Lib. Cap. Par.

  1       I,    5,  28|     supplicium apud Romanos exempli parum memoris legum humanarum
  2       I,    5,  30|             ferebantur. Sabini haud parum memores et suarum virium
  3       I,    8,  46|         regis filius neposne fuerit parum liquet; pluribus tamen auctoribus
  4       I,    8,  47|      vocatque regem. Aut si ad haec parum est animi, quid frustraris
  5       I,    9,  56| contemptuque tutus esse ubi in iure parum praesidii esset. Ergo ex
  6       I,    9,  57|           capi Ardea posset: ubi id parum processit, obsidione munitionibusque
  7      II,    3,  18|           id quoque enim traditur - parum creditum sit, nec quis primum
  8      II,    3,  31|           se cornua latius pandunt, parum apte introrsum ordinibus
  9      II,    4,  40|             muliebris timor fuerit, parum invenio: pervicere certe,
 10      II,    5,  55|    obtulissent, facile experti sunt parum tutam maiestatem sine viribus
 11      II,    5,  65|        virtute militum fretus, loco parum fidens, conclamant se ituros
 12     III,    1,   7|            est, fidesque sua sociis parum felix in praesentia fuit.
 13     III,    1,   8|           quam quod ad arcendam vim parum virium esset. Q. Fabius
 14     III,    3, 26a|        nocte adorti castra postquam parum vis aperta profecerat, munitiones
 15     III,    3, 26a|      consulem arcessunt. In quo cum parum praesidii videretur dictatoremque
 16     III,    5,  35|      Propalam obviam ire cupiditati parum ausi, obsecundando mollire
 17     III,    7,  52|              Quid si plebs mox, ubi parum secessione moveamur, armata
 18     III,    9,  65|      humilioribus essent, in primis parum proderat; deinde ne ipsi
 19     III,    9,  67|         imperium indignis et, si id parum est, insuper poenas expetite:
 20      IV,    1,   2|          secum quidem ipse concors. Parum id videri quod omnia divina
 21      IV,    1,   6|    oporteret, ut fortasse vere, sic parum utiliter in praesens Curtius
 22      IV,    1,  7a|           comitiis eorum praefuerat parum recte tabernaculum cepisset.
 23      IV,    2,   8|         dubitatur, ut eo magistratu parum solidum consulatum explerent,
 24      IV,    2,   9|           occasu patriae petentium. Parum parti utrique domi armorum
 25      IV,    4,  30|            dies a Fidenis afuissent parum constabat; colonorum additus
 26      IV,    5,  43|         esset arbitrium populi, cum parum proficerent, totam rem de
 27      IV,    6, 44b|        liberius quam virginem decet parum abhorrens. Eam ampliatam,
 28      IV,    6,  45|         ignobilemque aspernari. Cum parum decorum inter collegas certamen
 29      IV,    6,  58|             vi restari nuntiabatur, parum cogitaverunt nulla virtute
 30      IV,    6,  61|           frequenter habitum esset, parum constitit bellone publico
 31       V,    3,  15|         quia singuli auctores erant parum credita spretaque, et quia,
 32       V,    3,  16|         onerarent, aut exiguo eoque parum valido exercitu persecuturos.
 33       V,    5, 35a|           inde venisse comperio: id parum certum est, solamne an ab
 34       V,    6,  40|           imbellem multitudinem, id parum humanum erat. Alia maxime
 35      VI,    5,  40|              quaenam consortio est? parum est, si, cuius pars tua
 36     VII,    1,   4|             si quid ex progenie sua parum prosperum sit; at hercule
 37     VII,    5,  30|        cupiditatis explendae esset, parum fuit quod semel in Sidicino
 38     VII,    5,  31|        inferrent; si leniter agendo parum proficerent, denuntiarent
 39     VII,    6,  39|       graves iam aetate aut viribus parum validos; avidam in commeatus
 40     VII,    6,  39|     verteret, acciri iusserunt. Sed parum spei erat voluntate quicquam
 41    VIII,    5,  32|          iniungeret ignominiam. cum parum precibus, parum causa proficerent,
 42    VIII,    5,  32|     ignominiam. cum parum precibus, parum causa proficerent, intueri
 43      IX,    5,  26|          sunt; dein, postquam ad id parum potentes erant, ne causam
 44       X,    3,  26|       erexit; sed, ut in re subita, parum explorato itinere ad iugum
 45       X,    4,  34|            impetu, dein postquam ea parum procedebant opere ac vineis
 46       X,    5, 37b|                       Et huius anni parum constans memoria est. Postumium
 47     XXI,    1,   3|        exercitus nostri, eius filio parum mature serviamus? Ego istum
 48     XXI,    5,  44|       Nusquam te vestigio moveris." Parum est quod veterrimas provincias
 49    XXII,    4,  26|             attolleret animos, haud parum callide auram favoris popularis
 50    XXII,    5,  35|     collegae. Tum experta nobilitas parum fuisse virium in competitoribus
 51    XXII,    6,  40|             frumento, postquam ager parum tutus erat, in urbes munitas
 52    XXII,    6,  47|           cuneum nimis tenuem eoque parum validum, a cetera prominentem
 53    XXII,    7,  55|       agendum, quoniam magistratuum parum sit, ut tumultum ac trepidationem
 54   XXIII,    2,  14|       amicitiamque novam transeant, parum constare. Ita spatio sumpto
 55   XXIII,    4,  27|      confertos inlati, cum paucitas parum tuta esset, respicere alii
 56   XXIII,    5,  34|      provinciae praesidem esse, ita parum bello quod motum iri videretur,
 57   XXIII,    5,  35|          Romanis deficerent; ubi id parum processit, dolum ad capiendos
 58   XXIII,    6,  42|       tutari poterant. Postquam his parum fidebamus, Pyrrho regi nos
 59    XXIV,    2,   8|             ullam offerret, is mihi parum meminisse videretur vestrae
 60    XXIV,    5,  36|            sunt: et Bomilcar, simul parum fidens navibus suis duplici
 61    XXIV,    5,  38|            adhuc sumus; cui quoniam parum succedit, aperte ac propalam
 62     XXV,    1,   3|          animum versabat. cum in eo parum praesidii esset, turbandae
 63     XXV,    4,  18|         sciat parem se non esse. si parum publicis foederibus ruptis
 64     XXV,    5, 22b|      Tarentinae potiundae; quod ubi parum processit, ad Brundisium
 65     XXV,    6,  36|   exercitibus aderant apparebatque, parum armis ad tuendum locum sine
 66    XXVI,    2,  16|            ad palum deligatur, quia parum inter strepitus exaudiri
 67   XXVII,    3,  10|           etiam superesse. consules parum sibi videri praefati pro
 68   XXVII,    4, 20a|        cetera exsequenda belli haud parum opportuni. ibi conferentibus
 69   XXVII,    7,  38|       posset --, Livius cunctabatur parum fidens suarum provinciarum
 70   XXVII,    8,  47|           et nocturno tumultu duces parum intente adservati, alter
 71  XXVIII,    1,   3|       abiecisse appareret. id utrum parum ex intervallo sit conspectum
 72  XXVIII,    3,  15|      munimento sese quando in armis parum praesidii foret defensuri;
 73  XXVIII,    5,  22|        etiam comitatum, quia paucis parum tutum fuerat, transgredientem
 74    XXIX,    1,   2|           equos iubeat. ipse coepta parum prospere pedestri pugna
 75    XXIX,    4,  21|         ituros: Scipionem, quamquam parum iniuriis civitatis suae
 76    XXIX,    4,  21|          Pleminio nimium [aut] sibi parum creditum, aut natura insitum
 77     XXX,    1,   2|             ita ut unde advenissent parum constaret, complevit; eculeus
 78     XXX,    3,  16|          summam quantam imperaverit parum convenit; alibi quinque
 79     XXX,    4,  21|            minuit laetitiam et quod parum duces in retinendis iis,
 80     XXX,    5,  30|         ceteris ad tutandam Italiam parum animi esset, transgressus
 81     XXX,    5,  30|          nonnihil etiam ob hoc quia parum dignitatis in legatione
 82     XXX,    7,  45|          adsentatione familiari sit parum compertum habeo; primus
 83    XXXI,    3,  21|             sperarunt posse. ubi id parum procedebat, circuire a cornibus
 84    XXXI,    3,  24|       aperta propalam usurus quando parum dolus profuerat. ab Dipylo
 85    XXXI,    5,  33|      ingentem hominum cernebat, sed parum gnarus quam partem petisset
 86    XXXI,    5,  36|             tam propinquis stativis parum tuta frumentatio erat, dispersos
 87    XXXI,    5,  43|           an ut adversaretur Scopae parum donis cultus, partem iuniorum
 88   XXXII,    1,   2|            obsides ut ab Norba, ubi parum commode essent, alio traducerentur,
 89   XXXII,    2,  14|          Amynander, quia suo militi parum fidebat, petito a consule
 90   XXXII,    3,  17|          nam cum turris per aggerem parum densati soli ageretur, rota
 91   XXXII,    3,  18|                                 Cum parum quicquam succederet, consul
 92   XXXII,    3,  22|             perditum iret, postquam parum proficiebant preces, iuratus
 93  XXXIII,    4,  38|       planis positae erant aut quia parum moenibus armisque ac iuventuti
 94  XXXIII,    5,  47|              Scipione Africano, qui parum ex dignitate populi Romani
 95    XXXV,    1,   4|          Romanis insederunt. id cum parum occulte fecissent, consul,
 96   XXXVI,    3,  19|           praesidio, sine ullo haud parum audacis incepti effectu
 97   XXXVI,    4,  25|            ferro occurrebat. et cum parum procederet inceptum, per
 98   XXXVI,    5,  38|          ubi ut in numero scriptori parum fidei sit, quia in augendo
 99  XXXVII,    3,  12|         inermes emitterentur regii, parum conveniebat. haec agentibus
100  XXXVII,    5,  34|           sit, sicut pleraque alia, parum inter auctores constat.
101  XXXVII,    7,  52|      immoderate cupisse aut petisse parum modeste videri posset; verum
102  XXXVII,    7,  57|             quae res, tamquam in se parum magni certaminis causam
103 XXXVIII,    1,   1|        adsumpserunt; dein paucitate parum freti, quae celandae rei
104 XXXVIII,    1,   2|             concurrerunt. Macedones parum loco freti ab Aethopia in
105 XXXVIII,    1,   7|         erant. Itaque cum aperta vi parum procederet consuli res,
106 XXXVIII,    1,   9|           principum succedens murum parum proficeret, postremo consulis
107 XXXVIII,    2,  14|        ludificatio ista non potest. Parum est non erubuisse absentem,
108 XXXVIII,    2,  17|          caedetis. Magis vereor, ne parum inde gloriae, quam ne nimium
109 XXXVIII,    2,  21|            ad amplitudinem corporum parum lata, et ea ipsa plana,
110 XXXVIII,    2,  22|       appropinquabant; et Galli, ne parum se munimenta sua tegerent,
111 XXXVIII,    3,  25|           deinde quod ipsi consuli, parum cauto adversus colloquii
112 XXXVIII,    6,  54|          rogationem est conquestus; parum enim fuisse non laudari
113 XXXVIII,    6,  57|       nuptam fuisse convenit. Illud parum constat, utrum post mortem
114   XXXIX,    3,  37|          concilii essent, effecimus parum est victis, quod victoribus
115   XXXIX,    5,  53|             Persea cura angebat, ne parum pro se una aetas valeret,
116     XLI,    3,  15|             se victimario nuntianti parum credentem ipsum aquam effundi
117     XLI,    3,  22|            rex adfirmaverat et ipsi parum constanter negaverant. in
118    XLII,    1,   3|        Hannibal violassent, violare parum habuisse, nisi detexisset
119    XLII,    3,  31|        navales, dimissisque, si qui parum idonei essent, supplementum
120     XLV,    2,  23|     responso vestro dimissa. si tum parum ignominiae pensum est, haec
121     XLV,    4,  37|         aliquem aculeum habent, qui parum licentiae, parum avaritiae
122     XLV,    4,  37|        habent, qui parum licentiae, parum avaritiae suae inservitum