Lib. Cap. Par.

  1      II,    1,   1|                belloque gestas, annuos magistratus, imperiaque legum potentiora
  2      II,    2,   8|               de provocatione adversus magistratus ad populum sacrandoque cum
  3      II,    3,  22|           negatum fuerat, rem ad novos magistratus traicerent. Enimvero tum
  4      II,    3,  28|                si essent in re publica magistratus, nullum futurum fuisse Romae
  5      II,    3, 33a|               condiciones ut plebi sui magistratus essent sacrosancti quibus
  6      II,    4,  34|             patribus. Cur ego plebeios magistratus, cur Sicinium potentem video,
  7      II,    5,  44|              factas; suos cuique parti magistratus, suas leges esse. Primum
  8      II,    5,  52|              ipsos quibus tum saeviret magistratus, eas leges haberet, periculum
  9      II,    5,  56|            tulit ad populum ut plebeii magistratus tributis comitiis fierent.
 10     III,    3,  21|       exercitum educerent; in reliquum magistratus continuari et eosdem tribunos
 11     III,    5,  32|               et ne quis eo anno alius magistratus esset. Admiscerenturne plebeii
 12     III,    5,  33|             fuit. Laeta enim principia magistratus eius nimis luxuriavere;
 13     III,    5,  33|          adversarentur. Regimen totius magistratus penes Appium erat favore
 14     III,    5,  33|             iure suo, ut demptum de vi magistratus populi libertati adiceret.~ ~
 15     III,    6,  38| temptationemque eam fore abolendi sibi magistratus, ni consensu resisterent
 16     III,    6,  39|                qui comitia, qui annuos magistratus, qui vicissitudinem imperitandi,
 17     III,    6,  39|              regibus exactis patricios magistratus; creatos postea post secessionem
 18     III,    6,  40|              Censendo enim quodcumque, magistratus esse qui senatum haberent
 19     III,    6,  40|            vacua civitate nemo iustine magistratus summae rerum praeessent
 20     III,    7,  51|          decemviri deponerent insignia magistratus eius quo anno iam ante abissent.
 21     III,    9,  64|           prudenti et ex continuatione magistratus invidiam imminentem cernenti.
 22      IV,    1,  7a|           tamen pro firmato iam stetit magistratus eius ius, quia tertio mense
 23      IV,    2,   8|             discrimen sub dicione eius magistratus, ius publicorum privatorumque
 24      IV,    2,   8|              tamen quo plures patricii magistratus in re publica essent, laeti
 25      IV,    2,   9|              audito matris tutorumque, magistratus secundum parentis arbitrium
 26      IV,    2,  13|             utroque anno relatum inter magistratus praefecti nomen. Hic Minucius
 27      IV,    4,  24|               imponi non posset. Alios magistratus annuos esse, quinquennalem
 28      IV,    4,  25|                ne cui patricio plebeii magistratus paterent; aut patricios
 29      IV,    6,  46|           Iussuque eiusdem per minores magistratus sedato in urbe tumultu,
 30       V,    1,   2|          usurpare libertatem et creare magistratus. Haec taliaque vociferantes
 31       V,    1,   6|         libertas est, non senatum, non magistratus, non leges, non mores maiorum,
 32       V,    2,   9|              vim maiorem ad coercendos magistratus, victi consensu omnium comitia
 33       V,    3,  17|               profecto aliud esse quam magistratus vitio creatos Latinas sacrumque
 34       V,    3,  18|           tempus utili, memoria nostri magistratus vos his comitiis petere
 35       V,    4, 29a|                consules, invisus plebi magistratus, crearentur. Annum post
 36       V,    5, 29b|            ullo crimine alio aut gesti magistratus quisquam arguebat praeterquam
 37       V,    5, 29b|              effrenatam licentiam eius magistratus patres laturos, falli eos.
 38       V,    6,  41|                eorum curules gesserant magistratus, ut in fortunae pristinae
 39       V,    6,  46|               Capitolium evadit, et ad magistratus ductus mandata exercitus
 40      VI,    3,  19|            eandem habentem, ut videant magistratus ne quid ex perniciosis consiliis
 41      VI,    4,  28|              auditum est - tantus eius magistratus terror erat - simul hostes
 42      VI,    5,  34|              sed ne ad plebeios quidem magistratus capessendos petendosque
 43      VI,    5,  35|          plebis refecti nullos curules magistratus creari passi sunt; eaque
 44      VI,    5,  37|               idoneos viros ad curules magistratus. numqui enim socordius aut
 45      VI,    5,  40|      spectabitis sed omnia semper quae magistratus ille dicet secundis auribus,
 46      VI,    5,  41|            patres; nam plebeius quidem magistratus nullus auspicato creatur;
 47      VI,    5,  41|                populus creat patricios magistratus non aliter quam auspicato
 48      VI,    5,  41|                auspicato ferantur, non magistratus creentur; nec centuriatis
 49     VII,    1,   1|             uno plebeio tres patricios magistratus curulibus sellis praetextatos
 50     VII,    3,  18|          cedendum esse ut plebeius iam magistratus consulatus fiat, aut totum
 51     VII,    5,  31|            esse dicerent id bellum sed magistratus eorum e curia egressi stantibus
 52     VII,    5,  33|                quibus artibus petierat magistratus, iisdem gerebat. Itaque
 53     VII,    6,  42|           decem annos caperet neu duos magistratus uno anno gereret utique
 54    VIII,    5,  27|             homines cogunt clamore suo magistratus senatum vocare; et alii
 55      IX,    2,   9|             Romanum? si incensurum? si magistratus, si senatum, si leges non
 56      IX,    5,  24|              per urbem ferunt. Trepidi magistratus missis ad arcem exploratoribus
 57      IX,    5,  26|             equitum dixit. Ingens erat magistratus eius terror; itaque sive
 58      IX,    7,  33|              erant cum inter patricios magistratus tribunosque nulla certamina
 59      IX,    7,  34|      interrupit; haec plebi ad curules magistratus iter obsaepsit. Hoc est
 60      IX,    7,  34|                Geganium, qui quid iste magistratus in re publica mali facere
 61      IX,    7,  34|                Appi Claudi, pro istius magistratus maiestate ac verecundia
 62       X,    2,  13|         traxerint ad bellum; increpari magistratus Samnitium, quod exercitum
 63     XXI,    7,  63|    nuncupationem fugisse, ne die initi magistratus Iovis optimi maximi templum
 64    XXII,    1,   1|         imperium, quod auspicium esse? Magistratus id a domo, publicis privatisque
 65    XXII,    2,  7b|               comitium et curiam versa magistratus vocaret, tandem haud multo
 66    XXII,    5,  35|               tali tempore nulli novus magistratus videbatur mandandus.~ ~36.
 67    XXII,    6,  49|              aut senatores aut qui eos magistratus gessissent unde in senatum
 68   XXIII,    1,   7|            faceret; ut suae leges, sui magistratus Capuae essent; ut trecentos
 69   XXIII,    3,  23|          fuerant; tum ex iis qui [non] magistratus cepissent, qui spolia ex
 70   XXIII,    5,  35|            medix tuticus - [is] summus magistratus erat Campanis - cum quattuordecim
 71     XXV,    1,   1|           apparuit quam ut minores per magistratus sedaretur, M. Aemilio praetori [
 72     XXV,    6,  41|            eorum, si ita videretur, ad magistratus subrogandos Romam veniret.
 73    XXVI,    1,   6|              medix tuticus, qui summus magistratus apud Campanos est, eo anno
 74    XXVI,    2,  16|               nec plebis concilium nec magistratus esse: sine consilio publico,
 75    XXVI,    3,  18|             campum descendit; atque in magistratus versi circumspectant ora
 76    XXVI,    6,  34|                senatorum omnium quique magistratus Capuae Atellae Calatiae
 77    XXVI,    6,  36|           mentes, tum Laevinus consul: magistratus senatui et senatum populo,
 78    XXVI,    6,  36|               edicto, sine coercitione magistratus nec remige in supplementum
 79   XXVII,    5,  24|             venit, claves portarum cum magistratus poposcisset, negantibus
 80  XXVIII,    7,  37|           eorum, qui summus Poenis est magistratus, cum quaestore elicuit,
 81    XXIX,    3,  12|            Amynander Athamanum rex, et magistratus alii Epirotarum et Acarnanum.
 82    XXIX,    3,  15|                decreverunt ut consules magistratus denosque principes Nepete
 83    XXIX,    3,  15|                 retineri eius coloniae magistratus legatosque placere neque
 84    XXIX,    3,  15|           legatos manere Romae iubent, magistratus ire domum ad dilectus habendos:
 85     XXX,    4,  24|                in forum concursum est; magistratus senatum vocare: populus
 86     XXX,    7,  39|            pridie idus Martias veteres magistratus abissent, novi suffecti
 87    XXXI,    4,  29|           Naupacti legibus vestris per magistratus a vobis creatos concilium
 88   XXXII,    3,  20|               audieritis, cum referant magistratus, cum praeco ad suadendum
 89   XXXII,    3,  22|               altercabantur. Tum inter magistratus gentis - damiurgos vocant,
 90   XXXII,    4,  26|         iussique circumire eas minores magistratus et triumviri carceris lautumiarum
 91  XXXIII,    2,  16|          placuit; sed duo principes et magistratus pervicerunt ut privatum
 92  XXXIII,    3,  28|           pavidus Thebas refugit et ad magistratus indicium defert. et Zeuxippus
 93  XXXIII,    5,  46|              leges quicquam essent nec magistratus, accusavit. et ut secundis
 94   XXXIV,    1,   1|         consules praetoresque et alios magistratus adire et rogare audebant;
 95   XXXIV,    1,   2|               nos consules reliquosque magistratus, alterum ad vos, Quirites,
 96   XXXIV,    1,   7|                etiam parva movent? non magistratus nec sacerdotia nec triumphi
 97    XXXV,    1,   6|           nuntiarent senatum, ni is ad magistratus subrogandos Romam veniret,
 98    XXXV,    1,   6|           renuntiarunt L. Cornelium ad magistratus subrogandos Romam venturum.
 99    XXXV,    3,  24|              duxerat. interim dum novi magistratus sortirentur provincias,
100    XXXV,    4,  33|               gentem Aetolorum, tantus magistratus eorum cepit.~ ~34.
101    XXXV,    5,  46|           procul portu egressus esset, magistratus quoque Chalcidensium et
102   XXXVI,    1,   2|           senatus decreverit. quisquis magistratus eos ludos quando ubique
103   XXXVI,    1,   3|                liceret, quique minores magistratus essent, ne quis eorum longius
104  XXXVII,    3,  12|        praefecto praesidii permittente magistratus eorum cum Livio de condicionibus
105  XXXVII,    7,  50|         veniret; nam, praeterquam quod magistratus annui subrogandi essent,
106 XXXVIII,    3,  30|             civitatium, qui summus est magistratus, Aegium evocantibus Philopoemen -
107 XXXVIII,    3,  32|               Philopoemeni continuatur magistratus.~ ~33.
108 XXXVIII,    4,  36|           Priusquam in provincias novi magistratus proficiscerentur, supplicatio
109 XXXVIII,    4,  42|        Valerius consul ex Liguribus ad magistratus subrogandos Romam venit
110   XXXIX,    1,   7|              integram senatus ad novos magistratus reiecit.~ Ludis Romanis
111   XXXIX,    1,  15|         priusquam populum adloquantur, magistratus solent, peregisset consul,
112   XXXIX,    3,  37|            locutum omnes pro maiestate magistratus censebant, ut facile appareret
113   XXXIX,    4,  39|             esse, quod duos simul unus magistratus, praesertim curules, neque
114   XXXIX,    5,  49|                voce omnes exposcebant. magistratus et principes veriti, ne
115   XXXIX,    5,  49|           summam belli percunctari eum magistratus vellent. inde abducto eo
116   XXXIX,    5,  54|            alieno agro, nullius Romani magistratus, qui ei provinciae praeesset,
117      XL,    2,  17|                iis dimisso exercitu ad magistratus in annum creandos venire
118     XLI,    2,   6|         Sardiniam pertinebat, ad novos magistratus reiectum est. aeque miserabilis
119     XLI,    2,   8|          legati Sardorum, qui ad novos magistratus dilati erant, <et> L. Minucius
120     XLI,    3,  16|              quibus quia in una hostia magistratus Lanuvinus precatus non erat
121    XLII,    1,   1|              priusquam in <provincias> magistratus proficiscerentur, senatui
122    XLII,    1,   1|               Praeneste misit, ut sibi magistratus obviam exiret, locum publice
123    XLII,    1,   1|           oneri aut sumptui fuit. ideo magistratus mulis tabernaculisque et
124    XLII,    1,   1|                aliam inpensam socii in magistratus Romanos non faciebant. ira
125    XLII,    2,  22|              reum iussit, quo die novi magistratus inituri erant honorem, ne
126    XLII,    2,  25|            uter eorum posset, Romam ad magistratus creandos veniret.~ ~26.
127    XLII,    2,  28|               cui primo quoque tempore magistratus creari, cum tantum bellum
128    XLII,    3,  35|             quo maturius in provincias magistratus proficiscerentur, Latinae
129   XLIII,    1,   2|              ne frumenti aestimationem magistratus Romanus haberet neve cogeret
130   XLIII,    2,  13|           supplicatio fieret cunctique magistratus circa omnia pulvinaria victumis
131     XLV,    1,   1|             allato est exortus. mirari magistratus et quaerere auctorem repentinae
132     XLV,    1,   5|             rati, Theondan, qui summus magistratus apud eos erat - regem ipsi
133     XLV,    3,  29|          legibus suis, annuos creantis magistratus; tributum dimidium eius,
134     XLV,    3,  29|                 pecuniam conferri, ibi magistratus creari iussit. pronuntiavit
135     XLV,    4,  44|              memorabili gesta Romam ad magistratus subrogandos redierunt et