Lib. Cap. Par.

  1      IV,    6,  52|          Superbe ab Samnitibus qui Capuam habebant Cumasque legati
  2     VII,    5, 29b|           agmine in planitiem quae Capuam Tifataque interiacet. Ibi
  3     VII,    5,  30|       deseritis, Samnitium erimus; Capuam ergo et Campaniam omnem
  4     VII,    5,  30|    explenda est. Ea ad oppugnandam Capuam rapit; aut delere urbem
  5     VII,    5,  30|           iubete sperare incolumem Capuam futuram. Qua frequentia
  6     VII,    5,  31|          populum Campanum urbemque Capuam, agros, delubra deum, divina
  7     VII,    6, 37b|            Suessula nuntii trepidi Capuam, inde equites citati ad
  8    VIII,    1,   6|     adiuncto Samnitium exercitu ad Capuam, quo iam Latini sociique
  9    VIII,    2,  11|         rediturum infesto exercitu Capuam esse Romanosque nihil tum
 10    VIII,    3,  14|         iuris condicionisque cuius Capuam esse placuit. naves Antiatium
 11    VIII,    4,  23|            decernet. proinde inter Capuam Suessulamque castra castris
 12      IX,    1,   6|             Itaque cum ante noctem Capuam pervenire possent, incerti
 13      IX,    1,   6|        prostraverunt. Quod ubi est Capuam nuntiatum, evicit miseratio
 14      IX,    1,   6|            mittunt; et venientibus Capuam cunctus senatus populusque
 15      IX,    5,  20|        Eodem anno primum praefecti Capuam creari coepti legibus ab
 16      IX,    6,  27|         motus occasionem aperiret, Capuam Romanis eriperent. Eo consules
 17   XXIII,    1,   2|                               Inde Capuam flectit iter, luxuriantem
 18   XXIII,    1,   2|          trucidato senatu traderet Capuam Poenis, improbus homo sed
 19   XXIII,    1,  10|           brevi caput Italiae omni Capuam fore iuraque inde cum ceteris
 20   XXIII,    1,  10|           ut rediret seu Romam seu Capuam mallet. Nec Magius Capuam
 21   XXIII,    1,  10|          Capuam mallet. Nec Magius Capuam sibi tutam dicere et Romam
 22   XXIII,    2,  11|     Lucanorum defecisse ad Poenos. Capuam, quod caput non Campaniae
 23   XXIII,    2,  15|           ac forte primus quisque, Capuam petissent, exclusi inde,
 24   XXIII,    3,  18|          res videretur, in hiberna Capuam concessit. Ibi partem maiorem
 25   XXIII,    5,  33|          Inde per Apuliam petentes Capuam media in praesidia Romana
 26   XXIII,    5,  36|       Hannibale metuens, qui super Capuam in Tifatis habebat castra.
 27   XXIII,    5,  36|         fefellit opinio. Nam simul Capuam ea clades est nuntiata,
 28   XXIII,    5,  36|  inventurum, citatum agmen praeter Capuam rapit obviosque ex fuga
 29   XXIII,    5,  36|          Campanorum dato praesidio Capuam duci, saucios vehiculis
 30   XXIII,    6,  39|            Romanis belli. Et circa Capuam transgresso Volturnum Fabio
 31   XXIII,    6,  39|         incepta procederent, inter Capuam castraque Hannibalis, quae
 32   XXIII,    6,  45|     membraque sustinentes pugnare. Capuam Hannibali Cannas fuisse:
 33   XXIII,    6,  45|       alium profecto se in hiberna Capuam duxisse, alium inde eduxisse. "
 34   XXIII,    6,  46|           satis esset relicto ipse Capuam propius movit castra agrumque
 35    XXIV,    2,   8|      consulem nomino." hoc anno ad Capuam Vibellio Taureae, Campano
 36    XXIV,    2,  12|      Hannibalem oratum miserunt ut Capuam exercitum admoveret: ad
 37    XXIV,    2,  12|            veteribus castris super Capuam consedit. inde Numidis Hispanisque
 38    XXIV,    3,  19|            Fabium orarent ut abire Capuam tuto liceret, paucis egressis
 39    XXIV,    3,  19|       confugissent, praesidio eius Capuam pervenerunt: Casilinum inter
 40     XXV,    3,  13|           essent sed circumsessuri Capuam viderentur, quod malum diuturnae
 41     XXV,    3,  13|   propinquis locis convehi iuberet Capuam. Hannibal Hannonem ex Bruttiis
 42     XXV,    3,  13|      commeatus eos prosequerentur. Capuam inde nuntium misit qua die
 43     XXV,    3,  13|            qui cum auditis quae ad Capuam agerentur inter se comparassent
 44     XXV,    3, 15a|        propere subveniat, celerius Capuam quam Arpos in potestatem
 45     XXV,    3, 15a|        arcem, tanti debere esse ut Capuam, quam Carthagini aequare
 46     XXV,    4, 15b|          erant, corrumpenda sed ad Capuam oppugnandam, nobilem se
 47     XXV,    4, 15b|            ad opem ferendam sociis Capuam venisset, equitis vim sustinere
 48     XXV,    4,  19|         agro Beneventano castra ad Capuam cum movisset, tertio post
 49     XXV,    4,  19|         qua voluit alio itinere ad Capuam rediit.~ Hannibali alia
 50     XXV,    4,  20|           discessit.~ Hannibal non Capuam neglectam neque in tanto
 51     XXV,    5, 22b|       mitterent frumentum, ipse ad Capuam regressus Q. Fulvium collegam
 52     XXV,    5, 22b|        molientemque ad oppugnandam Capuam. tum ambo circumsederunt
 53     XXV,    5, 22b|          ceteris omnibus copiis ad Capuam descendit. ita tria praetoria
 54     XXV,    5, 22b|           ita tria praetoria circa Capuam erecta; tres exercitus diversis
 55     XXV,    5, 22b|         quererentur desertam ab eo Capuam ac prope redditam Romanis
 56     XXV,    5, 22b|           ut, priusquam clauderent Capuam operibus, potestatem Campanis
 57     XXV,    5, 22b|         dimissi legati vix regredi Capuam iam duplici fossa valloque
 58     XXV,    6,  41|         Cornelius praetor litteras Capuam ad consules mitteret, dum
 59     XXV,    6,  41|           magni discriminis res ad Capuam gereretur, alter eorum,
 60     XXV,    6,  41|     comitia perficeret, Fulvius ad Capuam maneret. consules Claudius
 61    XXVI,    1,   4|           vis omnis belli versa in Capuam erat; obsidebatur tamen
 62    XXVI,    1,   5|                Cum in hoc statu ad Capuam res essent, Hannibalem diversum
 63    XXVI,    1,   5|        cepisset, in circumsedentes Capuam se vertit, praemissisque
 64    XXVI,    1,   5|      vertit, praemissisque nuntiis Capuam quo tempore castra Romana
 65    XXVI,    1,   6|           ac proditam a primoribus Capuam, summum magistratum ultimus
 66    XXVI,    2,   7|           castra eorum perrumpi ad Capuam posse, ne suos quoque commeatus
 67    XXVI,    2,   7|          Roma in discrimine esset, Capuam extemplo omissuros aut ambo
 68    XXVI,    2,   7|       ingressus, altera parte clam Capuam pervadat. litterae autem
 69    XXVI,    2,   8|         memor imperatoribus qui ad Capuam essent scribendum censuit
 70    XXVI,    2,   8|     duceret aut quanto exercitu ad Capuam obsidendam opus esset, ipsos
 71    XXVI,    2,   8|        esset. hoc senatus consulto Capuam perlato Q. Fulvius proconsul,
 72    XXVI,    2,  12| pertinaciae ad premendam obsidione Capuam fuit, tantum ad defendendam
 73    XXVI,    2,  12|           etiam aspere, quibus non Capuam solam traditam in manum
 74    XXVI,    2,  12|      amicum Poenum esse. si redeat Capuam bellumque omne eo vertat,
 75    XXVI,    2,  12|        virgis manibusque praecisis Capuam rediguntur.~ ~13.
 76    XXVI,    2,  13|            consulares exercitus ad Capuam oppugnandam miserunt. alterum
 77    XXVI,    2,  13|    adempturum eis, nisi omitterent Capuam, ostendit: non omiserunt.
 78    XXVI,    2,  14|        legatos ad dedendam Romanis Capuam decreverunt miseruntque.
 79    XXVI,    2,  16|      aestimationem sibi permissam. Capuam a Calibus reditum est, Atellaque
 80    XXVI,    2,  16|      habitari tantum tamquam urbem Capuam frequentarique placuit,
 81    XXVI,    2,  16|         quotannis missuros. ita ad Capuam res compositae consilio
 82    XXVI,    3,  17|           patres perfuncti quod ad Capuam attinebat cura, C. Neroni
 83    XXVI,    3,  17|          duabus legionibus quas ad Capuam habuerat sex milia peditum
 84    XXVI,    3,  18|            populoque post receptam Capuam non Italiae iam maior quam
 85    XXVI,    5,  27|       milia aeris. consuli Laevino Capuam praetereunti circumfusa
 86    XXVI,    5,  27|       senatu responsum accepissent Capuam redituros, sequi se Romam
 87    XXVI,    6,  33|       Regulus, cuius ex iis qui ad Capuam fuerant maxima auctoritas
 88    XXVI,    6,  34|      Romanos transissent priusquam Capuam Hannibal veniret, cis Volturnum
 89   XXVII,    2,  5b|          ut Q. Fulvius, qui tum ad Capuam erat, dictator diceretur.
 90   XXVII,    2,   6|            Blaesum legatum quem ad Capuam habuerat in Etruriam provinciam
 91   XXVII,    2,   7|             T. Quinctius Crispinus Capuam, C. Aurunculeius Sardiniam.
 92   XXVII,    2,   7|           provinciae exercituique: Capuam exercitumque quem Q. Fulvius
 93   XXVII,    3,  12|          prior Fulvius praegressus Capuam: post paucos dies consecutus
 94   XXVII,    5,  22|        Fulvio Flacco ut provinciam Capuam quae T. Quincti praetoris
 95   XXVII,    6,  29|           ipse cum legionibus suis Capuam profectus vix lecticae agitationem
 96   XXVII,    7,  35|            provinciam, pro Tarento Capuam mutaverunt; legio una data
 97   XXVII,    7,  40|         agmen convertit, Hostilius Capuam petens obvius ad Venusiam
 98   XXVII,    7,  40|          reliquas copias Hostilius Capuam ducere iussus ut Q. Fulvio
 99  XXVIII,    3,  10|    Tarentum, C. Hostilio Tubulo ut Capuam provinciam haberet prorogatum
100  XXVIII,    5,  28|       fuistis. illi, sicut Campani Capuam Tuscis veteribus cultoribus
101    XXIX,    3,  13|     Tarentum, C. Hostilius Tubulus Capuam pro praetoribus, sicut priore
102     XXX,    1,   2|     coronam auream adrosere; circa Capuam omnem agrum locustarum vis
103    XXXI,    4,  29|     Italiae urbes, Regium Tarentum Capuam - ne finitimas quarum ruinis
104    XXXI,    4,  31|       defendi non posse. Regium et Capuam et Syracusas nobis obiecit.
105    XXXI,    4,  31|   vestigium inveniat. sed quid ego Capuam dico, cum Carthagini victae
106   XXXIV,    1,   6|           Tarentum, iam Arpos, iam Capuam habebat; ad urbem Romam
107    XLII,    2,  19|       factum tot annis post captam Capuam non fuerat, ut in vacuo
108     XLV,    4,  44|            Scipio quaestor, qui et Capuam ei obviam missus fuerat;