Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  7b|            cum avertere eam praedam vellet, quia si agendo armentum
  2       I,    4,  18|          verbis auspicia quae mitti vellet. Quibus missis declaratus
  3       I,    8,  47|           esset et parata unde, ubi vellet, egentissimis largiretur.~ ~
  4       I,    9,  54|            mittit quidnam se facere vellet, quando quidem ut omnia
  5       I,    9,  54|            emisisse. Sexto ubi quid vellet parens quidve praeciperet
  6      II,    2,  13|             donare dixit; ipsa quos vellet legeret. Productis omnibus
  7      II,    2,  15|              Proinde si salvam esse vellet Romam, ut patiatur liberam
  8      II,    5,  57|          consularem maiestatem esse vellet quanta esse in concordi
  9      II,    5,  58|            coercebat. Si citius agi vellet agmen, tardius sedulo incedere;
 10      II,    5,  59|          animus cum insuper saevire vellet contionemque advocaret,
 11      II,    5,  59|         monentes ne utique experiri vellet imperium, cuius vis omnis
 12     III,    5,  35|          oculos, mirantes quid sibi vellet: apparere nihil sinceri
 13     III,    6,  41|         Valerio dicendi gratia quae vellet, cum libertas non ultra
 14     III,    9,  71|      cupidae audiendi plebi ut quae vellet Scaptius diceret. Ibi infit
 15      IV,    1,   1|            de plebe seu de patribus vellet, consules faciendi. Id vero
 16      IV,    2,  14|               Cum pavidus ille quid vellet quaereret, Serviliusque
 17      IV,    6,  51|         praeficeret quaestioni quem vellet. A plebe consensu populi
 18       V,    3,  20|          qui particeps esse praedae vellet in castra Veios iret, altera
 19       V,    4,  23|        domumque religione exsolvere vellet, cum sibimet ipse praedam
 20       V,    7,  55|  materiaeque caedendae unde quisque vellet ius factum, praedibus acceptis
 21      VI,    4,  25|            ex collegis optaret quem vellet contra spem omnium L. Furium
 22      VI,    5,  34| prosequentium rogantiumque num quid vellet credo fortunatum matrimonium
 23    VIII,    2,  8b|            subcenturionem sibi quem vellet legeret qui tutaretur eum
 24    VIII,    5, 37a|           cum se dictatura abdicare vellet, iussu patrum priusquam
 25      IX,    2,  7b|         forum aut publicum aspicere vellet. Consules in privato abditi
 26     XXI,    2,  18|        minus ferociter, daret utrum vellet, succlamatum est; et cum
 27     XXI,    5,  42|          acciperet, decertare ferro vellet. Cum ad unum omnes ferrum
 28     XXI,    6,  53|            qui dilatam dimicationem vellet; eum, animo magis quam corpore
 29     XXI,    6,  53|        Galli, ad ea exploranda quae vellet tutiores quia in utrisque
 30     XXI,    7,  58|         quisque attollere ac levare vellet, diu nequiret, quia torpentibus
 31    XXII,    5,  33|     poscendum aut, si diem proferri vellet, obsides accipiendos. Adeo,
 32   XXIII,    2,  15|     Italicis praeter Romanos videri vellet, praemia atque honores qui
 33   XXIII,    6,  47|         compellavit congredique ubi vellet iussit. Hinc Romani ad spectaculum
 34    XXIV,    1,   5|       vitiis desiderabilem efficere vellet avum, primo statim conspectu
 35    XXIV,    6,  48|      facturos se in praesentia quod vellet legati respondent, fide
 36     XXV,    2,   9|            in tempore editurum quae vellet agi. eadem ferme hora Tarentum
 37     XXV,    6, 27b|         navalis certaminis experiri vellet. et Marcellus, cum et Siculum
 38    XXVI,    2,  15|             mirabundus quidnam sese vellet resedisset Flaccus, 'me
 39    XXVI,    2,  15|            prohiberi etiam se si id vellet senatus consulto diceret,
 40    XXVI,    3,  21|            et aedes Syracusis cuius vellet eorum in quos belli iure
 41    XXVI,    5,  30|           pollicerique se urbem cum vellet ei tradituros; sed eum primo
 42    XXVI,    5,  31|         operam rei publicae nostrae vellet aversatum esse. et antequam
 43    XXVI,    6,  38|        omnes tenere praesidiis nisi vellet in multas parvasque partes
 44    XXVI,    7,  40|         ulla nec quin erumperet ubi vellet prohiberi poterat. haec
 45   XXVII,    2,  5b|            rogaret; si ne is quidem vellet, tum tribuni ad plebem ferrent.
 46   XXVII,    2,   6|           fuissent quos et quotiens vellet reficiendi consules populo
 47   XXVII,    2,   7|           seu M. Valerium Messallam vellet. nec de Hispania quicquam
 48   XXVII,    3,  13|         veniam eius diei daret: ubi vellet deinde experiretur militum
 49   XXVII,    4,  16|           scribae quid fieri signis vellet ingentis magnitudinis -
 50   XXVII,    4,  19|     captorum equorum trecentos quos vellet eligere Indibilem iussit.~
 51   XXVII,    4,  19|            iussisque prosequi quoad vellet equitibus dimisit.~ ~20a.
 52   XXVII,    6,  29|           prudentes cum quibus quae vellet de re publica loqueretur.
 53   XXVII,    8,  45|       interdiu an noctu venire sese vellet, iisdem an aliis considere
 54   XXVII,    8,  48|         tumulo super fluminis ripam vellet, advenit Livius peditum
 55  XXVIII,    2,   9|        sublimis curru multiiugis si vellet equis: uno equo per urbem
 56  XXVIII,    4,  20|    consultum sine alterius respectu vellet, primo tacita suspicio,
 57  XXVIII,    5,  21|            verbis disceptare Scipio vellet ac sedare iras, negatum
 58  XXVIII,    7,  35|           id se, etiamsi iam pridem vellet, minus praestare in Hispania
 59    XXIX,    1,   1|           se prorsus, si sibi utrum vellet liberum esset, nolle militare,
 60    XXIX,    4,  21|     Pleminium aliumve quem accusare vellet, Regium se sequeretur: si
 61     XXX,    3,  16|  oboedienter servire imperaret quae vellet.~ Scipio et venisse ea spe
 62     XXX,    3,  18|            in hostem emitte.' utram vellet praetor muneris partem proconsule
 63     XXX,    4,  22|          interrogandi, si quis quid vellet, legatos praetor fecisset,
 64     XXX,    5,  27|    videretur, populum rogarent quem vellet in Africa bellum gerere.
 65     XXX,    7,  41|          tuebatur, decreta, ut quas vellet naves deligeret. P. Scipio
 66     XXX,    7,  41|         sicut praefuisset, praeesse vellet, Octavio pro praetore in
 67    XXXI,    2,  11|             eas addi, demi mutarive vellet, rursus ab senatu ei postulandum
 68    XXXI,    2,  13|       quoque bellum uti res publica vellet, aliis ex aliis orientibus
 69    XXXI,    2,  15|         populus vocatus ut rex quae vellet coram ageret; deinde ex
 70    XXXI,    5,  38|            et fallere abiens hostem vellet, caduceatore sub occasum
 71   XXXII,    2,  11|        potestatis essent. Cum magis vellet credere quam auderet mixtumque
 72   XXXII,    2,  13|            egebat mora si expugnare vellet nec tempus erat, omisso
 73   XXXII,    3,  20|           mos est, suadendi si quis vellet potestas a magistratibus
 74   XXXII,    4,  25|             qui quaereret quid sibi vellet. Nihil moto tantummodo,
 75   XXXII,    5,  38|           nactum ratus, tradere ubi vellet urbem Philoclen iussit.
 76  XXXIII,    1,  10|            pugnam et quid imperator vellet impetus in eos est factus
 77  XXXIII,    2,  12|       proclivia esse si fortuna uti vellet. ad haec Quinctius negare
 78   XXXIV,    2,  14|             profectus ut locum quem vellet priusquam hostes sentirent
 79   XXXIV,    3,  27|             ratus, si dimicare acie vellet, et urbem relinquere tam
 80   XXXIV,    6,  56|             ei quos eorum quandoque vellet ius esset.~ ~57.
 81   XXXIV,    6,  62|        veram originem iuris exigere vellet, quem proprium agrum Carthaginiensium
 82    XXXV,    1,   7|             creditae quibus debitor vellet legibus ius creditori diceretur.
 83    XXXV,    2,  11|            pollicetur se parte utra vellet cum suis erupturum, tantum
 84    XXXV,    3,  29|           iter, ne aut tyrannus cum vellet receptum ad urbem haberet
 85    XXXV,    5,  45|        principes cum quibus, si qua vellet, consultaret delegerunt.~ ~
 86   XXXVI,    2,  13|             ne vim ultimam experiri vellet. quibus ille satis ferociter
 87   XXXVI,    5,  33|    societate Romana, urbes recipere vellet, permittente eo ad Demetriadem
 88   XXXVI,    5,  39|       dimidia eos multavit, quo, si vellet, populus Romanus colonias
 89   XXXVI,    5,  39|      restituere differendo triumpho vellet. iuberent consulem cum legionibus
 90  XXXVII,    1,   2|          traderet, si is manere ibi vellet; si Acilius redire Romam
 91  XXXVII,    1,   2|      scribere ex ipsa provincia, si vellet, peditum duo milia et centum
 92  XXXVII,    5,  37|             ne, si extrahere tempus vellet, munimenta Romani temptarent,
 93  XXXVII,    6,  39|             si concedere in hiberna vellet, differendum esse in aestatem
 94  XXXVII,    7,  52|            igitur et cogendum, quae vellet quaeque sentiret, expromere.~ ~
 95 XXXVIII,    3,  24|            ipsi permittit, ut, quem vellet, unum ex captivis nuntium
 96 XXXVIII,    3,  33|           arcuerat, non quia salvos vellet, sed quia perire causa indicta
 97 XXXVIII,    5,  45|             fatalis cladem experiri vellet, retentum admosse tamen
 98 XXXVIII,    6,  56|    perpetuum consulem et dictatorem vellet facere; prohibuisse statuas
 99   XXXIX,    1,   4|        etiam praesente consule quod vellet decreturum. <tum> Fulvius:
100   XXXIX,    1,  12|        quoque esse quae percunctari vellet. ad cuius nuntium perturbata
101   XXXIX,    1,  13|           sed capitalem etiam verti vellet: se terrendi eius causa,
102   XXXIX,    1,  17|           venire ad causam dicendam vellet. edixerunt deinde, ne quis
103   XXXIX,    1,  17|        causa vendidisse neve emisse vellet; ne quis reciperet, celaret,
104   XXXIX,    3,  34|            si ab se culpam removere vellet, Onomastum et Casandrum,
105   XXXIX,    4,  39|             aequum censere, ut quem vellet praetorem creandi populo
106   XXXIX,    4,  39|            si consul accipere nomen vellet. ingens certamen tribunis
107   XXXIX,    5,  47|    recipienti futura ita, ut maxime vellet senatus, responderi placuit
108   XXXIX,    5,  53|          quoque graviorem esse quam vellet minorem filium aiebat. offendebatur
109      XL,    2,  20|    abstinebat, ut neque scribi sibi vellet, quia hoc praecipue criminum
110      XL,    4,  40|             quin ederet, quid fieri vellet: non segniter imperium exsecuturos; '
111      XL,    4,  46|          ambo significare, si alter vellet, se in potestate tot principum
112     XLI,    2,   9|            si deducere ex navalibus vellet. tantumdem peditum equitumque
113     XLI,    3,  20|           itaque nescire, quid sibi vellet, quibusdam videri; quidam
114    XLII,    2,  17|         haberi trahique magis, quam vellet, in arcanos sermones est
115    XLII,    2,  21|          quem quaerere ea rogatione vellet. patres ipsum eum quaerere
116    XLII,    3,  31|             veteres scriberet, quos vellet, consul usque ad quinquaginta
117   XLIII,    1,   2|       vendere Hispanos, quanti ipse vellet, et ne praefecti in oppida
118   XLIII,    1,   6|          imperare ad bellum senatus vellet, praestare se paratos esse
119    XLIV,    1,  12|      quidnam sibi repentinus clamor vellet. postquam patere urbem accepere
120    XLIV,    3,  37|       dedisse hosti, si nocte abire vellet, tunc quoque per speciem
121    XLIV,    3,  45|            quae agi cum multitudine vellet, de templo descendit. multitudo,
122     XLV,    1,  11|             Aegypti teneri, ut, cum vellet, rursus exercitum induceret;
123     XLV,    1,  11|          diceret potius, quid fieri vellet, quam hostis ex socio factus
124     XLV,    4,  36|      tribuni dicere eo die, si quid vellet, iuberent, in noctem rem
125     XLV,    4,  44|          cum praetor senatum ei, si vellet, eo die daturum dixisset,
126     XLV,    4,  44|           iniuria quidquam ei datum vellet populus Romanus. ne cui
127     XLV,    4,  44|        Romae seu Praeneste immolare vellet, regi ex publico sicut magistratibus