Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   2|       Aborigines Troianis studio ac fide erga regem Aeneam cessere.
  2       I,    3,  16|           plebem exercitumque facta fide immortalitatis lenitum sit.~ ~
  3      II,    3,  31|              itaque velut persoluta fide, quoniam per eum non stetisset
  4     III,    6,  42|      utensilibus miles Tusculum se, fide misericordiaque victurus
  5      IV,    6,  60|        faciebant. Cum senatus summa fide ex censu contulisset, primores
  6       V,    4,  27|            victoriam maluistis; nos fide provocati victoriam ultro
  7       V,    5, 29b|         consulesque increpabat quod fide publica decipi tribunos
  8      VI,    1,   2|        prope centum nunquam ambigua fide in amicitia populi Romani
  9      VI,    3,  15|          factam a te civitati video fide incolumi ex thesauris Gallicis,
 10      VI,    4,  27|            ab iis elevaretur quibus fide magis quam fortuna debentium
 11      VI,    5,  33|           misere. haud segnius quam fide populi Romani dignum fuit
 12     VII,    6,  41|       susciperet susceptamque eadem fide qua rem publicam administrare
 13    VIII,    1,   1|             bello petissent, nec in fide populi Romani nec in dicione
 14    VIII,    3,  17|            Alexander + incertum qua fide culturus, si perinde cetera
 15    VIII,    5,  25|         servata patria videatur, in fide Romana positum esse. sibi
 16      IX,    1,   6|       pervenire possent, incerti de fide sociorum et quod pudor praepediebat
 17      IX,    2,  11|        captum victori cum qua potes fide restituis? populum Romanum
 18      IX,    2,  11|       captas victori restituat; hoc fide, hoc foederibus, hoc fetialibus
 19      IX,    2,  11|         publica, sua certe liberata fide ab Caudio in castra Romana
 20      IX,    7,  36|             quam quod abhorrebat ab fide quemquam externum Ciminios
 21     XXI,    1,   5|         stipendioque praeterito cum fide exsolvendo cunctis civium
 22     XXI,    2,  20|        sociis inquisita cum cura ac fide cognita: praeoccupatos iam
 23     XXI,    3,  25|         quae data in id tempus erat fide comprehenduntur, negantibus
 24     XXI,    6,  52|    Sempronius contra continendis in fide sociis maximum vinculum
 25     XXI,    6,  55|             Cenomanorum; ea sola in fide manserat Gallica gens. Iis
 26    XXII,    2,  13|             omnia bello flagrarent, fide socios dimovit, videlicet
 27    XXII,    3,  22|           quid adferret expromit et fide accepta dataque ac loco
 28    XXII,    6,  39|       indicente, omnia e re publica fide vestra faceretis, et mali
 29   XXIII,    1,   2|             voltis ipsi, accipite." Fide data egressus claudi curiam
 30   XXIII,    1,   5|             Romanum imperium vestra fide, vestris viribus retentum
 31   XXIII,    1,   9|          obstrinximus - ut sacratas fide manus, digressi a conloquio,
 32   XXIII,    2,  14|             in societate Romana cum fide perstare; plebs novarum,
 33   XXIII,    3,  19|          singulos pretium convenit. Fide accepta tradiderunt sese.
 34   XXIII,    3,  19|       habiti; tum remissi summa cum fide. Id verius est quam ab equite
 35   XXIII,    4, 30a|      tantummodo regionis eius et in fide erga Romanos et potestatis
 36   XXIII,    5,  31|         Campanis qui in Sicilia cum fide stipendiis emeritis Romam
 37   XXIII,    6,  48|        perituros peste. Itaque nisi fide staretur, rem publicam opibus
 38   XXIII,    6,  49|         magno animo sunt, sic summa fide praebita, nec quicquam [
 39    XXIV,    1,   5|          tantum illis in virtute ac fide Theodoti fiduciae fuit tantumque
 40    XXIV,    2,  16|            volui; nunc exsoluta iam fide publica, ne discrimen omne
 41    XXIV,    3,  18|          deferebant quam in publica fide; inde si quid emptum paratumque
 42    XXIV,    5,  37|            ne posset decipi quam in fide Siculorum reponeret; et
 43    XXIV,    6,  47|            patefactae emissique cum fide incolumes ad Hannibalem
 44    XXIV,    6,  48|           vellet legati respondent, fide accepta ut remitteret extemplo
 45     XXV,    2,   8|      congressi cum Hannibale rursus fide sanxerunt liberos Tarentinos
 46     XXV,    4,  16|            ut omne nomen Lucanum in fide ac societate Romana sit.
 47     XXV,    4,  20|              qui vivo Graccho summa fide stipendia fecerat, velut
 48     XXV,    5,  25|           spes auxilii nulla esset, fide accepta ut inviolatus ad
 49     XXV,    6,  40|             cetera in Sicilia tanta fide atque integritate composuisset
 50     XXV,    6,  40|             socios ad retinendos in fide animos eorum ferendo in
 51    XXVI,    2,  12|      transitio, metu magis eos quam fide continente quia maiora in
 52    XXVI,    3,  17|             minus, cum timore simul fide decrescente, conveniebat.
 53    XXVI,    3,  20|           arcuissent, sociosque cum fide tutati essent. Marcium secum
 54    XXVI,    4,  24|            verecundia et maiore cum fide vim maiestatemque populi
 55    XXVI,    5,  30|             multa de Hieronis regis fide perpetua erga populum Romanum
 56    XXVI,    8,  49|             malit exterasque gentes fide ac societate iunctas habere
 57   XXVII,    1,   1|            comperit nec mansuram in fide, si inde abscessisset, multitudine
 58   XXVII,    3,  10|            dicere alias colonias in fide atque officio pristino fore:
 59  XXVIII,    1,   2|      sociorum animos continendos in fide haberet, signis repente
 60  XXVIII,    2,   6|        valido firmatum et praecipue fide praefectorum principumque,
 61  XXVIII,    2,   8|           pervenit. inde conlaudata fide ac virtute quod neque timor
 62  XXVIII,    3, 17a|              ita Laelius in id modo fide ab rege accepta tutum adventum
 63  XXVIII,    4,  19| conscientiam culpae metu magis quam fide quietas esse apparebat,
 64  XXVIII,    4,  20|        praeerat; quos urbemque clam fide accepta Cerdubelus Romano
 65  XXVIII,    5,  23|       Hannonem praefectum coegerat. fide accepta dataque perfugis,
 66  XXVIII,    5,  24|            excivisset. non socii in fide, non exercitus in officio
 67  XXVIII,    6,  32|                          Scipio cum fide solvendi pariter omnibus
 68  XXVIII,    6,  34|             adflictis rebus experta fide et clementia Scipionis ratus,
 69  XXVIII,    7,  35|      specimen animi prae se ferret. fide data acceptaque profectus
 70  XXVIII,    8,  42|   Carthaginienses consensu Africae, fide sociorum regum, moenibus
 71    XXIX,    1,   4|     componenda detur, nihil sincera fide cum Romanis acturum. hortaretur
 72    XXIX,    3,  15|             obedientesque socii pro fide atque obsequio in populum
 73    XXIX,    3, 16a|          debere in publica obligata fide suam praecipuam curam esse;
 74    XXIX,    5,  23|       regemque, data ultro citroque fide eosdem amicos inimicosque
 75    XXIX,    6,  30|           impunitatem sua omnia cum fide restitui sponderent, ambo
 76    XXIX,    7,  37|          tecta acriter et cum summa fide exegerunt. viam e foro bovario [
 77    XXIX,    7,  37|           alterius quod non sincera fide secum in gratiam redisset.
 78     XXX,    1,   4|           tollit indutias ut libera fide incepta exsequeretur; deductisque
 79     XXX,    4,  20|          quae pauca metu magis quam fide continebantur dimissa, quod
 80    XXXI,    1,   2|        socii Romanos desererent, in fide mansisset, et peterent ut,
 81    XXXI,    1,   4|    quaternis aeris populo cum summa fide et gratia diviserunt. et
 82    XXXI,    1,   5|           ne obsidionis quidem metu fide decessissent: de auxilio
 83    XXXI,    1,   7|             quietura aut mansura in fide creditis? manserunt enim
 84   XXXII,    1,   1|        quaestiones quas praetor cum fide curaque exercuisset perficeret
 85   XXXII,    1,   2|          obsides; de ceteris, si in fide permanerent, spes facta.
 86   XXXII,    5,  33|        interpellet: nec de pace cum fide Philippum agere nec bella
 87  XXXIII,    3,  20|            Multa egregie Rhodii pro fide erga populum Romanum proque
 88  XXXIII,    4,  34|            Romae egerant verba sine fide rerum iactantibus nihil
 89   XXXIV,    2,   9|          Massilienses pari colebant fide. tum quoque consulem exercitumque
 90   XXXIV,    2,  11|         periculum esse, si decedere fide, si coniurare cum ceteris
 91   XXXIV,    2,  19|             si domos abire, publica fide accepta nihil eam rem noxiae
 92   XXXIV,    4,  40|         clementer praefuerat, vivum fide data emiserunt. huic laetitiae
 93   XXXIV,    5,  49|       alienis armis partam, externa fide redditam libertatem sua
 94   XXXIV,    6,  59|         Romanum, qua virtute quaque fide libertatem eorum a Philippo
 95    XXXV,    3,  25|         praetorem decreta eorum cum fide et cura exsecuturum adnisurumque
 96   XXXVI,    2,   9|         quidem dubitarunt, quin pro fide erga Romanos, quidquid fors
 97   XXXVI,    2,  14|      praesentis maiestas aliquos in fide continuisset, veritus, ne
 98   XXXVI,    5,  35|          venerunt, quos non sincera fide in amicitia fuisse satis
 99  XXXVII,    2,  11|           an erga suos haud sincera fide, omnia aperit: classem instructam
100  XXXVII,    7,  53|        eamque perpetua et constanti fide ad extremum vitae finem
101 XXXVIII,    1,   9|      Amynander quoque Athamanum rex fide accepta venerat in castra
102 XXXVIII,    1,  10|             Aetolorum, usus, cum in fide Romanae societatis mansissent,
103 XXXVIII,    3,  33|            se ituros professi sunt, fide accepta a legatis vim abfuturam,
104 XXXVIII,    4,  39|            Erythraeos pro singulari fide, quam eo bello praestiterunt,
105   XXXIX,    1,   2|         ademit. ea quia non sincera fide tradebant, cum castigarentur,
106   XXXIX,    1,   7|         aeris quaestores urbani cum fide et cura solverunt. per idem
107   XXXIX,    1,  12|   infitiaretur: sed et cetera eadem fide expromeret. neganti ultra
108   XXXIX,    2,  23|             quaestionibus cum summa fide curaque perfectis comitia
109      XL,    2,  23|         ultro suam offerens operam, fide data arcana eius elicuit.
110      XL,    3,  29|      mendacio probabili accommodata fide. primo ab amicis, qui in
111      XL,    3,  34|             crediturum esse sincera fide in pace Ligures esse. pax
112      XL,    3,  35|  existimesne Celtiberos perpetuo in fide mansuros, ita ut sine exercitu
113      XL,    3,  35|        obtineri possit. si neque de fide barbarorum quicquam recipere
114      XL,    3,  36|       dicere, qui scire possit, qua fide Celtiberi in pace mansuri
115      XL,    4,  50|       deditionem oppidorum haud cum fide factam quidam auctores sunt:
116      XL,    4,  50|          pacem, non fluxa, ut ante, fide Celtiberos fecisse. eadem
117      XL,    4,  57|           principes donis coluerat, fide sua obligata pacato agmine
118    XLII,    1,  13|            liberata atque exonerata fide mea, quid ultra facere possum,
119    XLII,    2,  26|            Persei, sed egregie <in> fide permanere pollicitosque
120    XLII,    3,  37|   adhortarentur, ut, quo animo, qua fide adiuvissent Romanos Philippi
121    XLII,    4, 43b|                   Ab hoc conloquio, fide indutiarum interposita,
122    XLII,    4,  45|           in terris vel viribus vel fide stabilem, retinerent. bellum
123    XLII,    4,  45|            crimina delata ab Eumene fide rerum refellerent. his incitati
124    XLII,    4,  47|            dimicaturi essent. eadem fide indicatum Pyrrho regi medicum
125   XLIII,    1,   7|            esse ducant potius, quam fide decedant, sic, quod ad Lucretium
126   XLIII,    2,  21|       urbibus, quae in amicitia cum fide permanserant, accipiendos;
127    XLIV,    1,   1|        formato milite et sociis cum fide cultis et ab omni genere
128     XLV,    1,   8|        pacis postea, quam cum summa fide adversus eum coluimus, meminisses, <
129     XLV,    1,  13|          praesidium positum esse in fide populi Romani ducant. munera
130     XLV,    2,  19|         monitorque fidus, si decedi fide vidisset: is ad occupatas
131     XLV,    3,  31|          nec aliter eas mansuras in fide gentes, nisi fractis animis <