Lib. Cap. Par.

  1      IX,    4,  19|          hostem adversus Antiochum Philippum Persen non modo cum clade
  2    XXII,    5,  33|        viginti milia. Legati et ad Philippum Macedonum regem missi ad
  3   XXIII,    5,  34|    litterae quoque ab Hannibale ad Philippum inventae et pacta inter
  4   XXIII,    6,  38|   transmitteret daretque operam ut Philippum in regno contineret. Pecunia
  5   XXIII,    6,  39|         Romani parant aguntque, ad Philippum captiva navis una ex iis
  6   XXIII,    6,  48|    Sallentini et providere quod ad Philippum bellumque Macedonicum attineret
  7    XXIV,    2,  13|          opportune versam regemque Philippum hunc portum, si transiret
  8    XXIV,    6,  40|        circa litoribus, nuntiantes Philippum primum Apolloniam temptasse,
  9     XXV,    5,  23|             missus ab Syracusis ad Philippum regem, captus ab Romanis
 10    XXVI,    4,  22|          Laevino; egregie adversus Philippum regem terra marique rem
 11    XXVI,    4,  24|         amicitiam primi venissent; Philippum eis et Macedonas graves
 12    XXVI,    4,  24|         extemplo moverunt adversus Philippum bellum, et Laevinus Zacynthum -
 13    XXVI,    4,  24|         captas Aetolis contribuit; Philippum quoque satis implicatum
 14    XXVI,    4,  25|        hosti posuerunt. nuntiis ad Philippum missis quanto res in discrimine
 15    XXVI,    4,  25|         discrimine esset, omittere Philippum id quod in manibus erat
 16    XXVI,    5,  28|           terra marique, exposuit: Philippum inferentem bellum Aetolis
 17    XXVI,    6,  35|       Siciliam obtineri aut Italia Philippum arceri posse aut tuta Italiae
 18   XXVII,    6,  30|       venerunt ad dirimendum inter Philippum atque Aetolos bellum. adhibitus
 19   XXVII,    6,  31|            vastavit. fama eius rei Philippum ab ludis excivit; raptimque
 20   XXVII,    6, 33a|       inter barbaros celebrem esse Philippum occisum. expeditione ea
 21  XXVIII,    2,   7|                                    Philippum et ignes ab Oreo editi monuerant
 22    XXIX,    1,   4|       societatis causa coeptae. ad Philippum quoque missi qui ducenta
 23    XXIX,    3,  11|           propter commune adversus Philippum bellum coeptam amicitiam
 24    XXIX,    3,  12|         legatos de pace communi ad Philippum misere, satis confidere
 25     XXX,    4,  26|         repetendas non admissos ad Philippum regem, simul nuntiassent
 26    XXXI,    1,   1|            coeptum bellum adversus Philippum decem ferme ante annis triennio
 27    XXXI,    1,   2|           iniuriis bellum adversus Philippum suscepissent, pristinum
 28    XXXI,    1,   7|         dubium est quin hunc ipsum Philippum, pactum iam per legatos
 29    XXXI,    1,   7|          ne aequaveritis Hannibali Philippum nec Carthaginiensibus Macedonas:
 30    XXXI,    2,   9|    nuntiarent Athenienses adversus Philippum petisse ab rege auxilium:
 31    XXXI,    2,   9|      auxilia, quae facile adversus Philippum tueri Athenas possent, missurum.
 32    XXXI,    2,  14|           gens Acarnanum factum ad Philippum detulit impetravitque ab
 33    XXXI,    2,  14|   persecuti cedentem in Macedoniam Philippum cum Aeginam venissent, rex
 34    XXXI,    2,  15|         deinde rerum quas adversus Philippum gessisset, ad postremum
 35    XXXI,    2,  15|           consensu bellum adversus Philippum decretum. honores regi primum
 36    XXXI,    2,  16|      clauserunt. ea oppugnatio diu Philippum tenuit, eripique ex obsidione,
 37    XXXI,    2,  18|            obsidione Abydenorum ad Philippum venit. qui questus Attalo
 38    XXXI,    4,  28|        bello maritimo, sicut ante, Philippum urgeret. ad Rhodios quoque
 39    XXXI,    4,  29|           ut bellum secum adversus Philippum geratis postulant; et antea
 40    XXXI,    4,  29|          Romanum habebitis, socium Philippum quaeretis. Aetolos Acarnanas
 41    XXXI,    4,  30| reliquerint: circa ea omnia templa Philippum infestos circumtulisse ignes;
 42    XXXI,    4,  31|          dicta sint, haec adversus Philippum, cuius domestica parricidia
 43    XXXI,    4,  31|         bellum suscepimus adversus Philippum, vos sine nobis cum eo pacem
 44    XXXI,    5,  40|      bellum erat, copias reduxit.~ Philippum averterant Aetoli et Athamanes
 45    XXXI,    6,  44|  Atheniensium civitas, cui odio in Philippum per metum iam diu moderata
 46    XXXI,    6,  44|          detestari atque exsecrari Philippum liberos eius regnumque,
 47    XXXI,    6,  44|            valent, bellum adversus Philippum gerebant.~ ~45.
 48    XXXI,    6,  46|         bellum gerentibus adversus Philippum debebat. id negatum Aetolis,
 49    XXXI,    6,  47|     aestate terra marique adversus Philippum sociosque eius ab consule
 50   XXXII,    1,   5|      animos corporaque remiserant; Philippum quantum ab adsiduis laboribus
 51   XXXII,    2,   8|          et militum opera adversus Philippum communem hostem uti populum
 52   XXXII,    2,  10|     intulisset iniuriam ortam, nec Philippum ab ullis bello lacessitum
 53   XXXII,    3,  16|         tempus quo consul adversus Philippum primum in Epiri faucibus
 54   XXXII,    3,  19|   Cycliadan principem factionis ad Philippum trahentium res expulerunt;
 55   XXXII,    3,  21|          et in bello quod adversus Philippum gerunt se a nobis adiuvari
 56   XXXII,    3,  23|     exercitu metu poenae a Romanis Philippum secuta, pars navales socii
 57   XXXII,    5,  33|  interpellet: nec de pace cum fide Philippum agere nec bella vera virtute
 58   XXXII,    5,  33|       urbes in Thessalia evastasse Philippum quam omnes qui unquam hostes
 59   XXXII,    5,  36|           omnes vociferarentur, ad Philippum quoque procul stantem vox
 60   XXXII,    5,  37|     liberam Graeciam esse et ipsum Philippum non contumeliosius quam
 61   XXXII,    5,  39|   Quinctius ut eo quoque praesidio Philippum nudaret cum adnuisset se
 62   XXXII,    5,  39|       finiret, alteram ut adversus Philippum mitteret secum auxilia.
 63  XXXIII,    1,   2|      omnibus iam cogitationibus in Philippum et quod reliquum belli erat
 64  XXXIII,    1,   8|          cunctabundum et dicentem <Philippum> temere fieri, non locum
 65  XXXIII,    3, 19b|            Ptolomaei essent, simul Philippum - necdum enim debellatum
 66  XXXIII,    3,  20|             incerto adhuc adversus Philippum eventu belli. cum haec legati
 67  XXXIII,    3,  27|            gentis militassent apud Philippum sibi restituerentur. id
 68  XXXIII,    3,  27|       Boeotos gratia esset; nam ad Philippum legatos gratias agentes
 69  XXXIII,    4,  30|     captivos transfugasque reddere Philippum Romanis et naves omnes tectas
 70  XXXIII,    4,  35|        Antiochum, Cn. Cornelius ad Philippum. qui de minoribus rebus
 71  XXXIII,    4,  35|            modo vinci sine Aetolis Philippum sed ne transire quidem in
 72  XXXIII,    4,  40|            iis Ptolomaeum, inde et Philippum usurpandae alienae possessionis
 73  XXXIII,    5,  49|           patribus Romanis esse et Philippum regem ante ab Hannibale
 74   XXXIV,    3, 22b|         est usus: 'bellum adversus Philippum non magis communi animo
 75   XXXIV,    3,  23|     imploratos [auxilium] adversus Philippum tulisse opem, non rogatos
 76   XXXIV,    3,  31|          auxilia in bello adversus Philippum accepistis; sed si nunc
 77   XXXIV,    3,  32|        libertate Graeciae adversus Philippum gereremus bellum cum tyranno
 78    XXXV,    2,  12|          possessionem venturum nec Philippum aut Nabim quieturos. ubi
 79    XXXV,    2,  12|   Damocritus ad Nabim, Nicander ad Philippum, Dicaearchus frater praetoris
 80    XXXV,    2,  12|    coniungeret se cum Antiocho. et Philippum Nicander haud dissimili
 81    XXXV,    2,  18|          inclusissent, a Macedonia Philippum, ubi primum bellicum cani
 82    XXXV,    4,  31|            iis demendo spes incisa Philippum abalienaret, in quo plus
 83    XXXV,    5,  47|     Alexandro ferens filiis duobus Philippum atque Alexandrum et filiae
 84    XXXV,    5,  47|       vanitas promissorum non apud Philippum modo sed etiam apud Amynandrum
 85    XXXV,    5,  49|         esse. 'dum hi ab se victum Philippum, sua virtute protectos Romanos
 86   XXXVI,    1,   7|          agitur, dicam. ante omnia Philippum et Macedonas in societatem
 87   XXXVI,    1,   7|         igitur prius potiusque est Philippum nobis coniungere quam hos?
 88   XXXVI,    1,   7|       possim, cum, quibus adversus Philippum valuerint Romani, iis nunc
 89   XXXVI,    1,   7|           oppugnentur? Aetoli, qui Philippum, quod inter omnes constat,
 90   XXXVI,    1,   7|    fiduciam praebet coniungi nobis Philippum posse? una, communis utilitas,
 91   XXXVI,    1,   7|         semper adfirmavit, fremere Philippum et aegre pati sub specie
 92   XXXVI,    1,   7|            auxilio ferendo Romanis Philippum ad sua potissimum tuenda
 93   XXXVI,    2,   8|          Amynandrum atque Aetolos, Philippum Megalopolitanum cum duobus
 94   XXXVI,    2,   8|         Macedonas, odium ingens ad Philippum movit. itaque qui ad id
 95   XXXVI,    2,  13|            oppugnarent, mittunt ad Philippum qui monerent, ne vim ultimam
 96   XXXVI,    2,  14|           cum equitatu Limnaeum ad Philippum venit. adventu consulis
 97   XXXVI,    3,  16|      circuitos fama erat, et nuper Philippum ab iisdem Romanis; itaque
 98   XXXVI,    4,  31|          petendam pacem. Amynander Philippum Megalopolitanum insulae
 99   XXXVI,    5,  34|       circumactus sit imperii tui, Philippum autem, qui non aciem, non
100   XXXVI,    5,  34|            tuos nondum duas urbes, Philippum tot gentes Graeciae habere?
101   XXXVI,    5,  34|            quantum non supra modum Philippum crescere.'~ ~35.
102  XXXVII,    4,  25|            Romanum imperium esset; Philippum, Nabim expugnatos; se tertium
103  XXXVII,    4,  25|       maiestate vel viribus parem. Philippum et Nabim, hostis et bello
104  XXXVII,    7,  54|      praetenderitis prius adversus Philippum, nunc adversus Antiochum
105 XXXVIII,    1,   3|      recuperasset paternum regnum; Philippum incusabat. Aetoli ex Athamania
106 XXXVIII,    1,   8|            boni ante, cum adversus Philippum bellatum sit, fecisse; nec
107 XXXVIII,    5,  49|           Antiocho pugnavit? Quid? Philippum non eodem modo super Aoum
108   XXXIX,    1,   8|    Postumium Albinum et Q. Marcium Philippum consules ab exercitu bellorumque
109   XXXIX,    2,  24|          recipiendas eas civitates Philippum misisse; armis subactos
110   XXXIX,    2,  25|            ab Aetolis forent - nam Philippum Aetolis ademisse eas constabat --,
111   XXXIX,    2,  27|         praemia belli Eumenem quam Philippum habere, vel pro patris Attali
112   XXXIX,    2,  27|       meritis bello, quod adversus Philippum ipsum gesserit populus Romanus,
113   XXXIX,    2,  27|        maioris muneris essent. nam Philippum quidem quo aut merito in
114   XXXIX,    2,  27|       nusquam ad mare declinantem: Philippum novam postea deflexisse
115   XXXIX,    3,  33|          qui ad disceptandum inter Philippum et Eumenem reges Thessalorumque
116   XXXIX,    5,  42|            inter cetera obiecit ei Philippum Poenum, carum ac nobile
117   XXXIX,    5,  47|          fiat. velle etiam sentire Philippum integra omnia sibi cum populo
118      XL,    1,  11|     integri et sinceri Romam eunt, Philippum regem se habere credentes,
119      XL,    3,  27|     militibus, qui Hannibalem, qui Philippum, qui Antiochum, maximos
120      XL,    4,  55|            custodibus Antigonus ad Philippum processit. 'multis' inquit '
121     XLI,    3,  24|     consultantis, utrum Romanos an Philippum sequeremur? nihil metus
122    XLII,    3,  34|       miles gregarius fui adversus Philippum regem; tertio anno virtutis
123    XLIV,    3,  45|             in contionem processit Philippum secum filium habens, ut
124     XLV,    1,   6|     tradidit, nec quisquam praeter Philippum, maximum natu e filiis,
125     XLV,    1,   9|      obscura admodum fama usque ad Philippum, Amyntae filium, fuit; inde
126     XLV,    2,  22|          Hannibal pecunia auxiliis Philippum hostem fecerunt. Antiochus
127     XLV,    2,  24|       bellis pro vobis pugnavimus. Philippum, Antiochum, Persea tamquam