Lib. Cap. Par.

  1       I,    4,  17|           Decreverunt enim ut cum populus regem iussisset, id sic
  2       I,    4,  17|        ius, vi adempta: priusquam populus suffragium ineat, in incertum
  3       I,    5,  22|    adversus Sabinos fuerat, regem populus iussit; patres auctores
  4       I,    5,  22|         facere testes, uter prius populus res repetentes legatos aspernatus
  5       I,    5,  24|           populi Albani; audi tu, populus Albanus. Ut illa palam prima
  6       I,    5,  24|    intellecta sunt, illis legibus populus Romanus prior non deficiet.
  7       I,    5,  26|   supplicii vindicent?" Non tulit populus nec patris lacrimas nec
  8       I,    6,  32|       habente Ancum Marcium regem populus creavit; patres fuere auctores.
  9       I,    6,  32|        fecerunt deliquerunt, quod populus Romanus Quiritium bellum
 10       I,    7,  35|       memorantem ingenti consensu populus Romanus regnare iussit.
 11       I,    7,  38|   dederetis?" - "Sumus." - "Estne populus Collatinus in sua potestate?" - "
 12       I,    7,  38|   gesserat bella, ut non quietior populus domi esset quam militiae,
 13      II,    3,  27|       pontifice iussit suscipere. Populus dedicationem aedis dat M.
 14     III,    2,   9|        consulari scribendis; quod populus in se ius dederit, eo consulem
 15     III,    8,  63|         consulum nomine decrevit. Populus iniussu et altero die frequens
 16     III,    9,  64|    populum interrogatique, si eos populus Romanus, memor libertatis
 17      IV,    1,   2|       patribus seu ex plebe velit populus consules creet. Et creaturos
 18      IV,    1,   3|        usurpamus, ut quibus velit populus Romanus honores mandet.
 19      IV,    1,   6|           omnes patricios creavit populus, contentus eo quod ratio
 20      IV,    2,   8|          explerent, censui agendo populus suffragiis praefecit. Censores
 21      IV,    2,  11|       agro adsignando sociis quem populus Romanus suum iudicasset
 22       V,    4,  25|        obligaverit, liberatus sit populus. Enimvero illud se tacere
 23       V,    4,  27|  stipendium militum eius anni, ut populus Romanus tributo vacaret,
 24       V,    7,  52| transferemus? An comitiorum causa populus tanto incommodo in desertam
 25      VI,    3,  20|      campo Martio cum centuriatim populus citaretur et reus ad Capitolium
 26      VI,    5,  41|       auspicia, ut non solum quos populus creat patricios magistratus
 27     VII,    1,   6|       quaeri coeptum quo plurimum populus Romanus posset; id enim
 28     VII,    2, 17a|          cuncta ferente dictatore populus iussit. Profectus ab urbe
 29     VII,    3, 17b|          ut, quodcumque postremum populus iussisset, id ius ratumque
 30     VII,    3,  19|      volgus aliud trucidatum. Nec populus in eos qui missi Romam erant
 31     VII,    5,  30|          sententiam locuti sunt. "Populus nos Campanus legatos ad
 32     VII,    5,  31|         si ille praepotens opibus populus, luxuria superbiaque clarus,
 33    VIII,    2,  12|        Praenestinus Veliternusque populus; venerant et ab Lanuvio
 34    VIII,    4,  22|          sita est; duabus urbibus populus idem habitabat. Cumis erant
 35    VIII,    4,  22|  responsum, ex auctoritate patrum populus Palaepolitanis bellum fieri
 36    VIII,    4,  23|         ab se restituerit Romanus populus coloniamque in Samnitium
 37    VIII,    5,  25|  successisset inceptum, cogitaret populus Romanus potius cum quanto
 38    VIII,    5,  29|           accessit ut et Vestinus populus Samnitibus sese coniungeret.
 39    VIII,    5,  29|      bellum ex auctoritate patrum populus adversus Vestinos iussit.
 40    VIII,    5,  34|          sua Romanum imperium neu populus in se potissimum dictatore
 41    VIII,    5,  35|           laetus senatus, laetior populus, circumfusi ac gratulantes
 42    VIII,    6, 37b|          Romano bellum fecissent. populus Tusculanus cum coniugibus
 43      IX,    2,   8|     populi facta est, non tenetur populus Romanus, nec quicquam ex
 44      IX,    2,   9|          quid est in quo obligari populus possit, in omnia potest.
 45      IX,    2,  10|         nocuerunt, ob eam rem quo populus Romanus scelere impio sit
 46      IX,    2,  11|      habuimus geramus bellum; nec populus Romanus consulum sponsionem
 47      IX,    2,  11|       iuris imponitis. Non probat populus Romanus ignominiosa pace
 48      IX,    4,  18|            sustinere non potuerit populus Romanus; et adversus quem
 49      IX,    4,  18|        quam qui eo extollunt quod populus Romanus etsi nullo bello
 50      IX,    6,  30|         reficiendaeque causa idem populus iuberet; lator huius plebi
 51      IX,    7,  33|        censores creatos eam legem populus iussisset, quodque postremum
 52      IX,    7,  34|           ius esse, quod postremo populus iussisset, sciit? immo vero
 53      IX,    7,  34|           hanc postremam iusserat populus et quia, ubi duae contrariae
 54      IX,    7,  34|        iure censor creatus esset, populus creavit? tu unus eximius
 55      IX,    8,  42|         gestas, sicut priore anno populus continuaverat consulatum,
 56      IX,    8,  45|        volgo in conciliis iactata populus Romanus bellum fieri Aequis
 57      IX,    8,  46|  discessit civitas; aliud integer populus, fautor et cultor bonorum,
 58       X,    1,  9a|            Vocare tribus extemplo populus iubebat apparebatque accipi
 59       X,    2,  12|           et patres censuerunt et populus iussit. Consules inter se
 60       X,    2,  13|           regi leges, non regere. Populus nihilo minus suffragia inibat
 61       X,    3,  24|        laturum ut quod populi sit populus iubeat potius quam patres
 62     XXI,    1,   2|        fuerat, foedus renovaverat populus Romanus ut finis utriusque
 63     XXI,    1,  10|           verbis ambigebatur uter populus foedus rupisset, eventus
 64     XXI,    2,  17|    feliciter eveniret quod bellum populus Romanus iussisset. Inter
 65     XXI,    2,  19|        esset ita id ratum fore si populus censuisset, in Hasdrubalis
 66     XXI,    3,  30|        noxam sibi dedi postularet populus Romanus, Hiberum traiecisse
 67    XXII,    2,   8|    litteras mitti [nec dictatorem populus creare poterat], quod nunquam
 68    XXII,    2,   8|           factum erat, dictatorem populus creavit Q. Fabium Maximum
 69    XXII,    2,  10|      posse. Rogatus in haec verba populus: "Velitis iubeatisne haec
 70    XXII,    2,  10|        Alpes sunt, tum donum duit populus Romanus Quiritium quod ver
 71    XXII,    2,  10|     iusserit fieri ac faxitur, eo populus solutus liber esto". Eiusdem
 72    XXII,    7,  54| certatumque ne a muliere Canusina populus Venusinus officiis vinceretur.
 73   XXIII,    1,   9|           n[equeunt], quem horret populus Romanus, tu sustinebis?
 74   XXIII,    2,  12|     primum, ecquis Latini nominis populus defecerit ad nos, deinde,
 75   XXIII,    5, 30b|         pro consule imperium esse populus iussit, quod post Cannensem
 76   XXIII,    5,  31|         Cumani essent pridie quam populus Campanus a populo Romano
 77   XXIII,    5,  35|      communiter ut eosdem uterque populus socios hostesque haberet;
 78   XXIII,    5,  35|          quibus arma sua signaque populus Romanus commisisset; quae
 79    XXIV,    4,  22|                        Luce prima populus omnis, armatus inermisque,
 80    XXIV,    5,  36|      Italia bellum - adeo uterque populus in Siciliam intentus - fuisse
 81     XXV,    1,   3|        tempore offensum nolebant. populus severior vindex fraudis
 82     XXV,    1,   3|           concilio diem eximeret; populus reclamare; et forte in cornu
 83     XXV,    3,  12|       comiter Apollini fiant; cum populus dederit ex publico partem,
 84     XXV,    3,  12|         facturus esset, edixit ut populus per eos ludos stipem Apollini
 85     XXV,    3,  12|      rentur, votorum factorumque. populus coronatus spectavit, matronae
 86     XXV,    6,  31|           se graviores multo quam populus Romanus voluerit poenas
 87     XXV,    6,  31|    circumsedere Syracusas, non ut populus Romanus servam civitatem
 88    XXVI,    4,  23|          daturus fuisse videbatur populus, mortuum in Sicilia esse.
 89    XXVI,    4,  24|      essent abstinuisset; item si populus Romanus foedere iungeretur
 90    XXVI,    5,  30|        Hannibalem defecisset, sed populus Syracusanus et senatus,
 91   XXVII,    1,  5a|          simul speculatumque quae populus Carthaginiensis ageret pararetque
 92   XXVII,    2,  5b|        dici placeret, eumque quem populus iussisset diceret dictatorem;
 93   XXVII,    2,  5b|        subveniret diceretque quem populus iussisset dictatorem. ita
 94   XXVII,    3,  10|         aliud imperaret velletque populus Romanus enixe facturos;
 95   XXVII,    7,  34|        collegam adiunxissent. nec populus mentionem eius rei ortam
 96   XXVII,    7,  36|        primis quattuor legionibus populus tribunos creavit: in ceteras
 97   XXVII,    7,  38|           vacationes suas quisque populus recitaret, nullius cum in
 98   XXVII,    8,  50|       magistratibus abscessit aut populus e foro; matronae quia nihil
 99  XXVIII,    5,  27|         consilia prodebatis? quid populus Romanus, cum imperium ablatum
100  XXVIII,    5,  28|           absumptis superstes est populus Romanus, eritque mille aliis
101  XXVIII,    8,  40|         annum provinciam esse nec populus iussit. deinde, si est,
102  XXVIII,    8,  43|          nato detulisset imperium populus Romanus, quid ita tum nemo
103    XXIX,    3,  11|          socias civitates habebat populus Romanus; tamen memores Aesculapium
104    XXIX,    3,  12|       Romam mitterentur legati ut populus in has condiciones pacem
105    XXIX,    3,  14|           isque dies festus fuit. populus frequens dona deae in Palatium
106    XXIX,    4, 16b|      Carthaginienses quidem velit populus Romanus; orare uti sibi
107    XXIX,    5,  27|           copiam faxitis; quaeque populus Carthaginiensis in civitatem
108     XXX,    2,  15|      externorum dignum Masinissam populus Romanus ducat. Laelium deinde
109     XXX,    4,  20|         vicit ergo Hannibalem non populus Romanus totiens caesus fugatusque
110     XXX,    4,  24|       magistratus senatum vocare: populus in curiae vestibulo fremere
111     XXX,    7,  42|       nihil ulterius sit, saevire populus Romanus velit. cum flecti
112    XXXI,    1,   8|          quod bellum cum Philippo populus iussisset, id bene ac feliciter
113    XXXI,    2,  13|          quis, cum solvere posset populus, pecuniam habere quam agrum
114    XXXI,    2,  15|             In contionem extemplo populus vocatus ut rex quae vellet
115    XXXI,    2,  15|      tribus addenda, et Rhodiorum populus corona aurea virtutis ergo
116    XXXI,    6,  49|        cui tantus honos haberetur populus Romanus videret. ecquem
117  XXXIII,    4,  40|           Antiocho quid in Italia populus Romanus faciat. quod ad
118   XXXIV,    1,   6|          aut decrevit senatus aut populus iussit in perpetuum servari
119   XXXIV,    5,  49|       custodirent servarentque ut populus Romanus dignis datam libertatem
120   XXXIV,    6,  58|        repetere in servitutem, et populus Romanus susceptum patrocinium
121   XXXIV,    6,  59|            ut scirent quali animo populus Romanus, quali Antiochus
122    XXXV,    3,  25|                                Et populus quidem Romanus ita se ad
123    XXXV,    5,  50|   Achaeorum hostes et amicos quos populus Romanus censuisset iudicarent
124   XXXVI,    1,   2|        consultum factum est, quod populus Romanus eo tempore duellum
125   XXXVI,    1,   2|       quod cum rege Antiocho sumi populus iussit, id ex sententia
126   XXXVI,    1,   2|         erit, tum tibi, Iuppiter, populus Romanus ludos magnos dies
127   XXXVI,    1,   3|          pro quo pretium solveret populus Romanus. adeoque in apparatum
128   XXXVI,    5,  39|         multavit, quo, si vellet, populus Romanus colonias mittere
129  XXXVII,    3,  19|          quid senatus censeat aut populus iubeat? restat ergo, ut
130  XXXVII,    4,  28|         contionem a magistratibus populus, ut, quid agerent, consultarent.
131  XXXVII,    6,  49|            habiturine eosdem quos populus Romanus socios et hostis
132  XXXVII,    7,  55|      censuit, et paucos post dies populus iussit. foedus in Capitolio
133  XXXVII,    7,  58|   petitione destitisset reus, nec populus de multa suffragium ferre
134 XXXVIII,    1,   8|       foedus esse, ut eosdem quos populus Romanus amicos atque hostis
135 XXXVIII,    1,  11|         hostis eosdem habeto quos populus Romanus, armaque in eos
136 XXXVIII,    5,  46|           tibi hostes senatus aut populus Romanus dedisset. Sic huic
137 XXXVIII,    5,  48|      Galli spoliaverunt, nec ideo populus Romanus his bellum indixit
138 XXXVIII,    5,  48|          et senatus decreverat et populus iusserat. Sed simul, ut
139   XXXIX,    2,  27|          Philippum ipsum gesserit populus Romanus, vel suis, quod
140      XL,    3,  34|       redditi, pacemque [cum] iis populus Romanus non ab se tantum
141      XL,    4,  46|         coniunxit suffragiis suis populus Romanus, hos etiam reconciliatione
142     XLI,    2,   7|   decrevisset, quando [id bellum] populus Romanus iussisset? at hercule
143     XLI,    3,  21|          Philippo verba praeeunte populus in foro votum concepit,
144    XLII,    1,   6|    renovaretur, imperaretque sibi populus Romanus, quae bono fidelique
145    XLII,    2,  26|         pollicitosque omnia, quae populus Romanus imperasset, praestaturos.
146    XLII,    2,  28|      precarentur, ut, quod bellum populus Romanus in animo haberet
147    XLII,    3,  32|   consulti patres, cui consulatum populus Romanus non negasset, <ei>
148    XLII,    3,  33|         contione ea res ageretur, populus in contionem advocatus.
149    XLII,    3,  36|           et senatus decresset et populus iussisset. in aedem Bellonae
150   XLIII,    2,  12|  permissum, ut consules facerent: populus creavit. Sociis nominis
151   XLIII,    2,  14|         Hos duos censores creavit populus Romanus. Cum dilectus habendi
152   XLIII,    2,  16|     quoque tempore iudicium de se populus faceret, in ante diem octavum
153    XLIV,    1,   1|           fideique deos, per quae populus Romanus ad tantum fastigii
154    XLIV,    2,  15|       Lycios liberos esse iuberet populus Romanus litterasque extemplo
155    XLIV,    2,  21|    numerum tribunorum consules et populus crearent; creari autem neminem
156     XLV,    1,   1|        repente inmemor spectaculi populus in medium decurrit. eo senatum
157     XLV,    1,   8|         amicus aut inimicus esset populus Romanus; nunc vero, cum
158     XLV,    2,  23|           quo merito offenderetur populus Romanus?" hinc iam non,
159     XLV,    4,  44|          quidquam ei datum vellet populus Romanus. ne cui detur quidem,
160     XLV,    4,  44|          amicorum liberos tueatur populus Romanus, documento Ptolemaeum,