Lib. Cap. Par.

  1       I,    5,  26|           si bellum cum Veientibus foret. Ita exercitus inde domos
  2       I,    8,  46|          esset quod scelere partum foret. Hic L. Tarquinius - Prisci
  3      II,    1,   2|           unde periculum libertati foret; id summa ope tuendum esse,
  4      II,    3,  17|         dedita urbe, quam si capta foret, Aurunci passi; principes
  5      II,    3,  18|          est de pace, impetrataque foret si, quod impensae factum
  6      II,    3,  23|             nec temperatum manibus foret, ni propere consules, P.
  7      II,    3,  27|        nisi aegre victa pertinacia foret consilio magis et auctoritate
  8      II,    3,  32|          ne, si dimissus exercitus foret, rursus coetus occulti coniurationesque
  9      II,    5,  47|         agit, et ad extrema ventum foret ni legati rapto consulis
 10      II,    5,  48|     consulis, actumque de exercitu foret, ni K. Fabius in tempore
 11      II,    5,  51|        occupavere; obsessaque urbs foret, super bellum annona premente -
 12      II,    5,  56| certatumque haud incruento proelio foret, ni Quinctius, consul alter,
 13     III,    3,  22|       potuit; deletusque exercitus foret ni fugientes silvae texissent.~ ~
 14     III,    4,  30|       faciebat; ulteriusque ventum foret - adeo exarserant animis -
 15     III,    4,  30|      parvumque id plebi praesidium foret, decem deinde tribuni plebis
 16     III,    5,  37|      fortuna, qua quidquid cupitum foret, potentioris esset. Et iam
 17     III,    9,  72|           si ad iudices alios itum foret; nunc haud sane quicquam
 18      IV,    2,  11|  Ardeatibus in re praecipiti tanta foret cura subventum, eo impensius
 19      IV,    4,  26|          ulterius privato timendum foret? - in vincla etiam duci
 20      IV,    4,  29|           auctor tam saevi exempli foret, occupaturus insignem titulum
 21      IV,    5,  32|             quod ab tergo hostibus foret. Ipse postero die cum Etrusci
 22      IV,    6,  52|       frumentum mercandum, annonae foret subventum. Superbe ab Samnitibus
 23      IV,    6,  61|            taedioque recessum inde foret ni servus arcem Romanis
 24       V,    2,   8|            milites tenuit, si opus foret auxilio collegam dictitans
 25       V,    3,  15|            lacu Albano aqua emissa foret nunquam potiturum Veiis
 26       V,    6,  39|           fuisse nisi hoc consilii foret, - deinde sub occasum solis,
 27     VII,    6, 37b| transactumque ea temeritate bellum foret, ni duces continuissent
 28    VIII,    1,   2|      inviti, ne saepius dimicandum foret, agro hostium excessere.
 29    VIII,    5,  36|           favor subsecutus militum foret, debellari eo die cum Samnitibus
 30      IX,    3,  16|          in viam egressurus hostis foret; altera, quibus invitis
 31      IX,    4,  17|            rebus, si cum Alexandro foret bellatum, futurus fuerit.
 32      IX,    8,  41|        eius pugnae memoria tradita foret, ni Marsi eo primum proelio
 33      IX,    8,  45|         quod quanto opere optandum foret, Hernicos docuisse, cum
 34       X,    2,  11|       ventumque ad inopiae ultimum foret, ut scripsere quibus aedilem
 35       X,    2,  14|         hostis qua venturum bellum foret, Fabius per Soranum, Decius
 36       X,    3,  20|           regredi in castra tutius foret; inter cunctationem opprimuntur
 37       X,    3,  22|          certaminibus nuper ventum foret admonendo: Decium Fabiumque
 38       X,    4,  34|        Milioniam fuerat certaminis foret; deinde, ut silentium vastum
 39       X,    4,  35|            insignis accepta clades foret; tum quoque sollicita nox
 40       X,    4,  35|        ante lucem ad castra ventum foret, tantum pavoris fuisse ut
 41       X,    5,  41|          gloria alterius exercitus foret. Haec insidens equo; inde
 42       X,    5,  45|          amicitia fuerant, allatum foret arma Etruscis iunxisse.
 43     XXI,    3,  28|          tutius consilium ante rem foret, ita acta re ad fidem pronius
 44     XXI,    3,  31|        priusquam in Italiam ventum foret non erat in animo manus
 45     XXI,    6,  53|       copiarum alter consul victus foret, ea se vicisse: restitutos
 46     XXI,    6,  53|          Hannibal cum quid optimum foret hosti cerneret, vix ullam
 47     XXI,    6,  55|        animis, si cum pedite solum foret pugnatum; sed et Baliares
 48    XXII,    2,   9|            belli causa votum Marti foret, id non rite factum de integro
 49    XXII,    5,  32|      fortunae a maioribus relictum foret, eo iuvare populum Romanum.
 50    XXII,    6,  40|      maturitas temporum exspectata foret.~ ~41.
 51    XXII,    6,  41|           debellarique ni cessatum foret potuisse. Hannibal id damnum
 52    XXII,    7, 57a|       futura finis tantis cladibus foret. Interim ex fatalibus libris
 53    XXII,    8,  61|         nihil recusandum supplicii foret.~ ~
 54   XXIII,    2,  16|        Romana acies egressa portis foret, impedimenta eorum ac sarcinas
 55   XXIII,    4,  28|      tractandum bellum in Hispania foret, retro in sua castra rediit,
 56    XXIV,    3,  18|      paratumque pupillis ac viduis foret, a quaestore perscribebatur.
 57    XXIV,    4,  22|        utrum, quod satis libertati foret, contenti nece tyranni essent
 58    XXIV,    4,  31|            necdum quae morae causa foret pervenerat ad duces. postquam
 59    XXIV,    4,  31|     fiebant nec ab ullo temperatum foret, ni Epicydes atque Hippocrates
 60    XXIV,    6,  45|        promittens, si sibi praemio foret, se Arpos proditurum esse.
 61     XXV,    5,  24|     transgressos murum, expulsurus foret, occurrentibus pavidis tumultum
 62     XXV,    5,  26|       eorum excursionibus periculi foret. accessit et ad <haec> pestilentia,
 63    XXVI,    2,   7|          suam quae salutaris illis foret abstracturam ad defendendam
 64    XXVI,    2,  15|         ipsum impedimentum incepto foret, dimittens praetorium tribunis
 65    XXVI,    3,  17|         promitteret si inde missus foret se omnem exercitum ex Hispania
 66    XXVI,    3,  21|         gestas supplicatio decreta foret et dis immortalibus habitus
 67    XXVI,    8,  46|           praesidio satis creditum foret, nec ulla armatorum statio
 68    XXVI,    8,  50|           quam redditae inviolatae foret virginis.~ Scipio quando
 69   XXVII,    4,  17|        pluribus pariter dimicandum foret, arte quadam copias auxerat.
 70   XXVII,    5,  25|            opera receptum Tarentum foret, mediis ad censores non
 71   XXVII,    5,  25|    recipiundum fuisse nisi amissum foret.~ Consulum alter T. Quinctius
 72   XXVII,    5,  25|        esset difficilis procuratio foret, quod utri deo res divina
 73   XXVII,    5,  26|            cum eodem si dimicandum foret nec spem nec metum ex vano
 74   XXVII,    5,  26|          si occupatus ab Hannibale foret, velut in cervicibus haberet
 75   XXVII,    8,  44|         cum exercitu cui detractum foret omne quod roboris, quod
 76   XXVII,    8,  51|           perinde ac si debellatum foret omni solutae metu deis immortalibus
 77  XXVIII,    2,   5|           mari obviam eundum hosti foret, paratus ad omnes conatus
 78  XXVIII,    2,   9|       esset et eo die quo pugnatum foret eius forte auspicium fuisset
 79  XXVIII,    3,  15|           in armis parum praesidii foret defensuri; sed transitio
 80  XXVIII,    4,  19|       magis quam utiliter saevitum foret: tunc iam tranquillis rebus
 81  XXVIII,    5,  22|         pugnatumque sub ipso vallo foret, ni robur legionum perexiguo
 82  XXVIII,    5,  25|         consternationisque subitae foret quam factum accusantes.
 83  XXVIII,    6,  34|           fugam capessendam facili foret pugnatum.~ Indibilis abiectis
 84  XXVIII,    7,  38|            ac debellatum in Italia foret provinciam destinabant.
 85  XXVIII,    8,  43|            ista ita clades accepta foret, qui ego minus in Africam
 86    XXIX,    3,  10|           Pessinunte Romam advecta foret. id carmen ab decemviris
 87    XXIX,    3,  15|             sed si pereundum etiam foret, neque suum delictum neque
 88    XXIX,    5,  24|          rege et Carthaginiensibus foret bellandum, avertit a vero
 89    XXIX,    6,  28|        extemplo adgressurus Scipio foret, ita conclamatum ad arma
 90     XXX,    1,   1|         donec debellatum in Africa foret, prorogatum imperium est;
 91     XXX,    1,   3|          probabilis suis commeandi foret in castra hostium, mollius
 92     XXX,    2,  10|           praefectis suarum navium foret et Scipio in tempore subvenisset.~ ~
 93     XXX,    2,  12|          quae Masinissae iam nupta foret. factis nuptiis supervenit
 94     XXX,    3,  17|           aliud fecerit quod cordi foret Masinissae id patres comprobare
 95     XXX,    7,  40|     provinciae Africae, seu bellum foret facilem victoriam, seu iam
 96    XXXI,    1,   5|            quid in Romanis auxilii foret. cum renuntiassent consules
 97    XXXI,    2,  12|      reponi; si quo minus inventum foret, expleri ac piacularia,
 98    XXXI,    2,  16|      cessatum ab Attalo et Rhodiis foret, potuerunt. Attalus trecentos
 99    XXXI,    4,  29|          habitanda quam si deiecta foret. furor est, si alienigenae
100    XXXI,    5,  34|            quosque viros pugnandum foret pavidi volgo cernebant.
101    XXXI,    5,  37|       summam etiam belli profectum foret: nunc aviditate caedis intemperantius
102    XXXI,    5,  38|        agros fecit, reprehendendum foret, si modum prosperae pugnae
103    XXXI,    5,  38|        undique circumventus copiis foret, sedentem Romanum debellaturum
104   XXXII,    1,   3|          seu iniuncta seu suscepta foret militia, et eam exhaustam
105   XXXII,    2,  10|      civitates cum quibus bellatum foret, arbitro quo vellent populorum
106  XXXIII,    2,  12|             an quia victus proelio foret, inexpiabile bellum factum?
107  XXXIII,    2,  12|       elapsus eo tempore Philippus foret mox gravius eum rebellaturum, '
108  XXXIII,    2,  13|     captarum tamen urbium illa lex foret: Thessaliae civitates sua
109  XXXIII,    2,  13|            non impetrata ab senatu foret, obsides pecuniamque reddi
110  XXXIII,    3, 19b|           ne simul et cum Philippo foret bellandum, quam opportune
111  XXXIII,    4,  38|          erat ne, si concessum iis foret quod intenderent, Zmyrnam
112  XXXIII,    5,  45|          cum Antiocho bellum motum foret, acturi essent.~ Adversae
113   XXXIV,    1,   6|      libidinem muliebrem, verendum foret ne abrogata incitaret: cur
114   XXXIV,    2,  18|          nisi in tempore subventum foret, ultra sustentaturi fuerint.
115   XXXIV,    3,  27|        ignoscendum in tali tempore foret, et ipsorum referre si quos
116   XXXIV,    4,  43|            et Macedonia debellatum foret, consulibus ambobus Italia
117    XXXV,    2,  13|            si quid adversi casurum foret, satius esse Romanis sociis
118    XXXV,    3,  28|      adoriretur capiendum consilii foret: posse instructos derecta
119    XXXV,    3,  29|         sunt. et in castris quoque foret trepidatum, ni Philopoemen
120    XXXV,    4,  31|       reddenda Demetriade Philippo foret: id ne fieret, omnia et
121    XXXV,    5,  46|        quid patiendum iis extemplo foret, cum Romanorum procul auxilium,
122   XXXVI,    1,   2|            quae cuiusque provincia foret, decretis, tum demum sortiri
123   XXXVI,    1,   5|      quoque spes veniae ab Romanis foret, quod non expectato longinquo
124   XXXVI,    4,  25|            si prius Heraclea capta foret, Romanis se potius quam
125   XXXVI,    4,  27|         agendum modo apud consulem foret. parantibus iis antiqua
126   XXXVI,    4,  29|            diei, quo servatus a se foret, meminisse. ita datis, qui
127   XXXVI,    5,  34|       oppugnabatur, et si capta vi foret, omne nomen ibi Aetolorum
128   XXXVI,    5,  43|       periculum navalis certaminis foret. Polyxenidas negabat cessandum
129  XXXVII,    1,   1|      legionibusque Romanis auxilii foret; ac prope omnes Scipioni
130  XXXVII,    2,  10|      cogeret, obiecturus certamini foret. quam neglegentiam Polyxenidam
131  XXXVII,    4,  24|          aut capta classis hostium foret, redierunt. Hannibal, ictus
132  XXXVII,    4,  29|    periculo et in mari et in terra foret, ni partibus divisis Aemilius
133  XXXVII,    7,  51|     censuerunt metu, ne cum Gallis foret bellandum.~ ~52.
134 XXXVIII,    1,   2|            subiectas rupibus agmen foret demissum. Haec tumultuatio
135 XXXVIII,    3,  25|             magnaque pars oppressa foret, ni statio pabulatorum,
136 XXXVIII,    5,  46|       Thracia cladis ignominiaeque foret acceptum, de quibus hostibus
137 XXXVIII,    5,  47|           fuisse pensuros, si a me foret cessatum.~ ~48.
138   XXXIX,    2, 29a|        habiturum; si neutrum eorum foret, cognitionem placere senatui
139   XXXIX,    5,  47|         disceptatum apud Caecilium foret indigneque sibi nec ullo
140      XL,    1,   4|           tamquam omnes ipsa enixa foret, suum sororisque filios
141    XLII,    5,  60|            culpam esse, quod nocte foret cessatum; nam, ut neminem
142    XLII,    5,  67|        Demetrias prius adgredienda foret, an in Boeotia aspiciendae
143   XLIII,    1,   4|         admotus extemplo exercitus foret, capi castra potuerint.
144   XLIII,    1,   7|           ipsi quidem petenda visa foret aut data petenti non esset.
145    XLIV,    1,   7|      incerto inde, quidnam agendum foret - adeo sine ulla ope hostis,
146    XLIV,    1,   8|          Pieria proelio dimicandum foret, alii ignarum, belli quae
147    XLIV,    1,  11|          quo regesta e fossa terra foret, monstrati sunt fornices:
148    XLIV,    2,  14|          stetisse et, quoad bellum foret, staturum; ceterum cum ad
149    XLIV,    2,  18|      provincia nostra, qua hostium foret; utrum intra saltus castra
150    XLIV,    2,  20|            satis validus exercitus foret, potuisse eum ancipiti bello
151    XLIV,    2,  24|         Macedoniae regnum sublatum foret, proxumam Asiam esse, quam
152    XLIV,    2,  29|           ex speculis significatum foret, parte lemborum ipse insequens,
153    XLIV,    3,  44|      adversae pugnae: quae si vera foret, alium super alium recentes
154     XLV,    1,  10|         omnia, si sana mens populo foret, in capita noxiorum versura.
155     XLV,    1,  13|         ope sua> si quid imperatum foret, adiuturum regem fuisse.