Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   1|              exissent, postquam audierit multitudinem Troianos esse, ducem Aeneam
  2       I,    3,   8|                  humilem conciendo ad se multitudinem natam e terra sibi prolem
  3       I,    3,  13|                  vivemus." movet res cum multitudinem tum duces; silentium et
  4       I,    4,  19|       continuerat, omnium primum, rem ad multitudinem imperitam et illis saeculis
  5       I,    5,  29|                  Albam erant equites qui multitudinem traducerent Romam. Legiones
  6       I,    6,  33|                in civitatem accipiendis, multitudinem omnem Romam traduxit. Et
  7       I,    8,  43|                Hoc minor census reliquam multitudinem habuit; inde una centuria
  8       I,    8,  44|               eum numerum fuisse. Ad eam multitudinem urbs quoque amplificanda
  9       I,    9,  56|             exercita plebe, quia et urbi multitudinem, ubi usus non esset, oneri
 10       I,    9,  59|             subicit, memoratis, incensam multitudinem perpulit ut imperium regi
 11      II,    3,  32|              tranquillam quae secesserit multitudinem fore? Quid futurum deinde
 12      II,    4,  38|           secunda irae verba, et per eos multitudinem aliam in subiectum viae
 13      II,    5,  50|             paucitatem eorum insignem et multitudinem Etruscorum, multiplicatis
 14     III,    1,   5|            quadringentos caesos: ceteram multitudinem praedam agentem quae inciderit
 15     III,    1,   8|               adorti aliquanto pauciores multitudinem ingentem fundunt fugantque
 16     III,    2,  17|          legesque ferri placet?' Inde ad multitudinem oratione versa: 'Si vos
 17     III,    7,  49|                finiendae potestatis eius multitudinem sedavit. Senatus nec plebem
 18     III,    9,  68|              comparatum est, ut qui apud multitudinem sua causa loquitur gratior
 19     III,    9,  69|               ordinis asperiorem domando multitudinem fecisse: T. Quinctium orationem
 20      IV,    2,  14|           repulso apparitore concitantem multitudinem, poenam meritam habere.
 21      IV,    2,  15|                      Tumultuantem deinde multitudinem incerta existimatione facti
 22      IV,    5,  35|              plebi fuerunt, obiurgantium multitudinem quod admiratione eorum quos
 23      IV,    6,  59|               violaretur, reliquam omnem multitudinem voluntariam exuit armis,
 24      IV,    6,  59|                  tempestivo principum in multitudinem munere, ut ante mentionem
 25       V,    1,   7|             quisque ex superiore loco ad multitudinem in comitio stantem voce
 26       V,    4,  28|                 doni causam veritus ipse multitudinem quoque, quae semper ferme
 27       V,    6, 35b|                novo bello exterriti, cum multitudinem, cum formas hominum invisitatas
 28       V,    6,  40|           obsessis ad minuendam imbellem multitudinem, id parum humanum erat.
 29       V,    7,  53|              constat enim vix credibilem multitudinem esse - et habitare in capta
 30      VI,    2,   7|                  et aegre inermem tantam multitudinem, nedum armatam, sustineri
 31      VI,    3,  12|             intulerit, aut innumerabilem multitudinem liberorum capitum in eis
 32      VI,    3,  15|                  nec diutius patiar a te multitudinem fallaci spe concitari.'
 33      VI,    4,  22|      Praenestinorum quam ipsam colonorum multitudinem secundo proelio pugnatum
 34     VII,    2,  12|                  ubi prima lux mediocrem multitudinem ante moenia neque alium
 35     VII,    4,  27|           quattuor milia militum praeter multitudinem imbellem sese dedidere.
 36     VII,    4,  27|          aerarium redegit. Sunt qui hanc multitudinem captivam servorum fuisse
 37     VII,    5,  30|                nostros esse? Stare omnem multitudinem ad portas viam hinc ferentem
 38     VII,    6,  39|                magna pars ablegati. Quam multitudinem consul alter Romae praetorque
 39     VII,    6,  42|                  veniretur sed Romae eam multitudinem coniuratorum ad arma consternatam
 40    VIII,    5,  27|              alii ad concitandam in arma multitudinem agrestium discurrunt, tumultuque
 41    VIII,    5,  32|                  occaecatus ira infestam multitudinem in se pravo certamine movisset.
 42      IX,    3,  15|                 arma, sarcinas, iumenta, multitudinem omnem imbellem intra moenia
 43      IX,    5,  24|                vel tres armati quamlibet multitudinem arcuerint; vos et decem
 44      IX,    5,  24|                  Romam deducunt; ceteram multitudinem incolumem praesidio imposito
 45      IX,    5,  24|            passim in colonias mitteretur multitudinem esse.~ ~25.
 46      IX,    7,  35|                occurrit; quorum ingentem multitudinem cum ostenderet subiecta
 47      IX,    7,  37|           Etruscos; nec hostem hosti nec multitudinem multitudini comparandam
 48       X,    3,  21|                 unus locus capere tantam multitudinem non possit. Ob haec et -
 49       X,    3,  29|                  ipso vallo, quia tantam multitudinem portae non recepere, temptata
 50       X,    4,  35|             sanguinis superesse; maiorem multitudinem hostium apparere quam pridie
 51       X,    5,  43|              Samnites persecuti viderant multitudinem non vallo, non stationibus
 52       X,    5,  46|                liceret, dimisit; ceteram multitudinem oppidumque ipsum vi cepit.
 53     XXI,    3,  25|              adversus crescentem in dies multitudinem hostium tutabantur.~ ~26.
 54     XXI,    6,  53|                vigerent, quorum ingentem multitudinem sciebat segnius secuturam
 55    XXII,    2,  13|            aequum certamen possit. Inter multitudinem sociorum Italici generis,
 56    XXII,    4,  26|                  animi criminantes se ad multitudinem inimicos tulerat, eadem
 57   XXIII,    1,  10|                   ad circumfusam undique multitudinem vociferans: "habetis libertatem,
 58   XXIII,    4, 24b|           fragmentisque ramorum, ceteram multitudinem inopinato malo trepidam
 59   XXIII,    4, 30a|                 aspergeret, armantem eum multitudinem sollicitantemque socios
 60    XXIV,    1,   1|               omnium aetatium ordinumque multitudinem et vagantem in agris magna
 61    XXIV,    1,   1|            refugientes pauci aliam omnem multitudinem in potestate hostium esse
 62    XXIV,    1,  7a|           interfectores pars in forum ad multitudinem laetam libertate, pars Syracusas
 63    XXIV,    4,  29|             legatio peropportuna visa ad multitudinem inconditam ac tumultuosam
 64     XXV,    1,   1|             prohiberent, cum emovere eam multitudinem e foro ac disicere apparatus
 65     XXV,    1,   3|               frequens plebis adesset ut multitudinem area Capitolii vix caperet,
 66    XXVI,    2,  16|           consilio publico, sine imperio multitudinem nullius rei inter se sociam
 67    XXVI,    3,  19|                compositus, pleraque apud multitudinem aut per nocturnas visa species
 68    XXVI,    4,  22| temperantioresque a cupidine imperii aut multitudinem melius moratam censeam fieri
 69    XXVI,    7,  40|                  ab Agathyrna inconditam multitudinem secum in Italiam transvexit.
 70    XXVI,    7,  44|                  orientem verso imponit: multitudinem aliam quo clamor, quo subita
 71    XXVI,    8,  47|                operam navassent. ceteram multitudinem incolarum iuvenum ac validorum
 72    XXVI,    8,  47|             captivis classem. extra hanc multitudinem Hispanorum obsides erant,
 73   XXVII,    6,  32|              omnes eduxit, quo agrestium multitudinem cum pecoribus metu populationum
 74   XXVII,    6,  32|                eam inconditam inermemque multitudinem primo statim terrore adveniens
 75  XXVIII,    5,  26|                ibi poena consisteret: ad multitudinem castigationem satis esse.
 76  XXVIII,    6,  33|                acies esset qui non omnem multitudinem eorum caperet, novo etiam
 77    XXIX,    5,  24|                  convenisset et nec urbs multitudinem hominum neque portus naves
 78    XXIX,    5,  25|            clamore militum ait tantamque multitudinem conscendisse naves ut nemo
 79     XXX,    2,  7b|            respondit, sed ostendit etiam multitudinem agrestium Numidarum quibus
 80    XXXI,    2,  18|                amisit. tanta enim rabies multitudinem invasit ut repente proditos
 81    XXXI,    3,  23|                refractaque porta ceteram multitudinem armatorum acceperunt. inde
 82   XXXII,    3,  22|                nihilo segnius quam inter multitudinem esse. Quinque relaturos
 83   XXXIV,    3,  31|              reddenda ratio est. quod ad multitudinem servis liberandis auctam
 84   XXXIV,    4,  37|               cum per se satis inritatam multitudinem cerneret tyrannus, contionem
 85    XXXV,    3,  28|         conspectu hostium aversa quantam multitudinem locus occulere poterat condidit
 86    XXXV,    3,  30|                urbem penetrasse, ceteram multitudinem inermem toto sparsam vagari
 87    XXXV,    4,  34|                 praesenti statu gaudere, multitudinem et quorum res non ex sententia
 88    XXXV,    4,  39|                nec per conloquii speciem multitudinem sollicitaret. altercatio
 89    XXXV,    5,  50|               largitionum venalem pretio multitudinem, donec ab iis qui Romanae
 90   XXXVI,    4,  24|                  vix capere, nedum tueri multitudinem tantam posset. itaque ad
 91   XXXVI,    4,  29|               implevit expectatione vana multitudinem, terra marique ingens parari
 92  XXXVII,    2,   9|           defectionis auctores plus apud multitudinem valuerunt. Rhodii, quo magis
 93  XXXVII,    6,  39|         locaverunt; nam praeterquam quod multitudinem regiorum elephantorum -
 94 XXXVIII,    1,   1|                 obversarentur; die certa multitudinem omnem convocarent ad praesidia
 95 XXXVIII,    1,  10|               concitaretur, aequiperando multitudinem Aetolorum, usus, cum in
 96 XXXVIII,    2,  22|             aditus portarum relictis. In multitudinem compulsam in castra vis
 97   XXXIX,    1,   2|                 et de montibus in campos multitudinem deduxit. pacatis Liguribus
 98   XXXIX,    1,   3|                   his querentibus magnam multitudinem civium suorum Romam commigrasse
 99   XXXIX,    1,  13|                  stuprum pati noluerint. multitudinem ingentem, alterum iam prope
100   XXXIX,    1,  15|                paucos pertinere. quod ad multitudinem eorum attinet, si dixero
101   XXXIX,    2,  24|              instituit. ut vero antiquam multitudinem hominum, quae belli cladibus
102   XXXIX,    2,  24|                 sed Thracum etiam magnam multitudinem in Macedoniam traduxerat,
103   XXXIX,    3,  36|                dicendam eos, qui ad arma multitudinem exciverant, qui expugnaverant
104   XXXIX,    5,  54|             denuntient Gallicis populis, multitudinem suam domi contineant: Alpes
105      XL,    1,   3|          spectare. iam primum omnem fere multitudinem civium ex maritimis civitatibus
106      XL,    1,   5|         dignitatem Demetrii fratris apud multitudinem Macedonum crescere et gratiam
107      XL,    4,  58|              postremo Thraces cum vim ac multitudinem sustinere hostium non possent,
108     XLI,    3,  25|                redeuntibus inter ceteram multitudinem Eupolemus etiam obvius exierat,
109     XLI,    3,  28|              contentione habitis propter multitudinem petentium creati L. Postumius
110    XLII,    5,  63|                  magis suffecturam ad id multitudinem ratus, quod, qua parte palus
111   XLIII,    2,  19|               praesidio Uscanae inposito multitudinem omnem deditorum, quae prope
112    XLIV,    2,  26|                  inter paucos divideret, multitudinem credens trahi spe posse.
113    XLIV,    2,  26|             purpuratis unum, qui iuberet multitudinem Gallorum ad Bylazora - Paeoniae
114    XLIV,    2,  26|                  periculosum esse tantam multitudinem in Macedoniam accipere, <
115    XLIV,    2,  26|                bellum possent, et quorum multitudinem ipsi non timeant.~ ~27.
116    XLIV,    2,  27|             tantum uti regem, non tenere multitudinem aliam. quod ubi audivere
117     XLV,    1,  10|                  est, non magis eo, quod multitudinem noxa levabat, quam quod
118     XLV,    2,  23|             cives aliquando et imperitam multitudinem semper habeat. etiam apud
119     XLV,    3,  26|        opprimerentur, clauserunt portas, multitudinem, ut mortem servituti praeponerent,
120     XLV,    4,  37|                eloquentem ad instigandam multitudinem inimicum in castris haberet,
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License