Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   1|         sinum, Euganeisque qui inter mare Alpesque incolebant pulsis
  2       I,    1,   2|             iam non terras solum sed mare etiam per totam Italiae
  3       I,    6,  33|          Veientibus adempta usque ad mare imperium prolatum et in
  4      IV,    6,  52|         populos legatis qui Etruscum mare quique Tiberim accolunt
  5       V,    3,  16|              lacu contineri, cave in mare manare suo flumine sinas;
  6       V,    5,  33|         gentis, alterum Hadriaticum [mare] ab Hatria, Tuscorum colonia,
  7       V,    5,  33|    Adriaticum vocant. Ei in utrumque mare vergentes incoluere urbibus
  8       V,    5,  33|            cis Appenninum ad inferum mare, postea trans Appenninum
  9     VII,    4,  25|              loca vagi populabantur; mare infestum classibus Graecorum
 10     VII,    4,  26|      dissipati sunt; inde Apuliam ac mare inferum petierunt. Consul
 11     VII,    5,  32|          proeliis caesos postremo in mare ac naves fuga compulerit?
 12     VII,    6,  39|         Lautulas saltu angusto inter mare ac montes consedit ad excipiendos
 13      IX,    4,  19|             hostes. Ipse traiecisset mare cum veteranis Macedonibus
 14     XXI,    1,   9|      nuntiatum est; quibus obviam ad mare missi ab Hannibale qui dicerent
 15     XXI,    3,  26|       pluribus enim divisus amnis in mare decurrit - castra locat,
 16     XXI,    3, 32a|    praegressos adsecuturum videt, ad mare ac naves rediit, tutius
 17     XXI,    7,  61|              castra accepit, iter ad mare convertit. Haud procul Tarracone
 18    XXII,    1,   5|      avertitque cursu rapidos amnes, mare fluminibus invexit, montes
 19    XXII,    3,  19|             terra et castris quam ad mare et ad naves est ortus, nondum
 20    XXII,    7,  53|     principem L. Caecilium Metellum, mare ac naves spectare, ut deserta
 21   XXIII,    1,   1|              ipse per agrum Campanum mare inferum petit, oppugnaturus
 22   XXIII,    1,   1|           nec evasisset quisquam, ni mare propinquum et haud procul
 23   XXIII,    2,  15|           agro Nolano excessit et ad mare proxime Neapolim descendit,
 24   XXIII,    5,  31|              Fabius Maximus tertium. Mare arsit eo anno; ad Sinuessam
 25    XXIV,    1,   3|            deductique Crotoniatae ad mare naves conscendunt; Locros
 26     XXV,    2,  11|             imminet faucibus portus, mare liberum habebant, urbs contra
 27     XXV,    2,  11|             ad modum inde in apertum mare evasuras? 'evadent' inquit
 28     XXV,    2,  11|            portu per mediam urbem ad mare transmissa est, plaustris
 29     XXV,    2,  11|             naves haud magna mole et mare nostrum erit, quo nunc hostes
 30     XXV,    3, 15a|         vicerunt; Atinio cum suis ad mare ac naves deducto, magis
 31     XXV,    4,  20|              praesidium impositum ut mare proximum et flumen in potestate
 32    XXVI,    6,  34|    censuerunt, ne quis eorum propius mare quindecim milibus passuum
 33    XXVI,    7,  40|            gerendae modus, portam ad mare ferentem Numidae cum occupassent
 34    XXVI,    7,  40|         comite Epicyde cum paucis ad mare pervenit; nactique opportune
 35    XXVI,    7,  42|       utcumque exaestuat aut deficit mare. continenti urbem iugum
 36    XXVI,    8, 45b|           quod sua sponte cedente in mare aestu trahebatur aqua, acer
 37    XXVI,    8, 45b|             qui ad transitum Romanis mare verterent et stagna auferrent
 38   XXVII,    4, 15b|     parataeque sunt; et erat liberum mare classe Punica cum Philippus
 39   XXVII,    4,  18|            nec tumulos nec arcem, ne mare quidem armis obstitisse
 40   XXVII,    5,  25|              erant quae vergentem ad mare partem urbis oppugnarent.
 41   XXVII,    6, 28b|            est iniectus ut passim ad mare ac naves fugerent relictis
 42   XXVII,    7,  35|        habuerat; et L. Manlius trans mare legatus iret viseretque
 43   XXVII,    7,  37|            condidere provectumque in mare proiecerunt. decrevere item
 44  XXVIII,    2,   5|           esset, ipse Demetriadem ad mare descendit, Larisam diem
 45  XXVIII,    2,   6|            est. cuniculo inde via ad mare ducit, quam a mari turris
 46  XXVIII,    2,   6|        utrimque coactum in angustias mare speciem intuenti primo gemini
 47  XXVIII,    2,   7|            incompositus cursu effuso mare ac naves petit, et molientibus
 48  XXVIII,    3,  16|               nec procul inde aberat mare - nocte relicto exercitu
 49  XXVIII,    6,  30|           faucibus angustis panditur mare. Gades sine certamine per
 50  XXVIII,    7,  36|           intra portam ad stagnum ac mare versam continebantur. ubi
 51  XXVIII,    8,  46|           regionem a fossa Graeca ad mare versam vendere quaestores
 52    XXIX,    5,  27|             victima, uti mos est, in mare proiecit tubaque signum
 53    XXIX,    6,  28|     quingenti equites, speculatum ad mare turbandosque egredientes
 54    XXIX,    6,  31|             licenter eludebant ut ad mare devectam praedam venderent
 55     XXX,    2,   9|             urbem tum ad circumfusum mare urbi possit.~ ~10.
 56     XXX,    3, 19a|       poterat itineribus extentis ad mare in Ligures Ingaunos pervenit.
 57     XXX,    6,  36|    direptisque cum ingenti praeda ad mare ac naves rediit, nuntio
 58     XXX,    6,  37|            qui Hannibalem ex acie ad mare pervenisse, inde praeparata
 59    XXXI,    1,   1|        proximis litori vadis inducti mare pedibus ingrediuntur, quidquid
 60    XXXI,    2,  12|      abominati semimares iussique in mare extemplo deportari, sicut
 61    XXXI,    2,  17|             quae in navibus esset in mare deicerent, tectis publicis
 62    XXXI,    3,  22|             Chalcide naves, quae non mare solum infestum sed etiam
 63   XXXII,    3,  21|              ut commeatibus utantur. Mare in potestate habent; terras
 64   XXXII,    3,  21|             classibus exercitibusque mare traiecerunt. Hos si socios
 65   XXXII,    4,  29|             laeva Italiae ad inferum mare flexit iter Genuamque exercitu
 66  XXXIII,    2,  17|           posita solem occidentem et mare Siculum spectat. Leucadia
 67  XXXIII,    2,  17|              plana sunt, iacentia ad mare, quo Leucadia ab Acarnania
 68  XXXIII,    4,  31|         Philippo ad se imperium sese mare traiecisse. nihil contra
 69  XXXIII,    5,  48|         transgressus, postero die ad mare inter Acyllam et Thapsum
 70   XXXIV,    1,   5| accerserentur, matronae universae ad mare profectae sunt ad matrem
 71   XXXIV,    2,   9|               sed Graecum oppidum in mare expositum totum orbem muri
 72   XXXIV,    2,   9|           temere urbe excedebant. ad mare patebat omnibus exitus.
 73   XXXIV,    3,  24|              quam ab illo capta est. mare interiectum ab istis praedonibus
 74   XXXIV,    3,  28|        Taygeto subiectam agrosque ad mare pertinentes evastat.~ ~29.
 75   XXXIV,    3,  32|              qui ut liberare possent mare traiecerunt, terra marique
 76   XXXIV,    3,  32|          bellum adversus nos gerens, mare circa Maleum infestum navibus
 77   XXXIV,    4,  36|        fuerat autem ei magno fructui mare omnem oram <a> Maleo praedatoriis
 78    XXXV,    5,  44|        tempus navigabile praebuisset mare, omnem se Graeciam armis
 79   XXXVI,    1,   2|             frumenti exigeret; id ad mare comportandum devehendumque
 80   XXXVI,    2,  12|          consulem iam cum legionibus mare traiecisse et in Thessalia
 81   XXXVI,    3,  15|              per Aetoliam ad alterum mare orienti obiectum tendens
 82   XXXVI,    3,  17|           aberit, quin ab Gadibus ad mare rubrum Oceano finis terminemus,
 83   XXXVI,    3,  18|             finem, qua loca usque ad mare invia palustri limo et voraginibus
 84   XXXVI,    5,  43|            portum Chiorum in Aegaeum mare versum, petunt; inde ad
 85  XXXVII,    2,  11|             portus atque erumpere in mare apertum posset, postquam
 86  XXXVII,    3,  13|     exutosque magna parte praedae ad mare ac naves redegit. postero
 87  XXXVII,    3,  13|             faciebat, clausumque iam mare commeatibus Italicis erat.~ ~
 88  XXXVII,    3,  16|             dubiis volui coeptum est mare, pervicerunt quidem remis,
 89  XXXVII,    4,  26|        oppugnare urbem adgressus, ad mare partibus duabus pariter
 90  XXXVII,    7,  60|            cum Gallis belli materia. mare pacatum erat devicto Antiocho,
 91 XXXVIII,    2,  13|            quae vergit ad Pamphylium mare. Integris viribus regionis
 92 XXXVIII,    3,  29|            strata litora sunt, funda mare apertum incessentes exercebantur.
 93 XXXVIII,    3,  29|      Cyneatidem vocant - nam urbs in mare devexa in occidentem vergit --,
 94 XXXVIII,    3,  30|   Lacedaemonii, ut aliqua liberum ad mare haberent aditum, si quando
 95 XXXVIII,    6,  59|              Aegaeum usque prominens mare, quot non urbes modo sed
 96   XXXIX,    2,  27|         Paroreian subeat, nusquam ad mare declinantem: Philippum novam
 97   XXXIX,    3,  34|             missis qui per Epirum ad mare prosequerentur eum, ne qua
 98      XL,    1,   4|           comitem mortis complexa in mare sese deiecit. nave vacua
 99      XL,    2,  21|        Ponticum simul et Hadriaticum mare et Histrum amnem et Alpes
100      XL,    2,  21|              quae proxime itinera ad mare Hadriaticum atque Italiam
101      XL,    4,  57|              Scordiscos iter esse ad mare Hadriaticum Italiamque;
102     XLI,    1,   1|           Placentina opposita; inter mare et castra et, ut idem aquatoribus
103     XLI,    1,   2|             frequens inter castra et mare mercantium sine ullo terrestri
104     XLI,    1,   2|         esset. una vox audiebatur ad mare vocantium; id forte temere
105     XLI,    1,   2|               maior pars inermes, ad mare decurrunt, dein plures,
106     XLI,    1,   3|       rapiunt; milites in scaphas et mare territi ruunt; nautae metu,
107     XLI,    1,   3|             exutum castris hostem ad mare persecuturos fuisse, deinde
108     XLI,    2,   7|             omnes consulem ipsum, ad mare ac naves fugisse. privatum
109    XLII,    1,  13|            et egregium vos fecistis, mare tantum traiecissem, ut vana
110    XLII,    5,  63|             his gestis in Boeotia ad mare ac naves redit.~ ~64.
111   XLIII,    1,   6|           quingenta indicantes se ad mare devecta habere, ut, quo
112    XLIV,    1,   6|           pecunia deposita erat, <in mare proiceret, Thessalonicam
113    XLIV,    1,   6|           plus quam mille passuum ad mare relinquant spatium, cuius
114    XLIV,    1,   8|           facit et infra prorutam in mare evolvendo terram praealtas
115    XLIV,    1,  10|               cum trepidans gazam in mare deici Pellae, Thessalonicae
116    XLIV,    1,  10|      equitesque, fugientes effuse ad mare persecuti quingentos ferme
117    XLIV,    1,  11|             Macedonico ad Toronaicum mare perducit. ab altera parte
118    XLIV,    2,  29|              atque Aegaeum vagantium mare, sed etiam coniunctio ipsa
119    XLIV,    3,  33|        postremo sequi se utrarios ad mare, quod minus trecentos passus
120    XLIV,    3,  33|             latices, quorum venae in mare permanantes undae miscerentur.
121    XLIV,    3,  35|     castrorum, veluti per devexum in mare bracchium transitum temptaturus.
122    XLIV,    3,  42|             elapsi erant, inermes ad mare fugientes, quidam aquam
123    XLIV,    3,  45|       castris abessent. ipse propius mare ad Pydnam castra movit.
124     XLV,    1,   2|       militum Corcyrae, Brundisi, ad mare superum aut in agro Larinati
125     XLV,    1,   6|       maceriam aegre transgressus ad mare pervenit. Oroandes tantum <
126     XLV,    1,   9|        terrarum ultumos finis rubrum mare amplectitur, peragravit.
127     XLV,    3,  28|          fama accidit traiecisse iam mare decem legatos, omnibus aliis
128     XLV,    3,  34|              numerata est. Paulus ad mare Oricum descendit nequaquam,