Lib. Cap. Par.

  1   XXIII,    5,  33|              legationis princeps, a Philippo rege se missum ait ad amicitiam
  2   XXIII,    5,  34|          felix mendacium struere, a Philippo se ad Romanos missum ad
  3    XXIV,    6,  40|                Eadem aestate et cum Philippo rege, quod iam ante suspectum
  4    XXVI,    4,  24|       bellum ut extemplo Aetoli cum Philippo terra gererent; navibus
  5    XXVI,    4,  24|       haberent; si Aetoli pacem cum Philippo facerent, foederi adscriberent
  6    XXVI,    4,  25|                                     Philippo Aetolorum defectio Pellae
  7   XXVII,    6,  30|                             Ob haec Philippo in Graeciam descendenti
  8   XXVII,    6,  31|             praeda Naupactum redit: Philippo ludorum quoque qui reliqui
  9  XXVIII,    2,   5|           ad sociorum urbes tuendas Philippo darent.~ Vel segnem ducem
 10  XXVIII,    2,   6|         occultis cum Platore, qui a Philippo praepositus urbi erat, conloquiis
 11  XXVIII,    2,   7|       Phthioticis; urbe sua capta a Philippo cum in fidem Aetolorum perfugissent,
 12    XXIX,    3,  12|          rex cum Aeropo et Derda et Philippo, Epirotarum praetoribus,
 13    XXXI,    1,   1|             iam Romanos et infensos Philippo cum ob infidam adversus
 14    XXXI,    1,   3|           ne quam prius rem quam de Philippo ac sociorum querellis ageret,
 15    XXXI,    1,   5|         consulibus, bellum cum rege Philippo initum est, paucis mensibus
 16    XXXI,    1,   5|    evenisset ad populum tulisset ut Philippo regi Macedonum indiceretur
 17    XXXI,    1,   6|      promulgavit, 'vellent iuberent Philippo regi Macedonibusque qui
 18    XXXI,    1,   8|    pulvinaria di ut quod bellum cum Philippo populus iussisset, id bene
 19    XXXI,    1,   8|        bellum quod indiceretur regi Philippo utrum ipsi utique nuntiari
 20    XXXI,    2,  11|     praeterea iussi bellum cum rege Philippo susceptum, quod Carthaginienses
 21    XXXI,    2,  14|         Contraxerant autem sibi cum Philippo bellum Athenienses haudquaquam
 22    XXXI,    2,  15|    gaudentes utcumque composita cum Philippo pace, et ipse Rhodiique,
 23    XXXI,    2,  15|     Rhodiique, cum, si institissent Philippo, egregium liberatae per
 24    XXXI,    2,  17|           infulis ad urbem dedendam Philippo mittunt.~ ~18.
 25    XXXI,    2,  18|             excidium Hannibali, sic Philippo Abydenorum clades ad Romanum
 26    XXXI,    4,  29|          societate Romana pacem cum Philippo fecissent, compositam semel
 27    XXXI,    4,  29|        quorum auctoritate pacem cum Philippo fecistis?", iidem nunc ut
 28    XXXI,    4,  29|           nunc vos in pace esse cum Philippo prohibent. Messanae ut auxilio
 29    XXXI,    4,  31|         oblata est, nisi perire cum Philippo quam vincere cum Romanis
 30    XXXI,    5,  38|        segnitiae accusarent: nam et Philippo quiescendum fuisse, cum
 31    XXXI,    5,  39|          pars ad praecipiendum iter Philippo data est. montes quam viam
 32    XXXI,    6,  44|      decreta quondam erant eadem in Philippo servarentur. Athenienses
 33    XXXI,    6,  45|           urbem direptamque nuper a Philippo. per agros palati milites
 34    XXXI,    6,  46|       Macedoniam exire, quo tempore Philippo circa Pergamum urente sacra
 35   XXXII,    2,  10|        absumpserant. Inde spes data Philippo est per Epirotarum gentem
 36   XXXII,    2,  13|    patiebantur. Haec etiam facienti Philippo acerba erant, sed e terra
 37   XXXII,    3,  20|       conviviis et circulis, cum de Philippo et Romanis mentio incidit,
 38   XXXII,    3,  21|          qui prioris belli quod cum Philippo gesserint dicebat. Cur igitur
 39   XXXII,    3,  21|        oblivioni dentur. Ne sit cum Philippo res, cuius crudelitatis
 40   XXXII,    3,  21|        occasio erit. Liberare vos a Philippo iam diu magis vultis quam
 41   XXXII,    3,  22|          amicitia plerique inligati Philippo erant. Ob haec concilio
 42   XXXII,    5,  37|             neque conloquium postea Philippo dedit neque legationem aliam
 43   XXXII,    5,  39|        impetratae, donec bellum cum Philippo finiretur.~ ~40.
 44   XXXII,    5,  40|          urbis appareret tyrannum a Philippo descissehilocles et ipse
 45  XXXIII,    2,  11|          arbitrio cuncta agere; cum Philippo iam gratiae privatae locum
 46  XXXIII,    2,  11|         omnium aures offendebat, et Philippo sublato, fractis opibus
 47  XXXIII,    2,  12|           se credat relicturum nisi Philippo aut occiso aut regno pulso;
 48  XXXIII,    2,  12|             se Carthaginienses: cum Philippo ipso quotiens ventum in
 49  XXXIII,    2,  13|          tempore relictis nobis cum Philippo pacem fecistis. quae si
 50  XXXIII,    2,  13|            cladium iis fuerunt. cum Philippo ita convenit ut Demetrium
 51  XXXIII,    2,  13|           obsides pecuniamque reddi Philippo receptum est. causa Romano
 52  XXXIII,    2,  16|             in hoc fremitu gentis a Philippo missi duo principes Acarnanum,
 53  XXXIII,    2,  18|             quoque ad vindicandam a Philippo continentis regionem - Peraean
 54  XXXIII,    3, 19b|    terminatum erat, ne simul et cum Philippo foret bellandum, quam opportune
 55  XXXIII,    3,  20|            ullo sed ne coniungi eum Philippo paterentur et impedimento
 56  XXXIII,    3,  20|        accepto Rhodii dempto metu a Philippo omiserunt consilium obviam
 57  XXXIII,    3,  21|         esset, vixdum terminato cum Philippo bello, pace certe nondum
 58  XXXIII,    3,  24|            signis conlatis cum rege Philippo in Thessalia pugnasse, hostium
 59  XXXIII,    3,  24|           ab T. Quinctio et ab rege Philippo venerunt. Macedones deducti
 60  XXXIII,    3,  24|     Quinctius imperator leges pacis Philippo daret, decreti adiectumque
 61  XXXIII,    3,  25|         vellent iuberentne cum rege Philippo pacem esse. ea rogatio in
 62  XXXIII,    3,  27|       profectis in Italiam Romanis, Philippo ex propinquo socios adiuvante
 63  XXXIII,    4,  30|         quorum ex consilio pax data Philippo in has leges est, ut omnes
 64  XXXIII,    4,  31|              non ad transferendum a Philippo ad se imperium sese mare
 65  XXXIII,    4,  31|           praesidii Romani quam pro Philippo Antiochum dominum accipere.
 66  XXXIII,    4,  32|           et T. Quinctius imperator Philippo rege Macedonibusque devictis
 67  XXXIII,    4,  34|             cum dubiae res incolumi Philippo erant, sed aperte denuntiatum
 68  XXXIII,    4,  34|      castella quae per belli tempus Philippo capta ademisset.~ ~35.
 69  XXXIII,    4,  35|         sunt. hunc finem bellum cum Philippo habuit.~ ~36.
 70  XXXIII,    4,  39|          civitates attineret quas a Philippo possessas Antiochus per
 71  XXXIII,    4,  39|     Antiochus per occasionem averso Philippo in Romanum bellum intercepisset,
 72  XXXIII,    5,  44|            expositis prius quae cum Philippo acta essent et quibus legibus
 73  XXXIII,    5,  44|   exercitibus nequiquam liberatam a Philippo Graeciam fore, pro rege
 74   XXXIV,    3,  23|         urbes agrosque fore devicto Philippo fraudari Echino et Pharsalo,
 75   XXXIV,    3,  23|            praesidiis tenerent, qui Philippo cunctanti deducere inde
 76   XXXIV,    3,  26|    expectavit. venerunt Macedones a Philippo mille et quingenti et Thessalorum
 77   XXXIV,    3,  32|   servientes deforment? at enim cum Philippo Argivi senserunt. remittimus
 78   XXXIV,    3,  32|          atque armis cepisti et cum Philippo, hoste nostro, non societatem
 79   XXXIV,    4,  41|             conciliis lacerare: cum Philippo non ante desitum bellari
 80   XXXIV,    5,  52|          marmorea transtulit, plura Philippo adempta quam quae ex civitatibus
 81   XXXIV,    6,  57|          regia regemque vetent; cum Philippo enim hoste pacem, non cum
 82   XXXIV,    6,  58|            suae ducit esse. sicut a Philippo Graeciam liberavit, ita
 83   XXXIV,    6,  59|             fide libertatem eorum a Philippo vindicaverit, eadem ab Antiocho,
 84    XXXV,    2,  12|         quam quot superessent. haec Philippo Nicander: alia Dicaearchus
 85    XXXV,    2,  12|            omnium primum praedam de Philippo Romanorum esse dicere, victoriam
 86    XXXV,    2,  12|            portus maritimis. tum de Philippo et Nabide libero mendacio
 87    XXXV,    2,  16|             nobis nihil sit, quod a Philippo liberavimus Graeciam, et
 88    XXXV,    4,  31|            cum reddi obsidem filium Philippo allatum esset stipendiumque
 89    XXXV,    4,  31|      volgata de reddenda Demetriade Philippo foret: id ne fieret, omnia
 90    XXXV,    4,  35|          viris completurum; non cum Philippo rem esse credituros Romanos;
 91    XXXV,    5,  48|         regna Asiae. itaque non cum Philippo nec Hannibale rem futuram
 92    XXXV,    5,  48|    exprobrans non victoriam modo de Philippo virtute Aetolorum partam
 93   XXXVI,    1,   3| responderunt, iam ante sese, cum de Philippo consulerentur, decrevisse
 94   XXXVI,    1,   4|           legati ab duobus regibus, Philippo et Ptolomaeo, [Aegypti rege,]
 95   XXXVI,    1,   4|      Aegypti rege,] Romam venerunt, Philippo pollicente ad bellum auxilia
 96   XXXVI,    1,   7|        omnes constat, vicerunt, cum Philippo adversus Romanos pugnabunt;
 97   XXXVI,    1,   7|       potissimum tuenda avertet. de Philippo meam sententiam habes; de
 98   XXXVI,    2,   8|             ubi debellatum erat cum Philippo, misit, sive ab ipso, quaerente
 99   XXXVI,    2,  10|              M. Baebius interim cum Philippo in Dassaretiis congressus
100   XXXVI,    2,  10|          Romanum exercitum cum rege Philippo esse. itaque hiemem instare
101   XXXVI,    2,  13|           recepta oppida dispositis Philippo rursus obsidenti Malloeam
102   XXXVI,    2,  14|          eos dies oppidorum fuerat, Philippo tradita regi est; fuere
103   XXXVI,    2,  14|              veritus, ne traderetur Philippo iam pridem hosti et Romanis
104   XXXVI,    2,  14|             vellent, mille volentis Philippo tradit, ceteros inermes
105   XXXVI,    3,  17|        regione ea, quam se nobis ac Philippo ademisse gloriabatur, condidit
106   XXXVI,    3,  17|          titulus esset, liberatam a Philippo ante nunc ab Aetolis et
107   XXXVI,    4,  31|         adversus Romanos coniunxit, Philippo ad munera belli revocato
108   XXXVI,    4,  32|            Antiochi Amynandrumque a Philippo Athamania pulsum missis
109   XXXVI,    5,  33|       habebant; itaque praemissis a Philippo, qui spem impetrabilis veniae
110   XXXVI,    5,  34|                          Dum haec a Philippo geruntur, T. Quinctius recepta
111  XXXVII,    2,  4b|          Lamiam oppugnare; nam et a Philippo prope ad excidium adductos
112  XXXVII,    2,   7|    prosequente et praeparante omnia Philippo ad Hellespontum perventum
113  XXXVII,    4,  25|            tamen in regno relictos. Philippo quidem anno priore etiam
114  XXXVII,    6,  41|              Minnioni et Zeuxidi et Philippo, magistro elephantorum.
115  XXXVII,    6,  49|       exprobrantes virtutem suam in Philippo bello et offenderunt aures
116  XXXVII,    7,  54|     Antiochum belli, quid feceritis Philippo victo, quid nunc a vobis,
117  XXXVII,    7,  54|       senserunt. et aliae prius cum Philippo, et cum Pyrrho Tarentini;
118 XXXVIII,    1,   3|            eius accepere, et ipsi a Philippo ad Aetolos deficiunt. Quibus
119 XXXVIII,    3,  34|         Achaeorum, quod factum erat Philippo Amyntae filio regnante.
120 XXXVIII,    4,  42|          alterum in Asia, velut pro Philippo atque Antiocho substitutos
121 XXXVIII,    4,  43|          eadem opera T. Quinctium a Philippo rege, M'. Acilium et L.
122 XXXVIII,    5,  46|            ante T. Quinctio de rege Philippo, sic P. Africano de Hannibale
123 XXXVIII,    6,  59|             plus adimi ei potuisse? Philippo victo Macedoniam, Nabidi
124   XXXIX,    2,  23|            cepit: inchoata initia a Philippo sunt; et is ipse, si diutius
125   XXXIX,    2,  23|            fuga Aetoli contulerant, Philippo permisit, ut Athamaniae
126   XXXIX,    2,  24|             Philippi. venerant et a Philippo legati ad purganda ea, qui
127   XXXIX,    2,  25|     legationum erant, et gratia cum Philippo aut odio acerbius leniusve
128   XXXIX,    2,  25|       accolentibus metus et audacia Philippo minuatur, nequiquam et illum
129   XXXIX,    2,  27|            fuisset, derexisse finem Philippo veterem viam regiam, quae
130   XXXIX,    3,  33|    maritimaque omnis Thraciae ora a Philippo et Macedonibus liberaretur.
131   XXXIX,    5,  46|           crimina querimoniasque de Philippo non neglegenter ab Romanis
132      XL,    1,   3|                                  De Philippo auxerat curam Marcius: nam
133      XL,    1, 16a|      gratiam esse. haec maxime vivo Philippo velut semina iacta sunt
134      XL,    2,  20|            patrum exposuerunt. et a Philippo rege Macedonum duo legati
135      XL,    4,  55|    infitiantem perpessum adfirmant. Philippo redintegratus est luctus
136     XLI,    3,  21|      supplicatio fuit, et Q. Marcio Philippo verba praeeunte populus
137     XLI,    3,  23|           Perseo esse et, quod vivo Philippo expectatum, morte eius interpellatum
138    XLII,    1,   5|        atque ob id [et] quaesitum a Philippo ad supplicium, exulantem
139    XLII,    1,  12|          Boeotorum gentem, captatam Philippo, numquam ad scribendum amicitiae
140    XLII,    2,  25|           summam fuisse: foedus cum Philippo ictum esse, cum ipso eo
141    XLII,    3,  30|           adversus foedus cum patre Philippo ictum et secum post mortem
142    XLII,    3,  34|        hastatum adsignavit. devicto Philippo Macedonibusque cum in Italiam
143    XLII,    3,  38|          amicitiam hospitiumque cum Philippo fuisse, <et> minime immemorem
144    XLII,    3,  39|       inquit 'ad maiores et' - quod Philippo ipsi cognomen erat - 'filius
145    XLII,    4,  52|            agebatur, ex quo petenti Philippo data pax erat; per id omne
146    XLII,    4,  52|            fuerat. et diu meditatum Philippo primo, deinde et Persei
147   XLIII,    1,   8|         sciat bellum Persei et ante Philippo, patri eius, intulisse populum
148    XLIV,    2,  24|            et quadam ex parte etiam Philippo, patre suo, Antiochum oppugnatum;
149     XLV,    2,  22|           Carthaginiensibus victis, Philippo, Antiocho superatis, cum
150     XLV,    2,  23|                         Praemia et <Philippo et> Antiocho devictis amplissima
151     XLV,    3,  28|             quidam cum maiore filio Philippo traditos A. Postumio in
152     XLV,    4,  39|                Triumphatum nuper de Philippo, patre huius, et de Antiocho