Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  10|            designavit templo Iovis fines cognomenque addidit deo: "
  2       I,    3,  11|          solitudinem hostiliter in fines Romanos incursionem facit.
  3       I,    3,  15|   finitimis essent, stimulabat. In fines Romanos excucurrerunt populabundi
  4       I,    4,  18|        certa adclarassis inter eos fines quod feci." Tum peregit
  5       I,    6,  32|         repetuntur. Legatus ubi ad fines eorum venit unde res repetuntur,
  6       I,    6,  32|         Iuppiter" inquit; "audite, fines" - cuiuscumque gentis sunt,
  7       I,    6,  32|     nunquam siris esse." Haec, cum fines suprascandit, haec, quicumque
  8       I,    6,  32|            praeustam sanguineam ad fines eorum ferret et non minus
  9       I,    6,  32|            ubi dixisset, hastam in fines eorum emittebat. Hoc tum
 10       I,    9,  56|            occupari latius imperii fines volebat, Signiam Circeiosque
 11      II,    3,  16|    exercitu, qui se ingredientibus fines consulibus ferociter obtulerat,
 12      II,    4,  40|            perveneras, ingredienti fines ira cecidit? Non, cum in
 13      II,    5,  53|       posuerant castra populatique fines erant. Eos per se ipsi Latini
 14      II,    5,  63|           iram consule ingresso in fines, plus cladium quam intulerant
 15     III,    1,   2|     Romanam Aequi; pulsique cum in fines suos se recepissent, nihilo
 16     III,    1,   3|         tanto cum tumultu invasere fines Romanos, ut ad urbem quoque
 17     III,    1,   3|      indicto profectus ad tutandos fines esset Q. Servilio praefecto
 18     III,    1,   6|    posuisse, inde exercitu ingenti fines suos depopulari. Praeterquam
 19     III,    1,   8|           nuntiantibus Hernicis in fines suos transcendisse hostes
 20     III,    2,  16|            ad populandos, ut ante, fines sed ad urbem ut ex parte
 21     III,    3,  23|          consules ingressi hostium fines ingenti certamine hinc Volscos,
 22     III,    3, 26a|            eam prope intacti bello fines Romani viderentur. Minucio
 23      IV,    5,  33|    colonorumque sanguis vastatique fines monent." Ad imperium dictatoris
 24      IV,    6,  49|          unam pugnam et oppidum et fines amisere. Temptatum ab L.
 25      IV,    6,  51|      Volscos populantes Hernicorum fines legiones ductae a Furio
 26      IV,    6,  55|          et Aequos praedatum extra fines exisse in agrum Latinum
 27      IV,    6,  56|         sed colonias etiam in suos fines mitti; nec ipsos modo Romanos
 28      IV,    6,  59|          tripertito ad devastandos fines discessere. Valerius Antium
 29       V,    1,   5|           isto consilio, sed intra fines nostros accipimus. Quid?
 30       V,    2,  12|         villarum ac frugum vastati fines; oppida oppugnata nec obsessa
 31       V,    4,  28|        obtinere placuit, Postumium fines vastare. Ibi eum incomposito
 32       V,    5, 35a|      Utente flumine usque ad Aesim fines habuere. Hanc gentem Clusium
 33      VI,    1,   4|            ab odio ad pervastandos fines, ne quid ad nova consilia
 34      VI,    4,  21|            et Labicanis, quorum in fines incursatum erat, ita placide
 35      VI,    4,  25|          non poterant. intrantibus fines Romanis non demigratum ex
 36      VI,    5,  31|       legiones Volscorum ingressas fines popularique passim Romanum
 37     VII,    2,  12|          populabundi Tarquinienses fines Romanos, maxime qua ex parte
 38     VII,    3,  19|      praedaeque partem in Caeritum fines avectam et haud dubie iuventutem
 39     VII,    3,  20|          Cum populatione peragrati fines essent, ab oppugnatione
 40    VIII,    1,   2|       ingens exercitus duce Latino fines Samnitium ingressus plus
 41    VIII,    3,  14| Fundanisque et Formianis, quod per fines eorum tuta pacataque semper
 42    VIII,    3,  17|           accepto ingressi hostium fines populando usque ad moenia
 43    VIII,    4,  19|     exercitum inducit. ingredienti fines senatus Fundanorum occurrit;
 44      IX,    2,   8|          nec prius ingredi hostium fines quam omnia iusta in deditionem
 45      IX,    2,   9|            urbem, templa, delubra, fines, aquas Samnitium esse? omitto
 46       X,    2,  10|          Gallorum ingens exercitus fines ingressus paulisper a proposito
 47       X,    2,  11|           vixdum ingressus hostium fines, cum exerceretur inter equites,
 48       X,    2,  11|         infesto exercitu ingressos fines suos vastare belloque ad
 49       X,    2,  12|       agmine ad populandos hostium fines incedit. Omnia ferro ignique
 50       X,    2,  14|    legiones ducunt. ubi in hostium fines ventum est, uterque populabundus
 51       X,    3,  20|          populandos imperii Romani fines per Vescinos in Campaniam
 52       X,    3,  27|      Clusium admoveant summaque vi fines hostium depopulentur, scribunt.
 53       X,    3,  27|          ex agro Sentinate ad suos fines tuendos movit. Instare inde
 54       X,    4,  32|          sociorumque populi Romani fines Samnitem prohiberent. Cum
 55       X,    4, 37a|            cum egressis ad tuendos fines haud procul moenibus ipsorum
 56     XXI,    1,   5|       movebantur, in Olcadum prius fines - ultra Hiberum ea gens
 57     XXI,    1,   7|         infesto exercitu ingressus fines, pervastatis passim agris
 58     XXI,    2,  24|            bona pace exercitum per fines suos praeter Ruscinonem
 59   XXIII,    1,   1|       urbem maritimam haberet. Ubi fines Neapolitanorum intravit,
 60   XXIII,    1,   6|          atque eo die manere extra fines Romanos iuberet. Quia nimis
 61   XXIII,    4,  27|            erat, urbem Ascuam, quo fines hostium ingrediens Hasdrubal
 62   XXIII,    6,  42|         exercitibus ingrediebantur fines nostros; ante explorato
 63    XXIV,    2,  7b|            ad> provinciae regnique fines omnia convertit praesidia.
 64    XXVI,    4,  25|     Oricinorum atque Apolloniatium fines fecit, egressosque Apolloniatas
 65    XXVI,    4,  25|            etiam in intimos coegit fines. nec Philippus, quanquam
 66   XXVII,    4,  17|          eunti, ut cuiusque populi fines transiret prosequentibus
 67   XXVII,    6,  32|                    Primum diem quo fines hostium ingressi sunt populando
 68  XXVIII,    2,   7|         Prusian Bithyniae regem in fines regni sui transgressum,
 69  XXVIII,    5,  22|            fuerat, transgredientem fines positis insidiis circumventum
 70  XXVIII,    5,  25|           fecit; redierant enim in fines omisso incepto Mandonius
 71  XXVIII,    6,  31|          Mandonius et Indibilis in fines regressi paulisper dum quidnam
 72  XXVIII,    8,  44|          interest alienos populere fines an tuos uri exscindi videas;
 73  XXVIII,    8,  44|     hostium ex propinquo ingressus fines adspicias. non speraverat
 74    XXIX,    2,   5|            una castra Romana intra fines, altera in finitima terra
 75    XXIX,    6,  30|     paternos suosque amicos cum ad fines regni pervenisset, quingenti
 76    XXIX,    6,  31|          pervincit ut exercitum ad fines Maesuliorum admoveat atque
 77    XXIX,    6,  32|           populos Masaesuliorumque fines - id Syphacis regnum erat -
 78    XXXI,    1,   2|           Ampius ingressus hostium fines primo populationes satis
 79    XXXI,    1,   2|         quod populatus est Boiorum fines et cum Ingaunis Liguribus
 80    XXXI,    3,  19|        Verminam erat. is ad primos fines regni legatis obviam progressus,
 81    XXXI,    3,  26|          depopulandos Atheniensium fines regione Eleusinis saltum
 82    XXXI,    4,  27|            ad depopulandos hostium fines mittit. Apustius extrema
 83    XXXI,    5,  33|          bellum. per Dassaretiorum fines exercitum ducebat, frumentum
 84    XXXI,    5,  43|         Dardanos recipientes se in fines adeptus postremum agmen
 85   XXXII,    2,   7|        ingressus Gallorum Insubrum fines prope cum toto exercitu
 86   XXXII,    4,  31|        populationibus peragraverat fines Boiorum, deinde, ut relictis
 87  XXXIII,    2,  14|        exprobrantes metum hosti in fines Sicyoniorum transcendebant,
 88  XXXIII,    2,  14|           extemplo per Phliasiorum fines nocte Cleonas insciis omnibus
 89  XXXIII,    2, 19a|     audisset Dardanos transgressos fines ab contemptu concussi tum
 90  XXXIII,    2, 19a|     temptato quidem casu pugnae in fines suos redierunt. ea una expeditione,
 91  XXXIII,    4,  30|            bellum extra Macedoniae fines ne iniussu senatus gereret;
 92  XXXIII,    4,  36|        Marcellum Boiorum ingressum fines, fatigato per diem totum
 93  XXXIII,    4,  37|          inde per Ligurum extremos fines cum agresti praeda in agmen
 94   XXXIV,    5,  46|    appareret dimicaturos si hostis fines intrasset. consul ubi quantae
 95    XXXV,    1,   4|       Merula, per extremos Ligurum fines exercitum in agrum Boiorum
 96   XXXVI,    2,  10|    Athamanes in suos receperunt se fines. Appius etsi, cuius rei
 97  XXXVII,    3,  18|          depopulandis, transire in fines regni Eumenis, dum is procul
 98  XXXVII,    7,  55|          quae intra regni Antiochi fines fuissent, Eumeni attribuerentur
 99 XXXVIII,    1,  11|       amicosque eorum ducetur, per fines suos transire sinito, neve
100 XXXVIII,    2,  15|            erat ad Tolostobogiorum fines.~ ~16.
101 XXXVIII,    3,  32|           sed etiam navibus a mari fines eorum vastati. Hic tumultus
102 XXXVIII,    4,  38|      bellum gesturus erit, rex per fines regni sui eorumve, qui sub
103 XXXVIII,    4,  38|         cum rege Antiocho intraque fines regni eius sunt, Apameam
104 XXXVIII,    4,  38|           aedes aedificiaque intra fines regni Antiochi sunt, quo
105 XXXVIII,    5,  48|       civitatibus datis, quo aliis fines adicitis, alias agro multatis,
106 XXXVIII,    6,  60|   propagaverit in ultimos terrarum fines, regem Eumenem, Rhodios,
107      XL,    2,  22|            haud secus quam hostium fines Macedones populati sunt:
108     XLI,    1,   1|        proximum portum in Histriae fines cum onerariis et magno commeatu
109     XLI,    3,  17|   collectis militibus exercitum ad fines Ligurum admovit.~ ~18.
110     XLI,    3,  19|            Thraces Scordiscique in fines suos abirent. quod ubi ita
111     XLI,    3,  22|      iniuriaque eorum, per quorum <fines> iter fecit, in regnum rediit.
112    XLII,    1,   1|       privatos paulatim proferendo fines constabat. hic iratus Praenestinis,
113    XLII,    2,  23|       silere; prohiberi enim extra fines efferre arma; quamquam sciant
114    XLII,    2,  24|          velle, nec novos statuere fines, sed veteres observare in
115    XLII,    2,  25|        diserte prohiberi eum extra fines arma efferre, prohiberi
116    XLII,    2,  26|      legati fecerunt, simul questi fines suos eum depopulatum, simul
117    XLII,    3,  41|       facere decuit, cum Abrupolis fines mei regni usque ad Amphipolim
118    XLII,    5,  67|      Eumenis praefectum, in Cotyis fines impetum fecisse et regionem,
119   XLIII,    1,   5|      itinere hostiliter peragrasse fines suos; caedes passim rapinasque
120     XLV,    3,  29|           se placere cuiquam extra fines regionis suae esse. metalla