Lib. Cap. Par.

  1       V,    5,  34|              De transitu in Italiam Gallorum haec accepimus: Prisco Tarquinio
  2       V,    5, 35a|             ab omnibus Cisalpinorum Gallorum populis adiutam.~ ~
  3       V,    6,  36|      mandata ediderunt in concilio [Gallorum] datur responsum, etsi novum
  4       V,    6,  36|             extra aciem equo, ducem Gallorum, ferociter in ipsa signa
  5       V,    6,  36|            Fabii dederentur. Legati Gallorum cum ea sicut erant mandata
  6       V,    6,  36|           cognitionem de postulatis Gallorum ad populum reiciunt; ubi
  7       V,    6,  38|           fuit. Nam Brennus regulus Gallorum in paucitate hostium artem
  8       V,    6,  42|           ita placuerat principibus Gallorum et ostentari quaedam incendia
  9       V,    6,  43|           gessissent, repente audit Gallorum exercitum adventare atque
 10       V,    6,  45|             praedictum erat, castra Gallorum intuta neglectaque ab omni
 11       V,    6,  48|          militum et Brennum regulum Gallorum conloquio transacta res
 12       V,    7,  51|             caelo emissa de adventu Gallorum, quam gentium ius ab legatis
 13       V,    7,  53|           puto, qui meministis ante Gallorum adventum, salvis tectis
 14      VI,    2,   7|           captos et in capta patria Gallorum legiones caesas taceam,
 15      VI,    3,  17|         fuerit? non speciem agminis Gallorum per Tarpeiam rupem scandentis?
 16      VI,    4,  28|             profecto iis ibi truces Gallorum sonumque vocis in oculis
 17     VII,    2,  10|            ex ea familia ortum quae Gallorum agmen ex rupe Tarpeia deiecit."
 18     VII,    2,  11|          momenti dimicatio fuit, ut Gallorum exercitus proxima nocte
 19     VII,    2,  11|        caede avertitur tandem acies Gallorum. Fuga Tibur sicut arcem
 20     VII,    2,  11|       paucos fugae trepidationisque Gallorum extra portas egressos, postquam
 21     VII,    2,  14|        profuit. Primo credere duces Gallorum non descensuros in aequum
 22     VII,    2,  15|             obliquo monte ad castra Gallorum visi sunt, tum metu ne excluderentur
 23     VII,    4,  23|             fecit; nam cum ingentem Gallorum exercitum in agro Latino
 24     VII,    4,  23|       tumulo, quem proximum castris Gallorum capere potuit, vallum ducere
 25     VII,    4,  24|             moles. Namque multitudo Gallorum, sensum omnem talis damni
 26     VII,    4,  24|       pellunt loco primos manipulos Gallorum; cuneis deinde in medium
 27     VII,    4,  26|         circa iacentem ducem sterne Gallorum catervas." Di hominesque
 28      IX,    1,   4|       multitudo. Tam hercule quam a Gallorum impetu defendit. An a Veiis
 29       X,    2,  10|              sed eos alia molientes Gallorum ingens exercitus fines ingressus
 30       X,    3,  21|        Umbros et ingentem exercitum Gallorum; adversus quattuor populos
 31       X,    3,  26|             quam in conspectu fuere Gallorum equites, pectoribus equorum
 32       X,    3,  28|          residere Samnitium animos, Gallorum quidem etiam corpora intolerantissima
 33       X,    3,  28|      locumque eundem suae pestis ac Gallorum ac Samnitium fore, - haec
 34       X,    3,  28|             confertissimam cernebat Gallorum aciem, concitat equum inferensque
 35       X,    3,  29|      impetum praeterque aciem ipsam Gallorum relictis in dimicatione
 36       X,    3,  29|           quia obrutum superstratis Gallorum cumulis erat, inveniri non
 37     XXI,    2,  20| praeoccupatos iam ante ab Hannibale Gallorum animos esse; sed ne illi
 38     XXI,    2,  23|            traiecit, praemissis qui Gallorum animos, qua traducendus
 39     XXI,    2,  24|         quidem haec; ut vero reguli Gallorum castris ad Iliberrim extemplo
 40     XXI,    3,  25|             pace agi; evocatique ab Gallorum principibus legati ad conloquium
 41     XXI,    3,  25|       fluminis et Brixianorum etiam Gallorum auxilio adversus crescentem
 42     XXI,    3,  29|           nec omnes Romani sed pars Gallorum, victi amplius ducenti ceciderunt.
 43     XXI,    3,  30|           tantum amnem, tot milibus Gallorum prohibentibus, domita etiam
 44     XXI,    4, 32b|            pace incolentium ea loca Gallorum pervenit. Tum, quamquam
 45     XXI,    6,  47|           circa flumen legationibus Gallorum audiendis moratus, traicit
 46     XXI,    6,  48|           signum defectionis omnium Gallorum esse ratus contactosque
 47     XXI,    6,  53|        inutilem volnus faceret, dum Gallorum animi vigerent, quorum ingentem
 48    XXII,    2,  14|         Hannibale reciperare parat, Gallorum Roma esset, quam vereor
 49    XXII,    2,  14|            die citra Gabios cecidit Gallorum legiones. Quid? Post multos
 50    XXII,    6,  47|            commissa; deinde equitum Gallorum Hispanorumque laevum cornu
 51    XXIV,    4,  21|         Olympii Iovis templo spolia Gallorum Illyriorumque, dono data
 52    XXIV,    6,  42|           duo etiam insignes reguli Gallorum - Moeniacapto et Vismaro
 53     XXV,    2,   9|         coniunxerunt. tum duo milia Gallorum Poenus in tres divisa partes
 54   XXVII,    7,  36|         mercede auxilia conducenda, Gallorum animos. missi deinde cum
 55   XXVII,    7,  36|            hospites eorum principes Gallorum omnia explorata referrent;
 56  XXVIII,    3,  10|            iussusque populari agros Gallorum qui ad Poenos sub adventum
 57  XXVIII,    7,  36|             traiceret; conducta ibi Gallorum ac Ligurum quanta maxima
 58    XXIX,    2,   5|         maximos comparare, extemplo Gallorum et Ligurum - namque utriusque
 59     XXX,    3,  18|          proconsul in agro Insubrum Gallorum cum Magone Poeno signis
 60    XXXI,    1,   2|           positis, improviso impetu Gallorum cum frumentatoribus est
 61    XXXI,    2,  11|            foedus facere, exercitus Gallorum Ligurumque excivisse ad
 62    XXXI,    3,  21|             diductis cornibus aciem Gallorum vidit, signa inferre confertos
 63    XXXI,    3,  21|            tres imperatores nobiles Gallorum. Placentini captivi ad duo
 64   XXXII,    2,   7|         acceperat, temere ingressus Gallorum Insubrum fines prope cum
 65   XXXII,    4,  29|             omnia cis Padum praeter Gallorum Boios, Ilvates Ligurum sub
 66   XXXII,    4,  30|         supra ducenta. Multa oppida Gallorum, quae Insubrum defectionem
 67  XXXIII,    4,  36|      positum scribit. castra eo die Gallorum expugnata direptaque et
 68   XXXIV,    2, 22a|       proelio conflixit. octo milia Gallorum caesa traduntur; ceteri
 69   XXXIV,    5,  47|            mollia et fluida corpora Gallorum et minime patientia sitis
 70   XXXIV,    5,  47|           fuga, nunc victoria fuit; Gallorum tamen ad undecim milia,
 71    XXXV,    1,   5|             extraordinarios impetum Gallorum: et caesos permultos esse
 72    XXXV,    1,   5|            patientia aestus corpora Gallorum; densis tamen ordinibus
 73    XXXV,    1,   5|             deinde dissipavit aciem Gallorum, non tamen ut terga darent.
 74   XXXVI,    5,  40|           esse, quod tantum numerum Gallorum occiderit in acie, quot
 75  XXXVII,    3,  18|      gentibus. plurimum terroris in Gallorum mercede conductis quattuor
 76  XXXVII,    6,  46|            quosdam taedio accolarum Gallorum reliquisse colonias, decrevit
 77 XXXVIII,    2,  12|              nisi frangerentur opes Gallorum, de se quoque pauca, nec
 78 XXXVIII,    2,  12|            momentum in solis per se Gallorum copiis fore. Eumenen haud
 79 XXXVIII,    2,  12|             cuius interesset frangi Gallorum opes. Attalum igitur fratrem
 80 XXXVIII,    2,  18|            profectum eum ad regulos Gallorum nihil aequi impetrasse;
 81 XXXVIII,    2,  21|       gladium. Pauci iam supererant Gallorum, qui, postquam ab levi armatura
 82 XXXVIII,    2,  22|          strata per tumulos corpora Gallorum ostentat, et, cum levis
 83 XXXVIII,    2,  23|            victores, fuga e castris Gallorum in omnis partes facta est.
 84 XXXVIII,    3,  25|          medius maxime inter castra Gallorum et Ancyram est visus. Quo
 85 XXXVIII,    3,  25|           equitum venisset nec ullo Gallorum ibi viso regressus in castra
 86 XXXVIII,    3,  25|          congrederentur. Frustratio Gallorum eo spectabat, primum ut
 87 XXXVIII,    3,  26|       lateribus, ut adversus cornua Gallorum erigeret. Hostium quod roboris
 88 XXXVIII,    3,  26|       telorum coniecta obruit aciem Gallorum. Nec aut procurrere quisquam
 89 XXXVIII,    4,  40|      profectus, evocatis eo regulis Gallorum, leges, quibus pacem cum
 90 XXXVIII,    5,  47|     communiter de immanitate gentis Gallorum, de infestissimo odio in
 91 XXXVIII,    5,  48|          terrarum citra Tauri iuga, Gallorum imperio, non vestro adiecissetis.
 92 XXXVIII,    5,  48|       putaretis liberatam Asiam; si Gallorum exercitus effusi vagarentur,
 93 XXXVIII,    5,  48|      sciatisne in exercitu Antiochi Gallorum legiones fuisse, videritis
 94 XXXVIII,    5,  48|       peccata sua, pacem pepigi, et Gallorum animos, si possent mitigari
 95   XXXIX,    5,  54|            proconsulem, ut ad novum Gallorum oppidum legiones admoveret.
 96      XL,    3,  34|          Latina eodem anno in agrum Gallorum est deducta. tria milia
 97     XLI,    1,   1|          ferme passuum castra erant Gallorum: Catmelus regulus praeerat
 98     XLI,    1,   3|      tertiam legionem revocandam et Gallorum praesidium; et simul ex
 99    XLII,    4,  51|              et armatorum duo milia Gallorum erant; praefectus Asclepiodotus
100    XLII,    5,  57|           alae erant magna ex parte Gallorum - Cassignatus praeerat -
101    XLII,    5,  57|          inter quos Cassignatus dux Gallorum cecidit. et tunc quidem
102   XLIII,    1,   5|       delatae sunt, et legati regis Gallorum Cincibili venerunt. Frater
103   XLIII,    1,   5|         hostibus fuerint. Et regulo Gallorum absenti et his populis responsum
104    XLIV,    1,  12|           Thessalonica cum delectis Gallorum auxiliaribus missi, cum
105    XLIV,    2,  14|        legati Transalpini ab regulo Gallorum - Balanus ipsius traditur
106    XLIV,    2,  26|        regis parata societas et tum Gallorum effusorum per Illyricum
107    XLIV,    2,  26|      Desudabam in Maedica exercitus Gallorum consederat, mercedem pactam
108    XLIV,    2,  26|            qui iuberet multitudinem Gallorum ad Bylazora - Paeoniae is
109    XLIV,    2,  26|             de perfidia et feritate Gallorum disserere, multorum iam
110    XLIV,    2,  28|       sequerentur. octingenti ferme Gallorum occisi, ducenti vivi capti;
111    XLIV,    2,  29|       peditum equitumque venientium Gallorum. et iam cum accessissent
112     XLV,    2,  20|        fratrisque, si qua erant, et Gallorum defectionem, quae nuper
113     XLV,    3,  34|           cum et Solovettium, ducem Gallorum, Synnades adlocutus ettalus
114     XLV,    3,  34|           eis profectus, sed castra Gallorum intrare eum non placuit,
115     XLV,    3,  34|             consularis <cum> regulo Gallorum est locutus rettulitque