Lib. Cap. Par.

  1       I,    8,  46|        ausus est ferre ad populum vellent iuberentne se regnare; tantoque
  2      II,    2,  13|        Ianiculo praesidium deduci vellent. His condicionibus composita
  3      II,    2,  15|       perniciem suam faciles esse vellent, negarent cui nihil negatum
  4      II,    2,  15|        negarent cui nihil negatum vellent. Non in regno populum Romanum
  5      II,    3,  18|           familia legi dictatorem vellent, patrem multo potius M.
  6      II,    3,  28|          cum, quid ergo se facere vellent - nihil enim segnius molliusve
  7      II,    3,  32|           dum ventrem fame domare vellent, ipsa una membra totumque
  8      II,    5,  44|         potestatis vires salubres vellent rei publicae esse, quattuorque
  9      II,    5,  54|           insontes fecisse videri vellent, palamque ferretur malo
 10      II,    5,  56|  clientium suffragia creandi quos vellent tribunos auferret. Huic
 11     III,    1,   1|           dare qui agrum accipere vellent. Fecit statim, ut fit, fastidium
 12     III,    6,  39|        senatum cogere liceat. Ubi vellent experirentur quanto fortior
 13     III,    7,  50|        deservissent aut quid sibi vellent qui armati Aventinum obsedissent
 14     III,    7,  54|                       Facerent ut vellent permittentibus cunctis,
 15     III,    8,  58|         genti eam inustam maculam vellent ut carcere et vinculis viderentur
 16     III,    9,  69|       urbe ac moenibus propulsari vellent plebemque oboedientem in
 17      IV,    2,  13|    Quinctius abnuere et quid sibi vellent rogitare qui se aetate exacta
 18      IV,    5,  38|           qui salvam rem publicam vellent esse, ex equis desilirent,
 19      IV,    6,  54|          esset ad id quod tam diu vellent et per leges liceret. Pro
 20       V,    5,  34|      sedes ostendit; quantum ipsi vellent numerum hominum excirent
 21       V,    6,  46|         haberent imperatorem quem vellent, eadem degressus nuntius
 22      VI,    2,  6b| voluntarios dicerent militare ubi vellent. Desierant iam ulla contemni
 23      VI,    5,  39|       statuerent apud animos quid vellent; deinde comitiis tribuniciis
 24      VI,    5,  39|         se promulgatas rogationes vellent, esse quod eosdem reficerent
 25     VII,    1,   6|   publicam Romanam perpetuam esse vellent. Tum M. Curtium, iuvenem
 26     VII,    2,  14|       tamen facturum quod milites vellent, in se recepit Tulliumque
 27     VII,    6,  38|      differendo spem quandocumque vellent consilii exsequendi militarem
 28    VIII,    1,   3|            quibus imperarent quae vellent. praetores tum duos Latium
 29    VIII,    3,  14|           et ipsi adscribi coloni vellent; naves inde longae abactae
 30    VIII,    3,  16|         scalis succedere ad muros vellent evasurosque contenderent;
 31    VIII,    5,  25|      ventura, Samnitium plus quam vellent intra moenia esse rebantur,
 32     XXI,    2,  17|    deducti. Latum inde ad populum vellent iuberent populo Carthaginiensi
 33     XXI,    5,  45|       cives Carthaginienses fieri vellent, potestatem facturum; qui
 34     XXI,    5,  45|       mutatum secum fortunam esse vellent. Servis quoque dominos prosecutis
 35     XXI,    7,  61|      procul iam urbe, cum intrare vellent, excepit insidiis. Caesa
 36    XXII,    7,  53|           qui rem publicam salvam vellent; nulla verius quam ubi ea
 37    XXII,    7,  56|         cum opem imploranti ferre vellent [praefecti ab se missi],
 38    XXII,    7,  56|          socium Siciliamque tueri vellent.~ ~57a.
 39   XXIII,    1,   6|           si rem Romanam adiuvari vellent; indignatione orta summoveri
 40   XXIII,    1,   7|       memorabili facinore purgare vellent, ut interfecto Punico praesidio
 41    XXIV,    1,   3|    paterentur nec ultima experiri vellent; iam hoc ut sibi liceret
 42    XXIV,    1,   4|    potissimum vestigiis insistere vellent et disciplinae, in qua eductus
 43    XXIV,    4,  27|         statim creati nudare quid vellent, quamquam aegre ferebant
 44    XXIV,    6,  40|         Romanum. facturum se quae vellent pollicitus, duo milia delectorum
 45    XXIV,    6,  47|  percontantibus Romanis quid sibi vellent Arpini, quam ob noxam Romanorum
 46     XXV,    2,  11|    Tarentinos impetum ex arce cum vellent Romani facerent, vallo urbem
 47     XXV,    4,  21|         dubia suo id arbitrio ubi vellent facturos. nocte insequenti
 48     XXV,    5, 22b|    Campanis facerent ut qui eorum vellent exirent a Capua suasque
 49    XXVI,    4,  22|   adversus Poenos consulem creari vellent, M. Valerio Laevino; egregie
 50    XXVI,    6,  33|       Capua nec differri Campanos vellent, interrogatus sententiam
 51    XXVI,    6,  34|          praemia petere ab senatu vellent, venire eas Romam. Campanis
 52    XXVI,    6,  36|           inter primos nomina sua vellent in publicis tabulis esse
 53   XXVII,    3,   9|          tam detestabili consilio vellent, castigando increpandoque
 54   XXVII,    5,  22|         tribus eligerent duo quos vellent, tertius ei traderetur qui
 55   XXVII,    6, 28b|         sine arbitro milites quae vellent agerent, oppidanos per muros
 56   XXVII,    7,  38|           fecit et supplendi unde vellent et eligendi de omnibus exercitibus
 57   XXVII,    7,  38|          omnibus exercitibus quos vellent permutandique ex provinciis
 58  XXVIII,    5,  23|     ingenii humani rapere ex igni vellent, correpti alii flamma sunt,
 59  XXVIII,    6,  31|           tempus sedendo ad Gades vellent redeundum ad imperatorem
 60    XXIX,    4,  21|            Scipione publice queri vellent ea quae Locris nefarie in
 61     XXX,    5,  29|      visere omnia, per castra qua vellent circumduci iussit; percontatusque
 62     XXX,    7,  40|       latum ad populum esse cuius vellent imperium in Africa esse;
 63     XXX,    7,  43|        plebis ad populum tulerunt vellent iuberentne senatum decernere
 64     XXX,    7,  43|      rursus peterent ut sibi quos vellent ex iis redimendi potestas
 65     XXX,    7,  43|     captivis quos Carthaginienses vellent ad P. Cornelium in Africam
 66    XXXI,    1,   6|          rogationem promulgavit, 'vellent iuberent Philippo regi Macedonibusque
 67    XXXI,    2,  13|          in provincias proficisci vellent, privati frequentes, quibus
 68    XXXI,    3,  19|           ut scriberent ipsi quas vellent pacis condiciones permisit:
 69    XXXI,    6,  45|         urbis circumagere classem vellent, saeva coorta tempestate
 70   XXXII,    2,   8|         uti ad Macedonicum bellum vellent, mitterent ipsi praesidium
 71   XXXII,    2,  10|       bellatum foret, arbitro quo vellent populorum cum quibus pax
 72   XXXII,    3,  16|        mixta metu spes ultra quam vellent aut quam possent trahere
 73   XXXII,    3,  19|           secum cogitantibus quid vellent aut quid optimum putarent
 74   XXXII,    4,  24|           regiis si inermes abire vellent, libertatem Elatensibus
 75   XXXII,    5,  36|      rogare ne spem pacis turbare vellent, postremo petere tempus
 76   XXXII,    5,  40|          declaraturam quid Argivi vellent praeberi debere dicebat
 77  XXXIII,    3,  25|          ipsi ad plebem tulissent vellent iuberentne cum rege Philippo
 78  XXXIII,    4,  31|         apud omnes nominis Romani vellent esse, si fidem facere ad
 79  XXXIII,    5,  49|     Carthaginienses populo Romano vellent nihil eorum sua voluntate
 80   XXXIV,    3,  25|           qui salvam rem publicam vellent auctorem et ducem se libertatis
 81   XXXIV,    3,  27|         animos, quoniam ut salvum vellent tyrannum sperare non poterat.
 82   XXXIV,    4,  37|  respondere ad ea aut quid facere vellent. prope una voce omnes nihil
 83    XXXV,    1,   9|        dempta est, quo postea, si vellent, novos colonos adscribere
 84    XXXV,    3,  25|   statuere quam primum ipsos quid vellent iussit: praetorem decreta
 85    XXXV,    4,  32|           legationem dicendi quae vellent potestas facta est, mentione
 86   XXXVI,    1,   1|          populum ferri iusserunt, vellent iuberentne cum Antiocho
 87   XXXVI,    2,  14|    interrogatis, qui manere secum vellent, mille volentis Philippo
 88   XXXVI,    4,  27|     fuissent, exponere, et si qua vellent alia. Hypatam ut est ventum,
 89   XXXVI,    4,  31|           in posterum caveri sibi vellent, Corinthum ad se venirent;
 90  XXXVII,    2,   7|        frustrantes spem miserorum vellent, aut ex summa pecuniae demerent
 91  XXXVII,    3,  12|        inde cum in proxima Samiae vellent traicere, non expectato
 92  XXXVII,    5,  32|   pugnaretur; si absistere furore vellent, potestatem iis dari eadem
 93 XXXVIII,    1,   7|  intersaepientibus cuniculum, ubi vellent, nunc ciliciis praetentis
 94 XXXVIII,    1,   8|        numeretur, si pacem habere vellent. Ad ea adiecturum etiam
 95 XXXVIII,    4, 44a|         uterentur; portoria, quae vellent, terra marique caperent,
 96 XXXVIII,    6,  55|       rogatione Petillia quaerere vellent, Q. Terentium Culleonem
 97   XXXIX,    3,  33|          modum et illis, quotiens vellent, senatus daretur.~ ~34.
 98   XXXIX,    3,  34|       Maroneae fuisset, si utique vellent, se missurum dixit: ad Onomastum
 99   XXXIX,    5,  49|       percunctari eum magistratus vellent. inde abducto eo in curiam
100      XL,    1,  12|    momenti credebam esse, ut quem vellent imponerent Macedoniae regem,
101      XL,    4,  38|         traducere Ligures Apuanos vellent, edixerunt, <ut> Ligures
102      XL,    4,  58|        quo <cum> subire Bastarnae vellent, quali tempestate Gallos
103    XLII,    1,   5|  civitatis fortunam secum mutatam vellent. contra Persea fama erat
104    XLII,    2,  19|      etiam curae ac velut tutelae vellent esse. ea legatio grata senatui
105    XLII,    2,  23|      donatum ex alieno Masinissae vellent. modestius certe daturos
106    XLII,    2,  25|      novom foedus si secum facere vellent, convenire prius de condicionibus
107    XLII,    3,  38|           decernenda, quae Romani vellent. secundum hoc concilium
108   XLIII,    1,   2|           daret patronosque, quos vellent, sumendi potestatem faceret.
109   XLIII,    1,   3|          Carteiensium domi manere vellent, potestatem fieri, uti numero
110   XLIII,    1,   3|     exposuit et, si qua praeterea vellent imperare, praestaturum merito
111   XLIII,    1,   5|         tum, si coram eum arguere vellent, cognita re senatum daturum
112     XLV,    2,  21|      sententia rogationem ferret, vellent iuberentne Rhodiis bellum
113     XLV,    4,  36|       aliique privati, qui dicere vellent, dixissent.~ ~37.