Lib. Cap. Par.

  1      II,    2,   6|         tum ipsis capessere pugnam ducibus; avide itaque se certamini
  2      II,    4,  39|      fefellit, ut facile appareret ducibus validiorem quam exercitu
  3      II,    5,  44|            in bello tamen parvisse ducibus. Qualicumque urbis statu,
  4     III,    4,  27|           se quoque, gratificantes ducibus, clamabant. Media nocte
  5     III,    6,  39| admonentemque Valeriis et Horatiis ducibus pulsos reges. Nec nominis
  6     III,    6,  42|     administrata est. Illa modo in ducibus culpa quod ut odio essent
  7     III,    8,  60|            et ipsi efflagitatum ab ducibus signum pugnae accepere.
  8     III,    9,  68|           consulibus, non tribunis ducibus, et in castris, non in foro
  9      IV,    2,  13|    prodendam libertatem et partita ducibus multitudinis ministeria
 10      IV,    4,  26|          exercendique militem cura ducibus erat. Eo plus nuntii terroris
 11      IV,    5,  37|            ante unquam Volscos nec ducibus legendis nec exercitui scribendo
 12      IV,    5,  40|         Veiis rem publicam esse ab ducibus, proditum deinde, quia illis
 13      IV,    5,  41|            re male gesta et iratae ducibus M. Postumius reus obiectus,
 14      IV,    6,  47|            Aequos, quae in Romanis ducibus fuerat. Itaque primo statim
 15       V,    3,  18|           pervasisset castra rumor ducibus exercituque caeso victorem
 16       V,    6,  45|           eventu gesta. Quin etiam ducibus captivis qui caedi nocturnae
 17      VI,    2,  6b|        odio finitimorum; itaque et ducibus pluribus et exercitibus
 18      VI,    4,  26|     acceperimus. gratias agimus et ducibus vestris et exercitibus,
 19      VI,    5,  30|          parte hostes invasere. ab ducibus utrobique proditae temeritate
 20      VI,    5,  38|         ingentem incusserat plebi: ducibus plebis accendit magis certamine
 21     VII,    2,  11|         agro haud dubie Tiburtibus ducibus sunt factae; et, cum adversus
 22     VII,    2,  14|        pugna coepit quam signum ab ducibus daretur.~ ~15.
 23     VII,    2, 17a|        Tarquiniensibus Faliscisque ducibus ad Salinas perveniunt. Adversus
 24     VII,    6,  42|          munito consedisse; nec ab ducibus mentionem concordiae ortam
 25    VIII,    1,   6|       conscripti, arma capere deis ducibus? sic stratas legiones Latinorum
 26    VIII,    5,  33|        Papirium tamquam ex hostium ducibus, sic ex Romano imperatore
 27    VIII,    5,  33|       nullo ad eam diem esse. nunc ducibus populi Romani, quae ne victis
 28    VIII,    6,  38|        ferro sua vis, iam consilia ducibus deerant, cum subito Samnitium
 29      IX,    1,   1|          gessisse, hoc quod instat ducibus ipsis dis gesturos."~ ~2.
 30      IX,    1,   2|      immortales ferre poterant, ab ducibus exposcunt.~ ~3.
 31      IX,    2,  7b|    exercitu ipso civitas esse; nec ducibus solum atque auctoribus sponsoribusque
 32      IX,    4,  17|           Iam primum, ut ordiar ab ducibus comparandis, haud equidem
 33      IX,    4,  18|        ergo Alexander cum invictis ducibus bella gessisset et eadem
 34      IX,    5,  25|         capta; sed quia absentibus ducibus impetus est factus, nullus
 35      IX,    6,  27|       paenitebat. Samnitium contra ducibus et carpi parvis cottidie
 36      IX,    7,  32|            consilia magis placuere ducibus, sole orto signum pugnae
 37      IX,    8,  40|          armorum fuerat doctique a ducibus erant horridum militem esse
 38      IX,    8,  40|       equites aut legatorum studia ducibus cedunt. M. Valerius a dextro,
 39      IX,    8,  45|           tumultuario similis sine ducibus certis, sine imperio trepidare.
 40       X,    1,   7|         patriciis quam in plebeiis ducibus. "quod cum ita se habeat,
 41       X,    2,  14|      repente se ostendere. Equites ducibus tribunis haud multo plus
 42       X,    2,  18|            a plebeiis et egentibus ducibus ortas summa optimatium voluntate
 43       X,    4,  31|     quattuor exercitibus, quattuor ducibus Romanis caesi fuerant; imperatorem
 44     XXI,    1,  10|    circumsedebunt Romanae legiones ducibus iisdem dis per quos priore
 45     XXI,    3,  26|           interim delectos equites ducibus Massiliensibus et auxiliaribus
 46     XXI,    6,  53|       miles esset, dum meliorem ex ducibus inutilem volnus faceret,
 47     XXI,    6,  54|           mandata Numidis: ceteris ducibus peditum equitumque praeceptum
 48    XXII,    6,  39|           imperator cupiet. Duobus ducibus unus resistas oportet. Resistes
 49    XXII,    6,  42|   militibus, ni signum detur, sine ducibus ituros, haudquaquam dux
 50    XXII,    6,  44|      speciosum timidis ac segnibus ducibus exemplum Fabium obiceret
 51    XXII,    7, 50b|           multitudo semiermis sine ducibus esset, nuntium qui in maioribus
 52    XXII,    7,  54|           cum duobus [consularibus ducibus] exercitum deletasque omnes
 53   XXIII,    5,  35|           maiore cura praecepta ab ducibus sunt quam a militibus observata
 54    XXIV,    1,   1|          est, Hanno adiutoribus et ducibus Bruttiis Graecas urbes temptavit,
 55    XXIV,    3,  19|             Marcellus multa magnis ducibus sicut non adgredienda, ita
 56    XXIV,    4,  21|   militiaeque fungendae potioribus ducibus; et relata tyranni foeda
 57    XXIV,    4,  29|      libertatem relictisque regiis ducibus ad Syracusanos concursum <
 58    XXIV,    6,  44|        viginti milia sociorum. his ducibus, his copiis adversus multa
 59     XXV,    5,  24|   exercitus cum duobus clarissimis ducibus deleti occurrebant et tot
 60     XXV,    5,  26|           receptus erat, cum ipsis ducibus Hippocrate atque Himilcone
 61     XXV,    6, 27b|   Achradina mercennariorum militum ducibus ad Bomilcarem navigat. classem
 62     XXV,    6,  29|          diripuerunt. tum, ne sine ducibus essent, sex praefectos creavere
 63     XXV,    6,  33|            volgo erant. itaque non ducibus facilius quam multitudini
 64     XXV,    6,  33|            cavendum semper Romanis ducibus erit exemplaque haec vere
 65     XXV,    6,  37|            habuissent quibusque et ducibus et copiis freti prodire
 66     XXV,    6,  41|  praefectum suum ab obtrectantibus ducibus gloriae eius sub ipsam certaminis
 67    XXVI,    2,   8|        ipsos scire. si ita Romam e ducibus alter et exercitus pars
 68    XXVI,    6,  37|        spem venerant tantis duobus ducibus exercitibusque caesis debellatum
 69    XXVI,    8,  46|      ingressa erat iusta acies cum ducibus, cum ordinibus media urbe
 70    XXVI,    8,  49|        mentiendi modus est.~ Ne de ducibus quidem convenit. Plerique
 71   XXVII,    4,  16|          amicorumque domos. duo ex ducibus Nico et Democrates fortiter
 72   XXVII,    4,  17|            castris tendebant donec ducibus iis ad hostem perventum
 73   XXVII,    6,  32|          cum Menippo et Polyphanta ducibus ad praesidium sociorum,
 74   XXVII,    7, 33b|    exercitus tam prope hostem sine ducibus essent, omnibus aliis omissis
 75   XXVII,    7,  36|      misisse se cum Massiliensibus ducibus qui per hospites eorum principes
 76   XXVII,    7,  40|       aliam clades duobus egregiis ducibus amissis duos exercitus ex
 77   XXVII,    8,  44|        exercitibus cum clarissimis ducibus deletis. nam itineris quidem
 78   XXVII,    8,  47|          tranavit. ita desertum ab ducibus agmen primo per agros palatur,
 79  XXVIII,    1,   1|          adventus sui praegressus, ducibus indidem ex Celtiberia transfugis
 80  XXVIII,    2,   5|    Menippum item quendam ex regiis ducibus cum mille peltatis - pelta
 81  XXVIII,    3,  16|          dubie adsecuturi fuerint: ducibus est creditum brevius aliud
 82  XXVIII,    3,  16|           petit; ceteri deserti ab ducibus, pars transitione, pars
 83  XXVIII,    5,  28|      exercitus exercitui, an duces ducibus, an dignitas, an causa comparari
 84  XXVIII,    8,  42|       Magone et Hasdrubale hostium ducibus quantum ab Indibili et Mandonio
 85    XXIX,    2,   5|       milia armanda esse ut duobus ducibus duobus exercitibus Romanis
 86    XXIX,    4,  18|          patres conscripti, aut in ducibus aut in militibus vestris
 87    XXIX,    4,  18|        sacrilegio furor agitat, in ducibus ipsis puniendis nullum deae
 88    XXIX,    5,  26|            exercituum simul caesis ducibus effecerant, et Scipio dux
 89     XXX,    5,  30|      Hannibalem cui tot de Romanis ducibus victoriam di dedissent tibi
 90     XXX,    5,  30|           tot tam egregiis amissis ducibus; sed praeterita magis reprehendi
 91    XXXI,    1,   7|         magis integras res, salvis ducibus, salvis tot exercitibus
 92    XXXI,    4,  30|           ut miseriti Atheniensium ducibus diis immortalibus, deinde
 93    XXXI,    5,  34|             duobus milibus equitum ducibus transfugis ad hostem profectus
 94  XXXIII,    1,   6|         interclusa. itaque pariter ducibus consilium fuit excedendi
 95   XXXVI,    3,  19|            aut errore, ut qui sine ducibus per ignota itinera fugerent,
 96  XXXVII,    6,  48|        ipsos comprehensos esse, et ducibus captis confestim ad castra
 97 XXXVIII,    2,  15|            cum Apameam dimisisset, ducibus itinerum ab Seleuco acceptis
 98 XXXVIII,    3,  25|          finis rei quia absentibus ducibus imponi non poterat, convenit,
 99      XL,    1,   7|             ita ut ne ipsis quidem ducibus abstineretur, iactabantur.
100     XLI,    2,  11|           vetere exercitu cum suis ducibus dimisso, ipse oppidum circumsedit
101    XLII,    2,  25|        scirent quam primum, quibus ducibus usura res publica esset,
102   XLIII,    1,   7|        Persei bello praestitissent ducibus exercitibusque Romanis;
103    XLIV,    1,   2|           iter convocatis itinerum ducibus cum exponere in consilio
104    XLIV,    1,  13|             Euphranorem quendam ex ducibus cum delectis duobus milibus
105    XLIV,    2,  24|       iterum cum Antimacho, regiis ducibus, sub ipsis moenibus urbis
106    XLIV,    3,  35|          miles Romanus vincat. his ducibus usurus praetorem Octavium
107    XLIV,    3,  36|         aestasque, sicut prioribus ducibus, per calles saltusque Macedonicorum
108     XLV,    2,  23|            pugnasse aut sub illius ducibus <aut> per nos ipsos? si
109     XLV,    4,  36|   militiamque, si talibus succedat ducibus, horridiorem asperioremque