Bruti quoque haud
 17       I,    9,  59|    multitudinem perpulit ut imperium regi abrogaret exsulesque esse
 18      II,    1,   5|            animum ut superbo quondam regi, tum infesto exsuli proderent.
 19      II,    2,  13|       propinquos restituit. Quod ubi regi nuntiatum est, primo incensus
 20     III,    2,  15|             et consternata multitudo regi imperio. Dant tamen arma,
 21       V,    5,  34|            ut abundans multitudo vix regi videretur posse. Hic magno
 22      VI,    4,  23|      attineat, regere consuesse, non regi: collegae imperium se non
 23       X,    2,  13|          tulissent fraus fieret? iam regi leges, non regere. Populus
 24    XXII,    5,  37|              Ab senatu ita responsum regi est: virum bonum egregiumque
 25   XXIII,    5,  33|        Graeciam bellumque cum quibus regi placeret gererent; quae
 26   XXIII,    6,  38|           erat ut redderetur Hieroni regi; ea per L. Antistium legatum
 27   XXIII,    6,  42|              parum fidebamus, Pyrrho regi nos adiunximus; a quo relicti
 28    XXIV,    1,   5|          quidem vel bono moderatoque regi facilis erat favor apud
 29    XXIV,    4,  21| vociferatumque ferociter parentandum regi sanguine coniuratorum esse.
 30    XXIV,    6,  40|         fugiens, militi quoque nedum regi vix decoro habitu ad flumen
 31    XXIV,    6,  48|         Statorius ex multa iuventute regi pedites conscripsit ordinatosque
 32    XXVI,    4,  24|           Romanus foedere iungeretur regi, ut caveret ne ius ei belli
 33   XXVII,    1,   4|        amicitiam missi, dona tulere, regi togam et tunicam purpuream
 34   XXVII,    6,  31|            erat - Achaeique ad Dymas regi occurrere, et Eleorum accensi
 35   XXVII,    8,  48|              clamore impotentius iam regi et inter duas acies versari
 36  XXVIII,    2,   7|       diripiebatur - concesserat eam regi praedam Sulpicius, quia
 37  XXVIII,    3, 17a|       spectant. foedus ea tempestate regi cum Carthaginiensibus erat,
 38  XXVIII,    4,  18|        Hasdrubal quia ita cordi erat regi accubuerunt. tanta autem
 39    XXIX,    3,  12|            vixdum pace facta nuntius regi venit Romanos Dyrrachium
 40    XXIX,    5,  23|         memor et cum Scipione initae regi societatis et quam vana
 41    XXIX,    6,  29|     Hannibalis, quae proxime Oezalci regi nupta fuerat, matrimonio
 42     XXX,    3,  17|           quoque quae legati ferrent regi decreverunt, sagula purpurea
 43     XXX,    3,  17|              consuli mos esset. haec regi praetor mittere iussus:
 44     XXX,    3,  17|          custodia emissi redderentur regi; ad hoc aedes liberae loca
 45    XXXI,    1,   2|         Poenosque et gratias agerent regi quod in rebus dubiis, cum
 46    XXXI,    1,   5|         populum tulisset ut Philippo regi Macedonum indiceretur bellum.~ ~
 47    XXXI,    1,   6|            vellent iuberent Philippo regi Macedonibusque qui sub regno
 48    XXXI,    1,   8|              bellum quod indiceretur regi Philippo utrum ipsi utique
 49    XXXI,    1,   8|           legatum mitteret ad bellum regi indicendum.~ Tum de exercitibus
 50    XXXI,    2,   9|           possent, missurum. gratiae regi ab senatu actae responsumque
 51    XXXI,    2,   9|          bellum opus sit indicaturos regi, regnique eius opes scire
 52    XXXI,    2,  11|              ampla data quae ferrent regi, vasa aurea argenteaque,
 53    XXXI,    2,  15|          Philippum decretum. honores regi primum Attalo immodici,
 54    XXXI,    2,  16|              legatis quidem admissis regi portas clauserunt. ea oppugnatio
 55    XXXI,    3,  23|           Chalcis et Euripus adempta regi forent; nam ut terra Thermopylarum
 56    XXXI,    6,  44|     Scyllaeum agri Hermionici Attalo regi coniuncta est. tum vero
 57    XXXI,    6,  45|           tradiderunt. ea ab Romanis regi Attalo concessa: praedam
 58    XXXI,    6,  46|             post deditio facta. urbs regi, captiva corpora Romanis
 59   XXXII,    2,   8|        auxilia retenturos ultra quam regi commodum esset; semper populum
 60   XXXII,    5,  32|         petens conloquio. Id gravate regi concessum est, non quin
 61   XXXII,    5,  33|         omnibus Graeciae civitatibus regi praesidia esse, captivos
 62   XXXII,    5,  33|        occupasset, Ptolomaeo Aegypti regi reddendas urbes quas post
 63   XXXII,    5,  38|            adicit, ad pignus futurae regi cum tyranno amicitiae, filias
 64   XXXII,    5,  39|        tribunis militum, inermi item regi praetor Achaeorum et unus
 65  XXXIII,    4,  30|         Quinctium Prusiae Bithynorum regi scribere quid senatui et
 66  XXXIII,    4,  30|             in decem annos impositum regi tradit; Claudius in annos
 67  XXXIII,    4,  34|         Eretriam decem legati Eumeni regi, Attali filio, dabant dissentiente
 68  XXXIII,    4,  40|            diligenter inquirere quid regi Antiocho faciundum aut quousque
 69   XXXIV,    3,  35|          Nabidi Romanisque et Eumeni regi et Rhodiis; legatos extemplo
 70   XXXIV,    6,  58|               extra quas nullam esse regi nuntietis amicitiae cum
 71   XXXIV,    6,  58|             terrarum populo et tanto regi, utrum tandem videtur honestius
 72   XXXIV,    6,  59|           tempus et sibi sumerent et regi ad cogitandum darent; cogitaturum,
 73    XXXV,    2,  13|        Raphiae in Phoenice Ptolomaeo regi Aegypti filia in matrimonium
 74    XXXV,    2,  14|       petitum esset, ut vilior ob ea regi Hannibal et suspectior ad
 75    XXXV,    2,  15|       superaturum credebat. fugienti regi disceptationem cum legatis,
 76    XXXV,    2,  17|            dignas belli causas tanto regi eas civitates esse, sed
 77    XXXV,    2,  19|       conloquia cum Villio suspectus regi et in nullo postea honore
 78    XXXV,    4,  35|         armatos ostendere advenienti regi voluisse. Nabidi quoque
 79    XXXV,    4,  39|             Chalcidico Euripo Eumeni regi occurrit. placuit quingentos
 80    XXXV,    5,  42|            videatur. nihil opus esse regi duce Hannibale; comite et
 81    XXXV,    5,  47|                      Haec renuntiata regi ad naves ubi restiterat
 82    XXXV,    5,  49|             regis et per eos absenti regi eum se iactasse. quod si
 83   XXXVI,    1,   3|              rettulit, ipsine utique regi Antiocho indiceretur bellum,
 84   XXXVI,    1,   7|             ne uni quidem Epirotarum regi parem - qui quid tandem
 85   XXXVI,    2,   8|         Macedonum gentem et invidiam regi, quod insepultos milites
 86   XXXVI,    2,  10|   oppugnatione urbium aptum. incerto regi inter spem metumque legati
 87   XXXVI,    2,  11|         donis, non ipse solum gentem regi conciliabat, sed Clytum
 88   XXXVI,    2,  12|       contione, quidnam respondendum regi esset, consultaretur, et
 89   XXXVI,    2,  14|             fuerat, Philippo tradita regi est; fuere autem ad quattuor
 90   XXXVI,    5,  33|           responderunt patere portas regi. ad primum eius ingressum
 91  XXXVII,    1,   1|         experiri libebat, utrum plus regi Antiocho in Hannibale victo
 92  XXXVII,    3,  18|         Romana Rhodiaque classis, ut regi opem ferrent, Elaeam ab
 93  XXXVII,    5,  34|        maneret hospitiumque privatim regi cum Scipionibus esset, neque
 94  XXXVII,    5,  37|          renuntiate' inquit 'gratias regi me agere, referre aliam
 95  XXXVII,    6,  40|             ab Ariarathe missi erant regi; inde auxiliares mixti omnium
 96  XXXVII,    6,  43|            fortium - effuse sequenti regi acriter obstitit, et Attalus,
 97  XXXVII,    6,  45|             oratores mittere liceret regi. paucos post dies Zeuxis,
 98  XXXVII,    7,  54|            omnia ultima pati quam se regi tradere maluissent, introducti
 99  XXXVII,    7,  54|             aliter socio atque amico regi et bene merito hoc ipso
100  XXXVII,    7,  54|      potestate, quarum una quaelibet regi adiecta multiplicare regnum
101  XXXVII,    7,  56|             rex ademerat, restituit> regi et Milyas et Lydiam Ioniamque
102  XXXVII,    7,  56|             quae supra sunt scripta, regi Eumeni iussa dari. Rhodiis
103 XXXVIII,    4,  38|           conscriptum est: 'amicitia regi Antiocho cum populo Romano
104 XXXVIII,    4,  38|         populi Romani sunt, Antiocho regi ius ne esto, ne voluntarios
105 XXXVIII,    4,  38|     quadraginta milia modium. Eumeni regi talenta trecenta quinquaginta
106 XXXVIII,    4,  39|      condicionem. Quae stipendiariae regi Antiocho fuerant et cum
107 XXXVIII,    4,  39|             amnem praeter Telmessum. Regi Eumeni Chersonesum in Europa
108 XXXVIII,    5,  48|          dona vestra, quae dedistis, regi Eumeni, rata libertas civitatibus
109   XXXIX,    2,  25|           fuissent: ita enim Acilium regi concessisse, si Aetolorum
110   XXXIX,    5,  51|         fractis eius opibus Antiocho regi auctor belli adversus populum
111   XXXIX,    5,  51|            erit. horum patres Pyrrho regi, hosti armato, exercitum
112      XL,    1,  10|            est, ut tibi quoque ipsi, regi et patri, praeferant. iste
113      XL,    1,  12|             consiliis me nunc arguis regi, cum et ipse tali pietate
114      XL,    2,  17|            ne quid socio atque amico regi adversus communes suos atque
115      XL,    2,  23|       tristem adventum in Macedoniam regi fecerunt. movebant eum et
116      XL,    2,  23|       Quinctii signatas, reddiderunt regi. deprecatio in litteris
117      XL,    4,  42|        cognoscere, neque ante Gentio regi legatisve eius responsum
118      XL,    4,  46|           nos a vobis et admoneri et regi, non vos a nobis debere.
119      XL,    4,  55|              in regiam vocari iube.' regi adductus primo ita negare
120      XL,    4,  57|           praegressi, qui nuntiarent regi, Antigonus et Cotto: <Cotto>
121    XLII,    1,   5|          munifico erga omnes homines regi, seu fama et maiestate Macedonum
122    XLII,    1,   6|           cuius nisi temporis gratia regi fieret. donum praeterea
123    XLII,    1,   6|            quae bono fidelique socio regi essent imperanda; se <in>
124    XLII,    2,  15|             in Macedoniam nuntiasset regi, nondum quidem parantis
125    XLII,    2,  15|         princeps, cum quo institutus regi sermo erat. tum insidiatores
126    XLII,    2,  15|        quorum altero caput ictum est regi, altero umerus; sopitusque
127    XLII,    2,  23|             magis misericordiam quam regi <invidiam conciliarunt>.~ ~
128    XLII,    2,  25|            renuntiandamque amicitiam regi missi redierunt; qui iam
129    XLII,    3,  36|              placuit, cum iam bellum regi eorum et Macedonibus et
130    XLII,    3,  36|      mandatum esse, iussi renuntiare regi, consulem P. Licinium brevi
131    XLII,    3,  38|               in conloquium veniendi regi potestatem faceret. Marcius
132    XLII,    3,  38|           praemissis, qui nuntiarent regi, venturos. ~ ~39.
133    XLII,    3,  39|       transeat.' facile persuasum id regi est. aliud deinde ambigebatur,
134    XLII,    3,  41|           obiecta sunt; illa tamquam regi et quae de foedere, quod
135    XLII,    4,  47|          eadem fide indicatum Pyrrho regi medicum vitae eius insidiantem;
136    XLII,    4,  49|         laetitiam sint? Persei autem regi, adversus quem ibatur, famam
137    XLII,    4,  54|         faceret, non portas claudere regi satis habuerunt, sed probris
138    XLII,    5,  61|              sibi quoque et navandae regi operae et similem gloriam
139    XLII,    5,  62|           eos dies consilium habenti regi de summa <rerum>, cum iam
140   XLIII,    1,   6|              et Carthaginiensibus et regi actae, rogatique, ut ea,
141   XLIII,    2,  18|           nec ab Romano bello tantum regi laxamenti fore, ut posset
142   XLIII,    2,  20|             Haec Stuberram rettulere regi tum maxime captivos ex Illyrico
143    XLIV,    1,   6|                              Lavanti regi dicitur nuntiatum hostis
144    XLIV,    1,   6|         hostis; quod, nisi di mentem regi ademissent, <et> ipsum ingentis
145    XLIV,    1,  10|        extracta est. tantusque pudor regi pavoris eius fuit, ut urinatores
146    XLIV,    2,  16|               is pacis semper auctor regi fuerat monueratque, sicut
147    XLIV,    2,  23|         Labeatidis terrae Pantauchus regi Illyrio occurrit; ibi et
148    XLIV,    2,  26|               renuntia ergo' inquit 'regi, nisi aurum obsidesque accepissent,
149    XLIV,    2,  26|      vestigium moturos.' haec relata regi cum esset, advocato consilio
150    XLIV,    2,  27|         missa, eaque praesentia dari regi iussit; reliquam pecuniam
151    XLIV,    3,  37|        discessum esset, accusarent - regi prompta defensio erat, non
152    XLIV,    3,  40|           quidem die aut consuli aut regi <pugnare placebat, regi,>
153    XLIV,    3,  40|              regi <pugnare placebat, regi,> quod nec fessos, ut pridie,
154    XLIV,    3,  46|        evastaret et ad omnes conatus regi impedimento esset. inter
155    XLIV,    3,  46|           talenta, quae missa Gentio regi, deinde retenta fuerant,
156     XLV,    1,   5|        parabat. quod cum renuntiatum regi esset, metuens, ne tamquam
157     XLV,    1,   7|              Aelium Tuberonem obviam regi misit, ceteros manere in
158     XLV,    1,   7|      progressusque paulum introeunti regi dextram porrexit summittentemque
159     XLV,    1,  12|           tum demum Popilius dextram regi tamquam socio atque amico
160     XLV,    1,  13|              victoria potiorem pacem regi, senatui quae placuisset,
161     XLV,    2,  24|              conscripti: favisse nos regi et illum vincere maluisse.
162     XLV,    2,  24|      principum nostrorum vobis, alii regi faverunt, non postulo, ut
163     XLV,    3,  26|         vectigal dimidium eius, quod regi pependissent, <inpositum>.
164     XLV,    3,  29|         inpositum, quod pependissent regi. et sale invecto uti vetuit.
165     XLV,    3,  31|              utra pars Romanis, utra regi favisset quaesitum est,
166     XLV,    3,  31|             alios ex occulto favisse regi, qui per speciem tuendae
167     XLV,    3,  32|            aut praesidiorum, servire regi humiliter, aliis superbe
168     XLV,    4,  44|           Praeneste immolare vellet, regi ex publico sicut magistratibus